Το "δεν" πρέπει της Τούμπας και η μάχη μεταξύ Λιβάι και Πόνσε

Κατά δήλωσή του, ο Ματίας Αλμέιδα βαριέται να παίζει για τις ισοπαλίες. Άλλωστε, με τον αέρα πέντε συνεχόμενων νικών επί του ΠΑΟΚ με εκείνον στον πάγκο, εντός κι εκτός έδρας, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας Betsson, είναι βέβαιο ότι η ΑΕΚ θα παίξει στη Θεσσαλονίκη για το διπλό και μόνο.

Ωστόσο, με την (άνετη) επικράτησή της επί του Αστέρα, έβγαλε το μεγάλο "πρέπει" από τους ώμους της. Το να μη χάσει, σε περίπτωση που δεν θα μπορέσει να πάρει τους τρεις βαθμούς, δεν θα τη μαχαιρώσει πισώπλατα.

Στην τελική ευθεία της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, η Ένωση έχει επανέλθει στα στάνταρ που την καθιστούν πολύ δύσκολα αντιμετωπίσημη από οποιονδήποτε.

Με φρενήρη ρυθμό στο παιχνίδι της, ασταμάτητο πρέσινγκ (κι όχι κατά διαστήματα, όπως ήταν αναγκασμένη να κάνει για να ανταπεξέλθει σε τρεις διοργανώσεις) και πολύ γεμάτο πάγκο ακόμα και όταν λείπουν παίκτες όπως οι Βίντα, Σιμάνσκι, Γκατσίνοβιτς, Χατζισαφί και Γιόνσον.

Τα τέσσερα γκολ που πέτυχε κόντρα σε έναν αντίπαλο που δίνει μάχη για να εδραιωθεί ως ο έκτος καλύτερος του πρωταθλήματος, ήταν λίγα. Αυτό λέει πολλά.

Δέχθηκε και δύο θα πει κάποιος, αλλά το πρώτο ήταν εντελώς συγκυριακό και το δεύτερο όταν πλέον είχε κάνει το 4-1 κι αντί να "χαλαρώσει" έψαχνε με λύσσα και το πέμπτο.

Σε ένα παιχνίδι όπως αυτό της Τούμπας, η προσοχή κι η συγκέντρωση θα είναι σε υψηλότερα επίπεδα, όπως για να λέμε και την αλήθεια ήταν στο συντριπτικό διάστημα του αγώνα με τον Αστέρα, εκτός από τις στιγμές στα τελειώματα των δύο 45λεπτων.

Αλίμονο αν εφησυχάσει εκεί, έστω και για ένα δευτερόλεπτο...

Το δίλημμα της επίθεσης

Ο Λιβάι Γκαρσία είναι ο βασικός φορ της ΑΕΚ. Στο διάστημα που αγωνίστηκε, η ομάδα γύρισε τον διακόπτη όσον αφορά στην προσέγγιση του επιθετικού, η οποία είναι διαφορετική όταν αγωνίζεται ο killer Πόνσε.

Έψαξε τον Γκαρσία στο χώρο κι εκείνος σε τρεις περιπτώσεις βρέθηκε φάτσα με το γκολ, έστω κι αν σκόραρε σε μία απ' αυτές. Το παιχνίδι του, σύμφωνα πάντα με τη λογική του προπονητή, αλλά και όλα όσα έχουμε δει πέρυσι και φέτος, μοιάζει πιο ταιριαστό σε αυτό που ο Αλμέιδα θα θέλει να κάνει στο ντέρμπι της Τούμπας.

Από την άλλη, όμως, υπάρχει ένας φορ περιοχής, ο οποίος σκοράρει κατά ριπάς στα τελευταία παιχνίδια και δικαιούται να περιμένει ότι θα είναι αυτός ο βασικός.

Η απόφαση είναι δύσκολη, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις ο Αλμέιδα προτάσσει το τι ακριβώς χρειάζεται η ομάδα βάσει του πλάνου που εκείνος θέλει να ακολουθήσει.

Δεν θα συνιστά αδικία όποιον κι αν επιλέξει, ειδικά τώρα που ο Λιβάι όχι απλώς επέστρεψε με γκολ, αλλά με μία δυναμική που έπειθε όλους ότι είναι απόλυτα έτοιμος για να πάρει ξανά φανέλα βασικού.

Είναι μεν εύλογο για τους απέξω να λένε ότι αυτή είναι μια περίπλοκη απόφαση για τον προπονητή, αλλά είναι δεδομένο ότι ο κόουτς της ΑΕΚ νιώθει πανευτυχής αυτό το διάστημα που βλέπει και τους δύο να βάζουν δύσκολα ο ένας στον άλλον για το ποιος θα είναι το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας.

Πολύ σημαντικό επίσης, ήταν αυτό που ο Αργεντινός αποφάσισε στο παιχνίδι με την αρκαδική ομάδα, εμπιστευόμενος τον Ραντονια στο βασικό σχήμα.

Η χρησιμοποίησή του στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ έγινε μέσα από ανάγκη, όμως ο προπονητής τον επιβράβευσε κι ενώ είχε πανέτοιμους πίσω του τον Ρότα και τον Σιντιμπέ.

Ο μικρός έκανε και πάλι ένα πολύ μεστό παιχνίδι, ακόμα καλύτερο από εκείνο της περασμένης αγωνιστικής, την ώρα που στην απέναντι πλευρά ο Πήλιος ανεβαίνει διαρκώς, γίνεται ολοένα και πιο θρασύς μα συνάμα και σωστός τακτικά, ενώ ετοιμάζεται για το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της καριέρας του ως βασικός με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Ο Ραντόνια δεν είναι ακόμα σε αυτό το επίπεδο, όμως η δουλειά του Αλμέιδα φαίνεται στην εικόνα που βγάζουν αμφότεροι και αναμφίβολα η ΑΕΚ δικαιούται να λέει ότι έχει δύο πλάγιους μπακ με πολύ μέλλον μπροστά τους.