Για να πω την αμαρτία μου, τέτοιο ολίσθημα από την ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν το περίμενα!

Το εννοώ αυτό διότι, ως γνωστόν, οι Πειραιώτες διακρίνονται για την ανεξάντλητη ευρηματικότητα στις αναρτήσεις με τις οποίες προμοτάρουν τις κάθε λογής ανακοινώσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά στην προκειμένη περίπτωση υστέρησαν, εκτός κι αν επιφυλάσσονται δια τα περαιτέρω...

Στην περίπτωση του Γιάννη Καλαμπόκη αναφέρομαι και δεδομένου ότι δεν υπήρξε ακόμη επίσημη ανακοίνωση για την ένταξη του στο προπονητικό επιτελείο του Γιώργου Μπαρτζώκα (στη θέση του Μιχάλη Καλαβρού), τούς έχω έτοιμο το σενάριο και κυρίως το soundtrack…

"Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά"

Αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο τραγούδι των αδελφών Κατσιμίχα "Γέλα πουλί μου γέλα" και δη οι στίχοι "Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά" που κολλάνε γάντι στην περίσταση και μάλιστα εις διπλούν...

Πρώτα απ’ όλα ο "John Corn" (όπως είναι το παρατσούκλι του λόγω του επωνύμου του που παραπέμπει στο καλαμπόκι) επιστρέφει στον Πειραιά μετά από 19 χρόνια, καθόσον φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού από το 2003 έως το 2005 και βεβαίως θα διαπιστώσει πόσο αληθινό είναι το νόημα των στίχων...

Δεύτερον, ο Καλαμπόκης είναι εξ απαλών ονύχων μανιώδης θιασώτης των Κατσιμιχαίων μάλιστα πριν από είκοσι χρόνια, μαζί με τον τότε προπονητή του στο Παλαιό Φάληρο και μέντορα του, Κώστα Σορώτο έφτασαν μέχρι τον Βόλο για να παρακολουθήσουν μια συναυλία τους.

Για τις εντός του λεκανοπεδίου συναυλίες δεν το συζητώ: ήταν απίκο πάντοτε!

Η Παλατιανή, το Φάληρο και η πρεμούρα του Σορώτου

Έχει το χάζι της η ιστορία του Καλαμπόκη που από τα υπόγεια του ελληνικού μπάσκετ βρέθηκε στο ρετιρέ...

Γεννημένος ανήμερα τη γιορτή της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου του 1978 και μεγαλωμένος στο Ίλιον, παρουσίασε τα μπασκετικά πρωτόλεια του στους Νέους Παλατιανής και εκεί του έστησε ραντεβού η μοίρα του.

Το 1999 σε έναν αγώνα του πρωταθλήματος της Β’ κατηγορίας της ΕΣΚΑ βρέθηκε απέναντι στον Νίκο Καραγιάννη, ο οποίος τότε αγωνιζόταν στην Εστία Φιλίας και παράλληλα βρισκόταν στο πλευρό του Κώστα Σορώτου στον πάγκο του Παλαιού Φαλήρου...

"Ήρθε την άλλη μέρα ο Καραγιάννης και μού είπε ότι είδε ένα παιδί που μπορεί να παίξει στην Α2. Του είπα να τον ειδοποιήσει να έρθει να κάνει μια προπόνηση, όπως κι έγινε" θυμάται ο Σορώτος.

"Δεν χρειάσθηκε να τελειώσει εκείνη η προπόνηση. Στα πέντε λεπτά είχαμε καταλάβει ότι βρήκαμε ένα κελεπούρι και ζήτησα από τον πρόεδρο μας, τον αείμνηστο Γιάννη Σπανό, να υπογράψουμε αμέσως".

Μεροκάματο σε πρακτορείο Τύπου!

Εκείνη την εποχή ο Καλαμπόκης δεν μπορούσε να φαντασθεί τι τού επιφυλάσσει το μέλλον και συν τοις άλλοις έπρεπε να βιοπορίζεται κιόλας, μάλιστα τη σεζόν 2002-03 που επιφύλαξε στο Παλαιό Φάληρο τη μεγαλύτερη χαρά και την πιο δυσβάσταχτη απογοήτευση, έπιασε δουλειά σε ένα πρακτορείο Τύπου και ξύπναγε από τα χαράματα για να μοιράσει τις εφημερίδες στα περίπτερα!

