Με το βιολί που βαράει ο Ολυμπιακός, προβλέπω ότι θα αυξάνονται και θα πληθύνονται οι προπονητές (είτε οι πρώτοι, είτε οι βοηθοί τους) οι οποίοι θα τον εγκωμιάζουν.

Σπουδαίο, τιμητικό και εξόχως κολακευτικό είναι αυτό, μαθές, αρκεί να μένουν εκεί: να τον εγκωμιάζουν και να μην τον… γκαντεμιάζουν!

Ο (συνεργάτης του Αντρέα Τρινκιέρι) Ανμτριάνο Βερτεμάτι δεν είναι ο πρώτος και φαντάζομαι πως έγινε και ο τελευταίος που έβγαλε το καπέλο στους Πειραιώτες κι αυτό έχει τη σημασία του, διότι οι εξ Εσπερίας λεγάμενοι δεν τους επαινούν τόσο για τα αποτελέσματα τους, όσο για το στιλ παιχνιδιού τους.

Έχει επίσης τη σημασία του όχι μόνο συλλήβδην για την ομάδα και τον οργανισμό, αλλά και επί προσωπικού…

Η ομάδα του Μπαρτζώκα

Τι εννοώ;

Το αυτονόητο ντε: αυτό το στιλ παιχνιδιού δεν εμπεδώθηκε με το πάτημα ενός κουμπιού, ούτε δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, αλλά με τις ιδέες, με τις πράξεις, με το σχέδιο, με το πρόγραμμα και με το όραμα αυτουνού που βρίσκεται στον πάγκο!

Ο Μπαρτζώκας επέλεξε τους παίκτες, ο Μπαρτζώκας τους δίδαξε την τακτική, ο Μπαρτζώκας τους έβαλε να πλέουν στην ίδια βάρκα, ο Μπαρτζώκας φέρει την ευθύνη και αναλόγως εισπράττει τα συχαρίκια ή (σε λιγοστές περιπτώσεις) τρώει τη λέζα!

Εν τέλει ο Μπαρτζώκας κατάφερε (και στο κάτω κάτω της γραφής δικαιούται χωρίς να σεμνύνεται) να βάζει την κτητική αντωνυμία δίπλα στον Ολυμπιακό, που είναι η ομάδα ΤΟΥ!

Βεβαίως και ο ίδιος έχει δηλώσει, βαδίζοντας στα χνάρια του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, ότι καμιά ομάδα δεν είναι κανενός …κερατά προπονητή και όλες ανήκουν στους προέδρους τους, αλλά έτερον εκάτερον.

Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα δεν είναι η κτητική αντωνυμία, αλλά η μπασκετική επωνυμία και η ΠΟΠ!

Η Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, ντε!

Η άλμη της φέτας και το repeat

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έρχεται να αποδείξει πως εκτός από την πατροπαράδοτη ελληνική φέτα, σε αυτή τη σπέσιαλ κατηγορία μπορεί να εμπίπτει και το μπάσκετ που παράγει ο ίδιος και φροντίζει να το διατηρεί στην άλμη!

Κατόπιν όλων αυτών και ενώ ξέμειναν άλλες πέντε αγωνιστικές για να πέσει η αυλαία της κανονικής περιόδου, θαρρώ πως ο Μπαρτζώκας διαισθάνεται τον… κίνδυνο να πετύχει το repeat και να αναγορευθεί ξανά κορυφαίος προπονητής της σεζόν, όπως του συνέβη και στις 18 του περασμένου Μαίου, όταν μάλιστα βρισκόταν στο Βελιγράδι, έχοντας οδηγήσει τον Ολυμπιακό στο Final 4.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, θα του τριτώσει το καλό, που μάλιστα κάνει ρίμα: μετά τα εύσημα (από τα εγκώμια των συναδέλφων του), θα του επιδαψιλευθούν και τα παράσημα, οπότε –εάν κι εφόσον δεν στραβώσει η δουλειά στα playoffs- θα διεκδικήσει και τα διάσημα του τίτλου στο Κάουνας!

