Eχω ξαναγράψει εδώ ότι είμαι εξέχον μέλος και φανατικός θιασώτης του κινήματος του ΛεΜπρονισμού και σήμερα τα χαράματα ήρθε κι έδεσε το γλυκό...

Για την ακρίβεια, ξανάρθε και ξανάδεσε, με το μυθικό τρίποντο που πέτυχε ο "Βασιλιάς" και έγινε το υστερόγραφο και συνάμα το κερασάκι στην τούρτα της νίκης των Λέικερς επί των Γουόριορς και της πρόκρισης τους στα playoffs.

Έγινε επίσης άλλο ένα διαμάντι στο διάδημα που ούτως ή άλλως φορά στο κεφάλι του ο "Βασιλιάς"!

Προφανώς τους Λιμνάνθρωπους και τον ίδιο τον Τζέιμς δεν τους τιμά το γεγονός ότι χρειάσθηκαν το play-in tournament για να κλειδώσουν τη συμμετοχή τους στην post season, αλλά, διάβολε, από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα!

Καλό επίσης και το τρίποντο με το οποίο ο λεγάμενος τελείωσε την υπόθεση και μάλιστα στα μούτρα του Στεφ Κάρι!

Αμ’ αυτό πάλι;

Το ‘φερε έτσι ο διάολος, που αυτό το επικό τρίποντο ο ΛεΜπρόν δεν το έβαλε με αντίπαλο οποιονδήποτε παίκτη, αλλά απέναντι σε εκείνον στον οποίο ο όδιος πριν από μερικές ημέρες επιδαψίλευσε τον τίτλο του MVP.

Ο ΕΠΙ ΤΙΜΗ MVP

Δεν ξέρω εάν ο Κάρι πάρει τη σκυτάλη από τον Γιάννη και βγει πολυτιμότερος παίκτης της κανονικής περιόδου ή ποιος άλλος θα πάρει το βραβείο (Γιόκιτς, Εμπίιντ και πάει λέγοντας), αλλά ώρες ώρες πιστεύω ότι το σιτεμένο παλικάρι από την inner city του Ακρον θα είναι όσο αντέχουν τα κότσια του και σουλατσάρει στη λίγκα ο επί τιμή MVP!

Μετέδιδα το ματς στην Cosmote TV και ομολογώ πως έπαθα παροξυσμό και ταράκουλο με όλα όσα συνέβησαν στην εξέλιξη του, από το +13 των Γουόριορς μέχρι το "Show me the money" τρίποντο του ΛεΜπρόν (με το οποίο "έγραψε" το 103-100) και τα επιγενόμενα δραματικά δευτερόλεπτα μέχρι ν’ ακουσθεί η κόρνα της λήξης και να αγκαλιαστούν οι δυο τους!

ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ, ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΝΤΑΙ!

Α, ναι, αυτή επίσης υπήρξε μια σκηνή που σημάδεψε τον αγώνα: με το που μηδενίσθηκε ο χρόνος, οι δυο τους, "φιλιούνται, αγκαλιάζονται" όπως φώναζε και ο Ανδρέας Μικρούτσικος στην πρώτη εκδοχή του "Βig Brother"!

Δεν είναι αυτή πάντως η απόλυτη σκηνή του ματς: ούτε η αγκαλιά, ούτε το τρίποντο, ούτε η λύτρωση των Λέικερς...

Θαρρώ πως όλα τα λεφτά του πρώτου μπαράζ είναι η αντίδραση του Στεφ Κάρι 10 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς, όταν ο ΛεΜπρόν σκοράρει για το 83-79 που σηματοδοτεί ένα επί μέρους σκορ 23-7 υπέρ των Λέικερς με αφετηρία το 60-72.

Εκείνη τη στιγμή ο Κάρι κάθεται στον πάγκο. Χωρίς τη μάσκα του και αυτό το επισημαίνω διότι έχει τη σημασία και την αξία του...

Στο αμέσως προηγούμενο κλικ ο Αλεξ Καρούσο έχει κλέψει την μπάλα από τον Μάικαλ Μέλντερ και ο ΛεΜπρόν τελειώνει τη φάση με ένα εξόχως δύσκολο driving lay up.

