Kαλώς τονε κι ας άργησε, που λέμε...

Όντως άργησε ο Κώστας ο Κουφός να αριβάρει στα μέρη μας για να ξεχειμωνιάσει (και όχι για διακοπές ή για τις εθνικές ομάδες), αλλά έστω κι αν αυτό συμβαίνει ξαφνικά, εκτάκτως και απροειδοποίητα, αποδεικνύεται πως το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον!

Το δικό του πεπρωμένο το προσπέρασε όταν ήταν πιτσιρικάς και δεν είχε σκάσει ακόμη από το αυγό του, αλλά το ξανασυνάντησε τώρα και αυτό το ραντεβού μοιάζει μοιραίο!

Στην προκειμένη περίπτωση βεβαίως νομίζω ότι περισσότερο το πεπρωμένο συνάντησε τον Κουφό, παρά ο Κουφός το πεπρωμένο του!

Η ιστορία είναι παλιά και χρονολογείται από το 2005, όταν άρχισαν να φτάνουν τα χαμπέρια από Οχάιο μεριά για έναν ψιλόλιγνο seven-footer έφηβο που έπαιζε, λέει, τριάρι και ακροβολιζόταν στις 45 μοίρες και στις γωνίες για να μπουμπουνίζει τρίποντα!

Η φήμη που προέτρεχε της εικόνας κάθε άλλο παρά κάλπικη ήταν: την επιβεβαίωσα και ελόγου μου, ιδίοις όμμασιν, τον Απρίλιο του 2007, όταν τους είδα και τους δυο στη Νέα Υόρκη με την ευκαιρία της διεξαγωγής του «All American Jordan Brand Classic»...

ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ

Αναφέρομαι σε δυο διότι μαζί με τον Κουφό πήγαινε πακέτο και ο Νικ Καλάθης σε μια συνύπαρξη που συνιστούσε ένα κάποιος είδος πολιτισμικού σοκ!

Εγώ είχα μαύρα μαλλιά, ο Κουφός έπαιζε τριάρι, ενώ ο Καλάθης είχε απλώς μαλλιά και νικούσε στον διαγωνισμό τριπόντων!

Tότε το στερνοπούλι του συχωρεμένου από το 1998 παιδίατρου Βασίλη Κουφού και της Κατερίνας Αλευρά από την Πιπερίτσα Μεσσηνίας ετοιμαζόταν να διαδεχθεί στο Οχάιο Στέιτ τον Γκρεγκ Οντεν ο οποίος επελέγη στο Νο 1 του ντραφτ του ΝΒΑ, είχε πρότυπα του τον Ντιρκ Νοβίτσκι και τον Αμάρε Στουνταμάιρ και ασφαλώς ήταν ένας πολύ διαφορετικός παίκτης από αυτόν που επέπρωτο να γίνει τα κατοπινά χρόνια...

Τότε είχε ήδη εντοπισθεί από τα ελληνικά ραντάρ και μάλιστα πολλώ λογιώ...

Από τη στιγμή που άρχισε να κυκλοφορεί η είδηση ότι ένα ελληνόπουλο, το οποίο κάθε Κυριακή εκκλησιαζόταν στην Αγία Τριάδα του Κάντον του Οχάιο και μάλιστα ντυνόταν παπαδάκι, έκανε... παπάδες με τη σχολική ομάδα του Γκλεν Οουκ, τα τέλια άρχισαν να βαράνε ασταμάτητα!

ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ

Το καλοκαίρι του 2005 άρχισαν να ασχολούνται μαζί του, εκ μέρους της ΕΟΚ, ο Μάνος Μανουσέλης και ο Γιώργος Κόνιαρης, οι οποίοι αρίβαραν στο σπίτι της οικογένειας στις 23 Ιανουαρίου του 2006.

Για κακή τους τύχη τότε ο Κώστας είχε σπάσει το πόδι του και έκλαιγε: δεν έκλαιγε από τον πόνο, αλλά από τη χαρά, τη συγκίνηση και την υπερηφάνεια που ένιωσε φορώντας τη φανέλα της Εθνικής την οποία του χάρισαν οι επισκέπτες!

«Κλαίμε όλοι», όπως λέει κι ένα παλιό δημοσιογραφικό τσιτάτο...

Έκλαιγαν, εκτός από τον Κώστα και η μητέρα του η Κάθυ και ο αδερφός της, ο Πέτρος Αλευράς, πρώην αξιωματικός του αμερικανού στρατού και επιχειρηματίας στη Βαλτιμόρη...

