Λαύριο, βασιλιάδες μέσα στα ορυχεία

Πελάτη μου τον έχω κάνει τον Χρήστο τον Σερέλη! Τόσες φορές που έχω ασχοληθεί με την πάρτη του, διάβολε, ούτε ο Ομπράντοβις (στο όνομα, στην καριέρα και στην ιδιοφυία του οποίου ομνύει ο ίδιος, κατά παράβασιν κιόλας των συλλογικών προτιμήσεων του) να ήταν!

Αυτό το γαϊτανάκι άνοιξε στις 27 του περασμένου Δεκεμβρίου, λίγες ώρες πριν από τον αγώνα του α' γύρου της Stoiximan Basket League πάλι με την ΑΕΚ.

Η δεύτερη πράξη του έργου ανέβηκε τα Φώτα στο Λαύριο, όπου συναντηθήκαμε για την τηλεοπτική συνέντευξη η οποία παίχθηκε εδώ μετά από τρεις ημέρες.

Το τρίτο επεισόδιο σε αυτό το πολύκροτο σίριαλ ακολούθησε ανήμερα τον πρώτο και εξ αναβολής αγώνα του Λαυρίου με τον Προμηθέα και το δικό του αντάμωμα με τον φιλαράκο του, τον Μάκη Γιατρά, που κι αυτόν τον... βάρεσε.

Φιλαράκια ξεφιλαράκια, ο Σερέλης νίκησε στο Λαύριο και -με το συμπάθιο προς τον Γιατρά και τον Προμηθέα-περισσότερο έχασε ο ίδιος, παρά νίκησε ο Προμηθέας μετά από 72 ώρες στην Πάτρα!

Ας όψεται το δικό του αγαπημένο παιδί, ο Μιχάλης Λούντζης, του οποίου τους χυμώδεις καρπούς δεν πρόλαβε να δρέψει και να απολαύσει για πολύ καιρό... Σπολλάτη του, όμως του Σερέλη: δεν του κάνω χάρη που τον περιποιούμαι από καιρού εις καιρόν και προφανώς αυτό το νταλαβέρι δεν ολοκληρώνεται σήμερα...

Η ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ

Το προανήγγειλε και ο ίδιος άλλωστε αυτό, χθες το βράδυ μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ κι αφού προηγουμένως έκανε πως δεν ακούει την ερώτηση του Σωτηρίου... Αστειεύομαι, προφανώς δεν την άκουσε καλά διότι ο Κώστας φορούσε μάσκα και χρειάσθηκε να την κατεβάσει λίγο για να ξαναδιατυπώσει την ερώτηση...

Καλές οι ερωτήσεις του Σωτηρίου, καλές και οι απαντήσεις του Σερέλη και δη η τελευταία, η οποία μου θύμισε κιόλας μια ατάκα που είχα ξανακούσει το βράδυ της Τρίτης από το στόμα του Δημήτρη Πρίφτη στη ζωντανή σύνδεση του Pick N' Roll της Cosmote TV...

Αυτό που είπε ο Πρίφτης στο... εξωτικό Καζάν, αυτό είχε στο νου του και ο Σερέλης στο μαγευτικό Λαύριο!

Τον φόβο της... μέθης, ωσαύτως αποκαλεί ο Πρίφτης τον κίνδυνο που ελλοχεύει σε κάθε οργανισμό, ομαδόν και κατά μόνας, μετά από μια μεγάλη νίκη!

Να μεθύσεις και να κάνεις οκτάρια!

Ο ΑΜΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΑΓΚΕΨΑΜΗΝ

Απομονώνω λοιπόν την ακροτελεύτια ατάκα του ισόβιου προπονητή του Λαυρίου που συμπυκνώνει το ρεζουμέ της ιστορίας και είναι όλα τα λεφτά...

"Εμείς δεν φτιάξαμε αυτή την ομάδα για να πάρει το Κύπελλο και δεν πάμε για να το πάρουμε, αλλά αυτοί που πάνε για να το πάρουν, ας προσέχουν"! Δεν έχει και άδικο σε αυτό που είπε μέσα στη... μέθη της νίκης, αλλά έχοντας σώας τας φρένας του...

