Οι γρίφοι για δυνατούς λύτες και τα κομμάτια του παζλ που πρέπει να ενωθούν στον Παναθηναϊκό AKTOR

Το ημερολόγιο γράφει μόλις 18 Οκτωβρίου, ο βαθμολογικός πίνακας της EuroLeague δείχνει τον Παναθηναϊκό AKTOR να βρίσκεται στο 2-2 και ήδη έχουν γεννηθεί τα πρώτα -μάλλον δύσκολα- ερωτήματα, για τα οποία σίγουρα δεν μπορεί να υπάρχει σωστή απάντηση σήμερα. Κι ακόμα κι αν υπάρχει δεν είμαστε εμείς που πρέπει να τη βρούμε.

Το career low του Μπράουν και η εξήγηση του Αταμάν

Ο Λορέντζο Μπράουν έπαιξε μόλις 3'39" στην εκτός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από τη Ρεάλ Μαδρίτης (90-86), κάνοντας έτσι αρνητικό ρεκόρ σε χρόνο συμμετοχής σε επίπεδο EuroLeague, στην οποία ο Αμερικανός γκαρντ μετράει 165 παρουσίες.

Ο Εργκίν Αταμάν τον είχε στην αρχική πεντάδα του αγώνα, όμως τον έβγαλε μαζί με τους Τζέντι Όσμαν και Ντίνο Μήτογλου για να περάσει στον αγωνιστικό χώρο τους Κώστα Σλούκα, Ιωάννη Παπαπέτρου και Χουάντσο Ερνανγκόμεθ μετά από 3'39" και με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται ήδη στο -11 (14-3) από τη Ρεάλ σε εκείνο το σημείο. Και έκτοτε ο Μπράουν δεν πάτησε ξανά παρκέ.

Ήταν τραυματίας; Όχι. Είχε κάποια ενόχληση; Όχι. Απλά έμεινε στον πάγκο, γιατί ο Τούρκος τεχνικός θέλησε να δώσει ρυθμό στον Κώστα Σλούκα, ενώ την ίδια ώρα δεν μπορούσε να "παρκάρει" τον κορυφαίο του αμυντικό, τον Τζέριαν Γκραντ, ούτε να κόψει τη φόρα του Κέντρικ Ναν, που ήταν τελικά ο πρώτος σκόρερ των πρασίνων με 23 πόντους.

"Δεν έγινε κάτι με τον Λορέντζο Μπράουν, ξεκίνησε, ήταν μέσα όταν παίξαμε πολύ άσχημα και βρεθήκαμε στο -11. Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο περσινό μας ροτέισον με το δίδυμο Γκραντ - Σλούκα. Δεν ήθελα να τον κρατήσω περισσότερο, δεν ήθελα να τον ξαναβάλω, ήθελα να δώσω ρυθμό στον Σλούκα. Η Ρεάλ έκανε σπουδαία δουλειά με τον Αμπάλδε, αμυντικά και επιθετικά. Πίεσε στον Ναν, είναι δύσκολο να έχεις και τον Σλούκα και τον Λορέντζο Μπράουν μαζί, ειδικά στην άμυνα. Ήταν επιλογή, τίποτα περισσότερο", είπε ενδεικτικά ο Αταμάν όταν ρωτήθηκε επί του θέματος στη συνέντευξη Τύπου στο Wizink Center.

Και κάπου εκεί η συζήτηση θα έπρεπε να κλείσει. Γιατί; Αφενός, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γινόταν αν ο Μπράουν έπαιζε περισσότερο στη Μαδρίτη. Αφετέρου, γιατί κανείς δεν ξέρει -τουλάχιστον στην παρούσα φάση- τι μπορεί να συνεπάγεται μακροπρόθεσμα αυτή η επιλογή του Εργκίν Αταμάν.

Ο τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης τεχνικός των πρασίνων ξέρει σίγουρα πολύ καλύτερα από κάθε άλλον τι να κάνει με τους παίκτες του, πώς να τους διαχειριστεί, πώς να μοιράσει τα λεπτά και πώς να κάνει τα κομμάτια ενός τόσο γεμάτου και πλούσιου -σε αριθμό και σε ταλέντο- ρόστερ να κολλήσουν.

Trust the process

Αν αναζητήσει κανείς στο Google τον ορισμό της φράσης "Trust the process" θα δει ότι: "Trust the process επί της ουσίας σημαίνει να έχεις πίστη στο ταξίδι της ζωής ακόμα κι αν ο προορισμός δεν είναι ξεκάθαρος ή αν το μονοπάτι μοιάζει δύσκολο".

Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού ο προορισμός είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρος. Και δεν είναι άλλος από το Final Four. Σε όποια πόλη κι αν αποφασιστεί εν τέλει να διεξαχθεί. Το μονοπάτι όμως που θα οδηγήσει εκεί τους πράσινους σίγουρα θα είναι δύσκολο και σε καμία περίπτωση στρωμένο με ροδοπέταλα. Όταν όμως ο δρόμος γίνεται ζόρικος, οι ζόρικοι είναι αυτοί που συνεχίζουν.

Ο Λορέντζο Μπράουν και ο κάθε Μπράουν ή ο Μάριους Γκριγκόνις, που επίσης έπαιξε ελάχιστα κόντρα στη Ρεάλ (σσ. μόλις 2'24", αφού οι Ιωάννης Παπαπέτρου, Τζέντι Όσμαν και Χουάντσο Ερνανγκόμεθ έκαναν τη δουλειά στις θέσεις των φόργουορντ), αλλά κανείς δεν ρώτησε για εκείνον, θα πρέπει να βρουν τον τρόπο να διαχειριστούν πνευματικά τα βράδια που δεν θα αισθάνονται σημαντικοί για την ομάδα τους.

Όπως και ο Αταμάν πρέπει να βρει -κι αν δεν δοκιμάσει, δεν θα το καταφέρει ποτέ- τον τρόπο για να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο ρόστερ, όμοιο του οποίου δεν είχε ποτέ μέχρι στιγμής στην μακρά και πλούσια καριέρα του.

Λύση, λοιπόν, σε αυτόν τον γρίφο δεν μπορεί να δοθεί εν μία νυκτί. Και στο κάτω-κάτω δεν θα έπρεπε καν να εστιάζουμε εκεί για να βρούμε τα αίτια της δεύτερης ήττας του Παναθηναϊκού AKTOR στην πρώτη διαβολοβδομάδα της σεζόν.

Η πραγματική...ανησυχία

Το σημείο στο οποίο θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη βάση είναι η νωθρότητα που παρουσίασαν κατά -μεγάλα- διαστήματα οι πράσινοι στην άμυνά τους.

Τόσο στο ξεκίνημα του αγώνα, που βρέθηκαν να χάνουν με 19-5 πριν καλά-καλά συμπληρωθούν πέντε αγωνιστικά λεπτά.

Όσο και σε άλλα χρονικά διαστήματα, όπως στα 5'11" πριν το τέλος, όταν οι δύο ομάδες επέστρεψαν στο παρκέ μετά από time-out με τη διαφορά στους 7 πόντους (78-71) και Έντι Ταβάρες βρέθηκε να καρφώνει ενονόχλητος, χωρίς να γίνει η παραμικρή προσπάθεια να σταματηθεί χαμηλά, παρότι το τριφύλλι δεν είχε ακόμα ούτε ένα ομαδικό φάουλ στην τέταρτη περίοδο.