Τέτοιες μέρες πριν από τρία χρόνια (Δεκέμβριος 2017) ξανατρώγαμε στη μάπα τη Ρεάλ, που μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο αρίβαρε δυο φορές στην Ελλάδα για να παίξει πρώτα με τον Παναθηναϊκό και εν συνεχεία με τον Ολυμπιακό.

Τότε έκανε αυτό το δρομολόγιο σαν Παγκράτι- Κολιάτσου ένα πράγμα, αλλά τώρα οι δεκάκις πρωταθλητές Ευρώπης μας κατσικώθηκαν στο σβέρκο επί πέντε μερόνυχτα στη σειρά και μένει να φανεί αν θα φύγουν από τα μέρη μας με γεμάτα και τα δυο χέρια...

Την Τρίτη επέζησαν με τα χίλια ζόρια του θρίλερ των 50 λεπτών με τον Παναθηναϊκό, απόψε ροβολάνε προς Νέο Φάληρο μεριά και ενώ με τους Πράσινους όλως περιέργως δεν βρέθηκαν ποτέ αντιμέτωποι σε Final 4 και σε τελικούς του, με τους Κόκκινους του δίνουν και καταλαβαίνει!

Πλάκα πλάκα ο Ολυμπιακός και η Ρεάλ Μαδρίτης κολλάνε γάντι στον τίτλο της κωμωδίας «Θα σε κάνω βασίλισσα», που γύρισε το 1964 ο Αλέκος Σακελλάριος με τον Θανάση Βέγγο, τη Νίκη Λινάρδου και τον Δημήτρη Κωνσταντάρα, μάλιστα παρουσιάζουν τη...unisex εκδοχή της!

Δυο φορές (το 1995 στη Σαραγόσα και το 2015 στη Μαδρίτη) έκανε βασίλισσα ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ, που μάλιστα είχε κηρυχθεί έκπτωτη από τον θρόνο της επί 15 και επί άλλα 20 χρόνια αντιστοίχως και και άλλη μια (το 2013 στο Λονδίνο) έκανε η Ρεάλ τον Ολυμπιακό βασιλιά...

Και μάλιστα σε πείσμα της μακροβιότητος που τείνει να καταστεί... αθανασία της βασίλισσας Ελισάβετ, τον έκανε (αρσενικό) βασιλιά της Αγγλίας!

Την Τρίτη ανέτρεξα στην πρώτη νίκη που πέτυχε ο Παναθηναϊκός στη Μαδρίτη στις 23 Φεβρουαρίου του 1995 και σήμερα ανακαλώ τις αναμνήσεις μου από το αντίστοιχο κατόρθωμα του Ολυμπιακού...

ΤΟ ΑΠΑΡΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΙΓΗΣ

Στο χρονικό των αγώνων πασών των ελληνικών ομάδων απέναντι στην... Αυτής Μεγαλειότητα, οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι σε μια αλήστου μνήμης βραδιά πριν από 27 χρόνια και έναν μήνα, παρά κάτι ψιλά...

Μέχρι τότε –επί τριάντα συναπτά έτη- καμιά ελληνική ομάδα δεν είχε καταφέρει να αλώσει το καστιγιάνικο κάστρο, αλλά καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!

Το ημερολόγιο λοιπόν έδειχνε 24 Νοεμβρίου του 1993, όταν οι Πειραιώτες πέτυχαν μια από τις πιο διθυραμβικές νίκες της ιστορίας τους…

Δεν επρόκειτο βεβαίως για νίκη που τους έστεψε πρωταθλητές Ευρώπης (όπως εκείνη στον τελικό του 2013 στο Λονδίνο) ωστόσο για τα δεδομένα της εποχής ένα τέτοιο κατόρθωμα έμοιαζε με ένα άπιαστο όνειρο…..

Τριάμισι λεπτά πριν από τη λήξη οι Μαδριλένοι προηγήθηκαν με 54-48, αλλά ο Ολυμπιακός δεν το ‘βαλε κάτω και άρπαξε τη νίκη, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, όπως έλεγε στη μετάδοση του ΑΝΤ1 ο συχωρεμένος ο Φίλιππος Συρίγος.

Μάλιστα σε κάποια στιγμή που οι διαιτητές σφυρίζουν ανύπαρκτο φάουλ του Παναγιώτη Φασούλα στον Αντόνιο Μαρτίν, ο «μουσάτος» βάζει τα γέλια και λέει «θα τρελαθούμε τελείως»!

Απορώ μάλιστα που δεν είπε τη συνηθισμένη ατάκα του «είναι να γελάει κανείς» ή δεν... έσκουζε όπως στις 2 Δεκεμβρίου του 1987 στο Palau Blaugrana, όταν οι διαιτητές επιδίωξαν να κλέψουν τη νίκη του Αρη επί της Μπαρτσελόνα!

Ο ΖΟΓΚΛΕΡ ΖΑΡΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΤΟΥ ΤΟΥ «ΡΑΜΠΟ»

Απέναντι στη ζώνη 2-3 που έστησε ο Κλίφορντ Λιουκ, ο Ζάρκο Πάσπαλι πρώτα πέτυχε ένα ζογκλερικό καλάθι για το 54-53 (μετά την τάπα του Φασούλα στην άμυνα) και στο καπάκι έβαλε τον Ολυμπιακό μπροστά με δυο πόντους (54-56).

Ο Τζόε Αρλάουκας με μια βολή μείωσε σε 55-56, ενώ στα 19΄’’ ο Φράνκο Νάκιτς αστόχησε από τη γραμμή της προσωπικής για να ακολουθήσει στα επτά δευτερόλεπτα το καλάθι του Αρβιντας Σαμπόνις, με το οποίο η Ρεάλ βρέθηκε πάλι μπροστά με 57-56.

Από εκεί και πέρα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα!

Ο Πάσπαλι αστοχεί σε λέι απ, ο Φασούλας ρίχνει κάτω τον Λάσα, αλλά στο μεταξύ είχε προλάβει να ζητήσει τάιμ άουτ ο Ιωαννίδης και η κατοχή πήγε πάλι στον Ολυμπιακο.

Μετά το τάιμ άουτ ο Αντώνης Σταμάτης κατεβάζει την μπάλα, τη δίνει στον Γιώργο Σιγάλα που εφορμά προς τη ρακέτα της Ρεάλ και ενώ μηδενίζεται το χρονόμετρο κάνει το τζαμπ σουτ μπροστά στον Χοσέτσου Μπιριούκοφ ο οποίος μάλιστα γλιστράει και γράφει το 57-58.

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:

ΡΕΑΛ: Λάσα, Σάντος, Μπιριούκοφ 10, Αρλάουκας 12, Αντούνεθ 5, Σαμπόνις 12 (13ρ.), Καργκόλ 7, Αντ. Μαρτίν 11.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μπακατσιάς 2, Σιγάλας 4, Καμπούρης 2, Πάσπαλι 26 (9/16δ., 2/4τρ., 2/4β., 8ρ.), Νάκιτς 3, Φασούλας 6, Τόμιτς 6, Τάρπλεϊ 9 (9ρ., 3/14 σουτ)

«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΣ»

Το τι έγινε στο γήπεδο με το που σκόραρε ο Σιγάλας και ακούσθηκε η κόρνα της λήξης φαίνεται στο βίντεο, ωστόσο το μεγάλο γλέντι έγινε τις μεταμεσονύκτιες ώρες στο ξενοδοχείο «Havana», όπου είχε καταλύσει η αποστολή και –προς γενική κατάπληξη και επιβεβαίωση του α λα «Δόκτωρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ» προφίλ του-- ο Γιάννης Ιωαννίδης κάλεσε και τους δημοσιογράφους, «για να πιούμε ένα ουίσκι και να μη λέτε ότι είμαι... ανθρωποφάγος»!!!

Αυτή η επίθεση αγάπης προς τους δημοσιογράφους είχε αρχίσει νωρίτερα στο γήπεδο, όπου κατά παράβαση του εθιμικού δικαίου του μας φώναξε «να βγάλουμε μια φωτογραφία για να θυμόμαστε αυτή την ιστορική νίκη»!

Εχει πλάκα αυτό το ενσταντανέ διότι το σιελ πουκάμισο που φοράει είναι βρεγμένο από τα μπουγέλα μέσα στα αποδυτήρια και το χαμόγελο του είναι τόσο εύγλωττο, ώστε τα σχόλια περιττεύουν…

Μετά από 27 χρόνια όλοι όσοι εικονιζόμαστε–και μάλιστα οι περισσότεροι με γραβάτα και σακάκι- έχουμε μεγαλώσει πολύ, αλλά ευτυχώς είμαστε γεροί και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στο μετερίζι: από αριστερά προς τα δεξιά, ο Παντελής Διαμαντόπουλος, ο Γιάννης Ψαράκης, ο Νίκος Παπαδογιάννης, η αφεντιά μου, ο Δημήτρης Καρύδας, ο Σπύρος Καβαλιεράτος και ο Γιώργος Σηφάκης.

ΤΑ 3'' ΚΑΙ Ο ΝΑΚΙΤΣ

Δυο μήνες αργότερα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ο αγώνας του Β’ γύρου εξελίχθηκε επίσης σε θρίλερ και κρίθηκε στην παράταση με το εφεξής καλούμενο «καλάθι- φάντασμα» του Φράνκο Νάκιτς!!!

Η λήξη της κανονικής διάρκειας του βρήκε τις δυο ομάδες ισόπαλες στους 66 πόντους, ενώ εννέα δευτερόλεπτα πριν από το τέλος της παράτασης με το σκορ στο 73-73 ο Μίλαν Τόμιτς πάσαρε την μπάλα στον Ρόι Τάρπλεϊ που σούταρε από τη γωνία κι αστόχησε.

Εκεί βρέθηκε ως από μηχανής θεός ο Φράνκο Νάκιτς, ο οποίος έχασε την πρώτη ευκαιρία, αλλά ξαναπήρε το επιθετικό ριμπάουντ και σκόραρε σε νεκρό χρόνο για το 75-73 με τους Μαδριλένους να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους και να κατηγορούν τους διαιτητές (Ντέιβιντ Ντάγκαν, Καρλ Γιούνγκεμπραντ), τον κομισάριο και τα μέλη της γραμματείας ότι συνωμότησαν και υπήρξαν συνένοχοι στην κλοπή!

Τι είχε συμβεί; Το χρονόμετρο κόλλησε για τρία δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα να προλάβει ο Νάκιτς να εκτελέσει το δεύτερο και εντέλει νικητήριο σουτ!

Πρωταγωνιστές σε αυτό το δραματικό ματς ήταν για μεν τον Ολυμπιακό ο Ρόι Τάρπλεϊ (26π., 16ρ.), ο Ζάρκο Πάσπαλι (18π., 6ρ.) και ο Παναγιώτης Φασούλας (12π., 7ρ.), για δε τη Ρεάλ ο Αρβιντας Σαμπόνις (15π., 9ρ., 4ας.), ο Τζόε Αρλάουκας (14π., 4ρ.) και ο Αντόνιο Μαρτίν (14π., 4ρ.).