Τον ρώτησα πριν από λίγη ώρα γι' αυτό το υπονοούμενο και μου διευκρίνισε κάτι για το οποίο, απ' όσο τον γνωρίζω και μπορώ να τον ψυχανεμίζομαι, ήμουν βέβαιος... "Ακούστηκαν διάφορα χθες το βράδυ εξαιτίας αυτής της κουβέντας μου είπε...

"Ότι τάχα μου, τάχα μου, ο Σερέλης εμαγκεψάμην, που λένε, σήκωσε ψηλά τον αμανέ και βγάζει αλαζονεία και έπαρση. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Δεν ήμουν ποτέ αλαζόνας και δεν θα γίνω τώρα. Απλώς είπα αυτό που νιώθω, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο".

Νωρίτερα ο Σερέλης είχε πει και κάτι ακόμα που μου έκανε εντύπωση, αλλά επ’ αυτού δεν χρειάζεται καμιά επί πλέον διευκρίνιση...

Αναφέρομαι στη δήλωση του ότι η ήττα και ο αποκλεισμός δεν θα του(ς) χάλαγαν την αίσθηση της χαράς του παιχνιδιού και της προσπάθειας που κατέβαλε η ομάδα. Ναι, προφανώς εκείνη τη στιγμή μιλούσε εκ του ασφαλούς και έχοντας δεμένο τον γάιδαρο του, αλλά και πάλι ξα του!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΝΙΚΑΣ

Μετά λοιπόν τις εκκωφαντικές νίκες επί της ΑΕΚ δις, του Παναθηναϊκού και του Προμηθέα, μετά το 8-0 που διακόπηκε στην Πάτρα και στο καπάκι έχει αρχίσει η... ανοικοδόμηση του, ξανανοίγει η κουβέντα που τρόπον τινά παραπέμπει και σε μια αποφθεγματική ρήση του Μαχάτμα Γκάντι!

Μολονότι αμφισβητείται εντόνως η πατρότητα αυτής της ατάκας που θεωρείται από πολλούς "διάσημο πλαστό ανάλεκτο", στον Ινδό στοχαστή, πολιτικό και ακτιβιστής αποδίδεται το ότι "πρώτα σε αγνοούν, έπειτα σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς"!

Τους νικάς, έστω κι αν όπως υποστηρίζει ο Ηλίας Παπαθεοδώρου εκτός από το σχέδιο το οποίο εκπόνησε ο Σερέλης έπαιξε ρόλο και εκείνο που εξύφαναν κάποια "μικρόψυχα και σκατόψυχα ανθρωπάκια".

Βλέπεις λοιπόν το Λαύριο να τερματίζει το επί 14 μήνες και 21 συναπτά ματς αήττητο σερί της ΑΕΚ και το αποδίδεις στην τύχη. Στη συνέχεια που οι λεγάμενοι τσακίζουν και τον Παναθηναϊκό, το λες συνδυασμό συμπτώσεων και κεκτημένης ταχύτητας...

Ακολουθεί η νίκη επί του Προμηθέα στο Λαύριο, που στοιχειοθετεί το 8-0 και τότε μιας και τριτώνουν οι θρίαμβοι, κάτι αρχίζεις να ψυλλιάζεσαι!

Ε, έρχεται χθες το βράδυ το δεύτερο μπαμ απέναντι στην πολύ πιο υποψιασμένη τώρα ΑΕΚ και μάλιστα σε ματς που βάζει υποθήκη σε έναν στόχο (Κύπελλο) και μένεις παγωτό... Άλαλα τα χείλη των ασεβών, ένα πράμα!

ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΣΙ

Οι ασεβείς έχουν όνομα: τους λένε άπιστους Θωμάδες, αλλά κι αυτοί πλέον έθεσαν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων και δεν έχουν αμφιβολίες ότι, διάβολε, κάτι συμβαίνει εκεί ...

Από εκείνη την εποχή που άκμαζαν τα ορυχεία της Λαυρεωτικής και τα διαχειριζόταν μια γαλλική εταιρεία, το Λαύριο αποκαλούνταν "μικρό Παρίσι".

