Σύμφωνα με την κινεζική θυμοσοφία, μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις…

Σωστό, απλώς το βράδυ της Πέμπτης (05/01) στο Μόναχο αποδείχθηκε ότι και ένα σύνθημα της έδρας μπορεί να αξίζει όσο χίλιες λέξεις δήθεν εμβριθούς, φλύαρης και εντέλει άσκοπης και μάταιης ανάλυσης…

Για την εικόνα που (δεν) εξέπεμψε ο Παναθηναϊκός, τα είπαν όλα οι φίλαθλοι του που υπήρξαν μάρτυρες του… μαρτυρίου και κάποια στιγμή δεν άντεξαν και βροντοφώναξαν το προφανές…

«Αυτό δεν είναι Παναθηναϊκός»!

Η πέμπτη διαδοχική ήττα είναι το μικρότερο από τα πολλά και συσσωρευμένα κακά, άλλωστε υπάρχουν και χειρότερα σερί στην εφετινή Ευρωλίγκα, όπως το 0-9 της Αρμάνι Μιλάνο και το 0-12 της Άλμπα Βερολίνου….

Μια εικόνα… μούμιας!

Τα αληθινά και ενδεχομένως αθεράπευτα δεινά έχουν να κάνουν με την εικόνα που παρουσιάζουν πλέον οι ευρισκόμενοι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας Πράσινοι, με την πλάστιγγα να γέρνει πλέον προς τα εκεί όπου έκλινε και τις προηγούμενες δυο σεζόν.

Περισσότερο λοιπόν από την ενδέκατη ήττα, το 0-5 και την υποχώρηση στην προτελευταία θέση της κατάταξης, βαρύνει αυτή η εικόνα… μούμιας που παρουσιάζουν, έχοντας ενταφιάσει την προτεραία αναλαμπή χάρη στην οποία πέτυχαν τέσσερις διαδοχικές νίκες με όποιες προσδοκίες αυτές συνεπάγονταν.

Σήμερα είσαι και αύριο δεν είσαι!

Πλέον ο Παναθηναϊκός έχει ξαναπέσει στα… σκληρά και εκτός από ανήμπορος να νικήσει, εμφανίζεται επίσης αδύναμος να αντιδράσει και αυτό εκτός από τα αποτελέσματα και τα στατιστικά το μαρτυρά ακόμη και η γλώσσα του σώματος των παικτών του!

Και του Ντέγιαν Ράντονιτς, βεβαίως βεβαίως, ο οποίος μπορεί να στηρίχθηκε εμπράκτως από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο (μετά τη συντριβή από τον Ολυμπιακό), αλλά, ως γνωστόν, το προπονητιλίκι είναι το πιο αναλώσιμο επάγγελμα πάνω στον πλανήτη.

Σήμερα είσαι και αύριο δεν είσαι!

Οποιοσδήποτε επιθετικός προσδιορισμός περιλαμβάνει ως πρώτο συνθετικό την πρόθεση «από» κολλάει γάντι στον Παναθηναϊκό που σουλάτσαρε απόψε στο Μόναχο: απογοητευτικός, αποκαρδιωτικός, απελπιστικός, αποκρουστικός και δεν συμμαζεύεται!

Το στιλέτο και η γκοφρέτα

Οι Πράσινοι που (υποτίθεται ότι) θα έμπαιναν στο γήπεδο με το στιλέτο στα δόντια, εντέλει μάσαγαν γκοφρέτα, όπως είχε πει κάποτε, επί των ημερών του στον πάγκο του Άρη, ο Δημήτρης Πρίφτης: βρέθηκαν από νωρίς πίσω με διψήφια διαφορά και από εκείνη τη στιγμή, οι Βαυαροί δεν ξανακοίταξαν πίσω…

Εκατό μηδέν, που λέει και ένας νεολογισμός!

Τα νούμερα που προέκυψαν όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης αποδίδουν με εύγλωττο τρόπο τα χάλια του Παναθηναϊκού: 24/63 σουτ, 11/20 βολές, επτά ασίστ, εννέα λιγότερα ριμπάουντ και πάει λέγοντας…

Ο Σαργκάνης και ο Μπέικον

Κάποτε μετά από μια μεγαλειώδη εμφάνιση του Νίκου Σαργκάνη σε κάποιον αγώνα του Ολυμπιακού, ο συχωρεμένος ο Θόδωρος Νικολαΐδης είχε βάλει πρωτοσέλιδο και πηχυαίο τίτλο στο «Φως των Σπορ» τη φράση «Μη ο Σαργκάνης συντριβή»!

Μια παραλλαγή αυτού του τίτλου μοιάζει δόκιμη στην προκειμένη περίπτωση: «Μη ο Μπέικον της τέταρτης περιόδου, συντριβή», αν και η διαφορά των 16 πόντων δεν απέχει πολύ από την αιχμαλωσία και επ’ ουδενί διέσωσε έστω και τα προσχήματα.

Ο Παναθηναϊκός υπήρξε ανερμάτιστος και στις δυο πλευρές του γηπέδου και οι εκλάμψεις (όπως επί παραδείγματι ένα σερί 8-2) αποτέλεσαν την εξαίρεση που πάντοτε θα επιβεβαιώνει τον γενικό κανόνα.

Στην επίθεση πολλές φορές οι πέντε παίκτες θύμιζαν εκείνο το παλιό παιχνίδι με τα «στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα»!

Τι σημαίνει αυτό;

Καμιά επικοινωνία, καμιά συνεργασία, κανένας αυτοματισμός, καμιά κυκλοφορία της μπάλας, καμιά βιώσιμη κινητικότητα!

