Ο Γιάννης θέλει να έχει ρόλο στις αποφάσεις και έρχεται στην Ελλάδα για τον Λίαμ

Μου ήρθε ταμπλάς την ώρα που έμπλεος ανυπομονησίας και ενθουσιασμού, ετοιμαζόμουν να γράψω αυτό το πρωτόλειο μου εδώ...

Το είχα που το είχα ένα άγχος (ναι, στο λόγο της τιμής μου το είχα), μου ήρθε κατακέφαλα και η ευγενική σύσταση: εκ της διευθύνσεως, που λένε, έλαβα τη ντιρεκτίβα να μη γράψω πάνω από 1.000 λέξεις!

Ρε Βλαχόπουλε πας καλά; Εγώ που αν μη τι άλλο αυτοσυστήνομαι ως γραφιάς, τις χίλιες λέξεις τις ξοδεύω μονάχα για τον πρόλογο μου!

Ενίοτε και μονάχα για το εισαγωγικό lead!

Εν πάση περιπτώσει, κάνω την καρδιά μου πέτρα, ζητώ συγνώμη από τη... φλυαρία μου και υπόσχομαι να την αποκαταστήσω σε πρώτη ευκαιρία...

Στα υπόλοιπα νέα της ημέρας, Γιάννη μου το μαντίλι σου κι ας είναι λερωμένο!

Είναι λερωμένο, αλλά ο μορφονιός μας από τα Σεπόλια θα ήθελε να το 'χει και ιδρωμένο: ας όψεται, όμως (και) ο εθνικός μας αστράγαλος που ήταν κομματάκι τζαναμπέτης και δεν τον άφησε να παίξει τα ρέστα του στον πέμπτο αγώνα των Μπακς με τους Χιτ...

Για τη γούνα των Χιτ, παρεμπιπτόντως, έχω κάμποσα ράμματα, αλλά καιρός φέρνει τα λάχανα των Ράπτορς, καιρός τα παραπούλια των Σέλτικς, οπότε επιφυλάσσομαι για τις επόμενες μέρες...

Πάλι φλυαρώ, που να πάρει η οργή και θα μου σωθούν οι... ρουφιάνες οι λέξεις!

Λοιπόν, no news, good news...

Bάρεσαν τα τέλια στο Μιλγουόκι και επιβεβαιώνεται πανταχόθεν ότι « σα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να έχει ο πεθερός»: όπερ μεθερμηνευόμενον, αφού ο Γιάννης και οι Μπακς γουστάρουν –και το διαλαλούν πομπωδώς- να εξακολουθήσουν να συνευρίσκονται στην ίδια παστάδα, όσοι σφετερίζονται τα κάλλη του Greek Freak μπορούν να συμβιβαστούν με την ατάκα που λέει μια κοκότα στην ταινία « Καλώς ήρθες το δολάριο»...

Σάμπως και δεν θα μπορέσω!

Ο Γιάννης είπε ότι θέλει να μείνει και οι Μπακς δεν έχουν καμιά διάθεση να του κάνουν έξωση: αμφότερες οι δυο πλευρές διαθέτουν την ίδια ατζέντα και όχι διαφορετική, απλώς μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα αρχίσουν να την προσαρμόζουν στην πραγματικότητα.

Ως πραγματικότητα δεν νοούνται τόσο ο θλιβερός αποκλεισμός από το Μαϊάμι και το πισωγύρισμα σε σχέση με την περυσινή σεζόν, όσο τα αχαρτογράφητα ύδατα, εντεύθεν και εκείθεν της λίμνης του Μίσιγκαν, τα οποία καθιστούν υποθετικό και σχετικό ακόμη και το ύψος του supermax συμβολαίου που είναι αποφασισμένοι να προσφέρουν οι Μπακς στον Γιάννη.

Δεδομένου ότι η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω σε όλα τα επίπεδα, το Salary Cap δεν αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Ψηλαφίζοντας την υπόθεση, δεν ανακάλυψα την Αμερική, αλλά επιβεβαίωσα αυτό που ούτως η άλλως ο κόσμος έχει τούμπανο: οι δυο πλευρές διέπονται από αμοιβαία σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης, χώρια που ο Γιάννης έχει εξ απαλών ονύχων βαθιά εντυπωμένη στη νοοτροπία του τις έννοιες της πίστης και της αφοσίωσης.

Πάει να πει, δεν είναι της ξεπέτας και του « όπου φυσά ο άνεμος» βρε αδερφέ...

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η διάθεση, αλλά ούτε η καμουφλαρισμένη πρόθεση της ανταλλαγής, ενόψει της λήξης του τρέχοντος συμβολαίου το καλοκαίρι του 2021. Την ίδια στιγμή όμως και οι δυο συμβαλλόμενοι βάζουν κάποιες επί πλέον πινελιές στο κοινό κάδρο τους...