Ο ΙΠΠΟΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΙ

Ενώ ο Στιβ Κερ καλεί τάιμ άουτ, οι κάμερες πιάνουν τον Κάρι να αντιδρά με μια γκριμάτσα που μοιάζει βγαλμένη από τα shrugs του Μάικλ Τζόρνταν και του Κόμπε Μπράιαντ!

Απλώς, ενώ ο "Air" και ο "Black Mamba" το έκαναν για πάρτη τους, ο μικρός γίγας των Γουόριορς το διέπραξε με ιπποτισμό ως μια υπόκλιση στη μεγαλοσύνη του αντιπάλου του...

"Τι να κάνουμε τώρα; Ο ΛεΜπρόν είναι"!

Κάτι τέτοιο μαρτύραγε η αντίδραση του τρις πρωταθλητή του ΝΒΑ που συνάμα χειροκρότησε κιόλας, προτού χαρίσει ένα ακόμη πιο δυνατό χειροκρότημα στους συμπαίκτες του για να τους ενθαρρύνει...

Θα γύριζε άλλωστε στον αγωνιστικό χώρο και θα τους οιστρηλατούσε για να παίξουν τα ρέστα τους...

Παρεμπιπτόντως δεν είναι η πρώτη φορά που ένας παίκτης επευφημείται εν ώρα δράσης, δια ζώσης και σε.. εθνικό δίκτυο από έναν αντίπαλο του...

Ο ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ, Ο ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΣΤΙΑΡΤΕ

Εχω μπόλικες τέτοιες σκηνές fair play στο μυαλό μου, με κορυφαία βεβαίως τον διπλό ασπασμό του Θαλή Τσιριμώκου προς τον Νίκο Σαργκάνη για την εκπληκτική απόκρουση του στου στην κεφαλιά του Γιώργου Βλαστού σε αγώνα ΗΦΗ-Ολυμπιακός το 1984.

Εχω δει και... χειρότερα πάντως: το 1985 στο FINA Cup του γουότερ πόλο στο Ντούσιμπουργκ, ο Σέρβος διαιτητής Γκλίσοβιτς έβαλε το σημαιάκι κάτω από τα... αχαμνά του για να μπορεί με όλη του την άνεση να χειροκροτήσει ένα γκολ του Μανουέλ Εστιάρτε!

Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑ@@@ΛΗΣ

Όχι μονάχα το τρίποντο, αλλά ολάκερο το ματς ήταν σκέτο έπος: ένα δράμα που κορυφώθηκε 58 δευτερόλεπτα νπριν από το φινάλε, όταν από την ασίστ του Κεντάβιους Κάλντγουελ-Πόουπ ο ΛεΜπρόν απέδειξε πόσο σκληρός καρ@@@Λης είναι!

Συγνώμη για το αγοραίον ύφος μου, αλλά δεν κάνω τίποτε άλλο παρά να δανείζομαι μια φράση την οποία χρησιμοποίησε ο ίδιος πέρυσι για να περιγράψει τα ανδραγαθήματα (όχι του εαυτού του, αλλά) του Λούκα Ντόντσιτς!

Δυστυχώς οι κάμερες δεν έπεσαν πάνω στον ΛεΜπρόν στην ακροτελεύτια φάση του πρώτου ημιχρόνου όταν ο Κάρι μπουμπούνισε ένα εκπάγλου καλλονής και μνημειώδες τρίποντο για το 42-55...

Δεν έπιασαν τη δική του γκριμάτσα ούτε στο τελευταίο λεπτό της πρώτης περιόδου όταν ο σούπερ σταρ των Γουόριος πέτυχε ένα καλάθι-τσίρκο (19-24) κόντρα σε θεούς και δαίμονες...

Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε "μπράβο στον σκηνοθέτη", εδώ ισχύει το αντίθετο!

ΤΟ 97ο ΚΑΙΡΙΟ ΚΤΥΠΗΜΑ

Ένα τρίποντο του ΛεΜπρόν, λοιπόν, όπως θα έγραφε (για ένα γκολ του Πελέ ή μια ντρίμπλα του Μαραντόνα ή μια απόκρουση του Μπανκς) και ο Ουρουγουανός συγγραφέας και μέγας μύστης του ποδοσφαίρου, Εδουάρδο Γκαλεάνο!

