Το παλαιό "Νίκος Γκούμας"... Στοιχειωμένες υπάρξεις αιωρούνται πάνω από τα χαλάσματα. Αλλά για μια στιγμή; Ποια χαλάσματα; Εδώ μιλάμε για κοσμογονία. Ή μήπως... κοσμογωνιά όπως πολύ εύστοχα εμπνεύστηκε ο μοναδικός B.D.Foxmoor: "Εδώ στου κόσμου τη γωνιά, φτιάξαμε όνειρο μικρό, φονιά". Ναι, έναν ποδοσφαιρικώς εννοούμενο φονιά!

Κάποτε, τα πούλμαν έστριβαν από τη Δεκελείας και οι ομάδες είχαν ήδη ηττηθεί. Πριν βγουν να παίξουν, είχαν αναγνωρίσει τη μοίρα τους. Αυτό μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά, αυτό βίωσα με τα μάτια και την ψυχή μου. Σε έναν χώρο που μόνον εφόσον τον έχεις ζήσει, μπορείς και να τον καταλάβεις. Τότε, δεν υπήρχαν υψηλές τεχνικές οικοδόμησης, ούτε μπορούσες να προκαθορίσεις τα decibel της ακουστικής. Ο κόσμος φώναζε για την ΑΕΚ. Δεν το έκανε για να ακουστεί.

Ήταν ένα έργο με κατάθεση ψυχής, (οικο)δομημένο κομμάτι - κομμάτι, με προσωπική δουλειά προσφύγων, ιδρώτα χυμένο από ανθρώπους ταλαιπωρημένους και ξενιτεμένους που εκεί ακούμπησαν το μόχθο και τα όνειρά τους. Σήμερα, διαβάζοντας τα όσα δήλωσε ο πρότζεκτ μάνατζερ της "Αγιάς Σοφιάς" κ. Ανδριόπουλος, ριγείς προτού ακόμα το ζήσεις:

"Ο τρόπος που θα γίνει η κατασκευή θα δημιουργεί μια απίστευτη ακουστική. Θα είναι κάτι μοναδικό σαν εμπειρία να βλέπει κάποιος παιχνίδι στην Αγιά-Σοφιά". Θα είναι κάτι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει ο αντίπαλος θα προσθέσω εγώ. Θα έχουν ηττηθεί πριν ακόμα μπουν μέσα. Όπως τότε... Αυτό που τόσο στην ΑΕΚ έλειψε από την αποφράδα ημέρα του 2003 και το γκρέμισμα που ενίσχυσε το εις βάρος της σχέδιο καταστροφής.

Η ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Καμία ομάδα δικαιούται να λέει ότι είναι μεγάλη (αγωνιστικά και πρακτικά μιλώντας, όχι ασφαλώς ιδεολογικά) δίχως το δικό της σπίτι, την ιδιόκτητη στέγη της. Και αυτός ήταν μόνιμα ο πρώτος και ξεκάθαρος στόχος της νέας τάξης πραγμάτων. Σαφώς και η δημιουργία ομάδας ανταγωνιστικής (η οποία άλλωστε με την πάροδο των ετών εξελίχθηκε σε τέτοια), αποτελεί μονόδρομο όταν αναφερόμαστε στην ΑΕΚ των πολλών εσόδων, της σωστής διαχείρισης και πρωτίστως στην απαλλαγμένη από χρέη εταιρική υπόστασή της. Το γήπεδο όμως πάντοτε θα αποτελεί καημό και στόχο πρωταρχικό. Στόχο ονείρων, προοπτικής και εκτόξευσης...

Το δρόμο της καλπάζουσας επιστροφής, προέκυψαν πολλοί αδαείς, ημιμαθείς, συμπλεγματικοί, πρώην ανεπάγγελτοι και κακόβουλοι άνθρωποι για να τον φράξουν. Εμφανίστηκε ως καβαλάρης της δήθεν ανατρεπτικής και φιλολαϊκής προοπτικής ένας πολέμιος δήμαρχος, ένας άνθρωπος ορκισμένος να αποτρέψει την εκκίνηση του έργου, πατώντας σε οτιδήποτε υπήρχε διαθέσιμο προκειμένου να κρατήσει την ΑΕΚ μακριά από την "πόλη του". Στο τέλος ηττήθηκε. Και του απέμεινε να θυμάται ότι το δίκαιο στο τέλος επικρατεί. Όσο κι αν το ζορίσεις ή το καθυστερήσεις.

Η κλεψύδρα αδειάζει πλέον. Λίγοι κόκκοι άμμου απέμειναν και το πιο σπουδαίο έργο στην ιστορία της ΑΕΚ θα ολοκληρωθεί. Τα εμπόδια, η γραφειοκρατία, ο αναίτιος πόλεμος του Δήμου, οι αργές διαδικασίες λόγω των διαδοχικών πολιτικών εξελίξεων και αλλαγών μέχρι να υπάρξει σταθερότητα, έφεραν καθυστέρηση αλλά ποτέ δεν έβαλαν μπλόκο στην προσπάθεια. Το έργο πλέον υλοποιείται διότι αυτό είναι το δίκαιο και το σύννομο.

Όσο για την πρεμούρα κάποιων για το που θα βρεθούν τα χρήματα, καθίστε αναπαυτικά και περιμένετε: Θα σας ειδοποιήσει...

Photo Credits: Eurokinissi