Η "δολοφονία" του Μπαρτζώκα

Μακάβριο είναι αυτό που γράφω, αλλά σάμπως φταίω εγώ για τούτη τη σύμπτωση;

Η 9η Οκτωβρίου που ξημερώνει σε λίγες ώρες είναι γενικώς και αδιακρίτως αιματοβαμμένη!

Σαν σήμερα το 1963 βυθίστηκε στο πένθος η Ιταλία με μια πλημμύρα που κόστισε πάνω από 1900 ανθρώπινες ζωές.

Σαν σήμερα το 1993 μέτρησε την εκατόμβη της η Ρωσία στα επεισόδια έξω από το Κοινοβούλιο στη Μόσχα.

Σαν σήμερα το 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης νεότερης Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Και πάλι σαν σήμερα το 2014 "δολοφονήθηκε" ο Γιώργος Μπαρτζώκας πρώτα στο ΟΑΚΑ και ύστερα στο ΣΕΦ!

Παιχνίδια που τα παίζει αυτή η ρουφιάνα η ζωή, μερικές φορές.

Τα παίζει ακόμη και εν ου παικτοίς, κατά πως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, περιγράφοντας σοβαρές και κρίσιμες καταστάσεις που δεν σήκωναν αστεία.

Και να ‘ταν μονάχα αυτό, πάει κι έρχεται.

Εδώ μιλάμε για μια αλυσίδα από συγκυρίες που στοιχειοθετούν τα περιβόητά "Οκτωβριανά" του προπονητή του Ολυμπιακού!

Από πού να τα πιάσω και πού να τα αφήσω.

Πρώτα απ’ όλα ο Μπαρτζώκας καθήμενος (αν και συνήθως είναι όρθιος) στον κόκκινο πάγκο έχει αντιμετωπίσει 18 φορές τους πράσινους με απολογισμό επτά νίκες και ένδεκα ήττες.

Αυτό το 7-11 επιμερίζεται σε 5-7 στο πρωτάθλημα της Α1 (κανονική περίοδος 3-1, τελικοί playoffs 2-6), σε 0-3 στο Κύπελλο Ελλάδος και σε 2-1 στην Euroleague.

Ο Μπαρτζώκας αντάμωσε για τελευταία φορά με τον Παναθηναϊκό και έδραξε τη νίκη (81-78) στις 3 του περασμένου Μαρτίου στο ΣΕΦ όταν είχαν ήδη αρχίσει να βαράνε τα σήμαντρα της πανδημίας: μετά από εννέα ημέρες κατέβηκαν βιαίως και αποτόμως τα ρολά και … πάπαλα η Euroleague!

Τότε οι Πειραιώτες κατελήφθησαν εξαπίνης στην πτήση προς το Βερολίνο, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν επιβιβάσθηκε καν στο αεροπλάνο με προορισμό την Πόλη.

Επίτηδες αναφέρθηκα προηγουμένως σε "Οκτωβριανά" και δεν εννοώ βεβαίως την εξέγερση που σημειώθηκε το 1931 στην Κύπρο κατά του αποικιακού καθεστώτος.

Πρώτα απ’ όλα (μετά την Ολύμπια Λάρισας, το Μαρούσι και τον Πανιώνιο) ο Μπαρτζώκας βρέθηκε κατάφατσα με τον Παναθηναϊκό ως προπονητής του Ολυμπιακού, για πρώτη φορά, στις 22 Οκτωβρίου του 2012 και μάλιστα έφυγε όρθιος και καμαρωτός.

Τότε, προεξάρχοντος του Βασίλη Σπανούλη και με αιχμή του δόρατος ένα μεγάλο τρίποντο του Κώστα Παπανικολάου, οι Πειραιώτες άλωσαν το ΟΑΚΑ με 64-60 και αναθάρρησαν μετά την "αιχμαλωσία" στην Πόλη από την Εφές (98-72).

Είχαν προηγηθεί ακόμη και με διαφορά 14 πόντων (34-48), οι οικοδεσπότες ανέκαμψαν, ο Δημήτρης Διαμαντίδης μείωσε σε 60-64 και στη συνέχεια έχασαν την μπάλα πρώτα ο Σπανούλης και στο καπάκι ο Κώστας Τσαρτσαρής.

Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 10 Φεβρουαρίου του 2013, οι δυο αιώνιοι βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, στο Ελληνικό.

Εκείνο το βράδυ ο Ολυμπιακός επέστρεψε από το 43-56, πέρασε μπροστά δια χειρός Σλούκα (71-72), αλλά ο Σπανούλης αστόχησε σε τρίποντο στην εκπνοή και ο Παναθηναϊκός κράτησε τη νίκη (81-78) και σήκωσε την κούπα.

Λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της: ο τελικός διεκόπη για μια ώρα, λόγω επεισοδίων, εκκενώθηκαν οι εξέδρες και στο γήπεδο απέμειναν οι απολύτως απαραίτητοι!

Πάλι μήνα Οκτώβριο, πάλι με άδειες εξέδρες, αλλά αυτή τη φορά από την αρχή χωρίς θεατές και πάλι με νίκη του Ολυμπιακού εγκαινιάσθηκε το γαϊτανάκι της σεζόν 2013-14.

Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, στις 14 Οκτωβρίου του 2013, οι "ερυθρόλευκοι" οι οποίοι κουβάλαγαν την τιμωρία τους από τη σειρά τελικών της προηγούμενης σεζόν, επιβλήθηκαν με 55-45 σε ένα απαίσιο ματς που κρίθηκε τελεσιδίκως από το τρίποντο του Μπρεντ Πετγουέι 86 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη.

Παρεμπιπτόντως εξίσου απαίσιο υπήρξε και το ντέρμπι του Β’ γύρου στις 20 Ιανουαρίου του 2013 στο ΟΑΚΑ, που βρήκε νικητή τον Παναθηναϊκό με 58-48.

Πέρασε ένας χρόνος από τη βουβή πρεμιέρα και επιβεβαιώθηκε το μαρξιστικό δόγμα που λέει πως όταν "η Ιστορία επαναλαμβάνεται, τότε καταλήγει σε φάρσα ή σε τραγωδία" και αυτό ο Μπαρτζώκας το βίωσε στο πετσί του εκείνο το βράδυ.

Εκείνο το βράδυ είναι απλώς εκείνο το βράδυ!

Οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι σαν αύριο πριν από έξι χρόνια.

Στις 9 Οκτωβρίου του 2014, ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν τον Ολυμπιακό στον προημιτελικό αγώνα του Κυπέλλου, που διεξαγόταν και πάλι κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της τιμωρίας την οποία κουβάλαγαν οι οικοδεσπότες από τους τελικούς του Ιουνίου.

Τότε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς δεν είχε στη διάθεση του τον Τζέιμς Γκιστ, τον ΝτεΜάρκους Νέλσον, τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη και τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, ενώ ο Μπαρτζώκας παρέταξε ένα πλήρες ρόστερ, αλλά έπεσε στην περίπτωση!

Ο Ολυμπιακός επιβεβαίωνε τα προγνωστικά σχεδόν σε όλο το ματς και είχε σταθερά το προβάδισμα που έφτασε μέχρι τους 12 πόντους (33-45)…

Στο 35ο λεπτό ο πίνακας έδειχνε 58-68, αλλά…μηδένα προ του τέλους μακάριζε και μηδένα προ του τέλους καταδίκαζε!

Οι πράσινοι έφεραν το ματς στα ίσια με 75-75, ο Κώστας Σλούκας έβαλε μία από τις δυο βολές για το 75-76 και απέμεναν έξι δευτερόλεπτα…

Πήρε τότε την μπάλα ο Δημήτρης Διαμαντίδης, την πέταξε στον Εστεμπάν Μπατίστα κι αυτός την κάρφωσε στο καλάθι του Ολυμπιακού για να γράψει το 77-76 και να επιφέρει στους μεν την λύτρωση, στους δε την Νέμεση!

Τα επιγενόμενα της Ιστορίας είναι γνωστά: η επιστροφή στο ΣΕΦ , η εφεξής καλούμενη "ιστορία στο πάρκινγκ" και το άδοξο τέλος ενός έρωτα!

Το επόμενο πρωινό, υπό το κράτος της συναισθηματικής φόρτισης και του ηχηρού αποκλεισμού, ο άνθρωπος που οδήγησε τον Ολυμπιακό στην αναγόρευση του σε Λονδρέζο Σερ αποχώρησε…

Έφυγε και ξαναγύρισε στις 12 του περασμένου Ιανουαρίου.

Το πρωί της Πέμπτης ο Μπαρτζώκας προέβη σε μια αμφιλεγόμενη και πάντως συζητήσιμη δήλωση στην ουσία της οποίας πάντως έχει απόλυτο δίκιο…

"Θα προτιμούσα να είναι γεμάτο το ΟΑΚΑ και να υπάρχει ένταση, διότι ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει μέσα σε μια παγωμένη ατμόσφαιρα…"

Οι άλλοι ίσως δεν ξέρουν. Ο Μπαρτζώκας το ξέρει καλά!