Βαρύ το φορτίο για τον νεαρό ισπανό. Βέβαια ο ίδιος το ζήτησε και αφού ήταν διαθέσιμο (και δεν προοριζόταν για κάποιον άλλον), ο Χοσέ Κάρλος το πήρε το Νο. 10 δείχνοντας εξ αρχής ότι γνωρίζει και ποιο ρόλο θα (πρέπει να) έχει στη νέα ΑΕΚ. Αναμφίβολα ηγετικό από τη στιγμή που ο Χιμένεθ τον προορίζει για τη θέση του Νάτσο Σκόκο.

Αφού λοιπόν ο Κάρλος πήρε το 10 (το οποίο ας μην ξεχνάμε ότι στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας φόρεσαν ο Τσιάρτας, ο Ριβάλντο, ο Τζιμπούρ αλλά και οι Παναγιώτης Κονέ και Σωτήρης Κωνσταντινίδης), θα πρέπει συνειρμικά να οδηγηθούμε και στο συμπέρασμα ότι ο ποδοσφαιριστής που θα ξεσηκώσει τα πλήθη και θα στείλει κόσμο που επί του παρόντος δεν σκοπεύει να βρει μόνιμη θέση στο ΟΑΚΑ σε ουρά για κάρτα διαρκείας, δεν θα αποκτηθεί.

Υπάρχει βέβαια και η φανέλα με το νο. 9 και όσο αυτή δεν καταλήγει σε έναν εκ των Σιαλμά ή Μπέλεκ υπάρχει και η ελπίδα ότι το όνομα του τελευταίου επιθετικού που θα προστεθεί στο ρόστερ θα προκαλέσει χαμόγελα.

Μεταξύ μας βέβαια, προβλέπω σε παίκτη τύπου Μπάχα να καταλήγουμε διότι αυτές είναι και οι οικονομικές δυνατότητες της ΠΑΕ. Ακόμα και αυτός ο (γυρολόγος μικρότερων κατηγοριών στην Ισπανία) Κίνι που βρισκόταν επί ημέρες στο προσκήνιο, χάθηκε ξαφνικά από την κιτρινόμαυρη καθημερινότητα.

Τρύπες και ερωτηματικά

Μόλις επτά ημέρες πριν από την επίσημη πρώτη και ένδεκα από την αναχώρηση της ομάδας για τη Σλοβενία όπου θα διεξαχθεί το βασικό στάδιο προετοιμασίας της, η ΑΕΚ καλείται να βρει τις απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα όπως:

Η περίπτωση του Μανωλά: Ανανεώνει, παραμένει για έναν χρόνο και βλέπουμε ή πωλείται; Η ΑΕΚ που ούτως ή άλλως πρέπει να αποκτήσει ακόμα έναν (βοηθητικό) στόπερ, θα αναγκαστεί να κινηθεί και για δεύτερο που όμως θα προορίζεται για βασικός αν επέλθει οριστικό ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με τον 20χρονο αμυντικό.

Η υπόθεση Γεωργιάδη: Εξακολουθεί να ασχολείται με αυτή η ΑΕΚ ή όχι; Θα κατατεθεί νέα πρόταση; Κι αν όχι, τότε υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για τη μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας ή θα περιμένουμε την αναγέννηση του Λεονάρντο; Είναι άραγε ο Εστογιανόφ μία καλή λύση ή μήπως έχει ξεχάσει πως είναι να είσαι (καλός) ποδοσφαιριστής;

Ο τερματοφύλακας: Κι εδώ το μάδημα της μαργαρίτας συνεχίζεται; Να δοθεί επιτέλους η ευκαιρία στον Γιάννη Αραμπατζή να ξεκινήσει τη σεζόν από θέση ισχύος ως ο πρώτος τερματοφύλακας ή να γίνει η υπέρβαση για την απόκτηση του Χίλντεμπραντ; Κι αν είναι ανέφικτη η απόκτηση του Γερμανού, τότε να δοθούν χρήματα στην Κέρκυρα για τον Κωνσταντόπουλο ή να επιλεγεί κάποιος από την ελεύθερη αγορά που μπορεί να βγει λαβράκι αλλά και να αποδειχθεί περίπτωση Λούκατς;

Συνυπολογίζοντας στα προαναφερθέντα το ενδεχόμενο πώλησης του Μάκου (σε τέτοια περίπτωση θα αντικατασταθεί από τον Ιγκλέσιας;) και την ανάγκη προσθήκης ενός επιθετικού που θα έχει το εύκολο γκολ, καταλαβαίνει κανείς ότι παρά το γεγονός ότι ο προγραμματισμός της ομάδας βαίνει ως σήμερα καλώς, τα ανοιχτά μέτωπα παραμένουν αρκετά και άκρως σημαντικά.

Καταλήγοντας θα ήθελα να επισημάνω το εξής: είναι πλέον σαφές σε όλους μας ότι μετά και την αποχώρηση των Παππά και Νοτιά που μπήκαν αθόρυβα το 2004 κι έφτασαν στο σημείο να δαπανήσουν (οι δυο τους) περισσότερα από 45 εκατ. ευρώ μέσα σε επτά χρόνια, η ΑΕΚ ιδιοκτησιακά είναι ακέφαλη.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι καλώς ή κακώς, η παρέα που είχε τη μεγαλύτερη ευκαιρία στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ να την τοποθετήσει τουλάχιστον σε τροχιά υγείας και οικονομικής ισορροπίας, απέτυχε. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα προκύψει ο άνθρωπος που θα αναλάβει την ευθύνη που αποποιήθηκαν όλοι αυτοί που γέμισαν τον κόσμο της ομάδας με φρούδες ελπίδες, απατηλά όνειρα και μεγαλοπιάσματα τα οποία δεν μπορούσαν να φτάσουν.

Ως τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της συσπείρωσης,. Διαφωνούμε ή συμφωνούμε με χειρισμούς της διοίκησης, διαπιστώνουμε σωστά και λάθη, όλα είναι στο πρόγραμμα. Η ομάδα όμως δεν φταίει σε κανέναν, ούτε επίσης θα φέρουν ευθύνη για κάτι όσοι θα φορούν τη φανέλα της την ερχόμενη περίοδο (εφόσον βέβαια κάνουν κατάθεση ψυχής μέσα στο γήπεδο).

Αυτούς πρέπει να στηρίξετε, γι αυτούς μας/σας περιμένει το ΟΑΚΑ μήπως και τελικά ζήσουμε κάτι που αυτή τη στιγμή δεν το φανταζόμαστε. Γυρίστε μερικά χρόνια πίσω και θυμηθείτε πόσα εσείς καταφέρατε...

Βαγγέλης Αρναούτογλου