Αστειευόμουν την Παρασκευή (06/08), γράφοντας ότι θέλω κι εγώ, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, 100.000 κόσμο στο αεροδρόμιο.

Δεν θέλω, παραμονεύει κιόλας ο κορωνοϊός και τέτοιες υπερμεγέθεις συναθροίσεις είναι επικίνδυνες…

Άλλο πράγμα θέλω…

Ένα γκολάκι παραπάνω απ’ όσα βάλουν οι Σέρβοι!

Ας είναι και μισό, διάβολε!

Την Κυριακή, λοιπόν, η Εθνική αντιμετωπίζει τη Σερβία στον τελικό του Ολυμπιακού Τουρνουά…

Το ξαναγράφω, για να μην υπάρξει παρανόηση ή τάχα δάκτυλος του δαίμονος του τυπογραφείου, όπως λέγαμε παλιά: Ελλάδα-Σερβία, ο τελικός των Ολυμπιακών Αγώνων.

Wow!

Η μεγάλη ληστεία του τρένου

Aύριο λοιπόν είναι 8 Αυγούστου και λέω να παίξω λίγο με τις επετείους αυτής της άγιας (για τον ελληνικό αθλητισμό) μέρας…

Σαν αύριο το 1963 διαπράχθηκε στην Αγγλία η επονομαζόμενη μεγάλη ληστεία του τρένου…

Μια συμμορία από 15 ληστές έκλεψε από μια αμαξοστοιχία 2.600.000 λίρες σε χαρτονομίσματα…

Στις 8 Αυγούστου 2021 μια συμμορία 13 τύπων πάει να κάνει την πιο μεγάλη ληστεία στην ιστορία του παγκοσμίου γουότερ πόλο!

Ένα το κρατούμενο…

Το λάθος, το "αρνούμαι" και η ελπίς

Σαν αύριο το 2013 έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Σαμαράκης, τρία εκ των αριστουργηματικών μυθιστορημάτων του οποίου κολλάνε γάντι στην περίσταση…

Η Εθνική δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής "Το λάθος".

Ο Βλάχος και οι μαγκιόροι παίκτες του διαλαλούν το δικό τους "Αρνούμαι" (να χάσω).

Κι επίσης ναι, "Ζητείται ελπίς", αλλά η ελπίς υπάρχει!

Ο πρωτάρης και η Neverland

Τρίτη και τελευταία επετειακή πινελιά…

Σαν αύριο το 1937 γεννήθηκε ο Ντάστιν Χόφμαν που μπαίνει κι αυτός στο κάδρο, με δυο ταινίες του…

Η Εθνική είναι "Ο πρωτάρης" σε έναν μεγάλο τελικό και μένει να φανεί πώς θα πλανέψουμε την εκ Σερβίας ορμώμενη Mrs. Robinson, που είναι καλοστεκούμενη και πολλώ λογιώ περπατημένη!

Σε κάθε περίπτωση στην ελληνική ομάδα ταιριάζει και άλλη μια ταινία με τον Ντάστιν Χόφμαν, καθόσον επιδίδεται στη δική της αποστολή με τον κωδικό "Finding Neverland"!

Πάει να πει, το ταξίδι στη χώρα του ποτέ!

Τα φράγματα των Σέρβων

Μας έχουν πονέσει πλειστάκις οι λεγάμενοι, άλλωστε σε 30 αγώνες (μετά τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας) η Εθνική έχει να επιδείξει μόλις έξι νίκες, τρεις ισοπαλίες και 21 ήττες.

Τρεις φορές επίσης μας έφραξαν τον δρόμο προς το βάθρο, ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που ανταμώσαμε μαζί τους…

Στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2003 στη Βαρκελώνη χάσαμε με 5-3, στον ημιτελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα με 7-3 και στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016 στο Βελιγράδι με 13-7…

Επουλώσαμε τις πληγές μας και η Εθνική σαν τη Ρωμιοσύνη στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, να τη πετιέται από ‘ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει!

