Τέτοιο θρίλερ που παίχθηκε χθες (17/3) το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ούτε του παπά να μην το πεις...

Η μάλλον, ούτε του... Νίκου Κωνσταντόπουλου όταν το 2000 και το 2004 ιδροκόπαγε πάνω από τις κάλπες!

Τότε παιζόταν το θρίλερ για το αν ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου θα έπιανε το 3.00% και θα έμπαινε στη Βουλή...

Χθες παιζόταν το θρίλερ για το αν ο Ολυμπιακός θα ξεπερνούσε τον εαυτό του και θα έμπαινε στο πάνθεον των ρεκόρ του ελληνικού μπάσκετ!

Εντέλει οι Πειραιώτες επιβλήθηκαν με 101-73 (+28) του Παναθηναϊκού και ούτως ειπείν, έμεινε απείραχτο και ακατάρριπτο το ρεκόρ της διαφοράς των 35 πόντων που αποτυπώθηκε στις 19 Μάιου του 1996 όταν είχαν συντρίψει τους (προερχόμενους από τον θρίαμβο στο Παρίσι) Πράσινους με 73-38.

Η ισοφάριση από τον Μάρτιν και το ρεσιτάλ του Ελληνιάδη

Προϊούσης της χθεσινής νυκτός ο Ολυμπιακός ισοφάρισε δυο φορές εκείνη τη μνημειώδη διαφορά: και τις δυο δια χειρός Χασάν Μάρτιν πρώτα στο 95-60 και εν συνεχεία στο 97-62, ενώ 66 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη με 2/2 βολές του Σακιέλ ΜακΚίσικ γράφτηκε η κατοστάρα...

Κι αυτό το επίτευγμα έχει επίσης την αξία του, διότι ο Ολυμπιακός είχε να ρίξει 100 πόντους στον Παναθηναϊκό από τις 22 Δεκεμβρίου του 1990 στο Παπαστράτειο όταν είχε νικήσει με 110-94 στην παράταση, με ήρωα σε εκείνη την αναμέτρηση τον Σταύρο Ελληνιάδη που ισοφάρισε με 2/2 βολές σε 86-86 και σκόραρε 22 πόντους.

Η ραψωδία του Φώτση και οι έξι κατοστάρες

Στις 5 Ιουνίου του 2011 στο ΟΑΚΑ, στον τέταρτο τελικό των play offs ο Παναθηναϊκός πήρε το αίμα του πίσω ρίχνοντας στο κανναβάτσο τον αιώνιο αντίπαλο του πάλι στην παράταση με 101-94 (83-83), προεξάρχοντος του Αντώνη Φώτση ο οποίος πέτυχε έξι τρίποντα, σκόραρε επίσης 22 πόντους και οδήγησε τους... νωπούς πρωταθλητές Ευρώπης στην κατάκτηση του ένατου διαδοχικού τίτλου τους.

Η υπόθεση ασφαλώς έχει τη στατιστική σημασία της, διότι οι κατοστάρες δεν αποτελούν δα και σύνηθες φαινόμενο στην εποχή μας...

Το λένε και τα χαρτιά μου, όπως τόνιζε εμφατικά από του βήματος της Βουλής ο συχωρεμένος ο Δημήτρης Τσοβόλας: στο γαϊτανάκι των ντέρμπι των αιωνίων και σε σύνολο 286 αγώνων σε όλη τη γκάμα των διοργανώσεων έχουν σημειωθεί μονάχα έξι από δαύτες, εκ των οποίων δυο στην παράταση.

Τρεις φορές ξεπέρασε τους 100 πόντους ο Ολυμπιακός και άλλες τρεις ο Παναθηναϊκό: οι Κόκκινοι το κατάφεραν τη σεζόν 1975-76, όταν κατέκτησαν αήττητοι τον τίτλο (101-74), τη σεζόν 199091 (110-94) και χθες, ενώ οι Πράσινοι αντιπαραβάλλουν το 103-85 της σεζόν 1988-89, το 106-84 της σεζόν 1984-85 και το 10-94 της σεζόν 2010-11.