Ένα τρίποντο, μα τι τρίποντο!

Ένα σουτ που έγραψε το 103-100 και αποτελεί άλλο ένα παράσημο στην πλουμιστή στολή του δράστη: εκείνη τη στιγμή είδα στην οθόνη μια κάρτα που νομίζω πως προκαλεί... ρεύση (SIC) σε όλους τους εραστές του μπάσκετ, ακόμη και σε εκείνους που μισούν τον ακατονόμαστο!

Ο ΛεΜπρόν, λέει, έχει βάλει στην καριέρα του 97 σουτ με τα οποία οι ομάδες του ισοφάρισαν ή πέρασαν μπροστά του στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα!

Wow!!!

ΕΛΕΗΣΤΕ ΤΟΝ... ΑΟΜΜΑΤΟ!

Και πώς το ‘βαλε αυτό το τρίποντο; Όντας αόμματος!

Δυο λεπτά και επτά δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της αναμέτρησης ο Ντρέιμοντ Γκριν πήγε με τα... μπούνια (και με τις μπουνιές) πάνω στον εφορμώντα ΛεΜπρόν και κόντεψε να τον τυφλώσει!

Οι διαιτητές δεν καταλόγισαν αντιαθλητικό, αλλά απλό φάουλ και ο Τζέιμς τα είδα όλα!

Τα είδε κι ας μην έβλεπε!

Όταν σηκώθηκε δακρυσμένος από το κτύπημα, έβαλε την πρώτη βολή και ισοφάρισε σε 98-98, αλλά η δεύτερη πήγε υπέρ πίστεως, πατρίδος και.. τύφλας!

Ένα λεπτό αργότερα, ξάμωσε διάνα και μάλιστα είπε ότι εκείνη τη στιγμή έβλεπε τρία καλάθια και απλώς σημάδεψε το μεσαίο.

Στο μεγαλύτερο ματς της χρονιάς μέχρι το επόμενο (όπως είχε πει στις `10 Ιουνίου του ’87 ο Νίκος Γκάλης) ο ΛεΜπρόν έβαλε το νικητήριο καλάθι και πέτυχε triple double figure…

Α, να χαθείτε οι haters του!

ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΛΑΙΝ’ ΟΙ ΡΕΓΚΕΣ

Προτού λάμψει στη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού είχε βρεθεί στη σκοτεινή, καθόσον στο πρώτο ημίχρονο και αυτός και άλλοι δυο σύντροφοι του ήταν να τους κλαιν’ οι ρέγκες!

Ο ΛεΜπρόν, ο Αντονι Ντέιβις και ο Ντένις Σρούντερ έκαναν σούμα 4/29 σουτ!

Το έργο άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο, οι τρεις που δεν βλεπόντουσαν φόρεσαν τις πανοπλίες τους και όλα τα άλλα είναι ιστορία...

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ

Εκτός από ιστορία είναι βεβαίως και άλλη μια επιβεβαίωση της θρυλικής ατάκας του (λουσμένου από κομφετί) Ρούντι Τομγιάνοβιτς, το βράδυ της 14ης Ιουνίου του 1995 στη σέντρα του Summit μετά την επίτευξη του sweep στους τελικούς με τους Μάτζικ και του repeat των Ρόκετς...

"Ποτέ μην υποτιμάτε την καρδιά ενός πρωταθλητή"!

Εδώ ήρθαμε, κατά πως λένε και στο σινεμά, διότι οι Λέικερς τώρα είναι καταδικασμένοι να βαδίσουν στα χνάρια των Ρόκετς και -ακόμη χειρότερα- των Σόνικς και των Νικς.

Τη σεζόν 1994-95 η ομάδα του Χιούστον υπερασπίσθηκε τα σκήπτρα της, εκκινώντας από το Νο 6 της Δύσης και κατακτώντας τον τίτλο, με διαδοχικές ανατροπές πλεονεκτημάτων έδρας των αντιπάλων της και against all odds!

