Αν στο τέλος του πρώτου γύρου, το να βρίσκεσαι στο -1 (το λογικό που αναμένεται να ισχύει μετά το ματς του Ολυμπιακού), αντιμετωπίζεται ως καταστροφή, η προσέγγιση αυτή συνιστά από μόνη της ξεκάθαρη ηττοπάθεια. Και ακυρώνει όλα όσα αυτή η ομάδα κατάφερε να πετύχει, μέσα από βαρύ πρόγραμμα και αναπάντεχες αντιξοότητες με τις απώλειες βασικών παικτών που σε εκείνο το χρονικό σημείο, ήταν αδύνατον να αντικαταστήσει, παρά μόνον εκ των έσω.

Είμαι σίγουρος ότι θυμάμαι καλά... Άπαντες (μηδενός εξαιρουμένου) συμφωνούσαμε τον περασμένο Αύγουστο ότι το πρώτο μεγάλο ζητούμενο για την ΑΕΚ ήταν να βρίσκεται στην κορυφή ή πολύ κοντά σε αυτήν στο τέλος του έτους, πριν από τις όποιες προσθετικές κινήσεις του Ιανουαρίου.

Δεν λησμονώ επίσης την καταστροφολογία για την επερχόμενη κατάρρευση μετά τους αγώνες με την ΤΣΣΚΑ και τις στοχευμένες επιθέσεις των γυμνοσαλιάγκων του διαδικτύου, οι οποίοι εμφανίστηκαν και χθες (16/12) για να εκτοξεύσουν λάσπη. Όπως είχαν κάνει και μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Πέρασαν 13 ματς από τότε, χωρίς ήττα μάλιστα! Όμως είναι πάντα έτοιμοι και οπλισμένοι για να λοιδορήσουν, με τη βαθιά γνώση που ξεπερνά τα πεπραγμένα.

Ασφαλώς και πρόκειται για μια ευκαιρία χαμένη. Μιας ομάδας που αγχώθηκε μετά το 60’ και η οποία στα τελευταία λεπτά, έπαιξε με τρόπο πολύ μονότονο, γεμίζοντας την αντίπαλη περιοχή δίχως να είναι εντός αυτής ο μοναδικός φορ που διαθέτει και ξέρει να παίζει αποκλειστικά μέσα στο κουτί.

Σύμφωνοι, εκ του αποτελέσματος και του τρόπου με τον οποίο η ομάδα προσπάθησε να βρει το γκολ στο δεύτερο ημίχρονο, εξάγεται εύκολα το συμπέρασμα ότι δεν έπρεπε να παίξει ο αρνητικός για πολλοστή φορά Κλωναρίδης, κλέβοντας χρόνο από τον Γιακουμάκη. Λάθη έγιναν και θα ξαναγίνουν, για να αναγνωρίζονται πάντα εκ των υστέρων. Αλλά ας δώσουμε και μερικά ελαφρυντικά σε αυτή την ομάδα:

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

- Σε διάστημα μικρότερο των τεσσάρων μηνών, η ΑΕΚ έχει δώσει 28 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, διαδικασία η οποία γινόταν δυσκολότερη αγώνα με τον αγώνα, λόγω διαδοχικών απουσιών. Πέραν των δύο μόνιμων (που όταν συνέβησαν, οι περισσότεροι σκεφτήκαμε ότι «πάει, τέλειωσε») απωλειών, ας μην ξεχνάμε πόσο άργησε να μπει στην ομάδα ο Τσιγκρίνσκι, πόσες φορές δεν υπήρχε Τσόσιτς, ότι ο Λαμπρόπουλος επέστρεψε από χιαστούς, ότι ταλαιπωρίες πέρασαν επίσης οι Λόπες, Σιμόες, Βράνιες, Γκάλο ενώ οι Κονέ και Γιακουμάκης (καλοκαιρινές προσθήκες θυμίζω), άρχισαν να υπολογίζονται κανονικά μετά τα μέσα του Νοέμβρη.