Το καλάθι που έγινε κοφίνι

Όλα αυτά βεβαίως προς το παρόν φαίνονται πρόωρα και βιαστικά, άλλωστε οι προπονητές και οι παίκτες (πρέπει να) αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι τις μεγαλόστομες δηλώσεις και να κρατάνε πισινές!

Οφείλουν να κρατάνε μικρό καλάθι, απλώς ο Ολυμπιακός βλέπει –στην κυριολεξία κιόλας-το καλάθι του να μεγαλώνει και να γίνεται κοφίνι!

Α, για να μην το ξεχάσω: εκτός από τους προπονητές (μηδέ εξαιρουμένων του τελούντος σε καθεστώς αγρανάπαυσης Πάμπλο Λάσο, του Σαρούνας Γιασικέβιτσους, του Ετορε Μεσίνα και δεν συμμαζεύεται) οι οποίοι κατά συρροήν και χωρίς το παραμικρό κόμπλεξ τον, ο Ολυμπιακός θέλγει και την πιτσιρικαρία.

Ο κόκκινος Πέσιτς και ο μελιτζανί Ομπράντοβιτς

Αίφνης, στο… ξεκούδουνο που λέμε, ο γιός του άλλοτε παίκτη του Ηρακλή Μάρκο και εγγονός του προπονητή της Εθνικής Σερβίας, Σβέτισλαβ Πέσιτς, εμφανίσθηκε να κάνει ατομική προπόνηση, φορώντας, λέει, ένα μπλουζάκι του Ολυμπιακού.

Δεν ξέρω πόσο καλός είναι ή μπορεί να γίνει ο νεανίας, αλλά ας τον κρατήσουν κάβα για το μέλλον οι Πειραιώτες, άλλωστε για χάρη τους κάποτε ο παππούς του παρεξηγήθηκε με τον Ομπράντοβιτς!

Υπήρξα αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς, τη σεζόν 1999-2000, στην αίθουσα Τύπου της Max-Schmeling-Halle του Βερολίνου, όπου μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Άλμπα, ο τότε προπονητής της γερμανικής ομάδας) Πέσιτς μπερδεύτηκε και είπε «Συγχαρητήρια στον… Ολυμπιακό»!

Ο Ζοτς τον στραβοκοίταξε παίρνοντας εκείνο το παροιμιώδες μελιτζανί χρώμα και ο Πέσιτς έσπευσε να παραδεχθεί τη γκάφα του και να του ζητήσει συγνώμη, με τον προπονητή των μετέπειτα πρωταθλητών Ευρώπης να τη δέχεται βάζοντας τα γέλια!

Βεζένκοβ, ο οιονεί MVP

Όσο για τον Βεζένκοβ, θεωρώ περιττό να καταπιαστώ και εγώ επί μακρόν με την πάρτη του για δυο βασικούς λόγους …

Πρώτον, με πρόλαβαν άλλοι εδώ.

Δεύτερον, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν κι άλλες ευκαιρίες για να το πράξω.

Ο Σάσα δεν το τερμάτισε ακόμα, έχει κι άλλα περιθώρια μέχρι να τρυπήσει το ταβάνι του, μάλιστα εσχάτως υιοθετεί το νόημα της παροιμίας «καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω» αποκτώντας ένα χόμπι που γίνεται επάγγελμα: τα νικητήρια buzzerbeaters (βλέπε Ρόδος, Κάουνας).

Εκτός από clutchplayer, ο Βούλγαρος φόργουορντ, πέρα από κάθε αμφιβολία ή ένσταση, είναι και κάτι ακόμα: ο οιονεί ΜVP της ΕuroLeague!

Πέρυσι συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία πεντάδα μαζί με τον Σέιν Λάρκιν, τον Μάικ Τζέιμς, τον Εντι Ταβάρες και τον Νίκολα Μίροτιτς που αναγορεύθηκε πολυτιμότερος παίκτης, αλλά εφέτος τους έχει φάει λάχανο όλους και σπολλάτη του!

