Ήθελα και το είχα βάλει στην ατζέντα μου το μεσημέρι του Σαββάτου να ροβολήσω κατά Τσουκλίδι μεριά και να παρακολουθήσω τη συνέντευξη Τύπου του Στέφανου Δέδα, που ήταν πολλώ λογιώ ιστορική, αλλά κάτι μου έτυχε και δεν πρόκανα.

Ήταν εκ προοιμίου τέτοια, ιστορική μαθές, για δυο λόγους και το καλό τρίτωσε στη διάρκεια της. Καλό, κακό, θα φανεί!

Αυτή ήταν η πρώτη συνέντευξη Τύπου του λεγάμενου με την ιδιότητα του προπονητή της ΑΕΚ. Ένα το κρατούμενο.

Αυτή επίσης ήταν η πρώτη συνέντευξη Τύπου ενός προπονητή στο καινούργιο σπιτικό της ομάδας που θέλει βαθμιαία να το μετατρέψει σε παλάτι, σε κάστρο και τα συναφή. Δυο τα κρατούμενα.

Έλα όμως που το έργο είχε και συνέχεια, διότι προϊούσης της διαδικασίας, ο... στόμας του Δέδα ξεφούρνισε κάτι που μοιάζει ασυνήθιστο για το ελληνικό προπονητικό εθιμικό δίκαιο και πάντως σηκώνει θαυμαστικά στην εκφορά του προπονητής…

Προτεραιότητα μου η επίθεση

Προτεραιότητα μου, λέει, είναι η επίθεση. Εδά μάλιστας, κατά πως λέει σε τέτοιες περιπτώσεις και ο Ψαραντώνης!

O Δέδας είπε κάτι που οι περισσότεροι προπονητές ενδέχεται να το έχουν στο μυαλό τους, αλλά όπως έλεγε το 2014 ο (τότε συνεργάτης του Φώτη Κατσικάρη στην Εθνική ομάδα) Δημήτρης Πρίφτης δεν το αφήνουν να βγει από το στόμα τους,

Τότε η υπόθεση δεν αφορούσε το (κατά το μάλλον ή ήττον επιθετικογενές) στιλ παιχνιδιού, αλλά το πού θα μπορούσε να φτάσει η ελληνική ομάδα. Έφτασε αήττητη (5-0) μέχρι τους 16 κι εκεί μας τσαλαπάτησαν οι Σέρβοι!

Το Σάββατο λοιπόν ο νεόκοπος προπονητής της ΑΕΚ, που παλιννόστησε στα πάτρια εδάφη μετά από δέκα χρόνια στην ξενιτιά, τόλμησε να βάλει σε προτεραιότητα την επίθεση έναντι της άμυνας και μένει να φανεί πώς θα του κάτσει αυτή η επιλογή.

Η ίντριγκα της λογικής του

Προφανώς δεν θέλει να φτιάξει και να παρουσιάσει μια ομάδα που θα παίζει μονάχα στη μια πλευρά του γηπέδου και θα εμφορείται από τη λογική του "όσα βάλουμε κι όσα φάμε", αλλά η υπόθεση σε κάθε περίπτωση είναι ασυνήθιστη, τουλάχιστον ως εξαγγελία, έχει ενδιαφέρον και παράγει ίντριγκα.

Ο Δέδας εξήγησε με σαφήνεια το σκεπτικό του που αντίκεται σε εκείνο του μέντορα του και πρώην προπονητή της ΑΕΚ, Γιούρι Ζντοβτς ο οποίος ήταν σεσημασμένος από την εποχή της καριέρας του εντός παιδιάς, για την έμφαση και την εμμονή του στην άμυνα. "Ξανθό σκυλί", γαρ.

Τα πρώτα πειστήρια

Αυτά που είπε ο εκ Κιλκίς ορμώμενος προπονητής τα έχει μαρτυρήσει από πριν η ΑΕΚ με τα αποτελέσματα της στα πρώτα δυο φιλικά ματς, τα οποία ασφαλώς δεν προκαταβάλλουν τι θα συμβεί και στα επίσημα. Αλλά, διάβολε, οι 102 πόντοι με τους Λόντον Λάιονς και οι 96 με τον Ηρακλή κάτι λένε. Και στα δυο ματς η ΑΕΚ έφαγε από 81 πόντους, οπότε το ισοζύγιο κρίνεται θετικό και έπεται συνέχεια.