Χθες το βράδυ αυτό το μικρό Παρίσι μεγάλωσε περισσότερο και -για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του παλιού προσωνυμίου- θαρρώ πως ο Σερέλης που είναι κιόλας πολιτικός μηχανικός, κτίζει έναν πύργο θεμελιωμένο γερά μέσα στις στοές στα έγκατα της γης...

Έναν Πύργο του Άιφελ!

Αυτό το κάτι που συμβαίνει εκεί είναι πολύ μεγάλο, πολύ σπουδαίο, πολύ εντυπωσιακό και πολύ εκκωφαντικό, το δίχως άλλο... Τόσο εκκωφαντικό είναι ώστε μας έχει κουφάνει εντελώς και παντελώς!

Αίφνης, λοιπόν, οι Λαυριώτες έβαλαν δίπλα στη δική τους παραδοσιακή κουκουβάγια εν είδει σκαλπ, και τον δικέφαλο αετό της ΑΕΚ...

"Vae victis" (ουαί τοις ηττημένοις) είχε πει ο αρχηγός των Γαλατών, Βρέννος προς τους Ρωμαίους, και αυτή η αποφθεγματική φράση ισχύει στην προκειμένη περίπτωση: η Βασίλισσα εκθρονίσθηκε, ζήτω ο νέος βασιλιάς όποιος κι αν είναι αυτός, όποτε, όπου και όπως γίνει ο τελικός…

Προς το παρόν πάντως σαν βασιλιάδες δικαιούνται να νιώθουν και να συστήνονται οι ανθρακωρύχοι του Λαυρίου! Το λες και προαγωγή και αναβάθμιση όλο αυτό!

ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ!

Ένα μεγάλο πανό στο κλειστό γήπεδο του Λαυρίου γράφει "Μια πόλη, μια ομάδα, μια ιστορία", αλλά δεν λέει όλη την αλήθεια...

Μετά τις απανωτές μεγάλες νίκες, πρέπει να προστεθεί και το σκέλος "Πολλοί θρίαμβοι", χώρια που θα έπρεπε να υπάρχει εκ των προτέρων και μια αναφορά επί προσωπικού...

Ένας προπονητής! Ένας και μοναδικός, ακλόνητος και ανεκτίμητος, ο οποίος εφέτος συμπληρώνει 35 χρόνια ζωής στην ομάδα της γενέτειρας του και 17 συναπτές σεζόν στην άκρη του πάγκου της! Τον (πολύ μακρινό πλέον) Μάρτιο του 2004 ο Σερέλης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία αντί του Ανδρέα Πολέμη που παραιτήθηκε με την προοπτική να κάνει τη δουλειά στα υπολειπόμενα πέντε ματς του πρωταθλήματος της Γ' Εθνικής...

Την έκανε τότε και κατάντησε να την κάνει εδώ και 17 χρόνια! Ούτε... Ομπράντοβιτς στον κόρφο του! Υπάρχει και άλλη μια πτυχή σε αυτή την υπόθεση... Στις 8 Μαΐου του του 2019 οι Λαυριώτες υποβιβάσθηκαν στην Α2 από... καραμπόλα!

Εκείνο το απόγευμα ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε να παίξει με την Κύμη που αναδείχθηκε νικήτρια άνευ αγώνος και ούτως ειπείν, το Λαύριο έτρωγε τα απόνερα της βεντέτας των αιωνίων και έπεφτε!

Ο ΓΣ ΚΥΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΥΟΡΙΟΡΣ

Τι έπεφτε; Έπεσε, αλλά εξαγόρασε το ΑΦΜ της Κύμης και παρέμεινε μετά από ένα ολόκληρο σίριαλ που παίχθηκε στη σκηνή του ΕΣΑΚΕ και της ΕΟΚ... Η πλάκα είναι ότι στο επίσημο πρόγραμμα και σε κάθε λογής αναφορά στη διοργάνωση του Κυπέλλου, η ΕΟΚ βάζει το Λαύριο εντός παρενθέσεως, κατονομάζοντας την ομάδα ως Γυμναστικό Σύλλογο Κύμης!

Όπως κι αν αναφέρονται, όπως κι αν παρέμειναν στη Stoiximan Basket League, οι ανθρακωρύχοι εξορύσσουν χρυσάφι, διαμάντια και όλα τα πολύτιμα μέταλλα!