Τα προσχήματα του Παναθηναϊκού

Δυο ώρες μετά το πέρασμα του Ολυμπιακού από το Κάουνας, όπου φιλοδοξεί και προσδοκά να επιστρέψει με διθυραμβικό τρόπο σε δυο μήνες από τώρα, την έκανε και ο Παναθηναϊκός στη Λυών.

Σε αντίθεση με τους Κόκκινους για τους οποίους κάθε νίκη αποκτά προστιθέμενη αξία στον λογαριασμό τους, οι Πράσινοι έχουν ταπεινότερες βλέψεις και κυρίως θέλουν να απομακρυνθούν, όσο εφικτό αν είναι αυτό, από την εσχατιά της κατάταξης και να τερματίσουν σε μια αξιοπρεπή θέση, έστω προς χάριν των προσχημάτων, που τον τελευταίο καιρό αποκτούν και… ονοματεπώνυμο.

Λέγονται… Λευτέρης Μαντζούκας!

Ατυχώς για την εφετινή επένδυση, τους στόχους, την ένδοξη ιστορία και την υστεροφημία του ο Παναθηναϊκός βουρλίζεται εκτός νυμφώνος για τρίτη διαδοχική σεζόν και αναγκάζεται από πολύ νωρίς να στρέφει την προσοχή του στα playoffs του ελληνικού πρωταθλήματος.

Τα κέρατα και το ντέρμπι της Κυριακής

Σε ό,τι αφορά την ουσία των πραγμάτων, η χθεσινή νίκη επί της Βιλερμπάν δεν είναι δα και «χωρίς κέρδος κέρατα», όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο πατέρας μου!

Θα ήταν ίσως τέτοια, εάν ο Παναθηναϊκός δεν αντιμετώπιζε μεθαύριο τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι ενόψει του οποίου –δεδομένου κιόλας ότι κουβαλάει το άχθος των έντεκα απανωτών ηττών- χρειάζεται τόνωση της ψυχολογίας και εργασιακή ειρήνη στις προπονήσεις.

Τυγχάνει κιόλας να έπονται δυο διαδοχικά ματς με τον Ολυμπιακό (19 και 31 Μαρτίου) οπότε ξα του!

Από τα διατρέξαντα στη Λυών, πέρα από το κατ’ εξοχήν αγωνιστικό σκέλος, μου έκανε κλικ μια εικόνα στην οποία αξίζει να σταθώ.

Δεν μίλησα με τον Γιώργο Παπαγιάννη, αλλά είμαι σίγουρος ότι είχε δει και ήξερε τι συνέβη την περασμένη Δευτέρα στο Σακραμέντο…

Ο Παπαγιάννης, ο Μαντζούκας, ο Λόπεζ κι ο Αντετοκούνμπο

Στο ματς των Μπακς με τους Κινγκς, ο Μπρουκ Λόπεζ έβαλε τον μπέτη του μπροστά και πλακώθηκε με τον Τρέι Λάιλς για να υπερασπισθεί τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και αυτό διέπραξε και ο PG (όπως τον αποκαλεί ο Ρικ Πιτίνο) απέναντι στον Ντι Μποστ για χάρη του Λευτέρη Μαντζούκα.

Ασφαλώς ενέχει ρίσκο το να γενικεύεται ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά –με την υπερβολή προς την οποία συχνά ρέπω- θαρρώ πως αυτή η τεχνική ποινή που «έφαγε» ο Μεγαρεύς σέντερ επειδή όρθωσε το ούτως ή άλλως μεγάλο ανάστημα του απέναντι στον συμπατριώτη του Βεζένκοβ ίσως αξίζει περισσότερο ακόμη και από την ίδια τη νίκη του Παναθηναϊκού!

Σε κάθε περίπτωση μοιάζει με ένα μήνυμα ότι μέσα στη γενική χασούρα, βρε αδερφέ, δεν χάθηκε και η συναδέλφωση!