Mας έχουν πρήξει εδώ και αιώνες ότι τάχα η αρχή αποτελεί το ήμισυ του παντός, αλλά –για να παραποιήσω και τον τίτλο του θεατρικού έργου του Λουίτζι Πιραντέλο- δεν είναι έτσι, εάν έτσι νομίζουμε!

Τουλάχιστον δεν ήταν έτσι στο Νέο Φάληρο, όπου ο Ολυμπιακός καβάτζωσε την τρίτη απανωτή νίκη του και πλέον ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει!

Έβρεχε όντως και δεν εννοώ τα καιρικά φαινόμενα, αλλά την καταιγίδα από τα τρίποντα στην υπόθεση των οποίων επίσης αποδείχθηκε ότι η αρχή είναι μια πολύ σχετική υπόθεση: οι Πειραιώτες εμφανίσθηκαν κατά το μάλλον ή ήττον υπνωτισμένοι και πάντως δεν ήταν ζωηροί, εκκίνησαν με 1/7 και 2/10 από δαύτα, αλλά όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης μόστραραν 15/29!

Ο Δούρειος Ίππος και το τρίποντο του Φαλ

Αυτά τα 15 τρίποντα τα έβαλαν μόλις πέντε παίκτες, αλλά (θαρρώ πως) το πιο σπουδαίο δεν το μπουμπούνισε ούτε ο σεληνιασμένος Αϊζέια Κάναν, ο οποίος πέτυχε ρεκόρ καριέρας στη EuroLeague, ούτε ο Πίτερς που από κεκτημένη ταχύτητα μετά την αποχώρηση του Σάσα Βεζένκοβ, εκτελεί όπως ο Κλέι Τόμπσον, ούτε ο Τόμας Γουόκαπ, ούτε ο Ιγκνας Μπραζντέικις, ούτε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης…

Το πιο σημαδιακό από δαύτα το έβαλε ένας παίκτης ο οποίος σκόραρε όλους κι όλους δυο πόντους!

Τον Μουστάφα Φαλ, εννοώ, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του Δούρειου Ίππου στην επίθεση του Ολυμπιακού και γκρέμισε το κάστρο (όχι της Τροίας, αλλά) της Ζάλγκιρις!

Όσο ο Κάζις Μακσβίτις επέμενε να αντιμετωπίζει τον Γάλλο σέντερ με παγίδες και double-team, τόσο εκείνος φερόταν ανιδιοτελώς κι αντί να προσπαθήσει να τρυπήσει το τείχος πάσαρε την μπάλα δεξιά και αριστερά με αποτέλεσμα να δημιουργείται στα πλάγια της ερυθρόλευκης επίθεσης η λεγόμενη υπεραριθμία.

Βούτυρο στο κόκκινο παντεσπάνι

Ακούω συχνά πλέον αυτή τη λέξη στις μεταδόσεις των ποδοσφαιρικών αγώνων, εγώ από παλιά ήξερα τον παίκτη παραπάνω στο γουότερ πόλο και σε κάθε περίπτωση αυτή η εμμονική στρατηγική του Λιθουανού προπονητή έγινε το βούτυρο με το οποίο άλειψε το ψωμί του ο Ολυμπιακός.

Το ψωμί του που προϊούσης της νυκτός έγινε παντεσπάνι, όπως έλεγα και μια συμπατριώτισσα του Φαλ, η περιβόητη Μαρία Αντουανέτα!

Ο Ολυμπιακός ζορίσθηκε στην πρώτη περίοδο στην οποία δεν κατάφερε να βρει ρυθμό και έβλεπε τη Ζάλγκιρις να τού κατσικώνεται στο σβέρκο, αλλά ήταν γραφτό να τον ξεμπλοκάρουν και να ρίξουν τα μπετά για το κτίσιμο του momentum που αναζητούσε εναγωνίως δυο πρώην παίκτες της λιθουανικής ομάδας…

Οι πέντε διαδοχικοί πόντοι του Μπραζντέικις και στο καπάκι ένα τρίποντο του Γουόκαπ έδωσαν στους Πειραιώτες την απαραίτητη ώθηση και το σερί 14-0 παγίωσε την υπεροχή τους, με αποτέλεσμα να προηγηθούν με 42-27 και να μην ξανακοιτάξουν πίσω.

Με τέτοιο χέρι, χαίρετε και αγαλλιάσθε

Αυτό το 14-0 υπήρξε αποκύημα μιας πεντάδας την οποία απάρτιζαν ο Κάναν, ο Μπραζντέικις, ο Σίκμα, ο Φαλ και ο Γουόκαπ, ο οποίος ενόσω οι συμπαίκτες του σούταραν στον γάμο του Καραγκιόζη από τα 6μ.75 (2/11), ελόγου του είχε βάλει τέσσερα στα έξι!

Ε, ύστερα βρήκαν το χέρι τους και οι υπόλοιποι κι όπως έλεγε κάποτε ο θυμόσοφος συνάδελφος μου, Νίκος Κατσαρός, "με τέτοιο χέρι, χαίρετε".