Συνήθως οι προπονητές προτιμούν ένα σκορ 70-60, από ένα 100-90. Τουλάχιστον οι περισσότεροι εξ αυτών. Ο Δέδας (δείχνει να) προτιμά ένα 100-90, για πολλούς λόγους.

Αυτή είναι η φιλοσοφία του, συν τοις άλλοις η επίθεση μοιάζει πιο ελκυστική και εμπορική από την άμυνα και last but not least: η ΑΕΚ έχει μετακομίσει στο καινούργιο σπίτι της και μετά από μια άγονη και περιπετειώδη σεζόν θέλει να πουλήσει ένα διαφορετικό, πιο γρήγορο, πιο θεαματικό και πιο φαντασμαγορικό στιλ, ώστε να το αγοράσει κιόλας ο κόσμος.

Δούναι και λαβείν, το δίχως άλλο!

Το ρίσκο (;) και η πρόταση

Όλα αυτά δεν συμβαίνουν από παρθενογένεση και για να υποστηριχθεί η συγκεκριμένη στρατηγική επιλογή, προαπαιτούνται παίκτες με αυτά τα προσόντα και τα χαρίσματα. Δεν ξέρω εάν αυτό το στιλ ενέχει ρίσκο ή αν ο Δέδας κινδυνεύει να φάει τα μούτρα του. Το βέβαιο είναι ότι ο λεγάμενος υποβάλλει μια μπασκετική πρόταση η οποία σε κάθε περίπτωση δεν θα κριθεί ούτε από τις καλές προθέσεις ούτε από τους... ευσεβείς πόθους, αλλά από τα αποτελέσματα.

Με πέντε παίκτες έξω

Ο Δέδας πάντως δεν είναι ένας κανονικός και συμβατικός προπονητής, οπότε δεν με εκπλήσσει και δεν με ξενίζει τίποτε που να λέει ή να κάνει! Είναι σεσημασμένος στην πιάτσα για το modus lavorandi του, για το στιλ με το οποίο κοουτσάρει και για την τακτική που έχει υιοθετήσει εξ απαλών ονύχων.

"Δεν το λέω με έπαρση, αλλά θέλει κότσια το στιλ μου. Εννοώ ότι θέλει δικά μου κότσια" μου είχε πει σε μια κουβέντα μας πριν από δυο μήνες. Και μου εξήγησε: "Μου αρέσει να παίζω με πέντε παίκτες έξω και τρώω πολλή κριτική επειδή δεν παίρνω σέντερ φορ ή κλασικούς πόιντ γκαρντ, αλλά πλέον αυτή τη λογική ξέρω και μπορώ να την υποστηρίξω".

Εκτός από τη μπασκετική φιλοσοφία του, ο... Δεδεσωκράτης, όπως τον αποκαλεί ο Γιωργής Μπουσβάρος, έχει και μια ιδιαίτερη συμπεριφορά εν ώρα εργασίας.

"Δεν κοιμάμαι στον πάγκο"

"Δεν ξέρω εάν είμαι καλός προπονητής, αλλά σίγουρα δεν κοιμάμαι στον πάγκο", μου είπε στη συζήτηση μας στα μέσα του περασμένου Ιουνίου. Το... ΥouTube είναι γεμάτο από τις κατά καιρούς εκρήξεις του, με ό,τι αυτές συνεπάγονται.

"Μη δίνεις κακό παράδειγμα"

"Μου αρέσει να περνάω τις κόκκινες γραμμές, έστω κι αν μερικές φορές πληρώνω ακριβά τη συμπεριφορά μου. Στη Χάποελ Χολόν είχα την άνεση να αντιδρώ όπως ήθελα, διότι αισθανόμουν βασιλιάς. Σκεπτόμουν ότι δεν τρέχει τίποτε εάν ορμήσω. Προηγουμένως στην Μπαχτσεσεχίρ που την ανέβασα στην Α1 είχα πάλι το ελεύθερο να κάνω ό,τι πίστευα πως θα ήταν για καλό, αλλά επειδή επρόκειτο για ομάδα κολεγίου, τη δεύτερη σεζόν με έπιασε ο διευθυντής και μου ζήτησε να ηρεμήσω για να μη δίνω κακό παράδειγμα στους σπουδαστές"!

