Το πρώτο σκαλπ του Δέλλα
Μοντέρνο ποδόσφαιρο, φαντασία και αυτοματισμοί, σύνολο δουλεμένο με σωστά κατανεμημένους ρόλους. Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την επικράτηση του δικαίου, τη νίκη του προπονητή και της δουλειάς όλων στα Σπάτα και το μπλοκ-αουτ του αδιάβαστου Σα Πίντο.
Εν μέσω αβεβαιότητας για την εξέλιξη της υπόθεσης του γηπέδου, οι φίλοι της ΑΕΚ μπορούν να είναι σίγουροι για ένα πράγμα: Η δουλειά που γίνεται στα Σπάτα αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για την αγωνιστική υγεία της ομάδας. Εφόσον ασφαλώς (θα) της εξασφαλίζονται δίχως δυσάρεστες ανατροπές (σαν και αυτές του πρόσφατου παρελθόντος) οι απαιτούμενες συνθήκες εργασίας και το υγιές περιβάλλον που απαιτείται. Ασφαλώς και το ιδιαίτερα υποσχόμενο αποτέλεσμα απέναντι στον Ατρόμητο συνιστά προϊόν συνεργασίας και ομαδικής προσπάθειας. Ωστόσο τα 90 λεπτά εντός των γραμμών φέρουν (πάντοτε στο ποδόσφαιρο) τη σφραγίδα ενός ανθρώπου. Του προπονητή!
Ο Τραϊανός Δέλλας παρουσίασε κάτι από τα παλιά, ένα σύνολο από τις αλησμόνητες εποχές της κραταιής ΑΕΚ. Ένδεκα ποδοσφαιριστές που έπαιζαν ως ένας και δεν υπήρξε στιγμή που κάποιος εξ αυτών να λειτούργησε εγωιστικά. Οι ρόλοι ήταν τόσο σωστά κατανεμημένοι που στο τέλος του αγώνα είχες την απορία αν αυτή η ομάδα υπέπεσε σε λάθη.
Κι αν τέτοια υπήρξαν (που σίγουρα θα υπήρξαν), «μαζεύτηκαν» τόσο γρήγορα που ήταν σαν μην τα είδες. Ήταν το καλύτερο ματς της Ένωσης από τότε που άρχισε να πείθει ξανά ότι μεταλλάσσεται σε ομάδα που πατάει όντως σε μονοπάτι διεκδικητικής επιστροφής. Κι όμως δεν διεξήχθη υπό τους καλύτερους οιωνούς, γεγονός το οποίο δίνει ακόμα έναν πόντο στον προπονητή και στο πόσο καλά έχει διαβάσει το ρόστερ που έχει στη διάθεση του.
Η ταυτότητα του Σα Πίντο
Ο Ρόβας ως δεξιός μπακ, θέση που κλήθηκε να καλύψει για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Ο Τζανετόπουλος, ένα παιδί που βρέθηκε στην ΑΕΚ μέσα από μία δοκιμή για να γίνει ο πέμπτος στόπερ της Γ’ Εθνικής και σε πείθει ήδη ότι μπορεί να εξελιχθεί σε έναν αμυντικό χαφ-χρυσάφι για την ομάδα, ένα περιουσιακό στοιχείο που θα ακριβοπληρωθεί στο μέλλον.
Είναι και αυτή μία ξεχωριστής σημασίας συνεισφορά του Δέλλα στην ομάδα, μία εξέλιξη που πρέπει να εκτιμηθεί για την ικανότητα του τεχνικού της ΑΕΚ να διακρίνει και να βελτιώνει, να ασχολείται με κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά διαβάζοντας σωστά μειονεκτήματα και αδυναμίες.
Ίσως κάποιοι να θεωρήσουν ότι υπερβάλλω επειδή μετά από μία τέτοια εμφάνιση στέκομαι πρωτίστως (και κυρίως) στον προπονητή. Βλέποντας όμως απέναντι τον πολυδιαφημισμένο Σα Πίντο με τον οποίο η ΑΕΚ έκανε ραντεβού το περασμένο καλοκαίρι προκειμένου να του δώσει τη δουλειά αντί του Δέλλα (που τότε ήταν λίγος, ανέτοιμος, άσχετος και τόσα άλλα που γράφτηκαν με ασύλληπτο μένος και τρόπο εμπαθή) να παρουσιάζεται παντελώς αδιάβαστος και να παραδίδει στον Κολοσσό ταυτότητες και λοιπά προπονητικά αποδεικτικά στοιχεία, δεν μπορώ παρά να χαίρομαι! Όχι επειδή ο άνθρωπος λογικά θα αποχωρήσει ως αποτυχημένος από τον Ατρόμητο αλλά διότι αποκαταστάθηκε η αδικία που (τότε) δεν έγινε!