Εθνική μπάσκετ: Ο Παντουνικολάου και το ξεμπούκωμα του Σλούκα

Εάν δεν είχαν παρεισφρήσει (αλλά όχι σαν λαθρεπιβάτες) ο Μιχάλης Λούντζης και ο Γιώργος Παπαγιάννης, θα νόμιζα ότι χθες δεν ήταν 5 Σεπτεμβρίου, αλλά 21 Μαΐου. Του Αγίου Κωνσταντίνου ντε!

Την είχαν την τιμητική τους οι δυο Κωστήδες οι οποίοι τυγχάνει να είναι συμπαίκτες και στον Ολυμπιακό, χώρια που ο Σλούκας όχι μόνο ξεμπούκωσε, αλλά με το... black jack του (21 πόντοι) ισοφάρισε και την τρίτη καλύτερη επίδοση του σε 114 φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο... Σπολλάτη του και εις ανώτερα!

Η πεντάδα που έκανε τη δουλειά παστρικά

Όταν (απόντος του Γιάννη Αντετοκούνμπο και με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ να ξαποσταίνει) οι Εγγλέζοι μας έγιναν στενός κορσές και μετά το πρώιμο προβάδισμα τους (8-15) μείωσαν πάλι τη διαφορά στον έναν πόντο (53-52), ο Δημήτρης Ιτούδης είχε έτοιμη τη λύση...

Η πεντάδα με τον Σλούκα, τον Λούντζη, τον Παπαπέτρου, τον Παπανικολάου και τον Παπαγιάννη έκανε παστρικά τη δουλειά, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος και –μιας και η Εθνική "κλείδωσε" χθες την πρόκριση της στους 16- ο προπονητής μπορεί να ονειρεύεται πως θα του τριτώσει το καλό στα πέριξ του δρόμου υπό τας φιλύρας!

Το Βερολίνο του Ιτούδη

Γιατί το γράφω αυτό; Μα απλούστατα, στο Βερολίνο ο Ιτούδης έχει σηκώσει δυο κούπες της Ευρωλίγκας, την πρώτη το 2011 στο πλάι του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τη δεύτερη σόλο το 2016!

Βιάζομαι όμως, γι αυτό μέχρι να ‘ρθει αυτή η άγια ώρα, τουμπεκί ψιλοκομμένο!

Όπως άλλωστε έγραψε σε ένα ποίημα του και ο Κώστας Ουράνης, "αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει"...

Ο Σλούκας υπήρξε απολαυστικός και φαντασμαγορικός, τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στη δημιουργία, άλλωστε ξέρει να διαβάζει καλά τις καταστάσεις και χρειαζόταν αυτό το ματς για να αφήσει πίσω του τη μεταβατική περίοδο της επανένταξης...

Πέντε σε συσκευασία ενός

Ο Παπανικολάου πάλι, ως καλός αρχηγός, φροντίζει για την οικονομία της ομάδας, όντας πέντε παίκτες σε συσκευασία ενός!

Δεν υπερβάλλω, μάρτυς μου η στατιστική, καθόσον ο Τρικαλινός φόργουορντ τελείωσε το ματς με 10 πόντους, επτά ριμπάουντ, πέντε ασίστ, τέσσερα κλεψίματα και δυο τάπες, τουτέστιν έκανε δουλειές που κάνουν οι γκαρντ, οι φόργουορντ και οι σέντερ.

Λάθος και σπεύδω να το διορθώσω, διότι εκτός των πέντε θέσεων, ο Παπανικολάου υποδύθηκε και τον προπονητή!

Οι φωνές στο τάιμ άουτ και ο... Παντουνικολάου

Δεν προέβη σε αντιποίηση αρχής, απλώς στο πρώτο τάιμ άουτ που εσπευσμένως κάλεσε ο Ιτούδης –και ενώ, ως είθισται οι προπονητές συσκέπτονταν- ο λεγάμενος όρθιος και απευθυνόμενος στους καθισμένους συμπαίκτες του τους καταχέριασε για τα καλά ένεκα της περιρρέουσας χαλαρότητας και της εμφανούς αμυντικής ραθυμίας.

