Συμφώνως με τον τίτλο της δραματικής ιταλικής ταινίας που γυρίστηκε το 1979 με πρωταγωνιστή τον Τζιαν Μαρία Βολοντέ, ο Χριστός σταμάτησε στο Εμπολι...

Την Πέμπτη το βράδυ (24/9) ο Γιατράς που για τον Προμηθέα αποτελεί κι ελόγου του μια μεσσιανική φιγούρα, σταμάτησε στο Περιστέρι!

Μαζί του(ς) σταμάτησε και η Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, που δεν είναι πια η ίδια...

Ήταν ίδια και απαράλλαχτη για χρόνια και ζαμάνια η ρουφιάνα και ξαφνικά μεταμφιέσθηκε λες και βάλθηκε να τιμήσει το ακυρωμένο, λόγω της πανδημίας, περιβόητο Πατρινό καρναβάλι!!!

Είχε έτοιμη κιόλας τη μεταμφίεση της...

Ντύθηκε Σταχτοπούτα!

Αρχής γενομένης από το 1928 που απονεμήθηκε ο πρώτος τίτλος στα χρονικά του ελληνικού μπάσκετ, δέκα ομάδες όλες κι όλες είχαν αξιωθεί μέχρι τούδε να κατακτήσουν τους 126 τίτλους.

Δέκα μετρημένες: Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Άρης, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Πανελλήνιος, Ηρακλής, Πανιώνιος, Νήαρ Ηστ και Πανεπιστήμιο Αθηνών,

Ε, μπάρε μου, αίφνης ήγγικεν η ώρα να γίνουν έντεκα!

Θα γινόντουσαν τόσες, ό,τι κι αν συνέβαινε την Πέμπτη: ούτε το Περιστέρι που άρχισε να μπουσουλάει το 1971 στο ανοικτό γήπεδο της Πρόνοιας, ούτε ο κατά 14 έτη νεαρότερος Προμηθέας είχαν ρουφήξει ποτέ το νέκταρ από μια κούπα στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά, ως γνωστόν, καιρός φέρνει το λάχανα, καιρός τα παραπούλια...

Καιρός επίσης φέρνει και τα κολοκύθια που τα αναφέρω επίτηδες διότι κολλάνε γάντι στην περίπτωση του Μάκη του Γιατρά...

Πρόπερσι σε ένα τάιμ άουτ φιλικού αγώνα στη Λευκωσία ήταν ανοικτά τα μικρόφωνα και πάνω στην τσατίλα του για την απόδοση των παικτών του η πιο καλτ φιγούρα της σύγχρονης εποχής του ελληνικού μπάσκετ δεν δίστασε να πετάξει μια μυθική ατάκα...

« Κολοκύθια τούμπανα»!

Το Περιστέρι θα έγραφε ένα κεφάλαιο Ιστορίας, ο Προμηθέας τα ζευγάρωσε: το τρόπαιο που γράπωσε δεν είναι μονάχα το πρώτο στο δικό του παλμαρέ, αλλά και το παρθενικό το οποίο κατακτά μια ομάδα εκτός των τειχών του λεκανοπεδίου Αττικής και της Θεσσαλονίκης!

Το ποδόσφαιρο εδέησε να αποτινάξει αυτόν τον κατά τον μάλλον ή ήττον υδροκεφαλισμό του εδώ και σαράντα χρόνια, πότε με την Καστοριά, πότε με τη Λάρισα και πότε με τον ΟΦΗ...

Το γουότερ πόλο παρομοίως και μάλιστα πολύ νωρίτερα, στη χρυσή εποχή του Ν.Ο. Πατρών από το 1935 έως το 1950...

Το βόλεϊ προπολεμικά με την ΕΑ Πατρών...

Το χάντμπολ με τον Φίλιππο Βεροίας, τον Διομήδη Αργους και τη ΓΕ Βεροίας...

Όλοι μαζί κι ο ψωριάρης της πορτοκαλί μπάλας χώρια, αλλά όχι πια!

Ο μυθολογικός Τιτάν, ονόματι Προμηθέας σουλάτσαρε ημίγυμνος, άλλωστε δεν κρύωνε, διότι βάσταγε στα χέρια του τη φωτιά, ενώ ο μπασκετικός απόγονος του κυκλοφορεί ντυμένος...

Ντυμένος, αλλά και βρεγμένος, διότι σαν να μην έφταναν όλες οι υπόλοιπες ιδιαιτερότητες του θριάμβου των Πατρινών, προστέθηκε άλλη μία...

Μπουγέλο σε εθνικό δίκτυο!!!

