Η ευχή και... κατάρα για την Εθνική

Είχα πάρει τον 15χρονο γιο μου, μαζί με έναν φίλο του χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ και έπαθαν κι ελόγου τους λαλά με τον ηλεκτρισμό που παράγει αυτή η Εθνική ομάδα. Θου Κύριε φυλακήν τω στόματι μου, αλλά αυτό επιφυλάσσομαι να το εξηγήσω λίγο αργότερα...

"Ω τι κόσμος μπαμπά", που έλεγε (με άλλο νόημα βεβαίως) και ο Γιάννης Καλατζής σε ένα τραγούδι του 1974. Ω τι κοσμοπλημμύρα, ω τι πάθος, ω τι παλμός, ω τι ενθουσιασμός, ω τι αυθορμητισμός!

Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, για τον παλμό και τον αυθορμητισμό, διότι μου έρχεται στο μυαλό η ατάκα του Διονύση Παπαγιαννόπουλου στον ρόλο του κομματάρχη Γκρούεζα, στην ταινία "Υπάρχει και φιλότιμο"...

Συζητούν λοιπόν ο Γκρούεζας με τον Γιώργο (Ανδρέας Ντούζος), τον ιδιαίτερο του Υπουργού Μαυρογιαλούρου (Λάμπρος Κωνσταντάρας) για την εκδήλωση των εγκαινίων του μαιευτηρίου της Πλατανιάς και διαμείβεται ο εξής διάλογος...

"Και τον αυθορμητισμό τον έχω κανονίσει"

- Γιώργος: "Πώς πάνε οι ετοιμασίες για την υποδοχή";

- Γκρούεζας: "Τα έχω κανονίσει όλα".

- Γιώργος: "Α! Μπράβο. Γιατί πρέπει να υπάρχει παλμός... αυθορμητισμός".

- Γκρούεζας: "Και τον αυθορμητισμό τον έχω κανονίσει"!

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς συνέβη και χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ... Και τον αυθορμητισμό τον είχαμε κανονίσει, σε καλό να μας βγουν όλα αυτά στο Μιλάνο και στο Βερολίνο!

Αυτός ο αυθορμητισμός οδήγησε στο ΟΑΚΑ μιλιούνια κόσμου: κόπηκαν, λέει, 19.443 εισιτήρια, νούμερο που αποτελεί ρεκόρ στα χρονικά της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στην Ευρώπη.

Οι ειδήσεις τον Αύγουστο και η "Επίσημη Αγαπημένη"

Και με ποιον αντίπαλο; Όχι με τη Σερβία (που θα την υποδεχθεί η Εθνική στις 24 Φεβρουαρίου), αλλά με το Βέλγιο και μάλιστα στα τελειώματα της αυγουστιάτικης ραστώνης, ενώ αρκετός κόσμος λείπει ακόμη σε διακοπές και πάντως δεν έχει επιστρέψει στη ρουτίνα του...

Μπορεί ο Ουμπέρτο Εκο να υποστήριζε πως "τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις) αλλά στην προκειμένη περίπτωση επλανήθη πλάνην οικτράν.

Υπάρχουν και παραυπάρχουν, καθόσον αυτή η ομάδα τείνει να ξαναγίνει η "Επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων", όπως την είχε αποκαλέσει το 1987 ο συχωρεμένος ο διευθυντής της ΕΟΚ, Θεόδωρος Μπαλφούσιας... Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, ο Μπαλφούσιας έτρεχε αναψοκοκκινισμένος στο ΣΕΦ και στο ΟΑΚΑ και έβριζε εάν κάτι δεν δούλευε ρολόι...

Χθες ο νυν διευθυντής της ΕΟΚ, Ντίνος Σβερκούνος κυκλοφορούσε με ένα walkie talkie και έσκασε στα γέλια όταν του είπα ότι "με αυτό τον εκμοντερνισμό θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μπαλφούσια"!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά επέστη η ώρα για να εξηγήσω την ασέβεια και την ιεροσυλία, ένεκα των οποίων έγραψα προηγουμένως το "Θου Κύριε φυλακήν τω στόματι μου"...

Η ιεροσυλία και οι μνήμες του ΄87

Ο Δημήτρης Καρύδας δίσταζε και ντρεπόταν να το πει μόνος του από τα μικρόφωνα της NOVA, εγώ επίσης φοβόμουν να το γράψω, αλλά μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση ο Νίκος Σταυρόπουλος.