- Η πορεία στην Ευρώπη και η πρόκριση στους «32» του Europa, επετεύχθη μέσα από αήττητο σερί 8 αγώνων, ξεκινώντας από τα παιχνίδια με τη Μπριζ και καταλήγοντας με την πρόκριση στη Βιέννη, κι ενώ ο γηπεδούχος αντίπαλος έπαιζε επίσης το δικό του τελικό. Αλήθεια, έστω ένας από εμάς/εσάς, είχε υπολογίσει σε τέτοια κατάληξη το καλοκαίρι; Έστω και με το σκεπτικό ότι θα είναι άπαντες παρόντες, δίχως δηλαδή τις τόσες διαδοχικές αναποδιές με ποδοσφαιριστές της ομάδας; Νομίζω ότι ουδείς...

- Απέναντί της, η ΑΕΚ, ακριβώς επειδή παραγάγει επιθετικό ποδόσφαιρο και δημιουργεί περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα στη Super League (και όχι εκ του πονηρού), βρίσκει αντιπάλους που χτυπούν στο ψαχνό. Ο ποδοσφαιριστής Παπάζογλου θα έπρεπε να έχει αποβληθεί από το πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τον Απόλλωνα, παίζοντας αντιαθλητικά. Του χαρίστηκε σε τρεις περιπτώσεις η δεύτερη κίτρινη κάρτα. Στο 79’ της αναμέτρησης, υπάρχει πέναλτι στον Λαμπρόπουλο για παρατεταμένο τράβηγμα. Δεν καταλογίζεται... Όχι, δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω κάτι μέσω της διαιτησίας, απλώς αναφέρω γεγονότα για να τονίσω ότι η ΑΕΚ έχει πληρώσει πολύ ακριβά το «μούφα-πέναλτι» που της δόθηκε με τη Λαμία. Έκτοτε υπάρχουν 4-5 καθαρά, τα οποία δεν έχει πάρει.

Είναι να στεναχωριέσαι, να ενοχλείσαι, να σκας επειδή πετάχτηκαν έτσι δύο βαθμοί. Καμία αντίρρηση! Αλλά όχι ότι τελείωσε κάτι. Αλίμονο... Υπάρχουν μπροστά 15 ματς και η ΑΕΚ που όρθωσε ανάστημα μετά τις απώλειες των Γιόχανσον και Μάνταλου (να θυμίσω δε ότι παραμένει αήττητη έκτοτε, δηλαδή σε 10 συνεχόμενα ματς και σε 13 συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις), θα το κάνει ξανά με την επανέναρξη του πρωταθλήματος.

Δεν είναι πια ένα συνολάκι που θα το πάρει η κάτω βόλτα και θα διαλυθεί. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω και πιστεύω εγώ. Εξυπακούεται ότι και οι προσθήκες που πλησιάζουν, θα πρέπει να δώσουν όλα όσα λείπουν στην ομάδα, όχι να προκύψουν από ράφια β’ διαλογής. Ο Χιμένεθ το έφερε το όχημα μέχρι εδώ, επιδιδόμενος και σε πολλές αλχημείες. Αν λοιπόν είναι αυτό που του καταλογίζεται και πρέπει να το σταματήσει, ας του φέρουν τους παίκτες που θα τον πείσουν ότι πρέπει να συνεχίσει την οδήγηση χωρίς ρίσκα. Η βενζίνη πάντως δεν φτάνει προκειμένου να κρατήσει την ίδια ταχύτητα μέχρι το τέλος. Οι κινήσεις πρέπει να είναι στοχευμένες και όχι παίκτες - λαχεία. Αν η ΑΕΚ προχωρήσει κάνοντας ευτελή μπαλώματα, τότε ναι, θα το βρει μπροστά της.

Photo Credits: Eurokinissi