Έκλαιγε εξ αποστάσεως βλέποντας το φωτογραφικό ενσταντανέ και ο πρώτος ξάδερφος της μαμάς του, ο πρώην πρόεδρος της ομάδας των Αμπελοκήπων, Νίκος Δημητρούλιας...

Μετά το κάταγμα στο μετατάρσιο ο Κουφός επέστρεψε δριμύτερος και στο πρώτο ματς του σχολικού πρωταθλήματος είχε ο μπαγάσας 33 πόντους, 30 ριμπάουντ και εννέα τάπες!

Έναν χρόνο αργότερα χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού τους στο Κάντον κι όταν άνοιξε την πόρτα η μαμά, είδε να στέκονται μπροστά της ο Παναγιώτης Γιαννάκης και η σύζυγος του Ευγενία!

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ «ΔΡΑΚΟ»

Εχει το χάζι της αυτή η σύμπτωση, αλλά αυτή η επίσκεψη έγινε ακριβώς σαν σήμερα, στις 22 Φεβρουαρίου του 2007!

Δυο ημέρες αργότερα ο (γεννημένος στις 24 Φεβρουαρίου του ’89) Κώστας γιόρταζε τα 18α γενέθλια του και κάλεσαν τον «Δράκο» με τη γυναίκα του να παραστούν στο πάρτι...

Ο Γιαννάκης είχε ένα ραντεβού στο Κλίβελαντ και δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση, αλλά φρόντισε στην πρώτη συνάντηση τους να ρίξει τον σπόρο ώστε ο πολλά υποσχόμενος παίκτης να αγωνισθεί με την Εθνική ομάδα στο επερχόμενο Eurobasket Εφήβων στη Μαδρίτη, όπερ και εγένετο...

Το ίδιο βράδυ ο τότε προπονητής της Εθνικής ομάδας (ο οποίος μετά από έναν χρόνο επρόκειτο να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού) παρακολούθησε τον Κουφό επί το έργον, αλλά ατύχησαν διότι ο Κώστας έπαιξε με πυρετό και μάλιστα κατέβασε το κεφάλι και ζήτησε συγνώμη από τον Γιαννάκη!

«Δεν μπόρεσα να σας δείξω αυτά που μπορώ να κάνω» του είπε και τον σκλάβωσε!

Την επόμενη ημέρα πήγαν όλοι μαζί και παρακολούθησαν έναν αγώνα του Οχάιο Στέιτ στον οποίο μόστραρε τα κάλλη του ο Γκρεγκ Οντεν και το γλυκό της Εθνικής ομάδας είχε δέσει για τα καλά...

Εννέα μήνες αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου του 2007 ο Γιαννάκης, μαζί με τον προπονητή της εθνικής Εφήβων, Νίκο Κεραμέα ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη και είδαν τον Κώστα να οργιάζει στο Τουρνουά Tip Off του ΝΙΤ, μάλιστα στη νίκη των Buckeyes επί του Σίρακιουζ με 79-65 ο «έγραψε» 24 πόντους, εννέα ριμπάουντ, μια ασίστ και δυο τάπες, προκαλώντας σοκ και δέος στον Τζιμ Μποχάιμ.

Την επόμενη ημέρα ο Κουφός είχε την τιμητική του σε ένα αφιέρωμα του ESPN στο οποίο μάλιστα κατέθετε την άποψη του και ο «Δράκος».

Ήδη και ανεξαρτήτως από τη συμμετοχή του στις Εθνικές ομάδες, ο Κουφός είχε αρχίσει να προσελκύει το ενδιαφέρον των δυο «αιωνίων»...

Τον Μάρτιο του 2007 δέχθηκε τις πρώτες βολιδοσκοπήσεις από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, αλλά αμφότεροι έπεσαν πάνω σε τοίχο!

«ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΟΥ»

Εννέα χρόνια αργότερα, στις 20 Ιουνίου του 2016, σε μια αποκαλυπτική αυτοβιογραφική συνέντευξη του στην εκπομπή Pick N’ Roll της Cosmote TV, ο ίδιος ο Κώστας είχε εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους τότε έριξε χυλόπιτα!

Περάσαμε τότε με τον Ρήγα Δάρδαλη μια ολόκληρη μέρα μαζί του και μας τα είπε χαρτί και καλαμάρι...

