Και τον Σαντ-Ρος μανούλα τον γέννησε
Ο Παναθηναϊκός τσαλαπάτησε την Εφές και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για την έντονη μυρωδιά από τα πούρα που άναψε νωρίς νωρίς ο Κουβανός γκαρντ. Που το βράδυ της Παρασκευής είχε τον ρόλο του Τσε Γκεβάρα.
Εγώ λοιπόν, εάν ήμουν ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος από το βράδυ της Τετάρτη θα τα είχα πάρει στο κρανίο. Θα ένιωθα πως με είχαν σκοτίσει με τον Μέικον, τον Παπαγιάννη και τον Νέντοβιτς και θα έλεγα "νισάφι πια, μανούλα με γέννησε κι εμένα".
Μανούλα τον γέννησε και δαύτον, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία και στο κάτω κάτω της γραφής, δεν κατούρησε στο πηγάδι για να περνάει απαρατήρητη η δική του συμβολή στον ανέλπιστο (σε ό,τι αφορά την πανηγυρική διάσταση του) θρίαμβο του Παναθηναϊκού επί της Εφές.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά τουλάχιστον για ένα βράδυ, οι Πράσινοι δεν είχαν αντιφατική συμπεριφορά, όπως είχε επισημάνει την παραμονή του αγώνα ο Δημήτρης Πρίφτης. Αρκεί βεβαίως να (του) το αποδείξουν και την Παρασκευή κόντρα στη Βιλερμπάν...
Αστειεύομαι σε αυτά που έγραψα παραπάνω για το σκότισμα και το πάρσιμο στο κρανίο, αλλά μόνο σε αυτά, διότι κατά τα άλλα κυριολεκτώ!
Το σύνθημα του... στραγγαλισμού
Όντως η συμβολή του Κουβανού γκαρντ του Παναθηναϊκού που έχει ως χόμπι και ενίοτε ως κύριο επάγγελμα να παίζει και φόργουορντ, υπήρξε θεμελιώδης, απλώς ο δόλιος έπεσε στην περίπτωση του φαντασμαγορικού κρεσέντο του Ντάριλ Μέικον, της κυριαρχικής παρουσίας του Γιώργου Παπαγιάννη και της δεύτερης (μετά το ματς με τη Φενέρμπαχτσε) ανάστασης του Νεμάνια Νέντοβιτς.
Ένα γεγονός, ωστόσο, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: ελόγου του έδωσε το σύνθημα και έβαλε τον τόνο του επιγενόμενου στραγγαλισμού των Τούρκων! Και πώς; Με τα σέα του στην άμυνα και με τα μέα του στην επίθεση.
Το έλεγα και το βράδυ της Παρασκευής στην απ' ευθείας σύνδεση μας από το ΟΑΚΑ πως μπορεί ο Μέικον να βρέθηκε "in the zone" (όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο Μάικλ Τζόρνταν), αλλά ο Σαντ-Ρος ήταν εκείνος που βγήκε σεληνιασμένος στο γήπεδο και φανέρωσε τις καλές προθέσεις και τις άγριες διαθέσεις του(ς).
Το λένε και τα χαρτιά μου, όπως εμφατικά τεκμηρίωνε τις απόψεις του, από του βήματος της Βουλής ο Δημήτρης Τσοβόλας.
Τα πάντα όλα
Τα χαρτιά μου λένε ότι μέσα σε επτά λεπτά και 36 δευτερόλεπτα (μέχρι δηλαδή να τον καλέσει στον πάγκο ο Πρίφτης για να βάλει τον Νέντοβιτς) ο λεγάμενος είχε κάνει τα πάντα όλα! Πρόλαβε να βάλει οκτώ πόντους με ένα τρίποντο, ένα γκολ-φάουλ και ένα λέι απ, ενώ αστόχησε σε ένα σουτ από τα 6μ.75, που δεν είναι κιόλας το φόρτε του.
> Πρόλαβε να κατεβάσει τέσσερα αμυντικά ριμπάουντ.
> Πρόλαβε να μοιράσει μια ασίστ στον Παπαγιάννη.
> Πρόλαβε να κάνει δυο φάουλ στην άμυνα.
> Πρόλαβε επίσης να ρίξει και μια τάπα στον Ελάιζα Μπράιαντ, που όμως γράφτηκε στο... χιόνι, διότι οι διαιτητές κατακύρωσαν το καλάθι.
> Πρόλαβε συν τοις άλλοις να δώσει ρέστα στην άμυνα, να κάνει contest στα σουτ των αντιπάλων του, να διαβάσει καλά όλες τις καταστάσεις, να διασφαλίσει την ισορροπία της ομάδας στην άμυνα και στην επίθεση και -όπως αποδείχθηκε προϊούσης της βραδιάς- να βάλει το νερό στο αυλάκι!
Ύστερα έπιασε δουλειά ο Μέικον και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Όταν ο Σαντ Ρος πήγε στον πάγκο, το σκορ ήταν 22-8 και όλα είχαν απλοποιηθεί.
Το ανεμογκάστρι και η δεύτερη σφραγίδα
Κάποια στιγμή κι αφού είχε βρεθεί στο -19, η Εφές έδειξε ότι είχε σφυγμό, αλλά αυτό αποδείχθηκε σαν το... ανεμογκάστρι! Με το σκορ στο 45-31 κι ενώ ο Μπράιαντ είχε μια καλή ευκαιρία να σκοράρει, τσουπ, βρέθηκε στο δρόμο του Σαντ Ρος, του πήρε την μπάλα μέσα από τα χέρια και σκόραρε για το 47-31.
Με το σκορ στο 55-45, έδωσε την ασίστ για το έβδομο τρίποντο του Μέικον και στο καπάκι άλλη μια για να σκοράρει ο Παπαγιάννης. Ζήλεψε τότε, σκέφτηκε ότι δεν του αξίζει να είναι μονάχα ένας νεροκουβαλητής και στο αμέσως επόμενο κλικ σκόραρε ο ίδιος ένα τρίποντο για το 66-45!
Όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης, όλα αυτά αποτυπώνονταν ως εξής: 13 πόντοι με 3/5 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 1/1 βολή, πέντε ριμπάουντ, τρεις ασίστ, ένα κλέψιμο, ένα λάθος, τρία προσωπικά φάουλ, ένα κερδισμένο φάουλ και πολλά άλλα πράγματα που δεν τα καταγράφει η ρουφιάνα η στατιστική.
Α, για να μην το ξεχάσω: όλα αυτά ο Σαντ Ρος ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε μείνει άποντος την περασμένη Πέμπτη στο Τελ Αβίβ τα πρόκανε μέσα σε 18 λεπτά και 29 δευτερόλεπτα!
Τα φρούτα του Τσε Γκεβάρα
Έκανε λοιπόν την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός πρόωρα την παρέλαση του και συνάμα την επανάσταση του με τον Κουβανό να σηκώνει την παντιέρα και να μένει πιστός στα λόγια του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, που ναι μεν ήταν Αργεντινός, αλλά έδρασε στην πατρίδα του Σαντ Ρος.
Η επανάσταση, λέει, δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει, όταν ωριμάσει. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει. Ε, αυτό ακριβώς έκανε ο Σαντ Ρος. Κούνησε το δέντρο στα πέριξ του οποίου βρέθηκε ο Μέικον για να γεμίσει τα γομάρια με τους καρπούς. O Σαντς Ρος δεν είναι σούπερ σταρ, θαρρώ πως δεν τον νοιάζει και πολύ αυτή η ταμπέλα.
O "glue guy" και τα Cohiba
Μόχθησε πολύ με όλες τις προηγούμενες ομάδες του για να γίνει ένας παίκτης επιπέδου Euroleague και πλέον συστήνεται ανέτως και χωρίς αμφιβολίες ως τέτοιος.
Σε κάθε περίπτωση και πέρα από τις ετικέτες είναι ένας πολύ χρήσιμος παίκτης, ένας περιζήτητος συμπαίκτης και επίσης κάποιος ο οποίος ανταποκρίνεται στον ιδεότυπο που οι Αμερικανοί αποκαλούν "glue guy". Κάποιος που κολλάει και ενώνει τα κάθε λογής κομμάτια μιας ομάδας, βάζει το "εγώ" του κάτω από το "εμείς" και σε περιπτώσεις, σαν της Τετάρτης, αποδεικνύει ότι το χαρμάνι των Cohiba του είναι πρώτης ποιότητος!
