Πέρασαν κιόλας εννέα χρόνια από τότε που ο Μάκης Δενδρινός έκανε ένα αχρείαστο, ανεπιθύμητο και μακάβριο δώρο στον εαυτό του…

Ένα δώρο άδωρο!

Ήταν όντως τέτοιο διότι έφυγε από τη ζωή στις 20 Οκτωβρίου του 2015 δηλαδή την ημέρα της γιορτής του!

Έλειπα τότε, θυμάμαι ότι βρισκόμουν στην Κωνσταντινούπολη για τη μετάδοση του αγώνα Γαλατασαράι-ΑΕΚ και δεν συγχωρώ τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να τον αποχαιρετήσω στην κηδεία του, στο κοιμητήριο του Βύρωνα, αλλά όπως θα έλεγε και ο ίδιος "δεν πειράζει ρε γίγαντα"…

Χρησιμοποιούσε συχνά αυτόν τον χαρακτηρισμό ο Μάκης …

"Γίγαντας-1, Γίγαντας-2 και Ψηλή"

Τους δυο γιους του, τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο δεν τους έλεγε με τα ονόματα τους, αλλά τους αποκαλούσε "Γίγαντα 1" και "Γίγαντα 2", ενώ τη σύζυγό του, τη Χάιδω "Ψηλή" την ανέβαζε, "Ψηλή" την κατέβαζε!

Ξαναζητώ συγνώμη από την οικογένεια του, αλλά για τον Δενδρινό χρησιμοποιούσε πάντοτε μια κτητική αντωνυμία στον πληθυντικό…

Δεν ήταν απλώς ο Μάκης, αλλά ούτε καν ο Μάκης τους…

Ο Μάκης μας!

Ήταν ο Μάκης μας!

Ο Μάκης μας, ο Μάκης ολονών μας: ο παίκτης του Πανιωνίου και της Εθνικής, ο προπονητής του Αιόλου, του Πρωτέα, του Κολοσσού Ρόδου, του Πανιωνίου, του Σπόρτιγκ, του Απόλλωνα Πατρών, του Παγκρατίου, του Ολυμπιακού, της Δάφνης, του Ηρακλή, των Εθνικών ομάδων Εφήβων, Νέων και Ανδρών, ο τεχνικός σύμβουλος του Γκυζιακού, του Πλάτωνα και του Κολοσσού...

Ο Μάκης του Λιμενικού Σώματος...

Ο Μάκης της ρέμπελης νιότης στα καφενεία του Ταύρου...

Ο Μάκης των αμέτρητων και αξέχαστων ξενυχτιών στην ταβέρνα του "Βαλέσα" στην πλατεία Ανοίξεως της Νέας Σμύρνης...

Η ψάθινη καρέκλα στην Πάρο

Ο Μάκης της Πάρου, όπου για πολύ καιρό (μπορεί και ακόμα) οι φίλοι του κράταγαν άδεια την ψάθινη καρέκλα που ήταν το δικό του στασίδι σε ένα καφενείο στα καλντερίμια της Νάουσας, μπας και εμφανιστεί ξαφνικά για να καθίσει, να πιει τον καφέ του και να καπνίσει τα τσιγάρα του....

Ο Μάκης ολάκερου του ελληνικού μπάσκετ και κυρίως των πιστικών φίλων του που ήταν έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για πάρτη του...

Έναν χρόνο προτού φύγει από τη ζωή, στις 28 Οκτωβρίου του 2014, είχα την τιμή και το (όπως αποδείχθηκε) θλιβερό προνόμιο να τον φιλοξενήσω στην εκπομπή "PickN’Roll" της CosmoteTV και ήταν να τον πιεις στο ποτήρι, όπως πάντα…

Ήταν ο παλιός καλός "Βούδας": ετοιμόλογος, φιλοσοφημένος, ευδιάθετος, χιουμορίστας, πάντοτε αυτοσαρκαστικός και ανεξάντλητος ατακαδόρος...

Όταν χαιρετηθήκαμε δεν πίστευα, ότι αυτή έμελλε να είναι η τελευταία συνάντηση μου με έναν από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα όταν καταπιάστηκα με τη δημοσιογραφία και τον ένιωθα όχι απλώς φίλο, αλλά δικό μου άνθρωπο!