«Το σκέφτηκα πολύ, μαζί με τη μητέρα μου και τον θείο μου. Κάναμε ολόκληρη οικογενειακή σύσκεψη μετά την πρόταση του Ολυμπιακού που μάλιστα ήταν πολύ δελεαστική, διότι μου πρόσφεραν 5.000.000 δολάρια για τριετές συμβόλαιο. Είχα δώσει όμως τον λόγο μου στον Θαντ Μάτα που με κυνηγούσε μέρα νύχτα για να παίξω στο Οχάιο Στέιτ και δεν μπορούσα να τον πάρω πίσω».

Και συνέχισε: «Μια τέτοια πρόταση από τον Ολυμπιακό ήταν αληθινή ευλογία για ένα παιδί 18 χρονών, αλλά τότε έκανα αυτό που έλεγε η καρδιά μου και ανταμείφθηκα για την επιλογή μου. Το όνειρο μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, έστω και με λιγότερα χρήματα και για να συμβεί αυτό, θα έπρεπε να περάσω από τη διαδικασία του NCAA».

ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Ο Kουφός δεν ξεχνάει ποτέ τις τρεις συναντήσεις του με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στις ΗΠΑ και τις συμβουλές που άκουσε από το στόμα του...

«Είναι ένας θρύλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ και ό,τι μου είπε εντυπώθηκε στο μυαλό μου. Εγώ είμαι κιόλας σαν... σφουγγάρι που τα κρατάει όλα! Ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, έχω πάντοτε στο νου μου τις συμβουλές του και τις εφαρμόζω».

Ο Κουφός δεν μετάνιωσε βεβαίως για την επιλογή του, άλλωστε πέρασε έντεκα χρόνια στο ΝΒΑ, προτού έλθει στην Ευρώπη, πρώτα πέρυσι για να φορέσει τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τώρα για λογαριασμό του Ολυμπιακού...

«Δεν είμαι ενοχικός τύπος» είπε σε εκείνη τη συνέντευξη μας, το 2016. «Δεν νιώθω τύψεις για τις αποφάσεις μου. Το παρελθόν είναι παρελθόν, το παρόν είναι παρόν και το μέλλον είναι μέλλον. Στη ζωή έχεις ένα μονοπάτι και βαδίζεις σε αυτό, προσπαθώντας να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Δεν κοιτάζεις πίσω, παρά μόνο μπροστά. Ποιος ξέρει, μπορεί στο μέλλον να έρθω και να παίξω στην Ελλάδα»...

Η τελευταία αποστροφή του λόγου του απέβη τώρα προφητική χώρια που η ένταξη του στον ολυμπιακό, μπορεί να του ανοίξει ξανά την πόρτα της Εθνικής ομάδας...

Αυτό το είχε μαρτυρήσει ο ίδιος, πριν από έναν χρόνο (11 Φεβρουαρίου 2020) σε μια συνέντευξη του στον Άρη Μπάρκα, πάλι για το «Pick N’ Roll» της Cosmote TV…

«Είχα στενοχωρηθεί τον Αύγουστο του 2019 όταν ξύπνησα ένα πρωί, άνοιξα το Twitter και είδα ότι το όνομα μου δεν βρισκόταν στις επιλογές της Εθνικής για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Είδα όλους τους αγώνες που παίξαμε στην Κίνα, υποστήριζα με φανατισμό την ομάδα και δεν αποκλείεται να ξαναφορέσω τη φανέλα της. Εχω μεγάλο σεβασμό για τον Ρικ Πιτίνο, που το 2007 με ήθελε παρά πολύ για να παίξω στο Λούιβιλ».

Στα 16 χρόνια τα οποία πέρασαν από τότε που το ελληνικό μπάσκετ ανακάλυψε τον Κωνσταντίνο-Δημήτριο Κουφό συνέβησαν πολλά και διάφορα, άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε δυσάρεστα.

ΑΠΟ ΤΡΙΑΡΙ, ΒΑΡΥ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ

Ο Κουφός έστω κι αν θεωρείται underachiever σε σχέση με τα προσόντα του, επιλέχθηκε στο Νο 23 του ντραφτ του 2008, προϊόντος του χρόνου μεταλλάχθηκε από τριάρι σε βαρύ σέντερ φορ και αγωνίσθηκε επί έντεκα σεζόν και σε 723 ματς με πέντε ομάδες του ΝΒΑ (Τζαζ, Τίμπερργολβς, Νάγκετς, Γκρίζλις, Κινγκς) έχοντας μέσο όρο 5.7 πόντους και 5.0 ριμπάουντ...

