Διαβάζω με προσοχή όλες τις απόψεις των αναγνωστών που αφιερώνουν χρόνο για να μελετήσουν και να σχολιάζουν άρθρα δικά μου ή και συναδέλφων μου στο Sport24.gr.

Κάποιες είναι αιχμηρές, άλλες σου δημιουργούν προβληματισμό και προσφέρουν στον ίδιο τον αρθρογράφο περισσότερη τροφή για σκέψη, υπάρχουν επίσης εκείνες που θα σε κανακέψουν, που θα σε προσβάλουν, που θα σε κάνουν να χαμογελάσεις ή θα σε εξοργίσουν. Όλα στο παιχνίδι είναι...

Θα μείνω σε ένα από τα τελευταία σχόλια κάποιου φίλου ο οποίος (δικαίως σε έναν βαθμό με την παγωμένη και αποστασιοποιημένη ματιά) εξέφρασε την άποψη ότι όλο αυτό που έχει στηθεί γύρω από την ΑΕΚ είναι μέρος μίας προπαγάνδας για να την κρατήσει στον αφρό την ώρα που βρίσκεται στον πάτο της Γ' Εθνικής.

Συνέκρινε την κατάσταση αυτή με ένα πολιτικό κόμμα που επειδή διαθέτει όνομα και ακολουθείται από μακρά δράση και ιστορία στον τόπο, πρέπει να κερδίζει τηλεοπτικό χρόνο ακόμα και όταν θα έχει ξεπέσει στο 1%. Αν και διαφωνώ, μπορώ να ομολογήσω ότι ο παραλληλισμός δεν θα ήταν άστοχος αν η Ένωση βίωνε τις περυσινές τραγελαφικές ιστορίες που κηλίδωσαν το άλλοτε άφθαρτο προσφυγικό και περήφανο προφίλ της.

Ωστόσο η συγκεκριμένη ένσταση (η οποία συναντάται σε αρκετούς χώρους) δεν είναι αληθής και στερείται επιχειρημάτων. Διότι είναι τέτοια η συσπείρωση του κόσμου της ΑΕΚ παρά την πρωτόγνωρη ως και καταθλιπτική εμπειρία της συμμετοχής σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα που από μόνη της ακυρώνει οποιοδήποτε (τέτοιο ή αντίστοιχο) υπαινιγμό.

Αν δεχθούμε (που οφείλουμε να το δεχθούμε) ότι οι ομάδες είναι ο κόσμος τους, τότε η Ένωση βιώνει κάτι που είχε να ζήσει από το μακρινό πλέον 2004, όταν ο Ντέμης συσπείρωνε γύρω του όλες τις κιτρινόμαυρες δυνάμεις. Και ας βρίσκεται πλέον στη Γ' Εθνική...

Όταν την Κυριακή θα βρίσκονται στο ΟΑΚΑ περισσότεροι από 20.000 φίλοι της Ένωσης για να παρακολουθήσουν αγώνα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος απέναντι στη Θύελλα Ραφήνας, το μορατόριουμ της δήθεν προπαγάνδας (και πλέον δεν αναφέρομαι στον φίλο αναγνώστη αλλά στα ίδια τα Μέσα που αρέσκονται αν μειώνουν οτιδήποτε μεγάλο γεννιέται και δεν τους αρέσει) θα έχει από μόνο του καταρριφθεί. Θα έχει συντριβεί...

Ωστόσο το φαινόμενο αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο...

Η συσπείρωση θα γιγαντωθεί όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα εμφανίσει στο φως τα σχέδια για την περίφημη «Αγιά Σοφιά», ένα έργο που δεν θα μοιάζει με κανένα άλλο, ένα γήπεδο με παγκόσμια μοναδικότητα. Υπάρχουν πολλοί που αμφισβητούν, που θυμώνουν, που παραμένουν καχύποπτοι, δικαίως επίσης σε μεγάλο βαθμό όταν έχουν καταπιεί τόσο ψέμα από τις πρόσφατες διοικήσεις.

Όταν όμως δουν με τα μάτια τους και ακούσουν με τα αφτιά τους αυτό που σήμερα λίγοι ξέρουν, τότε θα νιώσουν, θα καταλάβουν... Και θα σπεύσουν και εκείνοι στο πλευρό της ΑΕΚ, θα νιώσουν την επιθυμία να την ακολουθήσουν σε κάθε γήπεδο, σε κάθε ταξίδι της Γ' και αργότερα Β' Εθνικής.

Και εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος, ειδικά για εφέτος. Αυτό που συνέβη στη Φυλή, οι υπεράριθμοι φίλαθλοι στις εξέδρες, τα επιπλέον εισιτήρια που λέγεται ότι τυπώθηκαν, οι επικίνδυνοι χειρισμοί με το θέμα της ασφάλειας, θα πληρωθούν ακριβά σε κάποιο γήπεδο της Ραφήνας ή των Ζωνιανών (τυχαία τα παραδείγματα).

Η ΑΕΚ δεν μπορεί να γίνει το παιχνιδάκι παραγόντων που θέλουν να βγάλουν τρελά χρήματα από ένα ματς, ο κόσμος της δεν μπορεί να στριμωχθεί σε γήπεδα κλουβιά τώρα που είναι ασυγκράτητος (περίπου 1.000 έμειναν έξω από τη Φυλή για τον αγώνα με τον Μανδραϊκό και λέγεται ότι μέσα στο γήπεδο υπήρχαν 2.000 επιπλέον από αυτούς που έπρεπε) και θέλει να ζήσει μέχρι το τέλος αυτό που πριν έμοιαζε με εφιάλτη.

Απαιτείται μέριμνα και ζητούνται σωστές αποφάσεις από τους αρμόδιους. Σκέψη και δράση, όχι επικίνδυνες αποφάσεις οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια και να φέρουν τραυματίες, μέχρι και νεκρούς από αδιαχώρητα. Το γράφω τώρα που είναι ακόμα νωρίς κι ας πουν κάποιοι ότι κινδυνολογώ. Η πρόληψη είναι απαραίτητη γιατί το «φαινόμενο «ΑΕΚ στη Γ'» τώρα γιγαντώνεται...