Ήταν που ήταν τόσο συγκινημένος, ώστε να μοιάζει δακρυσμένος στη συνέντευξη την οποία έδινε ο Γιατράς στον Γιάννη Νάτου, τον κατάβρεχαν κιόλας το ένα μετά το άλλο τα μέλη της ομάδας και τον έκαναν μούσκεμα!

Ο Γιατράς είπε ότι αυτή την κούπα τους τη χρώσταγε ο Θεός και είχε τους λόγους του...

Οι Πατρινοί έπαιξαν σε τρεις τελικούς μέσα σε 15 μήνες, χώρια που θα μπορούσαν να εμφανιστούν και σε έναν τέταρτο, εκείνον του Eurocup, εάν δεν έμπαινε λουκέτο στη διοργάνωση.

Τον Ιούνιο του 2019 τους «σκούπισε» στους τελικούς του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός, στις 16 του περασμένου Φεβρουαρίου στα Δυο Αοράκια τους ξεγλίστρησε το Κύπελλο Ελλάδος κόντρα στην ΑΕΚ, αλλά η τρίτη φορά αποδείχθηκε (όχι φαρμακερή, όπως τη θέλει η παροιμιώδης έκφραση), αλλά σκέτο βάλσαμο!

Στις 11 Ιουνίου του 2019, μετά τη νίκη του Προμηθέα στον πέμπτο ημιτελικό με την ΑΕΚ είχα καλέσει στην εκπομπή «Pick N’ Roll» της Cosmote TV τον Βαγγέλη Λιόλιο...

Είχε πει τότε ο αγλαός ιδιοκτήτης της ΚΑΕ και νυν υποψήφιος πρόεδρος της ΕΟΚ ότι «το 2021 θα πάρουμε το πρωτάθλημα και το 2023 θα παίζουμε στην Ευρωλίγκα» και αυτή η δήλωση του τελεί ακόμη υπό αίρεσιν!

Το πρωτάθλημα του 2021 αρχίζει στις 10 Οκτωβρίου, όσο για την Ευρωλίγκα του 2023, το όχημα της μπορεί να είναι ένας τελικός του Εurocup είτε το 2021, είτε το 2022.

Προς το παρόν, μετά τις προηγούμενες δυο άστοχες απόπειρες, ο Προμηθέας περισυνέλεξε τον πρώτο τίτλο του και δικαιούται να καμώνεται πως πέτυχε κάτι που δεν έχουν καταφέρει οι δυο εμβληματικές ομάδες της Πάτρας: ούτε η Παναχαϊκή, ούτε ο Απόλλων...

Και όλα αυτά με έναν... ταβερνιάρη στον πάγκο!

Δεν το γράφω μειωτικά, υποτιμητικά, περιφρονητικά και κοροϊδευτικά αυτό, άλλωστε ο λεγάμενος είναι ένας από τους πιο ακομπλεξάριστους άνθρωπος που έχω συναντήσει στη ζωή μου...

Εάν δεν ήταν τέτοιος, δεν θα πρωταγωνιστούσε στο βίντεο που είχε γυρίσει πέρυσι ο Προμηθέας και στο οποίο υποδυόταν το γκαρσόνι σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα και έπαιρνε παραγγελιές!

Έχουμε, έλεγε, μπριζόλες, παιδάκια, κοντοσούβλι, τυροπιτάκια, φλογέρες...

Και κολοκύθια τούμπανα, βεβαίως βεβαίως!

Εάν δεν ήταν τέτοιος, δεν θα δήλωνε φόρα παρτίδα « εγώ ρε παιδιά πιτσαδόρος ήμουνα» (και όντως έχει μαζί με τον αδερφό του την πιτσαρία «Porto Fino») υποβάλλοντας ωστόσο μια παράκληση...

« Μη με γράφετε όμως ταβερνιάρη, ρωτήστε με για μπάσκετ»!

Εάν δεν ήταν ακομπλεξάριστος, δεν θα δεχόταν να τον προσφωνούν «Big Mac»!

Εάν δεν ήταν ακομπλεξάριστος, θα τα βρόνταγε και θα έφευγε από το στούντιο της εκπομπής «Pick N’ Roll» της Cosmote TV την παραμονή των περυσινών Χριστουγέννων, όταν τον είχα καλεσμένο και του επιφύλαξα μια χιουμοριστική κινηματογραφική υποδοχή που πάντως σήκωνε παρεξήγηση και ακροβατούσε στα όρια του bullying.

Εάν δεν ήταν τέτοιος, δεν θα δεχόταν να κάνουν τη μουτσούνα του μάσκα και να τη φοράνε όλοι οι θεατές του περυσινού δεύτερου τελικού με τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο «Δημήτριος Τόφαλος»...