Μια ομάδα που ξέρει να νικά

Τι σόι ομάδα είναι η Σερβία;

Ομαδάρα, αυτό μας νοιάζει, μα δεν μας σκιάζει!

Κάνουν ρίμα τα δυο ρήματα, αλλά κάνουν και μια πραγματικότητα, που την κουβεντιάζαμε και την αναλύσαμε χθες με τον Δημήτρη Σελετόπουλο…

Τον "Μπέμπη" του ελληνικού γουότερ πόλο τον θεωρώ ως τον καλύτερο αναλυτή και αυτό το καρπώθηκα κιόλας πριν από πέντε χρόνια, όταν μεταδίδαμε παρέα το Ολυμπιακό Τουρνουά του Ρίο ντε Τζανέιρο….

Ο Σελετόπουλος, λοιπόν, μου είπε μια πολύ μεγάλη κουβέντα…

"ΟΙ Σέρβοι είναι η ομάδα που ξέρει να νικά"!

Όταν σφίγγουν τα γάλατα!

Έχουν οι ρουφιάνοι αυτή την τεχνογνωσία, κυρίως όταν σφίγγουν τα γάλατα, όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο συχωρεμένος ο Μάκης Δενδρινός…

Το αποδεικνύουν συχνά, μοιάζει με τη ρουτίνα τους το να εκκινούν σε χαμηλούς τόνους και να ανεβάζουν στροφές από ένα σημείο και πέρα…

Για την ακρίβεια, από το κρίσιμο σημείο και πέρα!

Οι αριστερές αιχμές

Σε σχέση με την Εθνική, οι χρυσοί Ολυμπιονίκες του 2016, τρις πρωταθλητές κόσμου και άλλες επτά φορές πρωταθλητές Ευρώπης υπερέχουν σε εμπειρία και τεχνογνωσία, ενώ την αιχμή του δόρατος το οποίο κραδαίνει ο παλαίμαχος "εγκέφαλος" της ομάδας και νυν προπονητής Ντέγιαν Σάβιτς αποτελούν οι δυο αριστερόχειρες εκτελεστές: ο Φίλιπ Φιλίποβιτς που θα βρει απέναντι του τους μελλοντικούς συμπαίκτες και τον νέο προπονητή του στον Ολυμπιακό και ο Ντούσαν Μάντιτς.

Προφανώς ο Θοδωρής Βλάχος καταστρώνει τα σχέδια του επ’ αυτού και θα δώσει εντολή για pressing όπως συνέβη και με τους αριστερόχειρες της Ουγγαρίας.

Τον Στράχινια Ράσοβιτς πάλι τον αφήνει στα χέρια του Μάνου Ζερδεβά: ο καλύτερος τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Τουρνουά είναι επίσης ένας άριστος μελετητής του παιχνιδιού και ξέρει να κάνει εξαιρετικό scouting σε κάθε αντίπαλο.

Το τρίγωνο στον παίκτη παραπάνω

Οι Σέρβοι είναι μάστορες στο παιχνίδι με παίκτη παραπάνω στο οποίο εκτελούν με ποσοστό ευστοχίας γύρω στο 60%.

Όπως επισημαίνει ο Σελετόπουλος, όταν έχουν αριθμητική υπεροχή, βάζουν τους δυο εξτρέμ τους στα δυο μέτρα, ενώ την ίδια στιγμή βγαίνει ελάχιστα έξω ο παίκτης που βρίσκεται στο πρώτο δοκάρι, με στόχο να δημιουργήσουν ένα τρίγωνο, να αλλάξουν την μπάλα και να ανοίξουν την πρώτη γραμμή της αντίπαλης άμυνας.

