Ο Γκάλης, ο Φάνης και η κορνίζα του Παπανικολάου

Το είπε ο Δημήτρης Ιτούδης, αλλά ποιος τον ακούει!

Το είπε ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου, αλλά κι αυτόν ποιος τον ακούει...

Κι ελόγου μου το έγραψα, αλλά δεν το τήρησα απολύτως!

Γι’ αυτό, λοιπόν, από σήμερα και εις το επέκεινα δεσμεύομαι, μπορώ να ορκιστώ κιόλας, πως δεν θα ξαναρίξω πενιά στα κείμενα μου ούτε για τον Σλούκα, ούτε για τον Καλάθη, ούτε για τον Ντόρσι, ούτε για καν για το Αντετοκουμπέικο των οποίων κιόλας η παρουσία παίζεται και πάντως δεν έχει αποκλεισθεί...

Έγραφα λοιπόν εδώ την περασμένη Παρασκευή επί λέξει τα εξής:

Να αγαπάμε αυτό που έχουμε

"Όπως είχε πει και κάποιος θυμόσοφος, "εάν δεν έχεις αυτό που αγαπάς, τότε να αγαπάς αυτό που έχεις"!

Το έχω ξαναγράψει αυτό για άλλες περιστάσεις και το επαναλαμβάνω και τώρα, διότι, διάβολε, σημασία από εδώ και πέρα δεν έχουν οι απόντες, αλλά οι παρόντες.

Είναι κιόλας δυσάρεστο για τους παρόντες να ακούνε διαρκώς την κουβέντα να στρέφεται γύρω από τους απόντες, άλλωστε γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι υποχρεωμένοι να βολέψουν τα ποδάρια τους σε πολύ ευρύχωρα παπούτσια χωρίς μάλιστα να βάλουν διπλές και τριπλές σόλες".

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν...

Υπάρχει και δεύτερο: λίγη ώρα αφότου δημοσιεύθηκε αυτό το κείμενο μού έστειλε ένα μήνυμα ο πάντοτε αυστηρός στις κρίσεις του Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου, ο οποίος (υπενθυμίζω ότι) κάθισε στον πάγκο της Εθνικής από τον Μάιο του 1989 έως τον Ιούλιο του 1994...

Πού έχετε κρύψει τον Γκάλη;

"Με ενοχλεί ότι τη μερίδα του λέοντος στη δημοσιότητα παίρνουν οι απόντες και όχι οι παρόντες για την Εθνική.

Σου θυμίζω, κάτι που δεν θυμάται και δεν γράφεται από κανένα σας. Τις παραμονές του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1990 που “τραυματίστηκε” ο Γκάλης, το όνομα του δεν αναφέρθηκε καθόλου μέχρι την επόμενη πρόσκληση. Μέχρι και ο προπονητής της Εθνικής Ισπανίας, ο Ντίαθ νόμιζε ότι τον έχουμε κρυμμένο"!

Έχει δίκιο ο «CoachK», μηδέ της πιλάλας του συχωρεμένου του Αντόνιο Ντίαθ Μιγκέλ, ο οποίος ρωτούσε νυχθημερόν που έχουμε κρύψει τον «Γκάνγκστερ»!

Φανάρα και ξερό ψωμί!

Δεν τον είχαμε κρυμμένο πουθενά και λίγες μέρες αργότερα (μετά την ήττα από τους Αμερικανούς στην παράταση, καθώς δεν μέτρησε το καλάθι του Νάσου Γαλακτερού) ο Γκάλης εμφανίσθηκε μεταμορφωμένος σε... Χριστοδούλου!

Φανάρα και ξερό ψωμί, με 32 πόντους, 10 ριμπάουντ, έξι ασίστ και τα ρέστα παγωτά!

Στον υπέρ πάντων αγώνα για να προκριθεί στην οκτάδα, η Εθνική νίκησε την Ισπανία με 102-93 και ο δόλιος ο Ντίαθ έψαχνε τον Γκάλη στην εξορία της Σάλτα!

Για την Ιστορία, ο «Γκάνγκστερ» τραυματίσθηκε ανήμερα τα 33^α γενέθλια του (23 Ιουλίου 1990), στον αγώνα του Τουρνουά Ακρόπολις με την Τσεχοσλοβακία στη Γλυφάδα

Έγινε βεβαίως κουβέντα γύρω από αυτή την υπόθεση, διότι αναπτύχθηκαν τόσο η φιλολογία σχετικά με τη σοβαρότητα της κατάστασης του, όσο και η θεωρία συνωμοσίας που είχε να κάνει (όπως και το 1988, όταν εντάχθηκε καθυστερημένα στην Εθνική ενόψει του Προολυμπιακού Τουρνουά) με τις σχέσεις του με τη διοίκηση τη; ΕΟΚ.

Γάσπαρης: "Κι εμείς σάμπως κολλάμε μπρίκια;"

Εν πάση περιπτώσει, ο Γκάλης δεν ακολούθησε την αποστολή στην Αργεντινή και τη θέση του στη δωδεκάδα πήρε ο Γιώργος Γάσπαρης (έναντι του Άγγελου Κορωνιού) ο οποίος έμπλεος αυτοπεποίθησης είχε προβεί σε μια δήλωση που προκάλεσε πάταγο...

"Μεγάλος παίκτης ο Γκάλης, αλλά κι εμείς εδώ είμαστε. Μπρίκια κολλάμε;".

