Μια άλλη φορά (9 Οκτωβρίου 2014, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 77-76, με το buzzer beater του Εστεμπάν Μπατίστα) που ο Γιώργος Μπαρτζώκας γύρισε νυχτιάτικα από το ΟΑΚΑ στο ΣΕΦ δεν θέλει να τη θυμάται… Η μήπως όχι;

Θαρρώ πως θέλει να τη θυμάται -και τη διατηρεί στον σκληρό δίσκο του- για να τη φέρνει σε αντιδιαστολή με τη χθεσινή επιστροφή του που μπροστά της τύφλα να ‘χει η ατμόσφυρα στους περιβόητους Ρωμαϊκούς Θριάμβους!

Τότε, στην αρχαία Ρώμη, οι στρατηγοί που γύριζαν μετά από μεγάλες νίκες φορούσαν ένα στέμμα από δάφνη και μια πορφυρή χρυσοκεντημένη τήβεννο, ενώ το πρόσωπο τους ήταν, λέει, βαμμένο κόκκινο!

Χθες (30/12) ο Μπαρτζώκας δεν χρειάσθηκε να φορέσει τήβεννο, αλλά έμεινε με τα συνηθισμένα σκούρα ρούχα του και συμμετείχε ασμένως στην αυτοσχέδια χορωδία που σκάρωσαν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού στα πέριξ του πάρκινγκ για τη νίκη επί του Παναθηναϊκού…

"Μέχρι το 10-0, οέ, οέ, οέ"!

Τότε, στην αρχαία Ρώμη, χρειαζόταν η άδεια της Συγκλήτου για να πραγματοποιηθεί μια τέτοια τελετή…

Χθες οι θριαμβευτές στη μάχη του ΟΑΚΑ πήραν άδεια από τη σημαία σε ένα τρικούβερτο γλέντι από το οποίο δεν έλειψαν οι αδελφοί Αγγελόπουλου, μάλιστα ο Γιώργος φώναζε κιόλας το σύνθημα «Μέχρι τέλους, οέ, οέ, οέ»!

Στην προκειμένη περίπτωση αυτό το σύνθημα θα μπορούσε να τροποποιηθεί για να ταιριάζει στην περίσταση…

«Μέχρι το 10-0», στο οποίο έφτασε το σερί του Ολυμπιακού μέσα σε 13 μήνες, μετά τα όργια του Νεμάνια Νέντοβιτς στο Νέο Φάληρο και η καταμέτρησις (μπορεί να) συνεχίζεται…

Συνέτριψε τον… εαυτό του!

Χθες ο Ολυμπιακός δεν συνέτριψε μονάχα τον Παναθηναϊκό, αλλά και τον… εαυτό του: τον κακό εαυτό του, εννοώ, από τον οποίο νικήθηκε έξι φορές έως τώρα με αποτέλεσμα να γνωρίσει ισάριθμες ήττες…

Και στα έξι αυτά ματς είχε προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο, σε κάποια από δαύτα μάλιστα με διψήφιες διαφορές, αλλά δέχθηκε κατά μέσο όρο 48.1 πόντους στο δεύτερο και αδίκησε τον εαυτό του.

Χθες οι Κόκκινοι έφαγαν 36+35 πόντους, ενώ έβαλαν 53+42 και η δουλειά τους έγινε όμορφα, ακίνδυνα και παστρικά!

To μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός (και μάλιστα ερήμην του κορυφαίου σκόρερ και παίκτη του, που τυγχάνει να είναι και υποψήφιος MVP της EuroLeague, χώρια η ατζαμοσύνη και η νούλα στο σκοράρισμα του αντικαταστάτη του) ήταν στ’ αλήθεια… απερίγραπτο!

Δεν ξέρω μέχρι πού έφτανε η φαντασία του Μπαρτζώκα, όταν οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης μπούκαραν στο πράσινο άντρο, αλλά στο τέλος της ημέρας, καρπώθηκε και απόλαυσε ένα μπάσκετ που έμοιαζε βγαλμένο από μια νοσηρή και διεστραμμένη φαντασία!

Η κόκκινη ονείρωξη και τα πράσινα… σκληρά!

Και ολοκληρωτικό και κυριαρχικό και καταιγιστικό και φαντασμαγορικό και γοητευτικό και και-όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις στις ραδιοφωνικές μεταδόσεις του ο Βασίλης Γεωργίου-ονειρώδες!

Συγγενής ετυμολογικά και ομόρριζη λέξη με το ονειρώδες είναι και η ονείρωξη (SIC) την οποία προφανώς προκάλεσε συλλήβδην στον Ολυμπιακό η παρέλαση σε ένα γήπεδο που τον στοιχειώνει πολλώ λογιώ και εκεί, ως γνωστόν, «ου παντός πλειν», όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες για την Κόρινθο!

Στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός εμφανίσθηκε ως ένα κακέκτυπο της ομάδας που ενώ είχε βρει τον μπούσουλα προς τον δρόμο της αρετής και τον διάνυσε με τέσσερις διαδοχικές νίκες, εν συνεχεία ξανάπεσε στα… σκληρά με ισάριθμες απανωτές ήττες εκ των οποίων η τελευταία τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα και τον ταρακουνά συθέμελα.

Το κάρφωμα του Νάκιτς και ο ιπποτισμός του 1997

Στο μεταξύ, βλέποντας τον Ολυμπιακό να περνάει αβρόχοις ποσίν από το ΟΑΚΑ, το μυαλό μου γύρισε ένα τέταρτο του αιώνα πίσω και θυμήθηκα τι είχε συμβεί στις 27 Μαρτίου του 1997 στο ίδιο γήπεδο…

Τότε στον πρώτο αγώνα του Β’ γύρου των playoffs του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και καθ’ οδόν προς τη Ρώμη, όπου έμελλε να αναγορευθεί Καίσαρ ο Ολυμπιακός είχε επικρατήσει με 69-49, βάζοντας τα θεμέλια της πρόκρισης του στο Final Four.

