Oύτε συνεννοημένοι να ήταν οι καλοί συνάδελφοι, όπως λέμε, εγώ μάλιστα και το λέω και το γράφω και το εννοώ...

Στον Χάρη Σταύρου και στον Αλέξανδρο Τρίγκα αναφέρομαι, οι οποίοι πραγματεύθηκαν τα εθνικά χουνέρια μας στην εικοστή αγωνιστική της Ευρωλίγκας.

Ο ένας έγραψε ότι ο Μπαρτζώκας ξέρει τι έλειψε από τον Ολυμπιακό, ο άλλος σχολίασε ότι ο Κάτας αντιλήφθηκε το μέγεθος του προβλήματος του Παναθηναϊκού και ούτως ειπείν, η ζωή συνεχίζεται.

Συνεχίζεται μέσα στην απογοήτευση για τις δυο κατραπακιές, απλώς ο μεν Ολυμπιακός βλέπει το ποτήρι μοσογεμάτο, ο δε Παναθηναϊκός μισοάδειο.

Δεν ξέρω, εάν όπως αναρωτιόταν και ο συχωρεμένος ο Νίκος Αλέφαντος σας τα εξηγήσαμε ωραία, ο Παντελής Διαμαντόπουλος και η αφεντιά μουχθες το βράδυ από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αλλά, διάβολε, δεν ανακαλύψαμε κιόλας τον τροχό!

Δυστυχώς για αμφοτέρους τους πρεσβευτές μας, η χθεσινή ήταν όνομα και πράγμα, στην κυριολεξία, μια «Black Friday»: μια μαύρη κι άραχλη Παρασκευή που μας έβγαλε από την όποια μεσοβδόμαδη χαρά και μας ξανάριξε στα σκληρά!

Όσο αναμενόμενη και εν πολλοίς αναπόδραστη φαινόταν η ήττα του Παναθηναϊκού στην Κωνσταντινούπολη, τόσο σαν κεραμίδα έπεσε εκείνη του Ολυμπιακού στο Νέο Φάληρο.

Δύσκολα θα τη σκαπούλαραν οι Πράσινοι απέναντι στη φορμαρισμένη Φενέρμπαχτσε (5-0), αλλά, διάβολε, άλλο η ήττα κι άλλο η αιχμαλωσία και η κατοστάρα, χώρια το μαγαρισμένο ντεμπούτο του τολμηρού έως παράτολμου Οντεντ Κάτας!

Το γράφω, μετά λόγου γνώσεως αυτό διότι δεν ξέρω πόσοι και ποιοι (δεν θα δεχόντουσαν, αλλά) θα αποφάσιζαν εξ ιδίων να κοουτσάρουν μια ομάδα που δεν είναι δική τους, την αναλαμβάνουν μεσούσης της σεζόν, δεν την ξέρουν, την έχουν προπονήσει μιάμιση φορά , της λείπει ο αρχηγός της και παίζει εκτός έδρας με μια ομάδα η οποία πάει τρένο τον τελευταίο καιρό.

O ΚΑΤΑΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΑΜΨΩΝ

Γιασάν του μάγκα του Κάτας, το δίχως άλλο, που έβαλε το κεφάλι του στο ντορβά και επιβεβαίωσε μια αποφθεγματική ρήση η οποία συναντάται στην (οικεία σε αυτόν) Παλαιά Διαθήκη.

Αναφέρομαι στην ουρανομήκη κραυγή που άρθρωσε μέσα στην απελπισία του ο Σαμψών, όταν πήγε να γκρεμίσει τον ναό παίρνοντας μαζί του και τους Φιλισταίους.

Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων!

Απλώς στην προκειμένη περίπτωση η ψυχή του απέθανε μετά των ομοφύλων!

Προϊούσης της νυκτός οι μεν αλλόφυλοι διεσώθησαν και μάλιστα πανηγυρικά, ο δε Κάτας θα έχει τις ευκαιρίες να ανακτήσει την ψυχή του εν πρώτοις αύριο στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον Αρη και την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ απέναντι στη Χίμκι.

Αρκεί βεβαίως για τον Παναθηναϊκό η ουραγός Χίμκι να μη γίνει ό,τι και η Βιλερμπάν για τον Ολυμπιακό.

Στο μεταξύ όσο προχωρώ αυτό το κείμενο, τόσο περισσότερο αμφιβάλλω για το πόσο δίκιο είχαν στα σχόλια τους ο Σταύρου και ο Τρίγκας!!!

Δεν ξέρω δηλαδή και πάντως δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο μεν Μπαρτζώκας ξέρει όλα αυτά που έλειψαν από την ομάδα του, ο δε Κάτας αντιλήφθηκε πλήρως το μέγεθος του προβλήματος της δικής του.

Άμα τη αφίξει του, ο Κάτας δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια και δεν είπε ότι θα μεταμορφώσει το ασχημόπαπο σε κύκνο.

Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΚ

Του Μπαρτζώκα πάλι είχε μαλλιάσει η γλώσσα του να λέει πως η Βιλερμπάν μπορεί να σε εκπλήξει είτε θετικά, είτε αρνητικά, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτή η προαναγγελθείσα και επίφοβη έκπληξη, μεγάλωσε και κατάντησε σοκ!

