Βοηθήστε τον Μανόλο Χιμένεθ
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την ικανότητα της ΑΕΚ να διαχειρίζεται ιδιαίτερες και δύσκολες καταστάσεις, με διαδοχικές αναποδιές και πρωτόγνωρες αντιξοότητες που δείχνουν ότι αξίζει ενίσχυσης και εμπιστοσύνης το έργο του προπονητή της.
Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία εκλαμβάνονται ως δεδομένα και αυτονόητα, ενώ δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως τέτοια. Αν λοιπόν ανατρέξουμε στις καταδικαστικές προσεγγίσεις του περασμένου Ιουλίου (μετά τον αποκλεισμό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας), οι οποίες δημιούργησαν το παγιωμένο για καιρό κλίμα ενός ελλιπέστατου ρόστερ που θα ήταν αδύνατον να χωρέσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, με ως επί το πλείστον ανεπαρκείς παίκτες να το στελεχώνουν, σήμερα η ΑΕΚ θα έπρεπε να βρίσκεται εκτός Ευρώπης και δέκα βαθμούς πίσω στο πρωτάθλημα. Βάσει των όσων άκουγα, διάβαζα και εισέπραττα, ίσως να είμαι και επιεικής…
Σκεφτείτε το ενδεχόμενο εκείνες οι βιαστικές και ανεδαφικές απόψεις να γίνονταν μπροστά σε μια μαγική σφαίρα, με όλους τους « έχουμε παίξεις εμείς μπαλίτσα και ξέρουμε καλύτερα από τον κάθε Χιμένεθ» να έχουν εικόνα για το νέο χειρουργείο του Τσιγκρίνσκι, τη θλάση-μαμούθ του Γιακουμάκη, την προετοιμασία μηνών του Κονέ, τα συχνά μυϊκά προβλήματα του Τσόσιτς, τις κατά καιρούς μακράς διάρκειας απουσίες των Λόπες, Κλωναρίδη, Μπακασέτα, Γκάλο και ασφαλώς την απώλεια έως το τέλος της σεζόν των Μάνταλου και Γιόχανσον. Έρεβος!
Με τις αναποδιές να τις χτυπούν την πόρτα σχεδόν εβδομάδα παρά εβδομάδα, την πίεση του πραγματικού (και όχι απλώς στα λόγια) πρωταθλητισμού μετά από μία δεκαετία να τη συνοδεύει σε κάθε βήμα της και μια μόνιμη γκρίνια να καραδοκεί στο περιβάλλον της προκειμένου να φέρει την καταστροφή, αν μη τι άλλο, η ΑΕΚ αποδεικνύεται μαχήτρια. Ποιος θα της έλεγε αλήθεια ότι θα ερχόταν το πρώτο ματς στα χρόνια που και οι τρεις βρίσκονται στην ομάδα, στο οποίο ουδείς εκ των Μάνταλου, Γιόχανσον και Σιμόες θα ήταν διαθέσιμος;
Το DNA της είναι αυτό του προπονητή της, είναι ως σύνολο μία ποδοσφαιρική κατασκευή κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Χιμένεθ. Η μέχρι τώρα πορεία της, αποδεικνύει ότι βρίσκει τις λύσεις όταν την περιμένουν να καταρρεύσει. Κι ασφαλώς μέρος του σχεδίου είναι ο κάθε ποδοσφαιριστής ξεχωριστά, εν προκειμένω και ο ξεχωριστός κύριος Λιβάγια. Αν λοιπόν σήμερα πρόκειται για τον άνθρωπο που «σώζει» τον προπονητή, εγώ θα θυμίσω ότι δεν πάει πολύς καιρός που ο Χιμένεθ εισέπραττε... «πατσαβούρες» επειδή επέμενε να τον χρησιμοποιεί.
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
Ασφαλώς, η δουλειά δεν θα πάει έτσι μέχρι το τέλος. Θα έρθουν οι στιγμές που, εφόσον παραμείνει ως έχει, η ΑΕΚ θα λυγίσει προσπαθώντας με μπαλώματα και αλχημείες να νικήσει τις μεγάλες ανάγκες που δημιουργήθηκαν και πρέπει να καλυφθούν τον Ιανουάριο. Το ότι ο Χιμένεθ πορεύεται με τον Λόπες στο αριστερό φτερό της επίθεσης περιμένοντας να πάρει πράγματα που του έδινε ο Μάνταλος (με διαφορετικό στυλ ασφαλώς ο αρχηγός, όχι κινούμενος στη γραμμή), σε πολλούς φαντάζει ως μη ορθολογικό. Ίσως να έχουν και δίκιο. Από την άλλη όμως, δεν θα τον πείσει κανείς με το ζόρι ότι είναι ο Τρίστασον αυτό που ήθελε το καλοκαίρι ή ότι ο Πατίτο γύρισε ξαφνικά το διακόπτη και αφοσιώθηκε στην ομάδα ψυχή τε και σώματι.
Οι ανάγκες της ομάδας είναι διαπιστωμένες εδώ και καιρό. Η απαίτηση του προπονητή για έναν αριστερό μπακ με ισορροπία σε ανασταλτικά και επιθετικά καθήκοντα (ίσως και 60% αμυτικογενή) κι έναν εξτρέμ της ίδιας πτέρυγας με ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και γκολ στο ρεπερτόριό του, είναι πράγματα γνωστά από το καλοκαίρι. Στην πορεία δημιουργήθηκε και το έξτρα ζητούμενο για την προσθήκη ενός αμυντικού χαφ με διαπιστωμένη ικανότητα στη δημιουργία και μεταφορά της μπάλας. Ο χρόνος για να βρεθούν οι κατάλληλοι ήταν άπλετος και υπάρχει ακόμα αρκετός μπροστά μέχρι τον Ιανουάριο.
Πέραν λοιπόν των εύκολων αλλά εν πολλοίς και αποπροσανατολιστικών προσεγγίσεων για όσα δεν έκανε ή θα έπρεπε να κάνει ο Χιμένεθ στις (λιγοστές) περιπτώσεις που υπήρχαν απώλειες (παραγνωρίζοντας την παρεμβατικότητά του και το γεγονός ότι πρόκειται για δικό του δημιούργημα η ΑΕΚ που πολεμά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο) ας κοιτάξουμε και λίγο μπροστά. Ας δούμε πως θα βοηθηθεί προκειμένου να κάνει καλύτερα τη δουλειά του, με προσθήκες που θα του λύσουν άμεσα τα χέρια και όχι με παίκτες-προσευχές που θα χρειάζονται χρόνο για να μπουν στο νόημα ή δεν θα ταιριάζουν σε αυτό που εκείνος έχει στο μυαλό του.
Στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, η ΑΕΚ δεν πρέπει να λαθέψει κι ας είναι μια δύσκολη κατάσταση για την ποδοσφαιρική αγορά. Η ικανοποίηση των «θέλω» του προπονητή (μιλώντας πάντα για τα χαρακτηριστικά των παικτών, όχι για τα ονόματα) και η ευστοχία στις επιλογές που θα έλθουν για να χωρέσουν αμέσως στο ποδοσφαιρικό πλάνο, θα παίξουν μεγάλο ρόλο για το αν η ομάδα θα καταφέρει να μείνει εντός στόχου μέχρι την τελευταία ημέρα. Το Γενάρη δεν πρέπει να μαντεύεις, απαιτείται να ευστοχείς!