Το ίδιο κι ελόγου του, θαρρώ…

Τα τρομερά τζαμπ σουτ

Τότε αγωνιζόταν ακόμη στον Πανιώνιο, μπορούσε ακόμη να διαλύει τις άμυνες με τα τρομερά τζαμπ σουτ του και παράλληλα ήταν προπονητής στις ομάδες παίδων και εφήβων του "Ιστορικού" που προκρίθηκαν στους τελικούς των πανελληνίων πρωταθλημάτων στη Λάρισα, με αντιπάλους τον Άρη και τον ΠΑΟΚ...

Όντας ακόμη ανήλικος και μειράκιον της δημοσιογραφίας μπήκα σε ένα μικρό αυτοκίνητο με τους διαβόητους "χοντρούς" της πλατείας, ταξίδεψα μαζί τους για να καλύψω τους αγώνες και τότε γνωριστήκαμε και αγαπηθήκαμε...

Τα άφιλτρα PallMall και ο νεαρός "Βούδας"!

Kάπνιζε πολύ ο Μάκης, αυτό είναι γεγονός, μάλιστα στις αποστολές της Εθνικής ομάδας κάθε μέρα του έκανα τράκα δυο τρία άφιλτρα Pall Mall, χώρια που το 1994 στην Ουάσιγκτον και στο Τορόντο και το 1996 στην Ατλάντα, ψάχναμε μαζί την καβάτζα, η οποία ήταν απαραίτητη για να ξεχαρμανιάζουμε!

Από την εποχή της Εθνικής Ενόπλων ο συχωρεμένος Φαίδων Ματθαίου που επίσης ήταν... φουγάρο τον φώναζε "Εξαδάκτυλο" κι αυτό ήταν το δεύτερο παρατσούκλι του μετά το «Βούδας», που το κουβάλαγε εξ απαλών ονύχων.

Το παρατσούκλι "Βούδας" είναι όντως παλιό και τού το είχαν κολλήσει οι συμμαθητές του στο Γυμνάσιο, επειδή, αν και νεανίας, διακρινόταν για την ευρυμάθεια, τις πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, τη συλλογιστική του στα πράγματα και τη στοχαστικότητα του.

Η αδυναμία στους Σέλτικς και ο "Καττής του ΝΒΑ"

Ο Μάκης διακρινόταν επίσης για την αντισυμβατικότητα και τις αποστάσεις που κρατούσε από κάθε λογής κατεστημένο, με μια και μοναδική εξαίρεση: την αγάπη του για τους (καθεστωτικούς στο ΝΒΑ) Μπόστον Σέλτικς, μάλιστα σε εκείνες τις μυθικές παννυχίδες στου "Βαλέσα" μαζί με τον μέντορα του και μέγα οραματιστή Αντρέα Βαρίκα περνούσαν γενεές δεκατέσσερις τους Λέικερς και προφανώς ο Μάτζικ Τζόνσον θα είχε λόξυγκα, με τόσα που του έσουρναν και κυρίως με τον χαρακτηρισμό "Ο Καττής του ΝΒΑ"!

Για την Ιστορία ο Κώστας Καττής ήταν τότε ο ψηλός για τα δεδομένα της εποχής, αλλά άτεχνος πλέι μέικερ του Περιστερίου...

Η γιάφκα, το "παπάκι" και η ριχτή τσάντα

Εκείνα ήταν όντως τα χρόνια της αθωότητας και της αγνότητας πότε στου "Βαλέσα", πότε στο ζαχαροπλαστείο του Γιώργου στην πλατεία της Νέας Σμύρνη για παγωτό καϊμάκι και πότε στο επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου σπίτι του Βαρίκα, που έμοιαζε με το ιερό "άβατον" της εκκλησίας ή με… γιάφκα και κει και όπου αλλού μαζεύονταν ο Μάκης, ο Αντρέας, ο κυρ Αργύρης (Κορωναίος), ο Παύλος Κορκίδης, ο Τάσος Γιάνναρος, ο Μίλτος Λαζαρίδης και τα υπόλοιπα μέλη αυτής της παρέας για να καταστρώσουν τα σχέδια τους...

Τόσο αντισυμβατικός ήταν ο Μάκης μας, ώστε θαρρώ πως πρέπει να είναι ο τελευταίος Έλληνας που αναγκάστηκε να αγοράσει και να χρησιμοποιήσει κινητό τηλέφωνο!