Αυτό θέλω να ακούσω και από τους γκαρντ της Εθνικής οι οποίοι θα προσπαθήσουν να χωρέσουν στα παπούτσια των... ακατονόμαστων (sic) επωμισθούν τη δύσκολη αποστολή να κάνουν τη δουλειά όμορφα και παστρικά.

Να πουν, μαθές, πως δεν κολλάνε μπρίκια και να το αποδείξουν, άλλωστε ιδού η Μανίλα, ιδού και το πήδημα!

Χθες το απόγευμα, στην πρώτη συγκέντρωση της Εθνικής, ο Δημήτρης Ιτούδης αναφέρθηκε αναγκαστικά στις απουσίες, άλλωστε είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να τις διαχειρισθεί και κυρίως να τις καμουφλάρει...

Η δέσμευση του Ιτούδη

Είπε ό,τι είπε για έναν έκαστο εξ αυτών και κατέληξε στο προσήκον ηθικό δίδαγμα...

"Το πιο σημαντικό είναι οι παρόντες. Προφανώς είναι πολύ ηχηρά τα ονόματα των παικτών που απουσιάζουν ή αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά έχουμε τους παρόντες και είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε και να εκπροσωπήσουμε τα χρήματα της Ελλάδας με τη μεγαλύτερη περηφάνια".

Απ’ το στόμα σου, κόουτς και στου Θεού τ’ αυτί!

Η φανέλα μπροστά και πίσω

Είπε και κάτι άλλο -και μάλιστα στο καπάκι αυτής της αναφοράς του- ο Βεροιώτης προπονητής...

"Θα μου επιτρέψει ο αρχηγός μας, ο Κώστας Παπανικολάου, να χρησιμοποιήσω αυτό που είπε στην ομιλία του προς τους υπόλοιπους παίκτες πριν από την πρώτη προπόνηση: Παίζουμε γι’ αυτό που γράφει μπροστά η φανέλα μας (σ.σ. το Ελλάς), για να φτιάξουμε αυτό που γράφει πίσω (σ.σ. το όνομά του). Ο Κώστας είναι πολλά χρόνια στις εθνικές ομάδες και ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει".

Συμφωνώ, επαυξάνω και υπερθεματίζω, μάλιστα για να χρησιμοποιήσω μια πολύ συνηθισμένη και αγαπημένη έκφραση του ίδιου του Ιτούδη, αυτό ισχύει αναμφίβολα!

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, η Εθνική έπιασε από χθες δουλειά, έχοντας προβλήματα και εκκρεμότητες, αλλά ας μην τα βάφουμε κιόλας μαύρα, ούτε να μυξοκλαίμε...

Η υπέρβαση του 2009 και ... μολόγα τα Ζήση!

Στο παρελθόν, πολλάκις και κατ’ επανάληψιν, τέτοιες αντιξοότητες τη συσπείρωσαν και την ατσάλωσαν με αποτέλεσμα να πετύχει υπερβάσεις, όπως, επί παραδείγματι, στο EuroBasket του 2009, από το οποίο χρονολογείται κιόλας η μακρά και συνεχιζόμενη ως τις μέρες μας, περίοδος της ξηρασίας.

Το τι συνέβη τότε μπορεί κάλλιστα να το διηγηθεί στους νυν παίκτες ο τζένεραλ μάνατζερ Νίκος Ζήσης που υπήρξε ένας από τους φυσικούς αυτουργούς της κατάκτησης του χάλκινου μεταλλίου ερήμην (σε σχέση με την προηγούμενη διετία) του Δημήτρη Διαμαντίδη, του Θοδωρή Παπαλουκά, του Λάζαρου Παπαδόπουλου, του Μιχάλη Κακιούζη, του Κώστα Τσαρτσαρή και του Δήμου Ντικούδη.

Σε κάθε περίπτωση σοφώς έπραξε ο Ιτούδης που μαρτύρησε την ατάκα του Παπανικολάου και ακόμη σοφότερα είπεν και ελάλησεν ο αρχηγός...

Τα παιδιά παίζουν για την πατρίδα μας και αν τα καταφέρουν, τότε το αποτέλεσμα θα αποτελέσει μια προστιθέμενη αξία για την πάρτη τους!

Μια κορνίζα στα αποδυτήρια

Κανονικά από σήμερα κιόλας οι επιτελείς της Εθνικής θα έπρεπε να μεριμνήσουν ώστε να παραγγείλουν και να κρεμάσουν στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ μια κορνίζα στην οποία θα γραφτεί με πηχυαία γράμματα αυτή η ψαγμένη και ολόσωστη ατάκα του Παπανικολάου...

Η, μιας και ζούμε στην εποχή της ηλεκτρονικής επανάστασης, να την κάνουν είτε τίτλο σε γκρουπάκι στο WhatsApp ή στο Viber, είτε φόντο στα κινητά τηλέφωνα τους!

Σκέτο εικόνισμα θα πρέπει να την έχουν όλοι!

Μόνο και μόνο γι’ αυτή την πλατφόρμα οιστρηλασίας που έστησε, χώρια τα υπόλοιπα σέα του και μέα του, ο λεγάμενος δικαιούται να είναι αρχηγός.

Ηγέτης είναι ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως του εάν φέρει (και) το περιβραχιόνιο...