«Στόχος είναι το να δημιουργήσουμε τον δικό μας Γκουαρντιόλα μέσα από αυτό το ταξίδι. Η ΑΕΚ οφείλει να αναδείξει ως επόμενο σημαντικό προπονητή της ένα δικό της παιδί σε αυτή τη διαδικασία επιστροφής». Λόγια ειπωμένα όχι από έναν αλλά από όλους τους ανθρώπους της επόμενης ημέρας στην ποδοσφαιρική Ενωση μαζί!.

Επιθυμίες που θα είχαν σκορπιστεί στον αέρα αν ο Τραϊανός Δέλλας απομακρυνθεί μετά την περιπέτεια της Γ' Εθνικής μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφερε να κάνει πράξη το ψυχαναγκαστικό «θέλω» ορισμένων και κυρίως την αδηφαγία που χαρακτήρισε στη διάρκεια της σεζόν μερίδα του Τύπου. Αυτή η δίχως νόημα επιμονή για το... ανόητο αήττητο στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα το οποίο εν τέλει δεν επιτεύχθηκε.

Η ΑΕΚ πέτυχε τη μαθηματική άνοδό της στη Β' Εθνική πέντε στροφές πριν από το φινάλε του πρωταθλήματος. Κι όμως η διαδικασία «πριονίσματος» του προπονητή της είχε ξεκινήσει μήνες πριν, συγκεκριμένα από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν οι «φωστήρες» του ποδοσφαίρου στον ελληνικό αθλητικό Τύπο έκριναν τον Δέλλα ως ανέτοιμο για τη δουλειά κρίνοντας έτσι από τον πρώτο μήνα! Πρόκειται για τους ίδιους που τη μία ημέρα υποστήριζαν ότι το ρόστερ της ομάδας πρέπει να αλλάξει στο 100% εν όψει της επόμενης σεζόν λόγω ανεπάρκειας των ποδοσφαιριστών στις απαιτήσεις της ΑΕΚ και την επομένη κατσάδιαζαν τον προπονητή επειδή (όπως ισχυρίζονταν) δεν κατάφερε να αναδείξει νεαρούς σε ηλικία ποδοσφαιριστές και να παρουσιάσει ένα απαστράπτον σύνολο.

Κι όμως, στην ως σήμερα θητεία του στον πάγκο των Κιτρινόμαυρων ο Δέλλας πέτυχε αρκετά. Το σημαντικότερο: κατάφερε με αυτούς τους παίκτες που οι περισσότεροι είχαν απαξιώσει προτού καλά-καλά αλλάξει ο χρόνος (δημοσιεύματα του περασμένου Δεκεμβρίου τους ήθελαν όλους φευγάτους και τελειωμένους) να παρουσιάσει εντός των γηπέδων ορθολογικό και μοντέρνο ποδόσφαιρο, τουλάχιστον στις αρκετές (και ασφαλώς όχι σε όλες) περιπτώσεις που εκείνοι ήταν προσηλωμένοι και εκτελούσαν με συνέπεια και συγκέντρωση τα όσα δούλευαν μαζί του στις προπονήσεις.

Ντούσαν υπέρ της παραμονής

Οσο περνούσε ο καιρός τόσο οι αντιφάσεις γιγαντώνονταν... Ο Μπάγεβιτς ήταν από τους ανθρώπους που καθ' όλη τη διάρκεια της αμφισβήτησης του προπονητή της Ενωσης επέμενε ότι θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και μάλιστα είχε πει στον Δημήτρη Μελισσανίδη που έλαβε και την τελική απόφαση, ότι ένας προπονητής δεν πρέπει να κρίνεται προτού συμπληρώσει τουλάχιστον δύο σεζόν στην ίδια ομάδα. Πόσω μάλλον ο Δέλλας που μόλις είχε πατήσει το δικό του κουμπί εκκίνησης σε αυτό το επάγγελμα.