Με τη νίκη τους επί των "die hard" Γουόριορς οι Λέικερς κατέλαβαν την έβδομη θέση στη Δύση και αυτά υπήρξαν τα καλά νέα της ημέρας...

ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΣΟΝΙΚΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΙΚΣ

Υπάρχουν και τα κακά: από το 1984 που ισχύει η τωρινή φόρμουλα, μόνο δυο ομάδες κατάφεραν να φτάσουν στους τελικούς του ΝΒΑ με αφετηρία το Νο 7 ή το Νο 8 στην τελική κατάταξη της κανονικής περιόδου.

Υπάρχουν πιο κακά νέα: μόνο μία προκρίθηκε στους τελικούς του ΝΒΑ.

Και τα ακόμη χειρότερα νέα: καμιά δεν πήρε το πρωτάθλημα!

Το 1987 το κατάφεραν οι... συχωρεμένοι οι Σόνικς που τερμάτισαν στο Νο 7 της Δύσης με 39-43 και απέκλεισαν τους Μάβερικς με 3-1 και τους Ρόκετς με 4-2, προτού υποκύψουν στην ανωτερότητα των Λέικερς στους τελικούς της περιφέρειας με 0-4.

Το 1999, στην κολοβωμένη, ελέω του lock out σεζόν, οι Νικς προκρίθηκαν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι (27-23) από την όγδοη θέση της Ανατολής, αλλά ξεπάστρεψαν διαδοχικά τους Χιτ με 3-2, τους Χοκς με 4-0 και τους Πέισερς 4-2.

Εκεί ολοκληρώθηκε η υπέρβαση τους και στους τελικούς του ΝΒΑ έγιναν το χαλί για να πατήσουν οι Σπερς (4-1) και να κατακτήσουν τον πρώτο από τους πέντε τίτλους τους.

ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΟΥΣ

Οι Λέικερς βρήκαν "μια θέση στον ήλιο", όπως ήταν ο τίτλος της ταινίας του 1951 με τον Μοντγκόμερι Κλιφτ και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ: στην κυριολεξία κιόλας, μια θέση στον ήλιο διότι στον πρώτο γύρο των play offs θα αντιμετωπίσουν, με μειονέκτημα έδρας τους Ήλιους της Αριζόνα!

Τους Φοίνιξ Σανς, ντε που επιστρέφουν στην post season μετά από έντεκα "πέτρινα χρόνια", μάλιστα στην τελευταία εμφάνιση τους είχαν φτάσει στους τελικούς της Δύσης, όπου αποκλείσθηκαν από τους Λέικερς!

Έπαιζαν ακόμη (στους Σανς) ο Στιβ Νας, ο Αμάρ’ε Στάνταμαϊρ και ο Γκραντ Χιλ!

Τότε ο ΛεΜπρόν έπαιζε ακόμα στους Καβαλίερς και μετά από σαράντα μέρες θα έπαιρνε-όπως ο ίδιος είπε στις 8 Ιουλίου στην περιβόητη εκπομπή "The Decision" -τα ταλέντα του και θα τα κουβάλαγε στο South Beach του Μαϊάμι...

Τότε δεν είχε κανένα δαχτυλίδι, τώρα φοράει τέσσερα...

Tότε ήταν 26 χρονών, τώρα περπατάει στα 37...

ΣΑΝ ΤΣΑΜΙΚΟΣ ΤΑΜΠΑΚΟΣ!

Στις 20 Ιουνίου του 2013, όταν ανέβηκε στο βάθρο της απονομής για να παραλάβει το βραβείο του MVP των τελικών αυτοσαρκάσθηκε λέγοντας το εξής...

"I' m LeBron James from Akron, Ohio, from the inner city. I'm not even supposed to be here. That's enough"...

Δεν προβλεπόταν, δεν έπρεπε, δεν αναμενόταν τάχα να είναι εδώ, αλλά μας κατσικώθηκε σαν τσάμικος ταμπάκος και δεν ξεκουμπίζεται ούτε με σφαίρες!

Δεν ξεκουμπίζεται, διότι απλούστατα είναι ο καλύτερος παίκτης πάνω σε αυτόν τον πλανήτη!

Photo credits: Mark J. Terrill/ Associated Press