Κάτι η αθλητικότητα των παικτών, κάτι το αλέγρο στιλ το οποίο υιοθετήθηκε από την πρώτη στιγμή (και ελέω και των χρωμάτων της ομάδας, ο προπονητής το λέει "τύπου Γουόριορς") κάτι η άγνοια κινδύνου, κάτι η χημεία που εμπεδώθηκε (μετά την καθολική καραντίνα εξαιτίας των 13 κρουσμάτων κορωνοϊού), ε να πώς αυτή η ομάδα κλέβει την παράσταση, βαδίζει στα χνάρια του παλιού ποδοσφαιρικού Φωστήρα και συστήνεται ως "φονέας των γιγάντων" και συν τοις άλλοις επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω...

Σε αυτά τα περαιτέρω εμπίπτουν και τα καινά δαιμόνια που πλάσαρε χθες ο Σερέλης...

Για την ακρίβεια, τα ξαναπλάσαρε, αλλά για περιορισμένες εμφανίσεις, όπως λένε και οι τραγουδιστές στα κέντρα διασκέδασης!

ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠΙ ΝΑΪΤ

Και οι πέτρες ξέρουν ο Σερέλης (πρέπει να είναι) ο μεγαλύτερος και φανατικότερος πολέμιος της ζώνης στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ!

Θα το χόντραινα περισσότερο και θα έγραφα για το παγκόσμιο μπάσκετ εάν δεν υπήρχε ο Μπόμπι Νάιτ! Όχι απλώς θρυλείται, αλλά είναι αληθές ότι ο μεγαλύτερος όχι απλώς θιασώτης, αλλά μύστης του man to man παραβίασε άπαξ τη δεδηλωμένη απέχθεια του προς τη ζώνη.

Ο λόγος;

Αμάρτησα για το παιδί μου! Βασικά σε εκείνο το ιστορικό ματς του NCAA στα μέσα της δεκαετίας του '80, ανάμεσα στις κολεγιακές ομάδες της Ιντιάνα και του Νοτρ Νταμ, ο Νάιτ αμάρτησε για τον... Ντέιβιντ Ρίβερς! Αντιλαμβανόταν ότι δεν είχε παίκτη για να αναχαιτίσει τον δαιμονισμένο μετέπειτα γκαρντ του Ολυμπιακού και εφάρμοσε μια τέτοια άμυνα, αλλά δεν το παραδέχθηκε ποτέ του...

"Εγώ να παίξω ζώνη; Να πάτε να κοιταχτείτε σε κανέναν οφθαλμίατρο" αποστόμωσε τους δημοσιογράφους στο τέλος του αγώνα!

Στη ζωή του ο Σερέλης έχει παίξει τρεις φορές ζώνη και τις θυμάται μία προς μία, δίνοντας διευθύνσεις και ονόματα...

"Η πρώτη ήταν πριν από έντεκα χρόνια σε έναν αγώνα της Β' Εθνικής με τη Νήαρ Ηστ. Η δεύτερη στον εφετινό αγώνα πρωταθλήματος με την ΑΕΚ και η τρίτη χθες" μου μαρτύρησε.

Τρεις μετρημένες, ούτε μια παραπάνω!

"Χθες παίξαμε ζώνη σε λίγες φάσεις στο πρώτο ημίχρονο, ως κατάληξη ενός zone press 2-2-1. Στον αγώνα πρωταθλήματος την είχαμε χρησιμοποιήσει σε δυο κατοχές, αλλά, να ξέρεις, το κάνω με βαριά καρδιά" μου εξήγησε.

"Το σκεπτικό μου σε αυτή την υπόθεση δεν έχει να κάνει με δογματισμό ή οποιοδήποτε κόλλημα. Απλώς δεν πιστεύω στην αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε άμυνας χώρου και θέλω οι παίκτες να αισθάνονται υπεύθυνοι για τα μαρκαρίσματα, είτε σε κανονικές συνθήκες, είτε σε αλλαγές στα σκριν. Δεν γουστάρω βρε αδερφέ να δίνω ελεύθερα σουτ, ούτε να προβοκάρω τους αντιπάλους και να το πληρώσω. Το βλέπω από ψυχολογικής πλευράς και δεν το έχω μετανιώσει".

Photo Credits: Eurokinissi