Αλλά εμείς, διάβολε, μπρίκια κολλάμε;

Ο Ζερδεβάς, ο Μπίγιατς και το 0-0

Η άμυνα της Εθνικής στα ίσια και στον παίκτη λιγότερο μοιάζει βγαλμένη από…διδακτορικό στο Χάρβαρντ, με τον κέρβερο Μάνο Ζερδεβά να κατεβάζει τα ρολά και να μην αφήνει να περάσει ούτε κουνούπι!

Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, αλλά κάποιοι αμφισβητούσαν τι μπορούμε να πετύχουμε, επειδή υστερούσαμε, λέει, σε σχέση με τις άλλες ομάδες στη θέση του τερματοφύλακα!

Eδώ όντως γελάμε!

Γελώ και για ‘άλλον έναν λόγο: δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός έχει εντάξει στο ρόστερ του τον Κροάτη τερματοφύλακα Μάρκο Μπίγιατς, υποπτεύομαι ότι τα διπλά της προπόνησης θα τελειώνουν με 0-0!

Αμ’ το άλλο; Πώς γίνεται άραγε να έχουμε τόσο καταπληκτική δεξιά πλευρά χωρίς αριστερόχειρες;

Ελα μου ντε!

Άγγελος Εξάγγελος!

Εχουμε όμως έναν σπουδαίο προπονητή και 13 ξεχωριστούς παίκτες…

Έκαστος στο είδος του, ο Λουμίδης στους καφέδες και ο Βλαχόπουλος για τα πάντα όλα!

Ο Άγγελος είναι όντως πληθωρικός και two-way player, όπως αποκαλούνται στο ΝΒΑ αυτοί που κάνουν τη δουλειά και στην επίθεση και στην άμυνα, μάλιστα την ικανότητα του στον ανασταλτικό τομέα μπορεί να τη μαρτυρήσει ο Ούγγρος Μάρτον Βάμος.

Είναι επίσης εγκεφαλικός, παίζει τον ρόλο του ισορροπιστή της ομάδας και όπως μου έλεγε πριν από λίγη ώρα ένας πρώην προπονητής του, "έχει ταλέντο και στο παίξιμο του και στον χαρακτήρα του…

"Σαν να πάταγαν στη γη"!

Ο Σελετόπουλος διάβασε χθες σε κάποια ουγγρική ιστοσελίδα ένα σχόλιο που αποδίδει κατ’ απόλυτο τρόπο την αποτελεσματικότητα της ελληνικής στρατηγικής στην άμυνα…

"Με τέτοια αλληλοκάλυψη και τόσο καλά μπλοκ οι Έλληνες μας επέτρεψαν να κάνουμε μόλις 13 σουτ και έμοιαζαν σαν να πάταγαν στη γη και όχι να βρίσκονταν μέσα στο νερό"!

Το λες και βαθιά υπόκλιση των μαικήνων της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης αυτό!

Τελικώς τελικός λοιπόν…

Τρία χρόνια πριν από το Παρίσι

Εγώ για να πω την αμαρτία μου αυτόν τον τελικό δεν τον περίμενα τώρα, αλλά το 2024 στο Παρίσι…

Με είχε προσηλυτίσει στη δική του πεποίθηση ο Τεό Λοράντος που διέπλασε ως ινστρούχτορας τις χρυσοφόρες γενιές των Εφήβων και των Νέων οι οποίοι τώρα πλέον έγιναν άντρες έτοιμοι για όλα!

Καλοδεχούμενος όμως ο αυριανός τελικός, καλοδεχούμενος και ο επόμενος όπου μας κάτσει!

Ανεξαρτήτως του τι θα γενεί την Κυριακή, το ελληνικό γουότερ πόλο έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Σε μια εποχή που κάποιες από τις μεγάλες και παραδοσιακές δυνάμεις αρχίζουν να φυλλοροούν, εμείς συνεχίζουμε να παράγουμε παίκτες που επανδρώνουν βαθμιαία την Εθνική ανδρών και παίρνουν σιγά σιγά τη σκυτάλη από τους μεγαλύτερους…

Αμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες, όπως έλεγαν καυχησιάρικα στο δικό τους χορικό οι πιτσιρικάδες της αρχαίας Σπάρτης!