Ο προπονητής του Ολυμπιακού ξέρει την ομάδα του, τόσο τα καλά της, όσο και τα χούγια της.

Ο Κάτας πάλι δεν τα ξέρει, ίσως δεν τα υποψιάζεται κιόλας: τα μαθαίνει τώρα, προσπαθεί να τα ψηλαφίσει και θα επιδιώξει, στο μέτρο του δυνατού να φτιασιδώσει και να καμουφλάρει τα ελλείμματα και τα προβλήματα της.

Έγραφα και τις προάλλες εδώ ότι είναι Ιουδαίος και Εβραίος αλλά όχι Μεσσίας, ούτε μάγος για να μεταμορφώσει εν μια νυκτί μια ομάδα που πάσχει πολλώ λογιώ και κυρίως στη δική του θέση: όχι τη θέση του προπονητή, αλλά του πόιντ γκαρντ, στην οποία διέπρεψε και μ’ αυτή την πρότερη ιδιότητα του, ίσως, ακόμη και τώρα, θα ήταν χρειαζούμενος στον Παναθηναϊκό.

Μάγος δεν είναι ο Κάτας, αλλά χθες αναγκάσθηκε να υποδυθεί τον μαθητευόμενο μάγο!

Σε τέτοιες περιπτώσεις όλα είναι πιθανά: το ντεμπούτο του (όπως συνέβη πολλές φορές στην ιστορία του Παναθηναϊκού) θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια win-win situation, αλλά χθες κατάντησε lose-lose situation!

Oντεντ χάσαμε που λένε.

Και στο καπάκι (για να ταιριάζει κιόλας γάντι στην ατάκα του συχωρεμένου του Γεράσιμου Αρσένη, το ’96), Γιώργο χάσαμε!

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ... ΚΑΚΗ ΗΤΤΑ

Το κακό είναι, ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο για τις ρουφιάνες τις ήττες, έστω κι αν, όπως έλεγα και χθες μαζί με τον Διαμαντόπουλο, αυτή που υπέστη ο Ολυμπιακός από τη Βιλερμπάν, είναι η καλύτερη κακή ήττα που θα μπορούσε να του συμβεί!

Δεν έχασε, εννοώ, από κάποια ομάδα ευθέως ανταγωνιστική, αλλά, διάβολε, έχασε το momentum που είχε κτίσει, του χάλασε η ζαχαρένια, είδε να μαραίνονται οι δάφνες τις οποίες έδρεψε στο Τελ Αβίβ και τα δυσκολότερα έρχονται.

Λυών, Κάουνας, Μιλάνο, στο ΣΕΦ με την Μπαρτσελόνα, το εντός έδρας ντέρμπι αιωνίων, στο καπάκι η Εφές και η ΤΣΣΚΑ εδώ, η Μπασκόνια στη Βιτόρια και δεν συμμαζεύεται...

Τι διαβολοβδομάδα τσαμπουνάμε; Αυτός είναι διαβολομήνας και βάλε!

Όσα ξέρει, λένε, ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Ισχύει στην περίπτωση του Μπαρτζώκα, όχι σε αυτή του Κάτας. Όχι ακόμα τουλάχιστον.

Ο Μπαρζώκας ξέρει τι του έλειψε χθες, απλώς δεν ήξερε πόσο πολύ θα του έλειπε.

Του έλειψαν βασικά εργαλεία, μέχρι κι ένας... ονυχοκόπτης για να τον χρησιμοποιήσει όπως ο Κλιντ Ιστγουντ στην «απόδραση από το Αλκατράζ»!

ΤΟ ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ ΤΟΥ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ

Δεν έχει μεγάλα νύχια ο προπονητής του Ολυμπιακού, φαντάζομαι ότι προσέχει το... μανικιούρ του για το οποίο κατηγορούσε πριν από 25 χρόνια κάποιον αντίπαλο του ο Ντομινίκ Γουίλκινς!

Όπως εξελίχθηκε το ματς, οι Πειραιώτες έπρεπε να αποδράσουν από τη φυλακή στην οποία τους έσυραν ο πιτσιρικάς με την αφάνα, ονόματι Στραζέλ, που γεννήθηκε όταν ο Σπανούλης πανηγύριζε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Βίλνιους και είναι είκοσι χρόνια μικρότερος του, ο άλλοτε ιπποκόμος του ΛεΜπρόν και του Γουέιντ στο Μαϊάμι (Νόρις Κόουλ) και το θρεφτάρι με οπίσθια ίσαμε το αεροδρόμιο του Ορλί (Γκέρσον Γιαμπουζέλε)!

Δεν τα γράφω υποτιμητικά όλα αυτά, τουναντίον.

Ο Ολυμπιακός έπεσε σε παγίδα, πιάστηκε αιχμάλωτος και -όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό- έχω την εντύπωση ότι τρία μερόνυχτα να βασανιζόταν, το ίδιο και το αυτό αποτέλεσμα θα προέκυπτε.

