Η αχτίδα φωτός για να έχουμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Mundobasket και τα εθνικά μας θέματα

Ανήμερα τη γιορτή του Προφήτη Ηλία, που θα μπορούσε κάλλιστα να πλασάρεται και ως "η ημέρα των Ελλήνων προπονητών" (βλέπε Ζούρος, Παπαθεοδώρου, Καντζούρης), ένας συνάδελφος τους από άλλο ονομαστικό ανέκδοτο, ούτε μας κέρασε, αλλά ούτε και έλαβε κάποιο δώρο.

Ναι, ο Γιάννης και ο Κώστας Αντετοκούνμπο συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της (προ)Εθνικής ομάδας ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά ίσως για τον Δημήτρη Ιτούδη αυτό είναι δώρον άδωρον.

Για να μείνω κιόλας στο σημειολογικό πνεύμα της ημέρας -και για να κάνω και ένα λογοπαίγνιο- ήταν (όχι Ηλία, αλλά) ηλίου φαεινότερον ότι τα δυο από τα τρία αδέλφια θα βρίσκονταν στη λίστα, αλλά σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, θεωρείται εξίσου φαεινόν ότι δεν θα ακολουθήσουν το μπάρκο προς Μανίλα μεριά.

Καιρός και οδηγός.

Το θάμα και το τάμα

Δεν υπάρχει ο αντίστοιχος φόβος για τον Κώστα Σλούκα, τον Νικ Καλάθη και τον (ούτως ή άλλως εξαρτώμενο από το εκβιαστικό δίλημμα του "ή αυτός ή ο Γουόκαπ") Τάιλερ Ντόρσι που από μόνοι τους έθεσαν εαυτούς εκτός Εθνικής.

Η δική τους απουσία είναι επιβεβαιωμένη, εδώ δεν περιμένουμε κάποιο θάμα, αλλά έχουμε ανάγκη από ένα τάμα.

Τι εννοώ;

Από σήμερα και σε κάθε γιορτή, συμπεριλαμβανομένου και της σημερινής, ας κάνουμε ένα τάμα για να έχει ο εκάστοτε άγιος καλά τους άσους και τα δυάρια μας, διότι εάν (κούφια η ώρα που το ακούει) βγει νοκ άουτ κι άλλος, την κάτσαμε τη βάρκα.

Νιώθω άσχημα όση ώρα τα γράφω αυτά και σπεύδω να ανακαλέσω τον εαυτό μου στην τάξη...

Όπως είχε πει και κάποιος θυμόσοφος, "εάν δεν έχεις αυτό που αγαπάς, τότε να αγαπάς αυτό που έχεις"!

Το έχω ξαναγράψει αυτό για άλλες περιστάσεις και το επαναλαμβάνω και τώρα, διότι, διάβολε, σημασία από εδώ και πέρα δεν έχουν οι απόντες, αλλά οι παρόντες.

Τα παπούτσια των απόντων και οι επιλογές του Πογέτ

Είναι κιόλας δυσάρεστο για τους παρόντες να ακούνε διαρκώς την κουβέντα να στρέφεται γύρω από τους απόντες, άλλωστε γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι υποχρεωμένοι να βολέψουν τα ποδάρια τους σε πολύ ευρύχωρα παπούτσια χωρίς μάλιστα να βάλουν διπλές και τριπλές σόλες!

Πλάκα πλάκα η λίστα που ανακοινώθηκεπερισσότερο από τον Ιτούδη θα ταίριαζε στον... Γουστάβο Πογέτ. Δεν το γράφω αυτό διότι ο Ουρουγουανός προπονητής της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου έχει παλαιόθεν μπόλικες και στενές σχέσεις με το μπάσκετ, αλλά ελέω μιας αριθμητικής σύμπτωσης.

Στο προσκλητήριο ο Ιτούδης συμπεριέλαβε 22 παίκτες, όσους δηλαδή είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν οι ομάδες στα Μουντιάλ του ποδοσφαίρου μέχρι και το 1998, προτού αυξηθούν σε 23 και εν συνεχεία σε 26.