Το κόκκινο +42 και η "λευκή" απεργία

Το +35 του πέμπτου τελικού της περιόδου 1995-96 δεν συνιστά τη μεγαλύτερη διαφορά που έχει καταγραφεί στο νταλαβέρι των αιωνίων: αυτή είναι το +42 (110-68) που πέτυχε ο Ολυμπιακός την 1^η Ιουνίου του 1977 στον αγώνα της προκριματικής φάσης του Κυπέλλου Ελλάδος στο Καλλιμάρμαρο, στον οποίο οι Πράσινοι προέβησαν σε «λευκή» απεργία, επειδή ήταν απλήρωτοι!

Τρία χρόνια νωρίτερα (1974-75) ο Ολυμπιακός είχε επικρατήσει με διαφορά 29 πόντων (99-70), ενώ το ίδιο είχε συμβεί και το μακρινό 1957 με σκορ 93-64.

Μετά το 73-38, ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει τα +25 της σεζόν 2013-14 (89-64) και της σεζόν 2016-17 (88-63). το χθεσινό +28 (101-73) και το +24 στον μικρό τελικό του Final Four του Κυπέλλου του 1998 (80-56).

Στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός μοστράρει το +31 (86-55) στις 12 Φεβρουαρίου του 2005, το +30 (81-51) στον προημιτελικό Κυπέλλου της 13^ης Οκτωβρίου του 2005 στο Νέο Φάληρο, το +29 (65-36) της σεζόν 1951-52 και το +27 (91-64) στις 25 Μαΐου του 2009, στον δεύτερο τελικό των play offs.

Δεν ξέρω πώς θα αισθάνθηκαν ο Γιάννης Ιωαννίδης και οι παίκτες που είχαν γράψει το 73-38 της 19ης Μαΐου του 1996, αλλά στο τέλος της ημέρας το ρεκόρ παρέμεινε στην κατοχή τους...

Τρίποντο ο Μπακατσιάς, τρίποντο και ο Γουόκαπ

Υπάρχει πάντως ένα κοινό σημείο ανάμεσα στα δυο ματς...

Τότε είχε βάλει (ένα) τρίποντο ο Θύμιος Μπακατσιάς που δεν σημάδευε ούτε... βαλσαμωμένο πουλί από τα 6μ. 25 κι ας του φώναζε ο Τζόνι Νιούμαν στο Παγκράτι «Thimios gimme three»!

Xθες βάδισε στα χνάρια του ο Τόμας Γουόκαπ (1/3), που είναι tale e quale από τη γραμμή των 6μ.75 (13/64, ποσοστό 20.8%)!

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα το κατ’ ευφημισμόν ντέρμπι ενείχε στοιχεία σοκ και δέους και κατέληξε σε έναν στραγγαλισμό!

Ο Ολυμπιακός εμφανίσθηκε σαν μια πύρινη λαίλαπα, έπαιξε ολοκληρωτικό και κυριαρχικό μπάσκετ που έμοιαζε βγαλμένο από το play station και ανάγκασε τον μεν Δημήτρη Πρίφτη να καλέσει απελπισμένος δυο τάιμ άουτ μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, τον δε Δημήτρη Διαμαντίδη να θέλει ν’ ανοίξει η γη να τον καταπιεί, όπως φάνηκε όταν η κάμερα ζούμαρε πάνω του, ενώ έκρυβε το πρόσωπο του με τα χέρια του από την απόγνωση.

Κάτι παραπάνω ξέρει ο Ράτζα

«Δεν παίζουν, δεν θέλουν να παίξουν, δεν νοιάζονται να παίξουν» μου είπε στην ανάπαυλα ο Ντίνο Ράτζα που έχει βιώσει τέτοιες καταστάσεις φορώντας την πράσινη φανέλα και κάτι παραπάνω ξέρει από την ψυχολογία και τις συναισθηματικές διακυμάνσεις μιας ομάδας η οποία σφυροκοπείται ανελέητα, καταρρακώνεται από την πρώτη στιγμή και καταφέρνει να αντιδράσει και να σταθεί όρθια μοναχά για λίγα λεπτά, όταν κατέβασε τη διαφορά από το -32 (50-18) στο -14 (60-46).