Για να πω την αμαρτία μου, ήμουν παρών εκείνο το βράδυ στο γήπεδο, πήρα μία και τη φόρεσα στο τηλεοπτικό pregame του τρίτου τελικού στο ΟΑΚΑ!

Εάν δεν ήταν ακομπλεξάριστος δεν θα κυκλοφορούσε με μηχανάκι (όπως το έκανε και ο συχωρεμένος ο Μάκης Δενδρινός)...

Ο Γιατράς είναι ωραίος τύπος. Πλακατζής. Αυθεντικός. Αυθόρμητος. Ψυχούλα.

Είναι συν τοις άλλοις η ελληνική βερσιόν του Μπομπ Χάγκινς, του περιβόητου «Ηuggy Bear», που κάθεται στον πάγκο της κολεγιακής ομάδας της West Virginia, όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ρικ Πιτίνο, όταν απέναντι του έκανε το ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Θα μπορούσε να λέει και ο ίδιος αυτό που έχουν διακηρύξει κατά καιρούς ο Λεμπρόν Τζέιμς και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο...

« I was not supposed to be here»!

Όντως δεν επρόκειτο και δεν προβλεπόταν να είναι εδώ, καβάλα στ’ άλογο, κάποιος που πριν από επτά χρόνια και προτού του πετάξει το γάντι ο Λιόλιος, βολόδερνε στον πάγκο του Εσπέρου της Παναγιάς της Αλεξιώτισσας, μεγάλη η χάρη Της!

Δεν προβλεπόταν να βρίσκεται ακόμα εδώ κάποιος για τον οποίο την πρώτη χρονιά η πιάτσα έλεγε ότι δεν θα προλάβει ούτε την παρέλαση της 28 Οκτωβρίου!

Δεν προβλεπόταν να βρίσκεται εδώ κάποιος ο οποίος πέρυσι, στη σειρά τελικών με τον Παναθηναϊκό, αυτοσαρκάστηκε λέγοντας ότι «παίζω στους τελικούς εγώ που πριν από μερικά χρόνια καθόμουν στην εξέδρα και έβλεπα τα πλέι οφς μασώντας πασατέμπο και κοντοσούβλι »!

Τώρα το πώς συνδυάζονται ο πασατέμπος και το κοντοσούβλι, επ’ αυτού έχει απαντήσει προ αιώνων, η αποφθεγματική λατινική ρήση...

«De gustibus et coloribus non est disputandum», όπερ μεθερμηνευόμενον, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!

Δεν προβλεπόταν να σεργιανίζει εδώ κάποιος που πριν από τρία χρόνια στην κλήρωση του πρωταθλήματος του ΕΣΑΚΕ ήταν ο μόνος προπονητής στον οποίο δεν πήγε κανένας... κερατάς από το σινάφι μου για να του μιλήσει και να του πάρει μια δήλωση!

Καημό το ‘χε, αλλά το ξεπέρασε!

Έχει ξεπεράσει πολλές αντιξοότητες, το κάθε λογής bullying είναι το λιγότερο...

Στις 22 του περασμένου Οκτωβρίου, για παράδειγμα, ξεπέρασε ένα αρκετό σοβαρό ατύχημα που είχε λίγες ώρες πριν από τον αγώνα με τη Βίρτους όταν πηγαίνοντας στο γήπεδο για την πρωινή προπόνηση έπεσε πάνω στο μηχανάκι του ένα αυτοκίνητο.

Και όμως το βράδυ ήταν απίκο στον πάγκο του κι ας πόναγε φριχτά από το τράνταγμα και το κτύπημα!

Ο... πουθενάς έγινε κάποιος κι ας τον αμφισβητούν ακόμα. Κι ας τον κοροϊδεύουν, την ώρα που η επίσημη ιστοσελίδα του Eurocup στην παρουσίαση του Προμηθέα ενόψει της περυσινής σεζόν, είχε κοτσάρει τον τίτλο «In Giatras we trust»!

Τέτοιο εύσημο, ούτε στον μέγα μάγιστρο Ομπράντοβιτς δεν έχει επιδαψιλευθεί!

Ο Γιατράς αναγορεύθηκε καλύτερος προπονητής της σεζόν 2019-20. Και σε ποιους αφιέρωσε ο μπαγάσας το βραβείο του; « Σε όλους τους προπονητές που δουλεύουν στα τοπικά πρωταθλήματα και βρίσκονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Είναι αυτοί που δεν τους ξέρεις και ξαφνικά σου στη τηλεφωνούν και σου λένε “είσαι το όνειρο μας” και μας δίνεις έμπνευση».

Διάγοντας την έβδομη σεζόν του στον Προμηθέα, ενώ διετέλεσε τεχνικός διευθυντής στην παρθενική σεζόν της ομάδας στην Basket League, ο Γιατράς συνεχίζει να είναι ο εαυτός του και όχι «comme il faut» και δήθεν...