Την περυσινή σεζόν πάλι έγιναν viral οι αντιδράσεις του: αποβλήθηκε στον προημιτελικό του Champions League κόντρα στην Μπούργος, είχε μια πολύ έντονη διαμάχη με τους φιλάθλους της Μανρέσα, έπεσε πάνω στον κάμεραμαν στο ματς με τη Ζιρόνα και δεν συμμαζεύεται.

Κοστούμι, γυαλιά και τζελ

"Αυτός είμαι, τι να κάνω; Δεν με νοιάζει και δεν με εκφράζει η εικόνα του καθωσπρέπει προπονητή με το κουστούμι στην τρίχα, τα σοφιστικέ γυαλιά και το τζελ στο μαλλί. Ασφαλώς δεν είναι τιμητικό να μπλέκομαι κάθε χρόνο σε δυο-τρία επεισόδια και να ξεφεύγω από τα όρια, αλλά αυτό προκύπτει από τον χαρακτήρα μου διότι μέσα στο γήπεδο ζω με ένταση και επηρεάζομαι από τα συναισθήματα μου".

Αυτοσαρκάζεται κιόλας ο Δέδας, μάλιστα πριν από μερικούς μήνες είχε δημοσιεύσει στο Facebook την εξής ανάρτηση: "Χαρούμενος και υπερήφανος που συμπλήρωσα δώδεκα σερί ματς χωρίς να φάω τεχνική ποινή".

Όσο απρόβλεπτο μπορεί να λογίζεται το μπάσκετ που παίζει, όσο απρόβλεπτες θέλει να παρουσιάζει τις ομάδες του (και το είπε κιόλας χθες), άλλο τόσο απρόβλεπτος είναι κι ο ίδιος από γεννησιμιού του!

Ανατρέχω στο αρχείο μου από πληροφορίες, αλλά και από κουβέντες που έχω κάνει μαζί του και τα καταθέτω τα πειστήρια:

Η καζούρα και το "μιλάς πολύ"

> Όταν πήγαινε στο Δημοτικό, τις Δευτέρες μετά από ήττες του ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο καθόταν στο σπίτι του για να μην του κάνουν καζούρα οι συμμαθητές του.

> Έκοψε πολύ νωρίς το μπάσκετ, διότι δεν τον άντεχαν οι προπονητές του και τον έδιωχναν από τις προπονήσεις. "Μιλάς πολύ" του έλεγαν οπότε "σταμάτησα να παίζω κι έγινα προπονητής για να κάνω ό,τι θέλω".

> Το 1999, σε ηλικία 17 ετών, όντας παίκτης της εφηβικής ομάδας στο Κιλκίς ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της παιδικής, στην οποία τότε αγωνίζονταν ο Κώστας Βασιλειάδης και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης.

> Τρεις προπονητές τον εμπιστεύθηκαν και τον έχουν σημαδέψει: ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον "ανακάλυψε" όταν ήταν 19 ετών και τον πήρε δίπλα του στον ΠΑΟΚ που είχε στο ρόστερ του τον Γουέντελ Αλέξις και τον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς, με head coach τον Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Ντέιβιντ Μπλατ στον Άρη πριν από δέκα χρόνια τον δίδαξε πώς να στέκεται σε μια ομάδα και να δίνει κίνητρα στους παίκτες και ο Γιούρι Ζντοβτς τον έβαλε στο τριπάκι να αναπληρώσει το έλλειμμα προσωπικότητας το οποίο εξ ορισμού διαθέτουν οι παλιοί μεγάλοι παίκτες όταν γίνονται προπονητές.

Ο Χίγκινς και η άποψη του Γιώργου

> Θεωρεί τον Κόρι Χίγκινς ως τον καλύτερο παίκτη με τον οποίο συνεργάσθηκε (στη Γκαζιαντέπ) και τον είδε να βελτιώνεται θεαματικά, συμπεριλαμβανομένου και του πώς να κάνει φάουλ και να δίνει έξτρα πάσα και τον Πάτρικ Μπέβερλι για την εργατικότητα και την ανταγωνιστικότητα του.