Λίγο έλειψε κιόλας να εξαντληθεί η προκαταρκτική λίστα των 24 παικτών που είχε δηλωθεί προς τη FIBA ενόψει του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Αυτή ίσως είναι η άχρηστη πληροφορία της ημέρας, σημασία δεν έχει το πόσοι, αλλά το ποιοι, το πώς και το τι (θα καταφέρουν), οπότε πάμε παρακάτω.

Ο Κόρφας, ο ώμος του Ιωάννη και οι πάνες του Παπανικολάου

Μέχρι στιγμής, λοιπόν, η Εθνική που θα συμμετάσχει για ένατη φορά στην ιστορία της σε Μουντομπάσκετ έχει τρεις επιβεβαιωμένους απόντες (Σλούκας, Καλάθης, Ντόρσι) και αντ’ αυτών έναν νεόκοπο νατουραλιζέ γκαρντ (Γουόκαπ), που πάντως δεν κινδυνεύει να αποβληθεί και να αφήσει την ομάδα κολοβή όπως είχε συμβεί με τον Τζον Κόρφα στο EuroBasket του 1989, στο Ζάγκρεμπ.

Έχει επίσης η Εθνική δυο παίκτες (Γιάννης Αντετοκούνμπο, Κώστας Αντετοκούνμπο) σε σοβαρή, επισφαλή και επίφοβη εκκρεμότητα και άλλους τρεις με τα σέα τους και τα μέα τους.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον ώμο του και θα ενταχθεί καθυστερημένα στην προετοιμασία, ο απελευθερωμένος Ντίνος Μήτογλου είναι ανενεργός εδώ και 16 μήνες και έχει δικαίωμα να παίξει μετά τις 28 Ιουλίου και ο Κώστας Παπανικολάου τακτοποιεί τις πάνες και τα μωρουδιακά για τη δεύτερη κόρη του.

Η απάντηση του Γιασικέβιτσους

Ο μαιευτήρας ο οποίος παρακολουθεί τη σύζυγο του έχει δώσει ως ημερομηνία τοκετού το Δεκαπενταύγουστο, που είναι η ημέρα αναχώρησης της αποστολής με προορισμό το Άμπου Ντάμπι για τα δυο φιλικά ματς με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία.

Γερό και καλότυχο να είναι το βρέφος, δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος εάν ο αρχηγός της Εθνικής ταξιδέψει καθυστερημένος και συνάμα... κατουρημένος από τη χαρά του και ασφαλώς δεν περιμένει από τον Ιτούδη μια διαφορετική στάση από εκείνη του Σαρούνας Γιασικέβιτσους πριν από έξι χρόνια στο Κάουνας, σε μια ανάλογη περίσταση με τον Αουγκούστο Λίμα.

Ο άλλος Μάνος Χατζηδάκης και τα δυο... μπουγέλα

Εκτός από τους αναμενόμενους και συνήθεις υπόπτους παίκτες, η λίστα εμπεριέχει τον Μάνο Χατζηδάκη, ο οποίος πάντως γράφεται με ήτα και όχι με γιώτα, όπως ο αείμνηστος εμβληματικός συνθέτης και δεν είναι πρωτόκλητος.

Ο εκ Λέρου ορμώμενος σέντερ, που μετά από μια διετία στον Κολοσσό Ρόδου, επέστρεψε στην ΑΕΚ είχε φορέσει τη φανέλα της Εθνικής στα εφετινά ματς της προκριματικής φάσης με τη Σερβία και τη Λετονία, οπότε δεν θα φάει μπουγέλο τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ.

Δεν θα φάνε μπουγέλο ούτε ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης (11 συμμετοχές), ούτε ο Νίκος Χουγκάζ (6), ούτε καν ο Λευτέρης Μαντζούκας ,που χρίσθηκε διεθνής στις 27 του περασμένου Φεβρουαρίου κόντρα στη Λετονία...