Χωρίς να δεχθεί ρητορική ερώτηση, ο "Magic" (μέλος της χρυσής ομάδας του ’87), το μαρτύρησε από μόνος του και χωρίς ξύλο...

"Αυτές οι εικόνες μας ξαναφέρνουν μέρες και μνήμες του ‘87"!

Παιζόταν κιόλας από τα μεγάφωνα του ΟΑΚΑ, κατά την συντεταγμένη είσοδο της ομάδας για την παρουσίαση, το "The Final Countdown", οπότε κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Τότε ήμασταν άμαθοι και ζούσαμε για πρώτη φορά (και μάλιστα μέρα με τη μέρα, βαθμιαία και όχι εξ υπαρχής) αυτή την ανατριχίλα που κορυφώθηκε το βράδυ της 14ης Ιουνίου...

Τώρα τη ζήσαμε κατά το μάλλον ή ήττον σε πέντε ματς, εκ των οποίων μονάχα ένα (το χθεσινό) ήταν επίσημο και ενώ έχουν περάσει 13 χρόνια από την τελευταία φορά που νιώσαμε να σκιρτούμε από χαρά και να πεταρίζει η καρδούλα μας...

Η ευχή και... κατάρα των ου μενετών καιρών

Διάβολε, το γεγονός ότι καταμεσής του Αυγούστου κόπηκαν γύρω στα 65.000 εισιτήρια σε πέντε αγώνες δεν είναι μικρό πράγμα, ούτε ευκαταφρόνητο...

Όπως είχε πει και ο Θουκυδίδης, "οι καιροί ου μενετοί": τουτέστιν, οι ευκαιρίες δεν περιμένουν και ιδού η πρόκληση που αντιμετωπίζει τούτη τη στιγμή η Εθνική ομάδα.

Ο κόσμος που γέμισε το ΟΑΚΑ και την κατευόδωσε στο ταξίδι για το EuroBasket της έδωσε ευχή και.. κατάρα να ξορκίσει τους δαίμονες πουν την κατατρύχουν και να πετύχει τον μεγάλο στόχο της επιστροφής στο βάθρο!

Δεν ξέρω εάν στις 19 Σεπτεμβρίου η ελληνική ομάδα θα επιστρέψει δαφνοστεφής, μακάρι να συμβεί αυτό που έχουμε να το ζήσουμε από τον ίδιο μήνα του 2009, μας έχει γίνει απωθημένο και το λαχταράμε σαν τρελοί! Άντε, μπας και συγχωρεθούν τα πεθαμένα μας!

Ο Σταυρόπουλος δεν ήταν μόνος του στο courtside του ΟΑΚΑ, η εικόνα του οποίου ήταν σκέτη ίντριγκα...

Ο Πύρρος, ο Φορτούνης και η καινούργια καψούρα

Δίπλα του κάθονταν ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Γιάννης Μπουρούσης, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ο Ευθύμης Ρεντζιάς, ο (ήρωας του μικρού τελικού στο Eurobasket του 2009, με τη Σλοβενία) Σοφοκλής Σχορτσανίτης...

Πιο πέρα, ως ενεργά μέλη της Εθνικής, ο Δήμος Ντικούδης και ο Νίκος Ζήσης και στις εξέδρες πλείστοι όσοι ξενομπάτηδες από άλλα σπορ: ο Πύρρος Δήμας, ο Κώστας Φορτούνης, ο Γιάννης Φουντούλης, ο Χριστόδουλος Κολόμβος...

Κι άλλοι, πολλοί άλλοι, άνθρωποι της πολιτικής, του επιχειρηματικού κόσμου της τέχνης και δεν συμμαζεύεται.

Ενήλικες και τσούρμα από πιτσιρίκια, οικογένειες ντυμένες πατόκορφα στα γαλανόλευκα, με τις σημαίες ψηλά σαν να παρακολουθούσαν την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ή της 25ης Μαρτίου!

Ένας εσμός που συνεγείρεται από αυτή την ομάδα και προσφέρει μια προστιθέμενη αξία στην υπόθεση: διάβολε, ο κόσμος ξαναδάγκωσε τη λαμαρίνα και νιώθει πάλι καψούρα με την Εθνική! Εδώ κολλάει η περίφημη ατάκα του Μανώλη Μαυρομάτη σε μια μετάδοση...

