Γιάννης Αντετοκούνμπο: Να 'τος, να 'τος ο πρωταθλητής

Κρίμα που δεν κρατούσα από την αρχή της σημερινής συνέντευξης Τύπου του Γιάννη και του Θανάση τα transcripts κατά πώς τα λένε και οι Αμερικάνοι.

Στ’ αλήθεια κρίμα, διότι θα είχα καταγράψει επακριβώς πόσες φορές είπε ο Γιάννης την ίδια λέξη.

Αυτή την τόσο απλή, αλλά και τόσο περίπλοκη λέξη.

Δουλειά!

Εδώ ταιριάζει γάντι αυτό που είπε κάποτε ο συχωρεμένος ο Βρετανός κομμωτής Βιντάλ Σασούν και αποτελεί την επιτομή της εξέλιξης των πραγμάτων στη ζωή.

Το μόνο μέρος στο οποίο η επιτυχία προηγείται της εργασίας είναι το λεξικό!

Ταιριάζει επίσης εδώ μια κουβέντα που μου είχε πει πριν από καμιά κάμποσα χρόνια ο νυν Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Γιώργος Μαυρωτάς.

"Είχα ταλέντο στη δουλειά"

Σε μια συνέντευξη, ανατρέχοντας στη λαμπρή καριέρα του στο γουότερ πόλο, τον είχα ρωτήσει τι έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο στην επιτυχία του, το ταλέντο ή η δουλειά.

«Είχα ταλέντο στη δουλειά» μου αποκρίθηκε και με αποστόμωσε!

Παρομοίως και ο Γιάννης, έχει απίστευτο ταλέντο στο πώς δουλεύει ο άτιμος!

Για τον ρηξικέλευθο Βιντάλ Σασούν έλεγαν ότι άλλαξε τον κόσμο με ένα ψαλίδι!

Δεν ξέρω εάν ο Γιάννης μπορεί να αλλάξει τον κόσμο με μια μπάλα: μπορεί ναι, μπορεί και όχι.

Σίγουρα πάντως έχει περισσότερες πιθανότητες να τον αλλάξει με μερικές κουβέντες του: μερικές σαν αυτές που ξεστόμισε χθες στην αίθουσα του αεροδρομίου, φορώντας μάλιστα το φούτερ του.

Αμ’ αυτό πάλι, με ξεπερνάει: είχε καύσωνα, το θερμόμετρο έπαιζε πάνω από τους σαράντα βαθμούς, έσκαγε ο τζίτζικας, απορώ πώς δεν έσκαγε ο Γιάννης!

Είπε πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα σήμερα ο πρωταθλητής και MVP του ΝΒΑ.

Πρωταθλητής (και) της καρδιάς μας

Παρεμπιπτόντως τώρα δικαιούται να μοστράρει την αφεντομουτσουνάρα του και με την ιδιότητα του πολυτιμότερου παίκτη, διότι όπως είπε πει πέρυσι μετά την απονομή του δεύτερου βραβείου, «μη με λέτε MVP μέχρι να βγω πρωταθλητής».

Βγήκε πρωταθλητής.

Δικαιούται λοιπόν να συστήνεται και ως MVP, το δίχως άλλο!

Είναι πρωταθλητής στην πραγματικότητα, αλλά είναι και πρωταθλητής στις καρδιές μας!

Δυο σε ένα!

Και Ιωάννης, αλλά και… Ιωάννου!

Ευρισκόμενος εκτός Αθηνών και παρακολουθώντας στο ένα μισό της τηλεοπτικής οθόνης τον Γιάννη και στο άλλο μισό τον Ντόντσιτς και τον Ρούμπιο, κρεμόμουν από τα χείλη τους.

Εννοώ τα χείλη και του Ιωάννη, αλλά και του (Βαγγέλη) Ιωάννου!

Βρισκόταν εξ ορισμού σε μειονεκτική θέση ο Ευάγγελος, αλλά θα πάρει το αίμα του πίσω στη συνέχεια του Ολυμπιακού Τουρνουά!

Ο Γιάννης είναι ο Γιάννης.

Ο Γιαννάκης (μας)!

Είναι αυτός που φαίνεται και φαίνεται αυτός που είναι.

Κάποιος που βάζει την πατρότητα πάνω από το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, άλλωστε αυτή τη στιγμή βαστάει τις χερούκλες του και τον Λίαμ και το «Larry O’Brien Championship Trophy», χώρια που προσεχώς έρχεται και το δεύτερο παιδί.

Μπορεί να ‘ρθει και το δεύτερο πρωτάθλημα, το βροντοφώναξε άλλωστε προτού καν στεγνώσουν τα δάκρυα του από την κατάκτηση του πρώτου.

Στο Praktiker για τρυπάνια!

Ο Γιάννης δεν έχει ξεφύγει από τα ανθρώπινα μέτρα, παραμένει προσγειωμένος και συνεχίζει να ανακαλύπτει τον εαυτό του, χωρίς να ξέρει κιόλας ποιο είναι το ταβάνι του.

Δεν ξέρει ο μπαγάσας εάν το έχει τρυπήσει ή αν πρέπει να περάσει μια βόλτα από τα Praktiker για να αγοράσει μια ντουζίνα από τρυπάνια!