Συνεχίζει να έχει στο κινητό τηλέφωνο του ως ring tone το αγαπημένο του τραγούδι του: εκείνο του Θέμη Αδαμαντίδη που λέει «Φεύγω, αλλά κοίτα να σκεπαστείς καλά, κάνει τόσο κρύο απόψε, παγωνιά, ερημιά»...

Το σημειώνω αυτό διότι έγινε viral η σκηνή στην οποία κλείνει πανικόβλητος το τηλέφωνο του, όταν χτυπάει, στη συνέντευξη Τύπου μετά τον περυσινό τρίτο τελικό με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ!

Ο Γιατράς βρίσκεται συνεχώς στην τσίτα, δεν κόβει ποτέ, όπως λέει ο αδερφός του...

Όταν δεν φωνάζει και δεν χειρονομεί την ώρα του αγώνα, η γυναίκα του, Τότα, ανησυχεί και τον ρωτάει αν είναι άρρωστος! Της απαντά «όχι», αλλά αυτή το χαβά της.

Δεν τον πιστεύει και τον μπουκώνει με πολυβιταμίνες και super foods!

Ε, ύστερα, έρχεται η οργίλη αντίδραση του στο τάιμ άουτ του αγώνα με τη Μονακό, όταν το σκορ ήταν 28-2 (« πλάκα με κάνετε ρε; Πήρατε χαμπάρι ότι άρχισε το παιχνίδι;») και η συμβία του βεβαιώνεται ότι δεν είναι άρρωστος!

Στην πρώτη σεζόν του στην Α1 (2016-17) ο Προμηθέας έδωσε το χρίσμα πρώτα στον Νίκο Βετούλα και ύστερα στον Βαγγέλη Αγγέλου.

Στις 29 Μαϊου του 2017, ο Βαγγέλης Λιόλιος ανακοίνωσε την επιστροφή του Γιατρά. « Αφού τον κατάφερα, τώρα νιώθω ήρεμος και ανακουφισμένος» είπε στη συνέντευξη Τύπου.

Ιδού η εξήγηση που έδωσε: « Το ένστικτο μου είναι αλάνθαστο. Ο Μάκης αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους και ξέρει να τους διαχειρίζεται».

Οι δυο τους γνωρίζονται από παλιά, όταν ο Γιατράς καθόταν στον πάγκο του Παναχαϊκού Σουλίου (στην ποδοσφαιρική ομάδα του οποίου ήταν προπονητής ο πατέρας του Κώστα Κατσουράνη) και ο Λιόλιος είχε σε εκείνη την περιοχή το παιδιατρείο του.

Μετά τον Παναχαϊκό Σουλίου, τη Δάφνη Πατρών, την ΕΑΠ, τον Κεραυνό Αιγίου, την Κεφαλονιά, τη Δόξα Λευκάδας και τον Έσπερο της Παναγιάς της Αλεξιώτισσας, ο Προμηθέας του έδωσε την ευκαιρία να βρεθείς το υψηλότερο επίπεδο και ο Μάκης αισθάνεται ευγνώμων γι αυτό...

Ευγνώμων, αρκεί να μη του ζαλίζουν τον έρωτα!

Την περασμένη Δευτέρα το βράδυ, προτού αναχωρήσει η αποστολή για την Αθήνα, καθόταν όλη η κομπανία στο εντευκτήριο των σούπερ ντούπερ εγκαταστάσεων της ομάδας στον Καστελλόκαμπο....

Εκεί λοιπόν που προσπαθούσε-όσο δύσκολο και σπάνιο είναι αυτό- να βιώσει την ηρεμία τη νιρβάνα του και να σχεδιάσει τις... ινδιάνικες άμυνες (ζώνες προσαρμογές, zone press και δεν συμμαζεύεται) οι συνδαιτυμόνες άρχιζαν να τον πρήζουν...

«Μας λείπει αυτός», «μας λείπει εκείνος», «η ΑΕΚ έχει αυτούς», «το Περιστέρι εκείνους», «ο Παναθηναϊκός τους δικούς του», άλλος έλεγε το μακρύ του κι άλλος το κοντό του...

Κάποια στιγμή ο Γιατράς δεν άντεξε και εξερράγη...

« Ρε δε μ’ αφήνετε ήσυχο» φώναξε εν τω μέσω της νυκτός. « Κάντε εσείς τις δουλειές σας και εγώ τη δική μου. Θέλω πέντε παίκτες για την πεντάδα κι άλλον έναν για αλλαγή. Μου φτάνουν»!

Όντως του έφταναν. Του περίσσευαν κιόλας...