Πέρυσι διέβη τον Ατλαντικό προς χάριν της ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά οι 3.7 πόντοι και τα 2.8 ριμπάουντ σε 17 ματς της Ευρωλίγκας δεν μοιάζουν κιόλας με αριστούργημα...

Τώρα ενώ ετοιμάζεται για τα 32α γενέθλια του έρχεται στην Ελλάδα, 27 χρόνια μετά την πρώτη επίσκεψη του, όταν ταξίδεψε με τον συχωρεμένο τον πατέρα του, τη μητέρα του και τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια του (Μαρία, Βασίλης) για διακοπές στο Λουτράκι, στο Πόρτο Ράφτη και στην Κέρκυρα.

Παρεμπιπτόντως ο Κουφός δεν είναι απλώς Έλληνας, αλλά Ελληναράς με τα όλα του και αυτό έχει να κάνει με την παιδεία που έλαβε και την κουλτούρα την οποία του εμφύτευσαν οι γονείς του...

Εκτός από το να ντύνεται παπαδάκι και να κουβαλάει τον Επιτάφιο στην Αγία Τριάδα του Κάντον, πρωταγωνιστούσε επίσης στις εκδηλώσεις των εθνικών εορτών στην κοινότητα.

Τσολιαδάκι extra large, καμάρωνε με τη φουστανέλα και αργότερα με τη βράκα του, έμπαινε σημαιοφόρος στις παρελάσεις...

Αμ’ το άλλο;

Eπαιζε πιάνο, αλλά και μπουζούκι και είναι εξαιρετικός χορευτής σε όλο το ρεπερτόριο: από ζεϊμπέκικο και καλαματιανό, μέχρι ποντιακά και κρητικά!

Τραγουδάει επίσης και μάλιστα το αγαπημένο του σουξέ είναι το «σώμα μου φτιαγμένο από πηλό, κάνεις ό,τι θέλεις το μυαλό» του Νότη Σφιακιανάκη...

ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ, ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ

Με τέτοια ανατροφή προφανώς έχει και ελληνικά γούστα στο φαγητό: τρελαίνεται για παστίτσιο, αυγολέμονο, ντολμαδάκια (και μάλιστα στο Κάντον βγαίνει και ο ίδιος μαζί με τη μητέρα του για να μαζέψουν αμπελόφυλλα), κερασόπιτα, γλυκό κυδώνι και κουραμπιέδες!

Όταν ήταν μικρός ο Κώστας περίμενε με ανυπομονησία τον μπαμπά του να γυρίσει από το νοσοκομείο για να απλώσουν τις ράγες και να παίξουν με τα τρενάκια στο σαλόνι!

Ο πατέρας του ήταν παιδίατρος και αιματολόγος με ειδικότητα στις παιδικές νεοπλασίες και πέθανε το 1998 από καρκίνο...

Το βράδυ που έπεφτε για ύπνο προσευχόταν για να γίνει seven-footer και μάλιστα παρακαλούσε τη μαμά του να κάνει κι εκείνη την προσευχή της ώστε να ψηλώσει πολύ και να μην... καταντήσει να κάνει home run στο μπέιζμπολ ή να γίνει pitcher στο football που είναι το εθνικό άθλημα της πολιτείας του Οχάιο!

ΣΑΝ ΤΟΝ ΡΟΚΙ ΜΠΑΛΜΠΟΑ!

Κοντά στο πατρικό του, στο Κάντον δεσπόζει το μνημείο του Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ, που υπήρξε ο 25ος πρόεδρος των ΗΠΑ...

Το μνημείο βρίσκεται σε ένα υπερυψωμένο σημείο της πόλης που ενώνεται με τον κεντρικό δρόμο με καμιά εκατοσταριά σκαλοπάτια...

Εκεί κάνει την καθημερινή γυμναστική του ο Κουφός. Ανεβοκατεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά σαν να είναι ο Σιλβέστερ Σταλόνε στο κινηματογραφικό σουξέ της ζωής του...

Όπως και να το κάνεις, στην παρούσα φάση έναν Ρόκι Μπαλμπόα τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός!

ⓒ 2015 Darko Bandic/Associated Press