Ο Γιάννης δεν ξεχνάει από πού εκκίνησε, ποια διαδρομή έχει διανύσει και πώς έφτασε στην κορυφή: το είπε κιόλας σήμερα ότι «κάποτε έλεγα “κάτσε να βάλω πρώτα κανένα σουτάκι” και εκείνη την εποχή δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα έφτανα να γίνω πρωταθλητής του ΝΒΑ».

Το δε μέλλον άδηλον, παλικάρι μου!

Τον Γιάννη τον είδε η δουλειά και κρύφτηκε από το φόβο της και από τη ντροπή της!

Το λιώσιμο και ο Ομπράντοβιτς

Δεν έχω βάλει πράκτορες για να τον παρακολουθούν, αλλά βάζω στοίχημα ότι αυτό που είπε το πρωί το εννοούσε και δεν το είπε για πλάκα.

Το απόγευμα θα πήγε σε κάποιο γυμναστήριο για να λιώσει στα βάρη και σήμερα θα κάνει κανονική προπόνηση!

Το ίδιο μου είχε πει το βράδυ της 6ης Μαΐου του 2007 έξω από το ξενοδοχείο Caravel ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Δυο ώρες νωρίτερα στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης και σε μια ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη τον είχα ρωτήσει ποιος ήταν ο επόμενος στόχος του, έχοντας στο μυαλό μου την προοπτική του repeat στο Final 4 της Μαδρίτης.

«Ο επόμενος στόχος είναι η αυριανή προπόνηση» μου απάντησε.

Ο Παναθηναϊκός δεν πέτυχε τότε το repeat, δεν προκρίθηκε καν στα play offs της σεζόν 2007-08.

Και οι Μπακς του χρόνου μπορεί να αποτύχουν στην υπεράσπιση των σκήπτρων του, κανείς άλλωστε δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την παντοτινή επιτυχία.

Τον Γιάννη δεν τον απασχολεί επίσης το να είναι ή να γίνει προσεχώς η εικόνα του ΝΒΑ, κάτι που, διάβολε, θα ήταν θεμιτό ως τάση υστεροφημίας ή ακόμη και… ματαιοδοξίας μέσα στο αδυσώπητο star system της Αμερικής.

Τον νοιάζει όμως να κατακτήσει έναν τίτλο ή ένα μετάλλιο με την ελληνική σημαία.

Αμήν και πότε αγόρι μου!

"Βάλε καμιά βολή ρε bro"!

Κάποτε έκανε δεκτό το challenge του συχωρεμένου του Κόμπε Μπράιαντ, τώρα αποδέχεται ασμένως τις προκλήσεις που του βάζει ο Θανάσης.

Κι αυτό το είπε σήμερα αυτοσαρκαζόμενος, όταν μαρτύρησε τι του λέει ο αδερφός του.

«Βάλε καμιά βολή ρε bro!

Λίγο αργότερα είπε μια μεγάλη κουβέντα ο ίδιος ο Θανάσης.

«Όταν ήμασταν μικροί και δεν είχαμε να φάμε δεν μας ένοιαζε αν βάζαμε ή αν χάναμε το τρίποντο»!

O Γιάννης δεν έχει απωθημένα και ενοχές.

«Είμαι εντάξει με αυτό που είμαι» είπεν και ελάλησεν.

Η πρόκληση του είναι η προφανής και την εξομολογήθηκε σήμερα, ανεβάζοντας τον πήχη του(ς).

«Μπορούμε να το ξανακάνουμε; What’s next?»

Προς το παρόν ο επόμενος στόχος είναι το σουλάτσο που θα κάνει στα Σεπόλια και στου Ζωγράφου, περιφέροντας το τρόπαιο εν μέσω θεατών από τους οποίους μάλιστα ζήτησε να φορούν τις μάσκες τους: ένα road show που δεν θα το κάνει φιγουρατζίδικα και για το θεαθήναι τοις ανθρώποις, αλλά επειδή αυτή η ανάγκη πηγάζει από τα εσώψυχα του.

Εθιστικό ή μεθυστικό;

Τελικά είναι κι αυτό εθιστικό!

Εδώ ήρθαμε, όπως λέγαμε παλιά στο σινεμά: στο εθιστικό συναίσθημα αναφέρομαι που ήταν η δεύτερη πιο συχνή έκφραση της σημερινής συνέντευξης Τύπου, μετά τις αναφορές του στη δουλειά.

Για να πω την αμαρτία μου στην αρχή μπερδεύτηκα και δεν καταλάβαινα εάν έλεγε ότι το συναίσθημα είναι εθιστικό ή μεθυστικό.

Όταν αργότερα το επανέλαβε, κατάλαβα ότι μιλούσε για κάτι εθιστικό.

Απλώς στην προκειμένη περίπτωση ό,τι ακούγεται ως εθιστικό είναι συνάμα και μεθυστικό και τούμπαλιν.

Ως ευ παρέστης, λοιπόν, πρωταθλητή (και) της καρδιάς μας!

Άδραξε την κάθε μέρα και συνέχισε να μας κάνεις υπερήφανους όχι επειδή καρφώνεις, κάνεις ωραία eurostep, ζαλίζεις τους αντιπάλους του με τα θεαματικά spin moves και δρέπεις δάφνες, αλλά επειδή είσαι αυτός που είσαι.

Και επίσης διότι είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, οπότε περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!