Οι Χιώτες πάνε…τρεις τρεις

Εχουμε παιδιά που ξεροσταλιάζουν με το χέρι στο πόμολο της πόρτας και περιμένουν τη σειρά τους, όπως ο Κάκαρης, ο Παπανικολάου, ο Νικολαΐδης και ο Γκίλλας ο οποίος είναι ανιψιός του Μάκη Μικέδη και μετακόμισε από τη Χίο στον Ολυμπιακό.

Πλάκα πλάκα, παρόντων του αρχηγού Γιάννη Φουντούλη και του Κώστα Γκιουβέτση, εάν χωθεί και ο Γκίλλας στην Εθνική, τότε θα χρήζει μιας αριθμητικής παραποίησης η γνωστή έκφραση…

Οι Χιώτες πλέον θα πηγαίνουν (όχι δυο δυο, αλλά) τρεις τρεις!

Το μετάλλιο και το μέταλλο

Εχω καλό προαίσθημα για τον αυριανό τελικό…

Πολύ καλό και ελπίζω να μη με προδώσει, αν και ό,τι έχει καταφέρει μέχρι τώρα αυτή η ομάδα, της προσπορίζει επαξίως όχι το χρυσό, αλλά το πλατινένιο μετάλλιο!

Δεν είναι το μετάλλιο που την κάνει ξεχωριστή, αλλά το μέταλλο της!

Ελπίζω ότι αυτό το μέταλλο θα μείνει ως έχει και δεν θα το μαγαρίσουν ούτε οι Σέρβοι, ούτε οι διαιτητές, που παρεμπιπτόντως στον δεύτερο χθεσινό ημιτελικό καταλόγισαν 38 ποινές.

Πάλι καλά που ξέμειναν παίκτες για να τελειώσουν το ματς!

Δεν θα ξέρουμε πώς θα σταθούμε!

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα, λοιπόν, άλλωστε καρτεράγαμε 101 χρόνια για να εμφανισθούμε σε έναν τελικό για το χρυσό μετάλλιο σε οποιαδήποτε από τις τρεις κορυφαίες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα).

Να δείτε που θα το πάρουμε και δεν θα ξέρουμε πώς πρέπει να σταθούμε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου!

Βιάζομαι όμως. Προτρέχω και με επαναφέρω στην τάξη, άλλωστε κάθε πράγμα στον καιρό του, ο κολιός τον Αύγουστο και το μετάλλιο στις 8 Αυγούστου.

Aν είναι να ‘ρθει (το χρυσό) θε να ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει κατά πώς λέει κι ο Κώστας Ουράνης σε ένα ποίημα του αναφερόμενος στην αγάπη…

Το πάρτι στο τάιμ άουτ

Υπάρχει μια εικόνα που μου εντυπώθηκε στο μυαλό από τον ημιτελικό με την Ουγγαρία και μάλιστα τη σχολίασα και χθες…

Απέμεναν 78 δευτερόλεπτα για τη λήξη και το τελευταίο τάιμ άουτ έμοιαζε με ένα… πάρτι!

Ρώτησα λοιπόν τον Θοδωρή Βλάχο τι έλεγαν εκείνη τη στιγμή, ενώ όλα είχαν κριθεί…

"Μου έλεγαν, τους έλεγα, λέγαμε και γελάγαμε γενικώς" μου απάντησε…

"Απολαμβάναμε την πολυτέλεια να έχουμε ένα τάιμ άουτ σε ημιτελικό Ολυμπιακών Αγώνων όχι για να δώσω οδηγίες ή να αλλάξω κάτι στο παιχνίδι, αλλά για να χαλαρώσουμε, να γελάσουμε και να πανηγυρίσουμε"!

Και εις άλλα (τέτοια τάιμ άουτ) με υγεία…

Photo Credits: Sportsimages.gr