Αυτό (το μπουγέλο) θα το φάνε με ευαρέσκεια κιόλας ο Τόμας Γουόκαπ και ο 19χρονος Βαγγέλης Ζούγρης οι οποίοι προσκλήθηκαν για πρώτη φορά και εάν για τον πολύφερνο Περιστεριώτη σέντερ αυτή είναι μια επένδυση για το μέλλον, για τον Τεξανό «πεζοναύτη» του Πειραιά αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση κι αλίμονο μας εάν δεν ανταποκριθεί.

Η χειραψία του Γουόκαπ και τα μετρημένα κουκιά

Απλώς, ας έχουν το νου τους όσοι σπεύσουν να καλωσορίσουν τον ξανθομάλλη γκαρντ του Ολυμπιακού στο ραντεβού της Δευτέρας και να αποφύγουν τις πολλές διαχύσεις και κυρίως τις χειραψίες, διότι κινδυνεύουν να πάθουν εξάρθρωση δακτύλων.

Κάποιος από το περιβάλλον της Εθνικής από τον οποίο ζήτησα μια άποψη για τις προσκλήσεις, μού τις χαρακτήρισε "μετρημένα κουκιά" και δεν έχει άδικο.

Αυτούς έχουμε, κάποιους από αυτούς ίσως δεν θα τους έχουμε και κοιτάζουμε μπροστά.

Στα χέρια του Λιόλιου ο Γιάννης

Τι συμβαίνει τώρα με τον Γιάννη και πόσες πιθανότητες υπάρχουν για να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο;

Το θέμα ασφαλώς κάνει τζιζ για έναν επιπρόσθετο λόγο: η απόφαση δεν θα είναι αποκλειστικώς δική του, αλλά σε αυτήν υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες από το στενό και το ευρύτερο περιβάλλον του.

Δεν καλλιεργώ καμιά θεωρία συνωμοσίας, απλώς επισημαίνω ότι η υπόθεση δεν είναι απλή.

Ένα πουλάκι μού είπε πως το θέμα το έχει αναλάβει προσωπικά ο πρόεδρος της ΕΟΚ Βαγγέλης Λιόλιος, από τον οποίο θα λάβει προσεχώς την ενημέρωση ο Ιτούδης.

Αυτή τη στιγμή, όπου κι αν βρίσκεται (Κίνα, Μύκονος, Αθήνα) ο Γιάννης συνεχίζει το πρόγραμμα αποθεραπείας του (με ασκήσεις, υπερβαρικά κοκ) με στόχο να γίνει γρήγορα καλά και να παίξει.

Ο Γιάννης θέλει σαν τρελός να παίξει, απλώς όπως έχω ξαναγράψει, το μείζον ζήτημα δεν έχει να κάνει με την επιθυμία του, αλλά με την μπόρεση του.

Το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέλει να παίξει διότι αγαπά το παιχνίδι, γουστάρει να φορά τη φανέλα της Εθνικής, νιώθει πως «χρωστάει» ένα μετάλλιο και επίσης κυριεύεται από τη σφοδρή επιθυμία να δώσει παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της επόμενης χρονιάς στο Παρίσι.

Μετά την επέμβαση καθαρισμού στο γόνατο στην οποία υποβλήθηκε -και γι’ αυτό φορά διαρκώς ένα καλσόν στο πόδι- οι Αμερικανοί γιατροί τον ορμήνεψαν να αρχίσει τρέξιμο στις αρχές Σεπτεμβρίου, άρα Μουντομπάσκετ (25 Αυγούστου-10 Σεπτεμβρίου) γιοκ!

Ο Γιάννης όμως είναι άπιστος Θωμάς και δεν δίνει μεγάλη σημασία, ούτε εξαρτά τη συμμετοχή του από αυτή την πρώτη εκτίμηση...

Οι πέντε μήνες έγιναν έξι ημέρες

Τη σέβεται βεβαίως, αλλά ήδη διέψευσε και μάλιστα πανηγυρικά μια ανάλογη, στις 29 Ιουνίου του 2021, μετά τον εκ πρώτης όψεως σοκαριστικό τραυματισμό του στον τέταρτο τελικό της Ανατολής κόντρα στους Χοκς.