Ένας γνήσιος και όχι γιαλαντζί αντισυμβατικός τύπος, ο οποίος ακόμη και ως προπονητής της ανώτατης βαθμίδας επέμενε να κυκλοφορεί με το "παπάκι" του, να κουβαλάει πάντοτε μια τσάντα ριχτή στον ώμο, να φορά τα καφέ Timberland χωρίς κάλτσα και να επαναστατεί όταν η ΕΣΑΚ (νυν ΕΣΑΚΕ) υποχρέωσε τους προπονητές να βάλουν κοστούμι και γραβάτα, όταν κοουτσάρουν.

Ένα "γεια" στον Σιζέφσκι

Ο Μάκης μας, ο οποίος μια ημέρα προτού αναλάβει την Εθνική ομάδα, στη θέση του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου κι ενώ βρισκόμασταν (μαζί με τον Γιάννη Κουκουλά και τον Γιάννη Καραλή) σε διατεταγμένη υπηρεσία στη Σάρλοτ για να κατασκοπεύσουμε τη Γερμανία, ενόψει της πρεμιέρας του Μουντομπάσκετ, στύλωσε τα ποδάρια και μας έβαλε βέτο.

"Μάγκες, εγώ δεν γυρίζω πίσω εάν δεν πάμε να πούμε ένα 'γεια' στον Σιζέφσκι" μας ανακοίνωσε ξημερώματα που έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής και βεβαίως εμείς που οδηγούσαμε δεν του χαλάσαμε το χατίρι.

Κάναμε μια παράκαμψη διαρκείας τριών ωρών, περάσαμε από το Ντούραμ και όταν ο θυρωρός των εγκαταστάσεων του πανεπιστημίου μας είπε ότι ο "Coach Κ" βρισκόταν σε διακοπές, ο Μάκης πήρε ένα χαρτί και του άφησε ένα ιδιόχειρο μήνυμα με τους χαιρετισμούς του!

Η διάλεκτος του Ταύρου και η άμυνα-σταυρός

Αυτός ήταν ο Μάκης μας: ακραιφνής μπασκετάνθρωπος, ακέραιος και αξιοπρεπής άνθρωπος, αληθινός άντρας, υπέροχος οικογενειάρχης και ένας τύπος που το έλεγε η καρδιά του...

Ο Μάκης μας, λοιπόν...

Ο Μάκης μας ο οποίος ήταν ικανός στην ίδια πρόταση να βάλει το "εν πολλοίς", ένα αρχαιοελληνικό ρητό και μια μάγκικη έκφραση που για να τη μεταφράσει κάποιος χρειαζόταν λεξικό από τη διάλεκτο των καφενείων του Ταύρου!

Ο Μάκης μας που την παραμονή του ημιτελικού της Εθνικής με τους Αμερικανούς στο Τορόντο μας προανήγγειλε ότι "θα παίξουμε άμυνα-σταυρό" και όταν –προς επιβεβαίωση-τον ρώτησα εάν εννοεί τη ζώνη 1-3-1, έβαλε τα γέλια και εξήγησε: "Όχι ρε. Εννοώ ότι θα κάνουμε τον σταυρό μας και θα βγούμε να παίξουμε"!

Η παρτίδα, ο "Ιστορικός" και τα σφιγμένα γάλατα

Ο Μάκης μας που πάντοτε έλεγε πως "την παρτίδα πρώτα τη σώνεις και μετά την κερδάς", αλλά τη δική του, εξ ορισμού δύσκολη παρτίδα, δεν κατάφερε ούτε να τη σώσει, ούτε να την κερδίσει

Ο Μάκης μας που νομίζω πως ήταν ο πρώτος ο οποίος λανσάρισε, διέδωσε και καθιέρωσε, το προσωνύμιο "Ιστορικός" για τον Πανιώνιο...

Ο Μάκης μας που όταν δυσκόλευαν οι καταστάσεις, πάντοτε έλεγε ότι "τώρα σφίγγουν τα γάλατα"...

Ο Μάκης μας που τον ρωτούσες "Τι κάνεις;" και απαντούσε "υπομονή και τσιγάρο"...

"Φιλιππινέζα δεν υπάρχει"

Ο Μάκης μας που είχε ηχογραφήσει το εξής μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή του σπιτιού του: "Μικροί και μεγάλοι την έχουν κοπανήσει από το σπίτι. Άλλοι πήγαν για δουλειά και άλλοι για γράμματα. Φιλιππινέζα δεν υπάρχει για ιδεολογικούς και οικονομικούς λόγους, οπότε κάντε τα κουμάντα σας και αφήστε μήνυμα"!

