O Σαλβαδόρ Νταλί είχε πει κάποτε μια κουβέντα που δεν απέχει από τη λογική και ως θέμα συζήτησης (θαρρώ πως) ταιριάζει στην προκειμένη περίπτωση…

«Μην αποζητάτε την τελειότητα, είναι μια ουτοπία που δεν θα την φτάσετε ποτέ»!

Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται ο Εργκίν Αταμάν την τελειότητα της ομάδας του, αλλά ίσως αυτή η εξιδανικευμένη και ενδεχομένως ανέφικτη φάση δεν απέχει πολύ από την εικόνα που παρουσίασε χθες (30/10)!

Σύμφωνοι οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης δεν σκότωσαν δα και κανένα ανήμερο θεριό: τη Βιλερμπάν καταβρόχθισαν, αλλά ακόμη και υπερπηδώντας ένα μάλλον χαμηλό εμπόδιο, φανέρωσαν κάποιες αρετές που αποτελούν την πανοπλία τους στον καινούργιο πόλεμο για τα σκήπτρα…

Ποιες είναι αυτές;

Τα πολλά "Άριστα 10"!

Πέρα από την άνετη και εντυπωσιακή επικράτηση, η οποία από το 2-2 τους έφερε στο 4-2, σε αυτό το ματς αρίστευσαν σε κάποια στοιχεία που αποτελούν τα εκ των ων ουκ άνευ προαπαιτούμενα στην επιχείρηση υπεράσπισης των σκήπτρων τους…

Η σοβαρότητα έως το τελευταίο δευτερόλεπτο, ο υψηλός δείκτης αυτοσυγκέντρωσης, ο μεγάλος βαθμός ενέργειας, η ωριμότητα, η κυριαρχικότητα, η αμυντική θωράκιση (που έριξε κατά 13 πόντους τον μέσο όρο της ομάδας της Λυών), τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας, τα καίρια κτυπήματα σε όλες τις αδυναμίες των αντιπάλων τους, ο πλουραλισμός (στο πλαίσιο του οποίου σκόραραν και οι 12 παίκτες), το εκ προοιμίου διαβασμένο παιχνίδι, ο μη εξατμιζόμενος ενθουσιασμός, ο συνδυασμό της ουσίας με το θέαμα, ε, διάβολε, όλα αυτά δεν είναι μήτε λίγα, μήτε ευκαταφρόνητα πολλώ δε μάλλον όταν συμπίπτουν!

Η (μη) παγίδα του ντέρμπι και η βόλτα στο GlassFloor!

Α, για να μην το ξεχάσω: αρίστευσαν και σε μια άσκηση που πάντοτε αποτελεί την παγίδα των ομάδων μετά από μια νίκη σε ντέρμπι αιωνίων, καθώς δεν έμειναν σε ό,τι συνέβη την Κυριακή στο Νέο Φάληρο, αλλά το άφησαν πίσω τους και πήγαν στην επόμενη σελίδα.

Το ματς δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική για τον απλούστατο λόγο ότι ο Παναθηναϊκός χάρη στη χαοτική υπεροχή του το μετέτρεψε εξ υπαρχής σε κάτι σαν μια βόλτα στο πάρκο…

Η μάλλον σε μια βόλτα στο GlassFloor!

Oι Πράσινοι ξόδεψαν (sic) ένα ολόκληρο δωδεκάλεπτο μέχρι να αστοχήσουν για πρώτη φορά σε σουτ δυο πόντων και προφανώς μια ομάδα που εκκίνησε με 10/10 δίποντα, κυριαρχούσε στα ριμπάουντ και έπαιζε σε υψηλούς ρυθμούς δεν θα μπορούσε να απειληθεί και δη από τη Βιλερμπάν.

Ο υπερβάλλων ζήλος και τα λάθη

Δεν απειλήθηκε ακόμη κι όταν εξαιτίας του υπερβάλλοντος ζήλου της «πούλαγε» τις μπάλες και βρέθηκε να έχει υποπέσει σε επτά λάθη στα πρώτα 13 λεπτά!

Ε και;

Ακόμη και τότε, από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε αποκτήσει μπόλικο… λίπος, η διαφορά δεν έπεσε σε μονοψήφιο νούμερο, ενώ προϊόντος του χρόνου μεγάλωνε και έφτασε μέχρι το +27, παρά το γεγονός ότι πέταξε κιόλας στα σκουπίδια εννέα ελεύθερες βολές.