Χαρές, πανηγύρια, τηλεοράσεις!

Το ξαναγράφω και κτυπώ ξύλο, ώστε να μη μας βγουν ξινά όλα αυτά, να μην πάει στράφι η ευκαιρία και να μπορέσουμε να (ξανα)κτίσουμε σε αυτά τα καινούργια θεμέλια...

Το Eurostep, ο... Αρίνας και η γρουσουζιά του MVP

Εις εκ των βασικών θεμελιωτών, βγήκε πρώτος για τη ρουτίνα του στο ζέσταμα...

Στις 18:28 έσκασε μύτη στον αγωνιστικό χώρο, φορώντας τα walkman του ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και έγινε της κακομοίρας: όσοι φίλαθλοι είχαν πιάσει ήδη στασίδι στις εξέδρες τον αποθέωσαν και στα 13 λεπτά που έμεινε στο γήπεδο (προτού ξαναγυρίσει στα αποδυτήρια) βάλθηκε να απαντήσει στον... Γκίλμπερτ Αρίνας!

Και να τα midrange σουτ, να τα corner 3, να τα τρίποντα από τις 45 μοίρες, να τα fadeaway, να τα ποσταρίσματα (υπό την επίβλεψη και με την καθοδήγηση του Σάββα Καμπερίδη και του Τζος Οπενχάιμερ) και δεν συμμαζεύεται...

Μόνο Eurostep δεν περιελάμβανε η ρουτίνα του, αλλά αυτό το άφησε επίτηδες για να ανοίξει το σκορ στον επιγενόμενο αγώνα!

Ο κόσμος δεν αγαπά απλώς τον Γιάννη, λιώνει για πάρτη του, απλώς οι ιαχές "MVP, MVP" που ακούγονταν μυριόστομες όταν εκτελούσε ελεύθερες βολές δεν του έφεραν γούρι!

Το εννοώ αυτό και μάλιστα το λένε και τα χαρτιά μου: στην κορύφωση της διαστροφής μου σημείωσα ότι στις τρεις περιπτώσεις που ο κόσμος φώναξε αυτό το σύνθημα (στην πρώτη, στην τρίτη και στην τέταρτη περίοδο), ο Γιάννης έβαλε μία στις επτά βολές, ενώ συνολικά είχε 3/9!

Δεν το λες καλό νούμερο αυτό και γίνεται χειρότερο διότι συνολικά η Εθνική "έγραψε" 13/27 βολές και αυτό είναι ένα ανησυχητικό γεγονός, χώρια που μπορεί να μας έχουν πάρει χαμπάρι και οι αντίπαλοι και να μας στέλνουν επίτηδες στη γραμμή.

Οι βολές, τα ριμπάουντ και το στατικό παιχνίδι

H ατζαμοσύνη στις βολές (που δεν συνέβη για πρώτη φορά), η υστέρηση στα ριμπάουντ (27 έναντι 38), κάποιες στιγμές με προβλέψιμο και στατικό παιχνίδι και το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες (Αγραβάνης, Λαρεντζάκης) δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία υπήρξαν οι σκιές στη φαντασμαγορική ατμόσφαιρα, αλλά δεν κόστισαν καθόσον το Βέλγιο (που κάποια στιγμή κατέφυγε και σε άμυνα ζώνης) δεν αποτελούσε υψηλό εμπόδιο.

Στον αντίποδα –και αυτό αποτελεί ασφαλή οδηγό ενόψει της συνέχειας- η Εθνική σκόραρε 29 πόντους από τα 23 λάθη των αντιπάλων (έναντι των δέκα δικών της) κι άλλους τόσους στον αιφνιδιασμό, οπότε σπολλάτη της!

Παρεμπιπτόντως οι θεατές γιούχαραν κάποιες φορές τους Βέλγους, αλλά αποδείχθηκαν γενναιόδωροι στα θαυμαστικά επιφωνήματα τους σε κάποιες εντυπωσιακές φάσεις, όπως ένα κάρφωμα του Ισμαέλ Μπακό και μια ντρίμπλα "μαστίγιο" του Βρεντζ Πολ Μπλεϊγιένμπεργκ.