Και μετά σιωπή!

Το στιλέτο και η γκοφρέτα του Πρίφτη

Απέναντι λοιπόν στον Γιώργο Μπαρτζώκα που είδε χαρίεις την ομάδα του να εισβάλει στην αρένα με το στιλέτο στα δόντια, ο δόλιος ο Πρίφτης αντίκρισε τη δική του να μασάει μια γκοφρέτα!

Δεν είναι δική μου αυτή η ατάκα, αλλά δική του και την είχε αρθρώσει όταν καθόταν στον πάγκο του Άρη, μετά από ένα ματς με την Μπουντούτσνοστ.

Χθες ο Πρίφτης είπε κάτι άλλο που αναδεικνύει κιόλας τη δραματικότητα, ου μην και τον οριακό χαρακτήρα της υπόθεσης...

«Ο,τι είναι να πούμε, θα το πούμε μεταξύ μας»!

Όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους

Μένει να φανεί εάν στο group therapy που θα ακολουθήσει στις τάξεις μιας ομάδας εκ μέρους της οποίας ο (θυμωμένος) Γιώργος Παπαγιάννης ζήτησε δημοσίως συγνώμη θα επιβεβαιωθούν κιόλας οι στίχοι από το τραγούδι που πρωτοείπε ο Γιάννης Πουλόπουλος...

«Όσα λεν οι άντρες μεταξύ τους, λόγια σοβαρά λόγια αληθινά»...

Με το που έληξε το ματς και πήρε τέλος το μαρτύριο, στη μικτή ζώνη, ο Πρίφτης παραδέχθηκε το προφανές: «Είναι ντροπή το πώς εμφανισθήκαμε στο πρώτο δεκάλεπτο. Τίποτε άλλο».

Παρεμπιπτόντως ο προπονητής του Παναθηναϊκού αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει για τρίτη φορά αυτή τα η λέξη και να θέσει ζήτημα αισχύνης στους κόλπους της ομάδας του, μηδέ του εαυτού του εξαιρουμένου...

Η τρίτη και φαρμακερή "ντροπή"

To διέπραξε για πρώτη φορά στις 4 του περασμένου Νοεμβρίου στο Βελιγράδι, όπου μετά τον διασυρμό από τον Ερυθρό Αστέρα με σκορ 81-48 είπε ότι «είναι πολύ ντροπιαστικός ο τρόπος με τον οποίο παίξαμε».

Το επανέλαβε στις 6 Φεβρουαρίου στο τέλος της πρώτης περιόδου του εκτός έδρας αγώνα του πρωταθλήματος με τη Λάρισα, όταν-με το σκορ στο 29-16 και μετά από μένα σερί 19-2 των Θεσσαλών, ακούστηκε να ωρύεται στον πάγκο «Ντροπή σας και ντροπή μας, δεν είναι εικόνα αυτή, δεν είναι αυτός ο Παναθηναϊκός» και μάλιστα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και αντίδρασης δεν έδωσε καμιά οδηγία!

Χθες το κακό τρίτωσε και προφανώς μια «ντροπή» σε αγώνα με τον Ολυμπιακό, βαρύνει και πονάει περισσότερο...

ΥΓ: Μέσα σε όλα αυτά, να πού το χθεσινό ματς αναβάθμισε κιόλας τον χαμένο αθλητικό πολιτισμό μας. Οι μεν σήκωναν τους δε όταν έπεφταν κάτω και στην τελευταία κατοχή του Ολυμπιακού ο Μπαρτζώκας και ο Παπανικολάου, σε πείσμα της απαίτησης των θεατών, φώναξαν στον ΜακΚίσικ να μη σουτάρει. Και εις ανώτερα!