Ο Μάκης μας που μετά τη νίκη επί του Καναδά στον προημιτελικό του Μουντομπάσκετ του 1994 στο Τορόντο έβαλε τα κλάματα στη ζωντανή σύνδεση της ΕΡΤ και λίγα λεπτά αργότερα μπήκε χοροπηδώντας στην αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου και παραβιάζοντας το... πρωτόκολλο (το οποίο ούτως η άλλως το έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια) άρχισε να χοροπηδάει και να φωνάζει "Ελλάς, Ελλάς"!

"Η Αυτοκρατορία και οι φτωχοί νομάδες"

Ο Μάκης μας τον οποίο ο Άρης έσυρε στα δικαστήρια με αφορμή εκείνη τη δήλωση του, η οποία παγιώθηκε κιόλας ως προσωνύμιο των Θεσσαλονικέων, ότι "εμείς είμαστε οι φτωχοί νομάδες και αυτοί μια αυτοκρατορία μέσα κι έξω από τα γήπεδα"...

Ο Μάκης μας που σύρθηκε στα δικαστήρια και από τον ΠΑΟΚ για ένα σχόλιο του...

Ο Μάκης μας που όταν σταμάτησε το μπάσκετ και με την προοπτική να αναλάβει εν ευθέτω χρόνω την τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου πρόλαβε ο μπαγάσας να επισκεφτεί και να μαθητεύσει σε 13 διαφορετικά πανεπιστήμια μέσα σε έξι μήνες, γνωρίζοντας εκείνη την εποχή τον Ντιν Σμιθ, τον Μπόμπι Νάιτ και τον Μάικ Σιζέφσκι...

"Ψώνιο, βλάκας και κορόιδο"

Ο Μάκης μας που όταν κάποτε του ζήτησα να φιλοτεχνήσει το προφίλ του, δεν δίστασε να αυτοπροσδιορισθεί ως εξής: "Εραστής του μπάσκετ σε βαθμό ψώνιου, καλόβολος σε βαθμό βλάκα, συναισθηματικός σε βαθμό κορόιδου και κορόιδο που ασχολείται μονάχα με το γήπεδο και όχι με το παρασκήνιο σε βαθμό κακουργήματος".

Είχα μείνει τότε με ανοιχτό το στόμα από το αυτομαστίγωμα του και για να με συνεφέρει δευτερολόγησε: "Δεν μετανιώνω όμως αδερφέ. Η μοίρα μ’ έταξε να είμαι από την πλευρά των ρομαντικών και δεν της κρατώ καμία κακία"...

Οι αναποδογράφοι και οι Χότζες!

Ο Μάκης μας που όταν τσατιζόταν από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, μας τσουβάλιαζε όλους αποκαλώντας μας "αναποδογράφους" και "τυφλοπόντικες"!

Ο Μάκης μας, που όταν διαψευδόταν στις προβλέψεις του ή γνώριζε μια απροσδόκητη ήττα, αυτοσαρκαζόταν λέγοντας "γίναμε Χότζες"!

Ο Μάκης μας, ο οποίος δεν ανακάλυψε, αλλά εκτόξευσε το ταλέντο του Φάνη μας, για τον οποίο ήταν και προπονητής, και γκουρού και δεύτερος πατέρας και μεγαλύτερος αδερφός...

"Φτωχός και μόνος καουμπόης"

Ο Μάκης μας ο οποίος από εκεί ψηλά όπου κάθεται σταυροπόδι, ρεμβάζει, φιλοσοφεί και οργανώνει τις συνεδρίες του Θεού με τον Βούδα θα δει σήμερα (19/10) τη φανέλα του να σηκώνεται ψηλά στο γήπεδο της Γλυφάδας και δεν ξέρω αν θα αγαλλιάσει η ψυχή του…

Σίγουρα πάντως θα τραβάει μια βαθιά τζούρα από το τσιγάρο του και θα συνειδητοποιεί ότι, όπως αυτοσυστηνόταν και ο Λούκι Λουκ (για να γίνει κιόλας τραγούδι από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη) ήταν κι ελόγου του ένας "φτωχός και μόνος καουμπόης".

Καουμπόης με κουλτούρα νομάδα και Ινδιάνου!