Μάλιστα εκείνο το βράδυ, σε μια σπανίζουσα ένθεν και ένθεν, επίδειξη πολιτισμού και ιπποτισμού, οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είχαν χαρίσει το χειροκρότημα στους αιώνιους αντιπάλους τους, με αφορμή ένα κάρφωμα του Φράνκο Νάκιτς!

Χθες το διαρκές και καθ’ όλα εμφατικό κρεσέντο του Ολυμπιακού δεν άφησε περιθώρια στους θεατές για τέτοιες κινήσεις αβροφροσύνης και το μόνο ηχητικό εφέ του έργου υπήρξε η παρατεταμένη γιούχα του κόσμου προς την ομάδα του!

Η απελευθέρωση των δυνάμεων και το…Μπέικον και ξερό ψωμί!

Eνα τέταρτο της ώρας πριν από το τζάμπολ, στην εκπομπή Game Night του SPORT24 εξέφραζα την πεποίθηση μου ότι η απουσία του Βεζένκοβ ενέπιπτε στο νόημα της αρχαιοελληνικής ρήσης «ουδέν κακόν αμιγές καλού», υπό την έννοια ότι θα συσπείρωνε τον Ολυμπιακό και θα απελευθέρωνε τις κρυμμένες ή τις καμουφλαρισμένες δυνάμεις του …

Οπερ και εγένετο: και να (ο σεσημασμένος συνήθης ύποπτος και πλέον παγιωμένος X-factor στα ντέρμπι των αιωνίων) Φαλ, να ο Κάναν, να ο Γουόκαπ, να ο Παπανικολάου, να ο Σλούκας, να ο Μπολομπόι, να ο ένας, να ο άλλος και δεν συμμαζεύεται!

Στον αντίποδα, Μπέικον και ξερό ψωμί, αυτό το λίγο που έβαλε στο τραπέζι ο Γουίλιαμς, αλλά σπανίως ο ένας νικά τους πολλούς.

Τα αλλεπάλληλα isolation games, το ένας εναντίον ενός και το hero ball του Αμερικανού σταρ γέννησαν 30 πόντους, πάει να πει το 42.2% των πόντων του Παναθηναϊκού, αλλά τζίφος…

Ένας, αλλά λέων;

Ναι, μα περισσότερο λέων, αλλά ένας!

Κάναν: "Αντε κι εσείς κι ο γρύλος σας"!

Α, να γράψω και κάτι άλλο; Εμένα δεν μού πέφτει λόγος, διότι είναι δουλειά των Αγγελόπουλων και του Μπαρτζώκα, αλλά όλη αυτή η (βάσιμη ή φιλολογική) κουβέντα που άνοιξε με τον Ντόρσεϊ, είχε χθες τον αντίκτυπο της…

Αντίκτυπος με ονοματεπώνυμο: λέγεται Αϊζέια Κάναν και ίσως η εμφάνιση του δεν ήταν απότοκο μονάχα του ταλέντου και της αξίας του, αλλά και της υποφώσκουσας τσατίλας του ή –για να το γράψω πιο κομψά-του επί πλέον κινήτρου από το οποίο εμφορούνταν…

Σαν να λέει, «νισάφι πια με τον λεγάμενο, μη μού ζαλίζετε άλλο τον έρωτα»!!!

Σαν το παλιό ανέκδοτο με τον γρύλο ένα πράγμα…

Δεν ξέρω εάν εντέλει ο Ολυμπιακός θα επαναφέρει στο ποιμνιοστάσιο του τον διεθνή γκαρντ, ξα του κιόλας, διότι όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, επικαλούμενος μια σέρβικη παροιμία, «τα πολλά δεν πονάνε το κεφάλι»!

Οι ημικρανίες του Ράντονιτς και το κόκκινο καθαρτήριο

Του Ράντονιτς το κεφάλι πάλι υποφέρει πλέον από πολύ έντονες ημικρανίες, χώρια που η φωλιά του Παναθηναϊκού είναι λερωμένη από προπονητές οι οποίοι έχασαν εν μία νυκτί τη δουλειά τους μετά από ήττα από τον Ολυμπιακό, όπως ο Kώστας Πολίτης, ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ο Αργύρης Πεδουλάκης…

Αμ το άλλο; Ένας άλλος (Λευτέρης Σούμποτιτς) έφυγε μετά από τον θρίαμβο επί του Ολυμπιακού στον πέμπτο τελικό του 1999 και την επίτευξη του repeat μετά από 14 πέτρινα χρόνια!

Την περασμένη Παρασκευή, μετά τις ήττες του Ολυμπιακού από τον Ερυθρό Αστέρα και του Παναθηναϊκού από την Αναντολού Εφές είχα γράψει εδώ πως το επερχόμενο ντέρμπι επείχε ρόλο καθαρτηρίου για τις δυο ομάδες.

Στο τέλος της χθεσινής βραδιάς η κολυμβήθρα του Σιλωάμ βάφτηκε κόκκινη: ο Ολυμπιακός εξάγνισε τις αμαρτίες του και βγήκε πολλώ λογιώ ωφελημένος, ενώ ο Παναθηναϊκός βυθίστηκε έτι περαιτέρω στον βάλτο της κρίσης, της περιρρέουσας μίρλας, της ανασφάλειας και της εσωστρέφειας, με ό,τι αυτά συνεπάγονται καις τις δυο πλευρές…

Σε κάθε περίπτωση, όπως συνηθίζω να γράφω, όλα αυτά θα τα βρει η υπηρεσία…

Δείτε την Game Night: