Κάθε μέρα (δεν) είναι του Αϊ Γιαννιού

Γιάννη χάσαμε....

Λάθος και το διορθώνω αμέσως..

Γιάννη ξαναχάσαμε!

Οι Σανς προηγούνται με 2-0 στη σειρά των τελικών του ΝΒΑ και στον ουρανό του Μιλγουόκι, όπως λέει και το παλιό δημώδες άσμα, πολλή μαυρίλα πλάκωσε , μαύρη σαν καλιακούδα!

Αντιθέτως, ελέω και του ονόματος των Σανς, πάνω από το Φοίνιξ ο ήλιος τυφλώνει!

Από την Αριζόνα η σειρά ταξιδεύει τώρα στο Γουϊσκόνσιν και οι Μπακς έχουν μπροστά τους μια αποστολή αυτοκτονίας, που ωστόσο είναι déjà vu από τους ημιτελικούς της Ανατολής απέναντι στους Νετς...

Και εκεί βρέθηκαν στο 0-2, είχαν πάλι μειονέκτημα έδρας, αλλά έσυραν το γαϊτανάκι στο SevenHeaven και το διέπραξαν!

Λέων, αλλά ένας!

Δεν είναι βεβαίως κάθε μέρα του Αϊ Γιαννιού, αν και ο λεγάμενος χθες το βράδυ προσπάθησε να ανατρέψει την κρατούσα άποψη και ν’ αποδείξει ότι ο ένας μπορεί, διάβολε, να νικήσει τους πέντε...

Το πάλεψε, το κόντεψε, λύσσαξε για να το καταφέρει, αλλά στο τέλος, οι πέντε νίκησαν τον έναν.

Ήταν ένας, αλλά λέων!

Για την ακρίβεια και σε σχέση με το αποτέλεσμα, ήταν λέων, αλλά ένας...

Στο δια ταύτα τώρα, διότι περισσότερο από κοσμητικά επίθετα, αποθεωτικά σχόλια, εγκώμια και τα τοιαύτα, ο Γιάννης έχει ανάγκη από ένα εφάμιλλο -και πάντως όχι ελλειμματικό, ούτε να κυκλοφορεί σαν τα μονά-ζυγά στον δακτύλιο- supportingcast…

Οι πιθανότητες του 6.9%

Στην εβδομηνταπεντάχρονη ιστορία του ΝΒΑ, εκτυλίχθηκαν 434 σειρές playoffs οι οποίες άρχισαν με σκορ 2-0, ανεξαρτήτως του ποια ομάδα είχε το πλεονέκτημα έδρας…

E, λοιπόν από αυτές τις 434 σειρές, μονάχα σε 30 έχει συντελεσθεί η ανατροπή με την πρόκριση της ομάδας που βρέθηκε πίσω με 0-2.

Ποσοστό μόλις 6.9%!

Βεβαίως τα playoffs της περιόδου 2020-21 βρίθουν τέτοιων περιπτώσεων, οπότε οι Μπακς έχουν έναν λόγο να αισιοδοξούν, υπό τον απαράβατο όρο ότι θα βελτιώσουν το παιχνίδι τους, θα θωρακίσουν την άμυνα τους και θα έχουν... στάνταρ εξοπλισμό στην επίθεση.

Το 11.4% των τελικών

Προϊούσης της εφετινής postseason επέστρεψαν από το 0-2 και προκρίθηκαν οι Κλίπερς πρώτα με τους Μάβερικς (4-3) σε μια παράδοξη, πρωτοφανή και... ανώμαλη σειρά που σημαδεύθηκε από έξι breaks και ύστερα με τους Τζαζ (4-2) και το καλό τρίτωσε με τους Μπακς κόντρα στους Νετς.

Οι Μπακς μπορούν πάντως να πάρουν παραπάνω κουράγιο, διότι σε σειρές τελικών το 6.9% της συνολικής ποσόστωσης, αυξάνεται σε 11.4%.

Απ’ το ολότελα, διάβολε, καλή κι η Παναγιώταινα!

Σε 35 περιπτώσεις που μια ομάδα προηγήθηκε με 2-0, στις 31 δεν υπήρξε ανατροπή και τα πράγματα εξελίχθηκαν φυσιολογικά.

Τέσσερις ομάδες όμως βάδισαν κόντρα στο κύμα και έκαψαν το σενάριο!

1969: Οι Σέλτικς και ο Τζέρι Γουέστ

Την αρχή έκαναν οι Σέλτικς οι οποίοι το 1969 βρέθηκαν στο 0-2 και με μειονέκτημα έδρας απέναντι στους Λέικερς, αλλά εντέλει επιβλήθηκαν με 4-3 και στέφθηκαν πρωταθλητές, στον τελευταίο θρίαμβο που έφερε τη σφραγίδα του Μπιλ Ράσελ.

Συν τοις άλλοις σε αυτή τη σειρά συνέβη για πρώτη και τελευταία φορά έως τώρα κάτι παράδοξο και οξύμωρο: MVP αναδείχθηκε ο Τζέρι Γουέστ που αγωνιζόταν στους ηττημένους Λέικερς!

1977: Οι Μπλέιζερς και ο Μπιλ Γουόλτον

Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1977, βάδισαν στα χνάρια των Σέλτικς οι Μπλέιζερς οι οποίοι από το 0-2 κόντρα στους Σίξερς και ενώ είχαν απολέσει το πλεονέκτημα έδρας, πέτυχαν τέσσερις απανωτές νίκες και κατέκτησαν τον μοναδικό τίτλο στην ιστορία τους με σκορ 4-2, προεξάρχοντος του Μπιλ Γουόλτον.

2006: Οι Χιτ και τα όργια του "Flash"

Το 2006, οι Μάβερικς προηγήθηκαν με 2-0 απέναντι στους Χιτ και στις αρχές της τέταρτης περιόδου του τρίτου τελικού είχαν διψήφιο προβάδισμα, αλλά τότε εμφανίσθηκε ως από μηχανής Θεός ο Ντουέιν Γουέιντ.

Το αποτέλεσμα: η ομάδα του Μαϊάμι με τον πρόεδρο τους Πατ Ράιλι στον πάγκο (κι ενώ ο ίδιος είχε σχολάσει τον Δεκέμβριο τον Σταν Βαν Γκάντι) και με τον «Flash» να οργιάζει, σόκαραν τους Τεξανούς και ανέβηκαν στο θρόνο για πρώτη φορά στα χρονικά.

Όσο για την ομάδα του Ντάλας το πεπρωμένο της έγραφε ότι θα έπαιρνε το αίμα της πίσω στους τελικούς του 2011...

2016: Οι Καβαλίερς και το λάβαρο του ΛεΜπρόν

Η τετραλογία ολοκληρώθηκε και μάλιστα κορυφώθηκε στους αλήστου μνήμης τελικούς του 2016 ανάμεσα στους Γουόριορς και στους Καβαλίερς.

Οι υπερασπιζόμενοι τα σκήπτρα της προηγούμενης σεζόν «Dubs» είχαν καταρρίψει το ρεκόρ των Μπουλς (του 1996) με 73 νίκες και 9 ήττες στην κανονική περίοδο και επέζησαν της δραματικής σειράς των τελικών της Δύσης απέναντι στους Θάντερ, επιστρέφοντας από το 1-3 στο 4-3.

Στους τελικούς οι Γουόριορς προηγήθηκαν με 2-0 και με 3-1, αλλά –με το συμπάθιο κιόλας για την αγοραία έκφραση... τον ήπιαν!

Ο (εμπνεόμενος από την κινηματογραφική τριλογία του «Νονού») ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο Καϊρί Ερβινγκ, ο Κέβιν Λοβ και οι λοιποί σύντροφοι τους σήκωσαν το λάβαρο της αντίστασης, πέτυχαν τρεις απανωτές νίκες (με την τελευταία να συντελείται στο Οκλαντ) αναρριχήθηκαν στο θρόνο για πρώτη φορά και ξόρκισαν τους δαίμονες που κατέτρυχαν το Κλίβελαντ από το 1964 όταν οι Μπράουνς είχαν στεφθεί πρωταθλητές στο NFL.

Κατόπιν τούτου στην αποστολή αυτοκτονίας των Μπακς ταιριάζει με την απαραίτητη παραποίηση, η αρχαιοελληνική ρήση...

Ιδού (όχι η Ρόδος, αλλά) το Φοίνιξ, ιδού και το πήδημα!