Κορίτσια, ο Ράσελ

Όλοι οι μεγάλοι, προβεβλημένοι και επιφανείς σταρ του αθλητισμού έχουν και lovers και haters… Έχουν δηλαδή και αυτούς που τους λατρεύουν και αυτούς που λατρεύουν να τους μισούν!

Έχουν και αυτούς που για πάρτη τους ανεβαίνουν στα κεραμίδια και προσεύχονται για τους έχει ο Θεός καλά και εκείνους οι οποίοι τους σιχαίνονται και τους καταριούνται...

Φοβάμαι πως το club του λεγάμενου έχει μέλη μονάχα της μιας κατηγορίας: όχι των lovers, αλλά των haters! Με πρόλαβε ο Στέφανος Μακρής, διότι περίπου τα ίδια ήθελα να γράψω κι εγώ...

Συμφωνώ και επαυξάνω λοιπόν πως ο Γουέστμπρουκ είναι συχνά ατομιστής του κερατά, μοιάζει βγαλμένος από ένα καλούπι που έσπασε και εκφράζει μια μπασκετική παραδοξότητα με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Στον αντίποδα βεβαίως τα κατορθώματα του είναι μοναδικά. Φαντασμαγορικά. Πρωτοφανή και πιθανότατα ανεπανάληπτα εις τους αιώνας των αιώνων!

Επικά. Μυθικά. Θρυλικά και δεν συμμαζεύεται.

Διαλέγει και παίρνει κάποιος τι γουστάρει και τι απεχθάνεται. Και πάλι φίλοι θα ‘μαστε!

Ο ΟΡΓΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Έχουν περάσει ακριβώς πέντε μήνες από τότε που -με το συμπάθιο για το αγοραίο ύφος μου-ο Βαγγέλης Μάντζαρης με τσίγκλησε για να ασχοληθώ επισταμένως με αυτό το οποίο θεωρείται ως ο... οργασμός (SIC) κάθε μπασκετμπολίστα.

Τα triple -double figures, τα οποία ο "Beast" καταπίνει σαν στραγάλια!

Διάβολε ξεπέρασε τον Οσκαρ Ρόμπερτσον, που όταν πέτυχε και άφησε αμανάτι στη συλλογική μνήμη τα ρεκόρ του, θεωρούνταν απλησίαστο από έναν κοινό θνητό...

Αυτό λοιπόν που δεν κατάφερε οι μεγιστάνες του πληθωρικού μπάσκετ (Μάτζικ Τζόνσον, Τζέισον Κιντ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Γουίλτ Τσάμπερλεν, Λάρι Μπερντ και όσοι στοιχίζονται ξοπίσω τους) το κατάφερε αυτός ο ξύλινος και φιλοτομαριστής Καλιφορνέζος γκαρντ.

Σπολλάτη του, το δίχως άλλο!

Δεν θα σκιαγραφήσω το προφίλ του, ούτε έχω σκοπό να του βάλω φωτοστέφανο και να παρουσιάσω μια αγιογραφία, ώστε να τον υπερασπιστώ, επειδή δεν τον γουστάρει και πολύ ο κόσμος...

Στο κάτω κάτω αυτό είναι το τίμημα της δημοσιότητας και της επιτυχίας, έστω κι αν εις ό,τι τον αφορά αυτή περιορίζεται στις ατομικές διακρίσεις και δεν εκτείνεται σε τίτλους και ομαδικές επιτυχίες.

ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΙ

Δεν το είχα συνειδητοποιήσει, αλλά διάβασα στο ESPN ότι το ΝΒΑ είχε να δει τέτοια χαρά στα σκέλια του εδώ και μια δεκαετία: η τελευταία φορά που καταρρίφθηκε ένα ρεκόρ όλων εποχών στη λίγκα ήταν το 2011, όταν ο Ρέι Αλεν προσπέρασε τον Ρέτζι Μίλερ (2.560) και αναρριχήθηκε στην κορυφή των παικτών με τα περισσότερα τρίποντα.