Η δουλειά έγινε όμορφα, εύκολα, άκοπα και παστρικά, ένα το κρατούμενο…

Από εκεί και πέρα μιλούν και τα νούμερα, όχι μόνο τα χθεσινά, αλλά και τα περασμένα και σπεύδω να τα κάνω… πενηνταράκια!

Άφαντοι ο Μαλεντόν και ο Ντε Κολό

• Ο Τεό Μαλεντόν μπήκε σεινάμενος κουνάμενος στο ΟΑΚΑ, κουβαλώντας έναν μέσο όρο 18.2 πόντων και όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης έφυγε σαν βρεγμένη γάτα, έχοντας βάλει έναν παραπάνω από… εμένα που έβλεπα το ,ματς από την τηλεόραση, δηλαδή έναν!

• Για να μείνω σε αυτό το σαρκαστικό πνεύμα, ο καθ’ όλα σεβάσμιος Νάντο ντε Κολό, ο οποίος τυγχάνει κιόλας να είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της EuroLeague έβαλε όσους κι εγώ, δηλαδή κανέναν!

Η βουτιά του Μήτογλου

Ως λάτρης της σημειολογίας κρίνω σκόπιμο να απομονώσω μια φάση που θα μπορούσε να απεικονίσει και να συμπυκνώσει όλο το νόημα του ματς…

Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, ο Ντίνος Μήτογλου βούτηξε με πάθος και αυταπάρνηση πάνω στο παρκέ για να σώσει μια κατοχή, ενώ οι Πράσινοι προηγούνταν ήδη με διαφορά 15 πόντων (38-23) και ο λεγάμενος δεν είχε λόγο να… γκρεμοτσακιστεί!

Δεν έχω πολλά να γράψω, αλλά θα επαναλάβω σε επηυξημένη και βελτιωμένη έκδοση κάτι που ανέφερα και στον απόηχο της νίκης του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού και αφορά τον Λορέντζο Μπράουν…

Το GPS και ο άλλος… Μπράουν

• Μια ημέρα που πήγαινε για προπόνηση, ο πρωταθλητής Ευρώπης με την Ισπανία το 2022, έκανε λάθος στην πλοήγηση και αντί για το ΟΑΚΑ βρέθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο! Ένα το κρατούμενο, λοιπόν…

• Μετά τα πρώτα ματς προετοιμασίας δήλωσε ευθαρσώς ότι «δεν έχω ρυθμό και πρέπει να δουλέψω για να τον βρω»

• Πριν από δυο εβδομάδες στο ματς με τη Ρεάλ ο Αταμάν τον πάρκαρε στον πάγκο μετά από μόλις τρία λεπτά και 39 δευτερόλεπτα συμμετοχής, διότι όπως είπε τότε «ήθελα να δώσω ρυθμό στον Σλούκα».

• Η πλάκα είναι ότι με αυτό το καψόνι (αποδεικνύεται πλέον ότι) ο Τούρκος προπονητής έδωσε ρυθμό στον Μπράουν ο οποίος από εκεί και πέρα είναι φωτιά και λάβρα: σε τέσσερα διαδοχικά ματς (ΑΕΚ, Φενέρμπαχτσε, Ολυμπιακός, Βιλερμπάν) μοστράρει συνολικά 69 πόντους (με 11/22 δίποντα, 13/17 τρίποντα, 8/10 βολές), 17 ριμπάουντ, 15 ασίστ και τέσσερα κλεψίματα!

Το εργαλείο του Μπο Κρουζ

Πριν από δυο χρόνια όταν η Ισπανία στεφόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης, ο Μπράουν είχε δίπλα του τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο οποίος οργίασε στον τελικό με τη Γαλλία…

Ο υποδυθείς τον Mπο Κρουζ στην ταινία «Hustle» φόργουορντ δεν έθελξε για κάμποσους λόγους στην περυσινή σεζόν, αλλά επέστρεψε δριμύτερος εφέτος και κόντρα στη Βιλερμπάν «έγραψε» 13 πόντους, πέντε ριμπάουντ, τέσσερις ασίστ και ένα κλέψιμο χώρια που δικαιώθηκε εκ των υστέρων για ένα καλάθι που εκ παραδρομής του «έκλεψαν» και το πίστωσαν στον Κέντρικ Ναν!

Σωστό εργαλείο ο τύπος και μάλιστα όχι μιας χρήσεως.