Όταν μάλιστα τα τρίποντα έμοιαζαν με τα σαλιγκάρια που βγαίνουν βόλτα μετά τη βροχή, τότε επιβεβαιώθηκε και αυτό που αναφέρεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο…

"Χαίρετε και αγαλλιάσθε"!

Το εκπληκτικό 4:1 στο ratio

Η χαρά και η αγαλλίαση του Ολυμπιακού δεν προέρχονται μονάχα από τη νίκη απέναντι στη Ζάλγκιρις, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο επήλθε αυτή και από τα διάφορα συμπαρομαρτούντα της…

• Τα 15/29 τρίποντα ασφαλώς υπήρξαν ο φλογοβόλος πολιορκητικός κριός με τον οποίο πυρπόλησε την άμυνα της Ζαλγκίρις, η οποία επιμένω ότι συμπεριφέρθηκε αφελώς με το ντουμπλάρισμα του Φαλ, αλλά ξα τους!

• Οι εμπειρογνώμονες των αναλυτικών στατιστικών υποστηρίζουν ότι η αναλογία 2:1 στο ratio συνιστά μια εξαιρετική επίδοση, αλλά ο Ολυμπιακός έβαλε 4:1, μοιράζοντας 23 ασίστ και υποπίπτοντας μόλις σε έξι λάθη!

Και η πίτα σωστή και ο σκύλος χορτάτος

• Ακόμη κι όταν, στο πρώτο δεκάλεπτο, παρουσιάσθηκε εγκλωβισμένος, άρρυθμος, νωθρός και κακόκεφος δεν επέτρεψε στους Λιθουανούς να ξεφύγουν στο σκορ παρά μόνο να προηγηθούν με τέσσερις πόντους και ήταν θέμα χρόνου να μυρίσει… αίμα και να τους στραγγαλίσει, όπερ και εγένετο.

• Ακόμη κι αν ενδομύχως είχε καλλιεργήσει τη στόχευση του να επιβληθεί με άρμα μάχης την άμυνα, στο τέλος της ημέρας επιβεβαίωσε εκείνη την παροιμία που λέει "και η πίτα σωστή και ο σκύλος χορτάτος": έφαγε όσους τέσσερις λιγότερους απ’ όσους δέχεται και έβαλε έντεκα παραπάνω από τον μέσο όρο του!

Το "Εύγε" του Μπαρτζώκα και τα παπούτσια του Σάσα

• Τόσο αδιαμφισβήτητη ήταν η ανωτερότητα του, τόσο πειστική η επικράτηση του και τόσο ξεκάθαρο το τι συνέβη στον αγώνα, ώστε στην επιγενόμενη συνέντευξη Τύπου ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν δέχθηκε καμία ερώτηση και επειδή συνήθως και ανεξαρτήτως αποτελέσματος δέχεται πολιορκία, πανηγύρισε φωνάζοντας "Εύγε"! Αυτό το "εύγε" φαντάζομαι πως θα το είχε πει και νωρίτερα μέσα στα αποδυτήρια…

Αντί άλλου επιλόγου τολμώ να πετάξω την… μπούρδα μου που ίσως δεν είναι κιόλας τέτοια: δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός έχει παίξει πλέον δέκα ματς στη Euroleague, χώρια τα αποδέλοιπα εντός των ελληνικών τειχών, θαρρώ πως ο Αλεκ Πίτερς δεν πρέπει να ντρέπεται να λέει ότι τα ποδάρια του χωράνε στα παπούτσια που άφησε στα αποδυτήρια ο Σάσα Βεζένκοβ και ούτε πλέουν εκεί μέσα, ούτε χρειάζεται διπλή σόλα για να περπατήσει με αυτά!

Έλα να μετρηθούμε!

"Το λένε και τα χαρτιά μου", όπως φώναζε κάποτε από του βήματος της Βουλής, ο συχωρεμένος ο Δημήτρης Τσοβόλας… Πέρυσι ο MVP της κανονικής περιόδου της EuroLeague και νυν φόργουορντ των Κινγκς είχε μέσο όρο 17.6 πόντους, με ποσοστό 37.8% στα τρίποντα, 6.8 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ, ένα λάθος και 21.5 μονάδες στον δείκτη αξιολόγησης…

Στην τρέχουσα σεζόν ο Πίτερς αντιπαραβάλλει 16.3 πόντους, με ποσοστό 53.5% στα τρίποντα, 5.6 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ, 1.3 λάθη και 19 μονάδες στον δείκτη αξιολόγησης.

Αυτός ο ίδιος παίκτης (ο Πίτερς ντε) πέρυσι είχε μέσο όρο 4.6 πόντους, 2.5 ριμπάουντ και 41.1% στα τρίποντα και πέρασε σχεδόν απαρατήρητος, αλλά τώρα πού σε πονεί και πού σε σφάζει!