Ο Δμήτρης Ιτούδης επανέλαβε ότι "προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι μέρα με τη μέρα, αγώνα με τον αγώνα και να εξελίσσουμε τους αυτοματισμούς μας": κάποιοι από αυτούς δούλεψαν, άλλοι όχι, όπως επί παραδείγματι η πλημμελής άμυνα στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου, στην οποία οι Βέλγοι σκόραραν με μια εξαιρετική εγκάρσια πάσα μέσα στη ρακέτα.

Το καλύτερο τρίποντο είναι το λέι απ

Η απουσία του Γιώργου Παπαγιάννη και του Κώστα Αντετοκούνμπο φτώχυνε τη frontline, αλλά ο Γιάννης ο οποίος πέρασε και τα 27 λεπτά της συμμετοχής του στο "5" ήταν τρεις σέντερ σε συσκευασία ενός.

Εδώ οφείλω να επισημάνω το πόσο ώριμα και μελετημένα ήταν τα διαβάσματα του Γιάννη σε όλες τις φάσεις, ειδικότερα δε σε μια περίπτωση κατά την οποία ενώ είχε ανοικτό και ελεύθερο τρίποντο, έβαλε την μπάλα στο παρκέ και χάρη στον εκπληκτικό διασκελισμό του διείσδυσε και σκόραρε με λέι απ.

Ο "Greek Freak" επέστρεψε για δυο κατοχές στο τελευταίο δίλεπτο και αποσύρθηκε 51 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη για να απολαύσει το μπιζάρισμα του κόσμου και να προετοιμασθεί ψυχολογικά για την πολιορκία έξω από τα αποδυτήρια και στη ράμπα από εκατοντάδες φιλάθλους που ξεροστάλιαζαν για ένα αυτόγραφο και μια selfie!

Παρτενέρ του στο βασικό σχήμα ήταν ο πρεσβύτερος αδελφός του, ενώ ο Δημήτρης Αγραβάνης έπαιξε τόσο στην κανονική θέση του (τεσσάρι), όσο και ως πεντάρι, πότε μαζί με τον Γιάννη και πότε μαζί με τον Θανάση.

Ο Ντόρσεϊ, ο Καλάθης και το "πάμε να παίξουμε"

Αφήνω στην άκρη τον Γιάννη για να καταπιαστώ επίσης με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ και τον Νικ Καλάθη που (δεδομένης και της απουσίας του Κώστα Σλούκα) είτε ως ζευγάρι στην πεντάδα, είτε ξεχωριστά έδωσαν από την αρχή τον τόνο στην αναμέτρηση και υπήρξαν απολαυστικοί.

Οι δυο βασικοί γκαρντ έκαναν σούμα 34 πόντους (με 8/10 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 6/8 βολές) πέντε ριμπάουντ, οκτώ ασίστ και πέντε κλεψίματα.

Από την πλευρά τους οι δυο ομόλογοι τους (Ρετίν Ομπασοχάν, Εμάνιουελ Λακόντ) αντιπαρέβαλαν 39 πόντους, εννέα ριμπάουντ, έξι ασίστ και δυο κλεψίματα.

Η Εθνική δεν έκοψε ρυθμό, ούτε έκανε εκπτώσεις στο παιχνίδι της, ανέβασε τη διαφορά στους 26 πόντους (79-53) πέντε λεπτά πριν από τη λήξη και κυνήγησε μέχρι τα ύστερα του ματς ό,τι παραπάνω μπορούσε να αποκομίσει σε αυτή την πρόβα τζενεράλε ενόψει της πρεμιέρας του ΕuroΒasket, την Παρασκευή στο Μιλάνο, κόντρα στην Κροατία.

Τι πάμε να κάνουμε εκεί;

Δεν "πάμε για να... χάσουμε", όπως λέει το σύνθημα που προβαλλόταν στις διαφημιστικές πινακίδες και στο matrix του ΟΑΚΑ και αναφέρεται στην εκστρατεία κατά της παιδικής παχυσαρκίας.

Πάμε για να νικήσουμε, αλλά πρωτίστως (με τη λογική του αιτίου και του αιτιατού), πάμε για να παίξουμε αυτό που μπορούμε και θέλουμε!

Στην Game Night της Κυριακής, ο Παντελής Βλαχόπουλος, μαζί με τον Θέμη Καίσαρη, τον Τσάρλυ και τον Παντελή Διαμαντόπουλο σχολίασαν τη νίκη της Εθνικής κόντρα στο Βέλγιο, όπως και τα τεκταινόμενα της 2ης αγωνιστικής.