Ο Μοράντ, ο Νοβίτσκι και ο Αντετοκούνμπο

Το χειρότερο είναι ότι σε πλείστες όσες περιπτώσεις ο καθένας έκανε του κεφαλιού του με αποκορύφωμα τις μπούκες του ανεκδιήγητου Πάρις Λι, που την είδε ξαφνικά… Τζα Μοράντ!

Στην αντίπερα όχθη, ο Ογκουστιν Ρούμπιτ την είδε… Ντιρκ Νοβίτσκι (σε ένα fade away σουτ με σηκωμένο το πόδι, δίκην της signature move του παλαίμαχου Γερμανού σούπερ σταρ) και Γιάννης Αντετοκούνμπο μαζί, με μια διαφορά όμως…

Ενώ, λοιπόν, ο μικρός το δέμας γκαρντ του Παναθηναϊκού απέτυχε οικτρώς και παταγωδώς στη δική του αντιποίηση αρχής, ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού (που έκανε γιο γιο τον Ντέρικ Γουίλιαμς και όποιον άλλον τον μάρκαρε) διέπρεψε στον ρόλο του πολιορκητικού κριού της ταξιαρχίας του Αντρέα Τρινκιέρι και ποδοπάτησε τον Παναθηναϊκό με το ντουμπλ φας παιχνίδι του, πότε με πρόσωπο και πότε με πλάτη προς το καλάθι.

Το «ένας εναντίον όλων» του Μπέικον και το δρομολόγιο Παγκράτι-Κολιάτσου

Ο Ντιουέιν Μπέικον έβαλε μοναχά ένα καλάθι στο πρώτο ημίχρονο, εκκίνησε με 1/8 σουτ, αλλά με τη λογική της βραδείας καύσεως εξερράγη στην τέταρτη περίοδο και με τον γνωστό παιχνίδι του στο ένας εναντίον ενός και στο ένας εναντίον όλων σκόραρε μονομιάς 16 μαζεμένους πόντους, αλλά το (αποδημητικό) πουλάκι είχε πετάξει για τα καλά!

Οι Βαυαροί μπουμπούνισαν 29 τρίποντα στο Κάουνας και άλλα 27 στο Βελιγράδι, αλλά απόψε πήγαν από άλλο δρόμο: άφησαν κατά μέρος τα μακρινά σουτ και βάρεσαν τον Παναθηναϊκό στο… δόξα Πατρί, πάει να πει μέσα στο βαμμένο, όπου έκαναν πάρτι επί σαράντα λεπτά, χωρίς οι Πράσινοι να μπορέσουν να εγείρουν σθεναρή αντίσταση, άλλωστε ο δόλιος ο Γιώργος Παπαγιάννης πηγαινοερχόταν σαν το… τρόλεϊ στο δρομολόγιο Παγκράτι-Κολιάτσου, σκόραρε μόνο από επιθετικά ριμπάουντ και βρισκόταν εκτεθειμένος προσπαθώντας να μαρκάρει τα midrange σουτ των Βαυαρών.

Εγκεφαλογράφημα, ευθεία γραμμή!

Με μεγάλη ατζαμοσύνη στην επίθεση, αργός και εμφανώς βραχυκυκλωμένος στις σκέψεις και στις ενέργειες του, ανήμπορος να σκοράρει πάνω από 70 πόντους, με κάκιστες περιστροφές και μεγάλες τρύπες στην άμυνα, χωρίς οργάνωση, επικοινωνία, καθαρό μυαλό και σωστό διάβασμα στο παιχνίδι του, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να προσβλέπει σε κάποια καλύτερη τύχη, χώρια η αδυναμία του να στυλώσει τα ποδάρια και να βγάλει αντίδραση.

Εδώ ταιριάζει αυτό που λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις: Εγκεφαλογράφημα, ευθεία γραμμή!

Αυτό το… περίπου μπάσκετ

Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, αυτό που παίζει εσχάτως ο Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα είναι κάτι αφηρημένο, κάτι σαν μπάσκετ, κάτι… περίπου μπάσκετ, άλλωστε έτερον ο Προμηθέας Πατρών, εκάτερον η Μπάγερν Μονάχου, έστω κι αν μέχρι σήμερα βρισκόταν από πάνω της στην κατάταξη!

Μετά τη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό και τη βαθιά περισυλλογή, ο Παναθηναϊκός ήταν καταδικασμένος να σηκώσει το λάβαρο του τσαλακωμένου εγωισμού του, να αντιδράσει, να πουλήσει ακριβά το τομάρι του και να αφήσει τα κόκκαλα του στο παρκέ του Audi Dome.

Στο τέλος της ημέρας όλα αυτά απέβησαν μια ψευδαίσθηση και η προσδόκιμη και θρυλούμενη επανεκκίνηση έμεινε στα λόγια και στις ασκήσεις επί χάρτου!

Το δε μέλλον άδηλον: στην επερχόμενη διαβολοβδομάδα οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης υποδέχονται στο ΟΑΚΑ τη Φενέρμπαχτσε που από άτρωτη έγινε εξόχως ευάλωτη και τη Μακάμπι, σε δυο ματς τα οποία πιθανότατα συνιστούν την τελευταία ευκαιρία για κόσμο και κοσμάκη!

Για κόσμο και κοσμάκη στα ενδότερα της ομάδας, εννοώ, διότι ο κόσμος και ο κοσμάκης στα πέριξ εξέφρασε την άποψη του λιτά, ρητά, κατηγορηματικά και με στεντόρεια φωνή απόψε στο Μόναχο…