Εχοντας βιώσει όλων των ειδών τις καταστάσεις στην ΑΕΚ, την υπέρτατη αποθέωση αλλά και την πλήρη αποκαθήλωση μαζί, ο νυν εκτελεστικός διευθυντής της Ενωσης αντιλαμβανόταν ότι ο Δέλλας δεν κρινόταν με δίκαιο τρόπο αλλά και υπερθεμάτιζε για το ότι η ομάδα έπρεπε και όφειλε να δραστηριοποιείται ξανά όπως ένας μεγάλος σύλλογος. Και τέτοιοι δεν απολύουν τους προπονητές τους αν δεν έχουν σαφή εικόνα για τη δουλειά τους μετά το πέρας τουλάχιστον δύο ετών. Ειδικά όταν έχουν προαποφασίσει ότι θα επενδύσουν σε εκείνους με σκοπό να τους εξελίξουν σε λύση διαρκείας.

Ωστόσο κάποιες διαδοχικές προβληματικές εμφανίσεις της ομάδας φούντωσαν τα σενάρια διαδοχής και μαζί την αμφιβολία στη σκέψη του επικεφαλής την ΑΕΚ. Η γκρίνια του κόσμου, συσσωρευμένη σε μεγάλο βαθμό από τα προηγούμενα ενοχλητικά και απαξιωτικά για τον σύλλογο χρόνια, με αποκορύφωμα τη σεζόν της πτώσης στην ερασιτεχνική κατηγορία, γιγάντωσε το αίσθημα της αμφισβήτησης και έδωσε στον Μελισσανίδη το έναυσμα να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις για τον «κιτρινόμαυρο» πάγκο. Διαδικασία η οποία συνεχίζεται, παρότι ο Δέλλας στην πορεία κέρδισε τον κόσμο της ομάδας, ο οποίος, βλέποντας την ΑΕΚ να προσπαθεί τουλάχιστον να αγωνιστεί σωστά, αναγνώρισε ότι η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις είναι η ενδεδειγμένη.

Ως σήμερα ο προπονητής της ΑΕΚ παρέμενε φειδωλός και μετρημένος στα λόγια του. Θα μπορούσε να εφεύρει αρκετούς τρόπους για να αιτιολογήσει ή να δικαιολογηθεί, ωστόσο όταν το επιχείρησε μέσα από συνεντεύξεις Τύπου στο τέλος αγώνων, οι εξηγήσεις του λογοκρίθηκαν, παρεξηγήθηκαν, ως και χλευάστηκαν ή έγιναν το πάτημα για ειρωνείες και αρνητικά σχόλια.

Αναγνώριση διότι…

Το πρώτο σημαντικό εύσημο απονέμεται στον Δέλλα επειδή διατηρήθηκε ψύχραιμος στις ανεδαφικές κριτικές και στη λάσπη που εκτοξεύθηκε εναντίον του και δεν εισχώρησε σε αντιπαραθέσεις, προφανέστατα επειδή ο ίδιος γνωρίζει την ποιότητα της δουλειάς που γίνεται στα Σπάτα καλύτερα από τον καθέναν. Ειδικά όσους τον (κατ)έκριναν με το να ψυχανεμίζονται καταστάσεις και όχι στηριζόμενοι σε πραγματικά γεγονότα και αληθινό ρεπορτάζ. Το δεύτερο του απονέμεται επειδή καθ' όλη τη διάρκεια της εφετινής σεζόν παρέμεινε αξιοπρεπής απέναντι στην προπονητολογία και απέφυγε να συμπεριφερθεί εκδικητικά όταν η ομάδα απέδιδε πραγματικά καλά.

Θα μπορούσε να πει πολλά, να πατήσει πάνω στις συγκυρίες, να υπερθεματίσει για όσα στην πορεία βγήκαν στο γήπεδο και πλέον μπορεί ο καθένας να τα διαπιστώσει. Επέλεξε όμως τη σιωπή και συνέχιζε να χτίζει τη δική του ΑΕΚ κλείνοντας τα αυτιά του στις φήμες τής (όπως αρκετοί την παρουσίαζαν) βέβαιης διαδοχής. Ο Δέλλας σαφώς αντιλαμβάνεται και αποδέχεται ότι και ο ίδιος πρέπει να πετύχει πολλά ακόμη για να εξελιχθεί σε αυτό που περιμένουν από εκείνον οι άνθρωποι που τον επέλεξαν: Στον κορυφαίο έλληνα προπονητή σε δύο χρόνια από σήμερα! Με την επισήμανση ότι στη Β’ Εθνική θα δέχεται σαφώς πιο σκληρή (αλλά προπάντων γόνιμη) κριτική καθώς πλέον θα διαχειριστεί ένα ρόστερ πολύ πιο ποιοτικό και αξιόλογο.