Εκτός από την παγίδα, έπεσε επίσης και στην κέντα των δικών του λαθών (16 απέναντι στις 15 ασίστ) και παραλείψεων τόσο στην περιφέρεια, όσο και μέσα στη ρακέτα, με αποτέλεσμα να ξεπεράσει με το ζόρι τους 60 πόντους και επί σαράντα λεπτά να δείχνει παθητικός, δυσκοίλιος και ανορεξικός!

Κέντα και μάλιστα διπλή, με ονοματεπώνυμα.

ΤO BULLYING KAI O… ΠΑΣΟΥΛΗΣ

Ανήμερα τα 31α γενέθλια του ο Κώστας Σλούκας έφαγε πολύ (αγωνιστικό) bullying και ξύλο από τα... νομιστεράκια της Βιλερμπάν, τράκαρε διαρκώς πάνω σε τοίχο, αξιώθηκε να κάνει μόλις δυο σουτ σε είκοσι λεπτά και εδέησε μετά κόπων και βασάνων να σκοράρει το μοναδικό καλάθι του μόλις 47 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα, χώρια τα τέσσερα λάθη.

Ούτε ματιασμένος να ήταν!

Αμ’ ο Βασίλης Σπανούλης

Σε 22 λεπτά παρουσίας ο κορυφαίος πασέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας και του ελληνικού πρωταθλήματος, ένας παίκτης που αντί για Σπανούλης, θα μπορούσε να ονομάζεται... Πασούλης, δεν κατάφερε να μοιράσει ούτε μία ασίστ!

Δυόμισι ώρες νωρίτερα ο Κάτας είχε δει τον δικό του πρώιμο πόθο να πέφτει στα μπουρίνια του Βοσπόρου.

Προφανώς ο Ισραηλινός προπονητής φανταζόταν το μέγεθος του προβλήματος του Παναθηναϊκού: χθες στην Πόλη αντιλήφθηκε όχι αυτό καθαυτό το πρόβλημα, αλλά πόσο ζόρικη θα είναι η προσπάθεια του να το λύσει.

Η έστω να το κρύψει!

Με ευθύνη του (από καλή πρόθεση βεβαίως) ή ερήμην του, ο Παναθηναϊκός μπερδεύτηκε περισσότερο απ’ πόσο μπερδεμένος είναι!

Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν πιάνει δουλειά ένας καινούργιος προπονητής, μπορούν να συμβούν όλα, τα πάντα όλα!

Είτε από τον θεμιτό και αναμενόμενο υπερβάλλοντα ζήλο των παικτών (να δείξουν το ποιόν τους, να ενδυναμώσουν τη θέση τους, να διεκδικήσουν περισσότερες ευκαιρίες), είτε από τη διερευνητική τάση του ιδίου του Κάτας, η κατάσταση πράγματι μπερδεύτηκε ποικιλοτρόπως.

ΣΤΟΥ ΚΑΣΙΔΗ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Ο Κάτας είναι υποχρεωμένος να γίνει μπαρμπέρης στου κασίδη το κεφάλι!

Ακολουθώντας την πεπατημένη του Χαραλαμπίδη έβαλε στην αρχή μαζί τον Παπαγιάννη και τον Μήτογλου στη frontline, αργότερα βάδισε στα χνάρια του Βόβορα παίζοντας με τον πρώην κολεγιόπαιδα του Wake Forest στο «5».

Όταν πια όλα είχαν κριθεί και ο κατήφορος στην ασιατική πλευρά της Πόλης έγινε μεγαλύτερος και από αυτόν στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, συμβιβάστηκε με αυτό που είχε πει κάποτε ο Ιβκοβιτς στο Περιστέρι.

Τα δοκίμασα όλα, τι άλλο να κάνω;

Τότε είχε πεταχτεί από τη γαλαρία ο Δημήτρης Παπανικολάου και είπε στους παρακαθήμενους του «Λούσου με Ultrex», χθες ο Κάτας δοκίμασε αυτό το σαμπουάν με τον Φόστερ και τον Καλαϊτζάκη!

Πλάκα πλάκα το μόνο σχήμα που κατάφερε να αντιδράσει έστω και προσωρινά ήταν ένα... άγραφτο και τζογαδόρικο το οποίο έριξε στην αρένα υπό το βάρος του 18-0 που είχε δεχθεί ο Παναθηναϊκός και απαρτιζόταν από τον Μακ, τον Μποχωρίδη, τον Γουάιτ, τον Μπέντιλ και τον Ογκαστ.

Τέτοια πεντάδα δεν παίζει ούτε στο... PlayStation!

Mια εφάμιλλη σε ό,τι αφορά τον... fiction χαρακτήρα της, έπλασε μέσα στην πλημμύρα του Ολυμπιακού, λίγο αργότερα και ο Μπαρτζώκας.

Τζένκινς, Μακ Κίσικ, Χάρισον, Βεζένκοφ, Ζαν-Σαρλ!

Ποια είναι η πιο απροσδόκητη, περίεργη και μυστήρια; Όπως έλεγαν παλιά στις αγγελίες των απολεσθέντων τιμαλφών, ευρών (την απάντηση) αμειφθήσεται!