Ο Γιάννης θα προσέλθει στο τραπέζι της κουβέντας με τους Μπακς ζητώντας δυο πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με το χρήμα, αλλά με το... πνεύμα του νταλαβεριού τους: ένα πουλάκι μου μαρτύρησε ότι θέλει και θα διεκδικήσει να γίνει πιο ενεργός στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν στη λειτουργία της ομάδας και θα ζητήσει κάποιες ρυθμίσεις επ’ αυτού του σκέλους...

Για να μην παρερμηνευθεί αυτό που μόλις έγραψα, ο μορφονιός μας από τα Σεπόλια δεν επιδιώκει να γίνει ο... νταβατζής της ομάδας, αν και μετά από επτά χρόνια και όντας αυτός που είναι (ο αναμενόμενος και προσδόκιμος δις MVP της κανονικής περιόδου) θα το εδικαιούτο.

Στο κάτω κάτω δεν θα ήταν ο πρώτος, αλλά ούτε ο μόνος σούπερ σταρ που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις (προπονητών, συμπαικτών και αγωνιστικής τεχνοτροπίας) στο ΝΒΑ!

Ονόματα δεν λέω, υπολήψεις δεν θίγω, αλλά είναι σαν το τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια (της έπαυλης) του ΛεΜπρόν!

Αυτή η διάθεση του έχει διπλή ανάγνωση: αφενός την επιθυμία του να συμβάλει από το δικό του (αγωνιστικό) μετερίζι στην αναβάθμιση του status της ομάδας και αφετέρου να αναπτύξει ακόμη περισσότερο την ηγετική φυσιογνωμία του, που μέχρι στιγμής εμπίπτει στο λεγόμενο «leadership by example».

Ο Γιάννης δεν είναι ηγέτης, όπως άλλοι παίκτες που το φωνάζουν και το «πουλάνε», αλλά κάποιος ο οποίος συνήθιζε να ηγείται μέσω του παραδείγματος που δίνει με τη ρουτίνα και τη συμπεριφορά του.

Τώρα απ’ ό,τι φαίνεται, σκοπεύει να βγει πιο μπροστά και να γίνει πιο ενεργητικός και διεκδικητικός στο πώς θα ενισχυθεί και θα πορευθεί η ομάδα ενόψει της επόμενης σεζόν, στην οποία προφανώς μια τρίτη αποτυχία (πρόκρισης στους τελικούς και επιχείρησης κατάκτησης του τίτλου) θα είναι παντελώς αχώνευτη.

Τα «θέλω», τα «μπορώ» και τα «πρέπει» των δυο πλευρών ταιριάζουν. Το ίδιο και τα χνώτα τους. Οψόμεθα, άλλωστε, όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, τα υπόλοιπα θα τα βρει η υπηρεσία και στο κάτω κάτω ο Γιάννης είναι τόσο αγαπητός και ψυχούλα ώστε μπορεί να προσελκύσει παίκτες για να τον πλαισιώσουν...

Πάλι ονόματα δεν γράφω, υπολήψεις δεν θίγω, αλλά έχω πάντοτε στο μυαλό μου εκείνη τη δήλωση που είχε κάνει ο Κέβιν Ντουράντ για το τοξικό περιβάλλον στις ομάδες του ΛεΜπρόν...

Να τα λέμε και να τα γράφουμε αυτά ακόμη κι αν ανήκουμε (όπως εγώ και μάλιστα φανατικά) στο κίνημα των... Λεμπρονιστών!

Η αυλαία της σεζόν έπεσε απροσδόκητα, πρόωρα και άδοξα για τους Μπακς, αλλά ο Γιάννης δεν σκοπεύει να βαδίσει στα περυσινά χνάρια του Τζορτζ Χιλ και να πηγαίνει για ψάρεμα την ώρα που θα παίζονται οι τελικοί.

Διάβολε, έχει κάτι καλύτερο να κάνει: να πάρει όλη τη φαμίλια του, να ανέβουν στο αεροπλάνο και να έρθουν φορώντας βεβαίως τις μάσκες τους στην Ελλάδα!

Αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, άλλωστε υπάρχει λόγος για το ταξίδι...

Πέρα από τη δεδομένη επιθυμία του να αποφορτισθεί μετά την αποτυχία των Μπακς και να δει τους φίλους του, ο «Μονόκερως του ΝΒΑ» θέλει να βγάλει και ελληνικό διαβατήριο στον κανακάρη του...

Το έχει πει άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο, πολύ προτού γεννηθεί ο Λίαμ Τζέιμς, ότι « τα παιδιά μου θα ζήσουν στην Αμερική, αλλά θέλω να έχουν την Ελλάδα μέσα τους και να μιλούν τη γλώσσα μας»!
ΥΓ: Βλαχόπουλε, μαζί με αυτό το υστερόγραφο μου βγήκαν 1078 (λέξεις), να τ’ αφήσω;