Θα ξανανοίξουν λίαν συντόμως οι σαμπάνιες, διότι έρχεται φουριόζος και δεν σταματιέται ο Στεφ Κάρι (2.822) και μάλιστα ο Αλεν (2.973) του έχει στρώσει το κόκκινο χαλί για να διαβεί...

ΥΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΝΤΙΡΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΤ

Δεν ξέρω εάν ο Beast φαινόταν από μικρός ότι θα μεγαλώσει: οι μόνοι που μπορούν να το πιστοποιήσουν αυτό είναι ο Ντιρκ Νοβίτσκι και –κατά μία σατανική συγκυρία-ο Τζέισον Κιντ...

Ο λόγος;

Το παρθενικό από τα 181 triple doubles του ο Γουέστμπρουκ το πέτυχε-και εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι το φύτεψε σαν σπόρο-στις 2 Μαρτίου του 2009, στον αγώνα των Θάντερ με τους Μάβερικς...

Η ομάδα της Οκλαχόμα Σίτι νίκησε με 96-87 και ο μορφονιός από το Λονγκ Μπιτς «έγραψε» 17 πόντους, 10 ριμπάουντ και 10 ασίστ, ενώ πρώτος σκόρερ της ομάδας του ήταν ο Σέρβος Νέναντ Κρίστιτς (26).

Αμ το άλλο; Με το καλημέρα, κόντεψε να καταφέρει ένα quadruple double figure, διότι έκανε και έξι λάθη! Στα κατοπινά χρόνια θα το κατάφερνε κι αυτό πέντε φορές!

ΞΕΣΑΛΩΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Με το που έφυγε ο Κέβιν Ντουράντ από την Οκλαχόμα Σίτι και έμεινε μονάχος του ο Γουέστμπρουκ ξεσάλωσε και τη σεζόν 2016-17 πέτυχε 42 τριπλές επιδόσεις καταρρίπτοντας το ρεκόρ μιας περιόδου που είχε ο "Big O".

Την επόμενη χρονιά έφτασε τα 100, το 2019 πέτυχε νέο ρεκόρ με έντεκα απανωτά από δαύτα και ήδη μοστράρει τα τρία από τα τέσσερα μεγαλύτερα τέτοια σερί.

Πέραν αυτού, ο Γουέστμπρουκ έχει... περιποιηθεί με τέτοιες επιδόσεις και τις 30 ομάδες του ΝΒΑ, περισσότερες από μία φορά

Συν τοις άλλοις, ενώ ο Ρόμπερτσον το διέπραξε άπαξ, ο 33χρονος γκαρντ των Γουίζαρντς θα αφήσει εφέτος ως παρακαταθήκη την τέταρτη σεζόν του με διψήφιο μέσο όρο σε τρεις στατιστικές κατηγορίες.

Ο Ρόμπερτσον το πέτυχε τη σεζόν 1961-62 με τους Σινσινάτι Ρόαγιαλς (30.8π., 12.5ρ., 11.4ασ.), ενώ ο Γουέστμπρουκ το έκανε... σχοινί κορδόνι στις περιόδους 2016-17 (31.6π, 10.7ρ., 10.3ασ.), 2017-18 (25.4π., 10.1ρ., 10.3ασ.), 2018-19 (22.9π., 11.1ρ, 10.7ασ.) και στην τρέχουσα (22.0π., 11.6ρ., 11.6ασ.)

Ένα ρεκόρ λείπει ακόμη από τον... ακατονόμαστο: έχει στο παλμαρέ του, όπως και ο Ρόμπερτσον, έξι σεζόν με τα περισσότερα triple-double και θα φάει τα λυσσακά του για να ξεπεράσει τον Τζέισον Κιντ (11) και τον Μάτζθικ Τζόνσον (10).

"Statistics, just statistics", όπως λένε οι Αμερικανοί όταν θέλουν να υποβαθμίσουν ένα γεγονός και να υποτιμήσουν τον δράστη του...

ⓒ 2021 Ben Margot / Associated Press