> Ο ίδιο έπεισε τον κατά δυο χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του Γιώργο να σταματήσει να παίζει το 2016, διότι "είχε άποψη στις προπονήσεις και την ώρα των αγώνων και μερικές φορές εξέθετε τους προπονητές του"! Ο Γιώργος έχει διατελέσει assistant coach στην ΑΕΚ επί Ζντοβτς και Μανωλόπουλου, στα Τρίκαλα και στον Ολυμπιακό με τον Μπλατ και τώρα βρίσκεται στη Ρίτας Βίλνιους.

> Αμφιβάλλει ποια είναι ακριβώς τα χαρακτηριστικά της ελληνικής προπονητικής σχολής, αλλά θεωρεί ότι "είμαστε συνεπείς, σοβαροί, δημιουργούμε σκληρές και ανταγωνιστικές ομάδες, διανέμουμε σωστά τους ρόλους και οι ομάδες μας δεν διαλύονται". Χρησιμοποιεί μάλιστα ως παράδειγμα τη Μακαμπι: "Εάν δεν βρισκόταν ο Σφαιρόπουλος στον πάγκο της, πέρυσι θα είχε φάει ένα σωρό εικοσάρες στην Ευρωλίγκα"!

> Το καλοκαίρι του 2020 "έπαιξε" ως υποψήφιος για το επιτελείο του Γιώργου Βόβορα, ο οποίος τότε επέλεξε τον γνωστό και συνοδοιπόρο του, Θανάση Γιαπλέ. "Θα ήθελα να δουλέψω σε μια ομάδα της Ευρωλίγκας. Διότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο βοηθός ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την ουσία του μπάσκετ, ενώ ο πρώτος προπονητής οφείλει να κάνει και διαχείριση καταστάσεων".

Από τον Ομπράντοβιτς στον... Δέδα

> Τον περασμένο Ιανουάριο, όταν αποχώρησε ο Βόβορας, κάπου πάλι ακούστηκε και γράφτηκε του όνομα του, αλλά ο ίδιος βάζει τα γέλια: "Είμαστε σοβαροί; Η ομάδα που είχε επί 13 συναπτά έτη στον πάγκο της τον Ομπράντοβιτς, θα ασχολούνταν ποτέ με τον Δέδα; Με αυτό που λέω, δεν εννοώ ότι δεν με ενδιαφέρει να αναλάβω κάποια στιγμή μια ομάδα της Ευρωλίγκας, αλλά αυτό μπορεί να γίνει σε βάθος μιας τετραετίας, όταν θα είμαι γνωστότερος και πιο αποδεκτός".

Οι ρουκέτες στη Γάζα

Εδώ και μερικές εβδομάδες ο Δέδας αποφάσισε να μαζέψει τα μπογαλάκια του, να πάρει τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά και να αρπάξει στον αέρα το γάντι που του πέταξε η ΑΕΚ, την οποία, παρεμπιπτόντως, πέρυσι αντιμετώπισε δυο φορές στο BCL με απολογισμό μια ήττα στο ΟΑΚΑ με 100-96 και μια νίκη εντός έδρας με 77-71.

Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 11 Μαΐου, μια ημέρα μετά τα 39α γενέθλια του, όλη η οικογένεια βίωσε μια δραματική κατάσταση λόγω των πυραυλικών επιθέσεων, με τα σοκ να διαδέχονται το ένα το άλλο από τις ρουκέτες που έπεφταν και τον αναγκαστικό εγκλεισμό στα καταφύγια.

Μ' αυτά και μ' αυτά, μετά από δέκα γεμάτα χρόνια στο εξωτερικό (Ρωσία, Τουρκία, Σλοβενία, Ισραήλ) το νόστιμον ήμαρ έμοιαζε αναπόδραστο και μένει να φανεί πόσο νόστιμο θα είναι και στην κυριολεξία.

Σίγουρα πάντως θα είναι επιθετικό!