Θα κάνει άραγε πρωταθλητισμό η ΑΕΚ; Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να αναρωτιέται, αλλά ουδέποτε τολμώ να πω ή να γράψω κάτι τέτοιο από τότε που η παρέα εκείνη που κατέκτησε τον τίτλο του 2018 διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη.

Άραγε, μου επιτρέπεται να το κάνω τώρα; Σίγουρα ναι, αλλά θα το αφήσω για πιο μετά. Δε βιάζομαι. Απολαμβάνω τις στιγμές χωρίς να αφήνω τη σκέψη μου να τρέχει.

Προς το παρόν στέκομαι σε αυτό που βλέπω μπροστά μου και τσιμπιέμαι για να το πιστέψω. Αυτό δηλαδή που πάντοτε περιμένω και θέλω να διαπιστώνω από την ΑΕΚ: μια ομάδα δεμένη, με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, άρτια δομημένο και με τους σωστούς ποδοσφαιριστές για να το υποστηρίξουν.

Ομολογώ ότι είναι και κάτι παραπάνω απ' αυτό που περίμενα στην αρχή της σεζόν. Τότε απλά σκεφτόμουν ότι θα είμαι ικανοποιημένος με μία ομάδα κανονική, διότι είχαμε συνηθίσει σε όλες τις παρά φύσιν εκδόσεις της. Τη βλέπαμε και θέλαμε να αλλάξουμε κανάλι ή γήπεδο.

Τώρα είναι μία ομάδα που πραγματικά σε συνεπαίρνει. Σε κρατάει καθηλωμένο, σε κερδίζει με το παιχνίδι της, σε σαγηνεύει με την επιμονή της σε αυτό που προπονητής έχει χαράξει ως βασική αρχή της.

Σε κάνει ξανά να χαμογελάς και να σκέφτεσαι ότι αν αυτή είναι η αρχή τότε ποιο μπορεί να είναι το τέλος; Να αναρωτιέσαι πόσο καλύτερη μπορεί να γίνεται όταν εδώ και τρία ματς υπάρχει διαρκής βελτίωση και να γεμίζεις από ανυπομονησία μέχρι να περάσουν οι μέρες για να τη δεις ξανά στο επόμενο παιχνίδι.

Σαν ένα ψέμα ότι αυτό που είδαμε κόντρα στον Άρη μπορεί όντως να γίνει ακόμα καλύτερο. Και πάνω που θα έλεγα ότι έστω κι αυτό μου αρκεί τόσο μα τόσο πολύ μετά τα προηγούμενα δραματικά χρόνια, πιάνω τον εαυτό μου να ζητάει ακόμα περισσότερα!

Και πώς το καταφέρνει αλήθεια; Δίχως να έχει πλέον τα βαρίδια του παρελθόντος και τους καταναγκασμούς με παίκτες που είτε μπορούσαν, είτε όχι να υπηρετήσουν το πλάνο του προπονητή, έπρεπε να είναι μόνιμα βασικοί. Τώρα τα πράγματα είναι τόσο μα τόσο ξεκάθαρα και μαζί δίκαια.

Είσαι ικανός και διατεθειμένος να κάνεις αυτά που ο Ματίας Αλμέιδα ζητάει; Έχεις πέρα από το ταλέντο, τη διάθεση, τη συγκέντρωση και την επιμονή να κυνηγάς την μπάλα επί +90 λεπτά; Μπορείς να κυνηγάς δίχως ανάσα αυτή την πολυσυζητημένη ανάκτηση σαν κάποιος να έκλεψε μέσα από το σπίτι σου ό,τι πολυτιμότερο έχεις; Τότε θα είσαι εκεί, στην ενδεκάδα και θα πολεμάς για την ΑΕΚ.

Η νοοτροπία, η ψυχολογία, έχουν όλα αλλάξει. Δεν θα μπορούσε διαφορετικά η ΑΕΚ να σηκώσει κεφάλι και να πιστέψει ξανά ότι μπορεί να μπει στο club των ομάδων που δικαιούνται να λένε ότι διεκδικούν τους τίτλους.

Είτε θα τα καταφέρει στο τέλος, είτε όχι θα έχει δώσει ικανοποίηση σε όσους την ακολουθούν και θα έχει βάλει τις βάσεις για την επόμενη φορά δίχως να βαδίζει ξανά στα τυφλά ψάχνοντας τον οδηγό της.

Τα ποδοσφαιρικά τα είδατε όλοι, για τις αναλύσεις έχουμε να πούμε πολλά τις επόμενες ημέρες. Αυτό που δεν περιγράφεται με ποδοσφαιρικά λόγια είναι το μυαλό. Το τσιπάκι άλλαξε, η σελίδα γύρισε.

Ήταν μία καλή απάντηση επίσης, στο ερώτημα αν η ΑΕΚ θα είναι μία ομάδα το καινούργιο της γήπεδο ή αν θα μπορεί να έχει την ίδια παρουσία εντός και εκτός αυτού.

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πάψει ποτέ να παίζει το ίδιο. Και μόνο υποστηρίζοντας το πλάνο σου, όπως ακριβώς αυτό είναι, απέναντι σε οποιονδήποτε κι αν έχεις απέναντί σου, μπορείς να λέγεσαι μεγάλη ομάδα. Για να το πω πιο σωστά, να μετριέσαι ως σύνολο που τουλάχιστον στις εγχώριες διοργανώσεις θα καταφέρνει να κατακτά τίτλους.

Όμως είπαμε: είμαστε ακόμα μακριά από αυτό. Βάζω πιπέρι στο στόμα κι απλά μετράω τις μέρες για το επόμενο παιχνίδι με τον Ατρόμητο για να τη δω ξανά με χαρά.

Δείτε την Game Night για την όλη την δράση στην 7η αγωνιστική της Super League: