Βασσάρα, μήπως να κάνεις κάτι άλλο;
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τον κύριο υπεύθυνο της αντιμετώπισης που τυγχάνει (και) εφέτος η ΑΕΚ από την ελληνική διαιτησία η οποία εκτίθεται από την ανικανότητα εκείνων που επέλεξε ο άλλοτε αυτοαποκαλούμενος και ως «κορυφαίος».
Όσο κι αν δεν θέλεις να ασχολείσαι, στο τέλος σε αναγκάζουν διότι αγανακτείς. Στο γκολ του Κάλα που κακώς ακυρώθηκε στον αγώνα απέναντι στη Δόξα, το προσπέρασα επειδή η φάση ήταν όντως δύσκολη και οριακή. Βέβαια αν μετρούσε (όπως και θα έπρεπε) η ΑΕΚ θα είχε σήμερα επιπλέον δύο βαθμούς.
Στο ματς με τον Λεβαδειακό, η αποβολή του Σιαλμά με δεύτερη κίτρινη κάρτα σε φάση που ίσως να μην ήταν καν φάουλ, χαρακτηρίζεται επιεικώς ως πράξη εμπάθειας από τη μεριά του ρέφερι. Απώλεια βαθμών δεν υπήρξε, ωστόσο η ομάδα στερήθηκε έναν σημαντικό ποδοσφαιριστή πάνω που « ξεμπούκωσε» με δύο καθοριστικά (για την εξέλιξη του συγκεκριμένου αγώνα) γκολ.
Τα χθεσινά καμώματα διαιτητή και βοηθού _ δεν αναφέρω καν τα ονόματα όλων αυτών, διότι στο δικό μου μυαλό όλοι τους έχουν τη μορφή του ανθρώπου που τους επέλεξε, δηλαδή του Βασσάρα _ ήταν το αποκορύφωμα.
Δεν μπορείς να σωπαίνεις όταν διαπιστώνεις τις παλινωδίες του Σάββα και της κουστωδίας του που «σιγοντάρει» προπαγανδίζοντας στον ελληνικό Τύπο για τη διαιτησία στο ματς με τη Δόξα (στο οποίο ο Ολυμπιακός είχε σε 90 λεπτά μόλις μία φάση για γκολ κι ουδείς έχει καταλάβει ακόμα για τι ακριβώς διαμαρτύρεται, μήπως για κάποιον ανάποδο κόρνερ;) κι ενώ η ΑΕΚ καλείται να ξεχάσει την ακύρωση ενός κανονικού γκολ (Λεονάρντο) και τον μη καταλογισμό ενός ξεκάθαρου πέναλτι (Κλωναρίδης).
Μία του Κύρου, δύο του Κύρου, τρεις και η κακή του μέρα... Παραίτηση είναι η λύση και αυτό ακριβώς του πρέπει διότι έχει αποτύχει. Σε ένα πρωτάθλημα δίχως «στησίματα» και υποψίες για παρασκήνιο, έχει προωθήσει στους πίνακες ανέτοιμους, προκλητικούς, αλαζόνες κι ως επί το πλείστον μη ικανούς για την κατηγορία διαιτητές. Βέβαια όχι απέναντι σε όλους...
Δεν τίθεται θέμα «σύγκρισης» ομάδων
Ξεκαθαρίζω το εξής: η εφετινή ΑΕΚ, με τα τόσα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα, με τα αποδυτήριά της να θυμίζουν πυριτιδαποθήκη και ένα ρόστερ που έχει σημαντικές τρύπες, δεν στάθηκε στην αφετηρία της Σούπερ Λίγκας έτοιμη για να κάνει πρωταθλητισμό. Και προφανέστατα, εν συγκρίσει με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, υστερεί σε ποιότητα και ηγετικές παρουσίες.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται να ελπίζει, να προσπαθεί και να ονειρεύεται. Κι όσο παραμένει κοντά στους άλλους να ασκεί πίεση. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το δικαίωμα αυτό, το να παραμείνει δηλαδή ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα, το στερείται στους τελευταίους αγώνες από λανθασμένες αποφάσεις διαιτητών. Να μην πιάσουμε δε την κουβέντα με τις κίτρινες κάρτες, τομέα στον οποίο η ΑΕΚ εφέτος απειλεί το παγκόσμιο ρεκόρ, όποιο κι αν είναι αυτό, μέσα από αγώνες που εκείνη έχει την πρωτοβουλία και πιέζει τον αντίπαλο!
Αυτά όλα είναι προφανώς ψιλά γράμματα για τον Κύρο Βασσάρα, άλλωστε υπεράνω όλων ήταν και ως διαιτητής. Φαντάζομαι ότι περισσότερο τον «τρομάζει» η ιδέα του τι θα πει ο Σάββας για ένα ανάποδο κόρνερ, παρά αν άλλες ομάδες, εν προκειμένω η ΑΕΚ, χάνει βαθμούς λόγω λανθασμένων υποδείξεων από τα «πουλέν» που έχει εμφανίσει στους πίνακες.
Παλιά καραβάνα στο να προσπερνάει τέτοια συμβάντα ο Κύρος, δεν τον αγγίζουν όλα αυτά, δεν ιδρώνει το αφτί του. Όλο και κάποιο σεμινάριο θα βρεθεί για να εξηγήσει το πως παίζει με τα χέρια του ο Λυμπερόπουλος και να διδάξει τον τρόπο που ο Λέτο εκβιάζει καταστάσεις για να κερδίσει πέναλτι. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...