Ορθώς έπραξε, άλλωστε από εκεί και πέρα η Εθνική έτρεξε ένα σερί 16-0, χώρια που αυτό σημαίνει αρχηγός, όπως όρισε τον τίτλο κάποτε ο Γιώργος Σιγάλας και το είχα ξαναγράψει όταν ο Παπανικολάου χρίσθηκε τέτοιος πρώτος στον κίνδυνος και τελευταίος στους πανηγυρισμούς.

Μ’ αυτά κ’ εκείνα ο Παπανικολάου επιβεβαίωσε διά μίαν εισέτι φοράν αυτό που είχα γράψει στις 13 Νοεμβρίου του 2020, στον απόηχο της νίκης του Ολυμπιακού επί της Άλμπα Βερολίνου... Δεν είναι μονάχα Παπανικολάου, αλλά και... Παντουνικολάου.

Τα κάνει όλα, το δίχως άλλο, έναντι οποιουδήποτε κόστους: το γράφω αυτό διότι δυο λεπτά πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, μετά από μια τάπα, του βγήκε το παπούτσι, αλλά θαρρώ πως και ξυπόλυτος να συνέχιζε να παίζει, δεν θα υπήρχε καμιά διαφορά!

Ο Παπαγιάννης και ο Λούντζης

Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν, όπως έγραφε κάποτε και ο Σαίξπηρ...

Σύμφωνοι, η εικόνα της ομάδας στα πρώτα 25 λεπτά δεν ήταν η δέουσα και η άμυνα έμπαζε από παντού, αλλά η κατάσταση διορθώθηκε βαθμιαία και η υπόθεση δεν κατέληξε σε φιάσκο, σαν αυτό που μας είχαν κάνει οι Βρετανοί τον περασμένο Νοέμβριο στο Νιούκαστλ.

Σήμερα η Εθνική ξαναβρήκε καθ’ όλα τον Παπαγιάννη που μετά τον (κατά δική του δήλωση) Γολγοθά βιώνει την ανάσταση του και "ανακάλυψε" το πόσα πράγματα μπορεί να κάνει και πόσο καλά μπορεί να τα κάνει ο Μιχάλης Λούντζης.

Μπορεί ο Ζακυνθινός γκαρντ να χώθηκε στην ομάδα ως δωδέκατος, αλλά ξα του!

Η "παράσταση" του Ιτούδη

Στο μεταξύ –και επειδή, ως γνωστόν, έχω το χούι και τη διαστροφή να σημειώνω σε ένα χαρτί ό,τι βλέπω σε κάθε αγώνα- διαπιστώνω πως το σημερινό ματς εντέλει ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Ιτούδη που εκών άκων πρωταγωνίστησε σε έναν σκασμό από ενσταντανέ...

Έχουμε και λέμε, λοιπόν...

Στην εκπνοή της πρώτης περιόδου, όταν σκόραρε από τη γωνία ο Λουκ Νέλσον απέναντι στα σηκωμένα χέρια του Λούντζη, τράβαγε τα μαλλιά του!

Όταν άρχισε το δεύτερο δεκάλεπτο και σκόραρε ένα τρίποντο ο Σλούκας, το πανηγύρισε έξαλλα.

Έδωσε ρέστα στο καλάθι-τσίρκο (όπως το λένε οι Αμερικανοί) που έβαλε πεσμένος στο παρκέ ο Λαρεντζάκης από την επαναφορά του Σλούκα. Ενθουσιάσθηκε σε ένα κάρφωμα του Παπαγιάννη που βούτηξε υπέροχα το κορμί του μέσα στη ρακέτα στο 3ο λεπτό. Αγκάλιασε με πατρική στοργή τον Λούντζη όταν τον απέσυρε στον πάγκο.

Αυτά λοιπόν για σήμερα. Και η ζωή συνεχίζεται αύριο κόντρα στην Ουκρανία...