Οι γιατροί τον είχαν φοβίσει τότε ότι (θα) κινδύνευε να μείνει εκτός γηπέδων για πέντε μήνες...

Ο Γιάννης έμεινε εκτός γηπέδων για έξι ημέρες. Απουσίασε από τα επόμενα δυο ματς, επέστρεψε σεινάμενος και κουνάμενος στον πρώτο τελικό με τους Σανς και όλα τα υπόλοιπα είναι μια δαφνοστεφής Ιστορία!

Άρα τι; «Αρα εάν κι εφόσον δε νιώσει πόνο θα μπει στο γήπεδο και θα το παλέψει όσο γίνεται» μου είπε πριν από λίγη ώρα κάποιος του οποίου τα ραντάρ πιάνουν πολλά πράγματα...

Το ντόμινο και το Plan B

Στην παρούσα φάση και εν αναμονή των εξελίξεων σε αυτή την υπόθεση, ο Ιτούδης υποχρεούται και επείγεται να φτιάξει και να παρουσιάσει και μάλιστα με τη διαδικασία του fasttrack μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική και θα μπορέσει να διεκδικήσει τους όποιους (μεταβαλλόμενους;) στόχους της.

Προφανώς εδώ προκαλείται ένα αγωνιστικό ντόμινο που υποχρεώνει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής να αναζητήσει εναλλακτικούς πόρους στο πλαίσιο ενόςplan Β, που αναδομεί το παιχνίδι της και το βάζει σε μια πρωτόγνωρη φάση...

Όντως αυτό θα είναι κάτι που δεν θα έχει ξανασυμβεί εδώ και εννέα χρόνια, καθόσον από το 2014 και εντεύθεν, ακόμη και στις δυο διοργανώσεις από τις οποίες έλειψε ο Γιάννης (Ευρωμπάσκετ 2017, Προολυμπιακό Τουρνουά 2021) ήσαν παρόντες ο Νικ Καλάθης και ο Κώστας Σλούκας.

Οι αλχημείες και ο ρόλος του Ιωάννη

Στην απευκταία περίπτωση που απουσιάσει (και) ο Αντετοκούνμπο, τότε όντως η Εθνική θα πρέπει να γίνει πιο... πονηρή και να μετέλθει αλχημείες και "μαγικά" κόλπα, μπας και καμουφλάρει την ένδεια τόσο στη δημιουργία όσο και στο σκοράρισμα.

Θα πρέπει προφανώς να συμβούν διάφορα πράγματα και μάλιστα όλα μαζί: να υπερβάλουν εαυτόν τόσο ως οργανωτές, όσο και ως εκτελεστές οι γκαρντ, να... δυαρίζει περισσότερο ο Δημήτρης Μωραΐτης (χωρίς να τον ψέγει πλέον γι’ αυτό ο Σωτήρης Μανωλόπουλος), να αντληθεί παιχνίδι από κάθε πιθανή δεξαμενή και ενδεχομένως να μεταβληθούν ρόλοι, αρμοδιότητες και στιλ, μηδέ εξαιρουμένης και της περιστασιακής χρησιμοποίησης του Παπαπέτρου (εφόσον ξεπεράσει το πρόβλημα με τον ώμο) στο "4", ώστε να υπάρξει δημιουργία από το lowpost.

Επί των ημερών του στον Ολυμπιακό, ο Ιωάννης δεν γούσταρε να παίζει στη θέση του πάουερ φόργουορντ (και γι’ αυτό φουρκίστηκε κιόλας με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο), αλλά λένε πως και τα βουνά αλλάζουν.

Εάν κι εφόσον ήσαν διαθέσιμοι στη Μανίλα ο Καλάθης και ο Σλούκας και συμμετείχε ο Ντόρσι που εκφράζει περιφερειακή απειλή, τότε προφανώς θα άνοιγαν οι αντίπαλες άμυνες και αυτό θα εξυπηρετούσε το κυριαρχικό παιχνίδι του Γιάννη μέσα στη ρακέτα.

Τώρα θα το πάρουμε αλλιώς και ό,τι ήθελε προκύψει.