Την περίοδο 2002-03 οι Φαληριώτες τερμάτισαν στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος της Α2 (πίσω από τον Απόλλωνα Πατρών και μπροστά από τον Ηλυσιακό) και εξασφάλισαν την άνοδο τους στην Α1, αλλά το όνειρο δεν πήρε ποτέ σάρκα και οστά λόγω της οικονομικής δυσπραγίας.

Πήγε στράφι η φιέστα

Πήγαν λοιπόν στράφι και ο μόχθος όλης της ομάδας (με προπονητή τον επανακάμψαντα μετά από διάλειμμα δυο ετών Σορώτο και με παίκτες τους Καλαμπόκη, Στεφανίδη, Βεντούρη, Μακρυδήμα, Τσοάκη Σκούταρη, Ντουμάνη, Χαραλαμπίδη, Λαμπράκο και Τοπούζη) και η ιστορική νίκη επί της Χαλκίδας στις 19 Απριλίου του 2003 στο Ρέστειο, όπου δεν έπεφτε καρφίτσα και η φιέστα της ανόδου στο επιγενόμενο ματς με τον Ιωνικό Νικαίας...

Όντας ο κορυφαίος παίκτης του Παλαιού Φαλήρου (όπου παρεμπιπτόντως δεν πρόλαβε να παίξει με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη, ο οποίος μεταγράφηκε το 1999 στη Δάφνη) ο Καλαμπόκης έπεσε γρήγορα στα ραντάρ των ομάδων της Α1 και δέχθηκε βολιδοσκοπήσεις από τον Ολυμπιακό, τον Μακεδονικό και το Περιστέρι.

"Κώστα, μπορεί ο Καλαμπόκης να παίξει στον Ολυμπιακό; Να τον πάρουμε;" ρώτησε ο Σταύρος Ελληνιάδης τον Σορώτο, που επίσης υπήρξε ο δικός του μέντορας του στον Πειραϊκό.

"Πάρε δρόμο από ‘δω, πήγαινε στον Ολυμπιακό"

"Με κλειστά μάτια, Σταύρο, σου το εγγυώμαι" απάντησε ο Σορώτος ο οποίος ήρε κιόλας τις επιφυλάξεις του ίδιου του "Ινδιάνου" λέγοντας του "πάρε δρόμο και πήγαινε στον Ολυμπιακό να αλλάξεις τη ζωή σου" και πλέον όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία: μια ιστορία που αναβιώνει τώρα με την επιστροφή του "Ινδιάνου" στον Ολυμπιακό.

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα "Ινδιάνο" τον βάφτισε ο Σορώτος επειδή το παιχνίδι του Καλαμπόκη στηριζόταν στο τρεχαλητό και στις φάσεις "ένας εναντίον ενός" .

Παρεμπιπτόντως ο Καλαμπόκης και ο Σορώτος κόντεψαν να ξανανταμώσουν μετά από 12 χρόνια στον Πανιώνιο, αλλά ο διεθνής γκαρντ που μόλις είχε αποχωρήσει από το Ρέθυμνο εντέλει παρουσίασε στο "Last Dance" της καριέρας του στην ΑΕΚ.

Ο Παππάς, ο Καζλάουσκας και το στοιχειωμένο μετάλλιο

Πήρε λοιπόν την προαγωγή ο Καλαμπόκης και μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, που τότε αγωνιζόταν στο γήπεδο του Κορυδαλλού, με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς και με assistants τον Θανάση Παπαχατζή και τον Χρήστο Παππά, τον οποίο ο Καλαμπόκης θα συναντήσει και τώρα, ως πρώτο τη τάξει συνεργάτη του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Στη διετία της καριέρας του με την ερυθρόλευκη φανέλα ο Καλαμπόκης βρέθηκε επίσης στη δούλεψη του Ντούσαν Σάκοτα, του Μίλαν Μίνιτς μαζί με τον Μίλαν Τόμιτς και του Γιόνας Καζλάουσκας, ο οποίος παρεμπιπτόντως το 2009 τον τίμησε συγκαταλέγοντας τον στην Εθνική ομάδα που κατέκτησε το χάλκινο (και στοιχειωμένο εδώ και 15 χρόνια) μετάλλιο στο EuroBasket, στο Κατοβίτσε.

Τα πεταχτάρια του Πρίντεζη και το "Βατερλό" με την Εφές

Στον Ολυμπιακό βίωσε μια μεταβατική και ιδιαζόντως ζόρικη περίοδο, υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς της δια ροπάλου διαταγής του Καζλάουσκας προς τον Γιώργο Πρίντεζη για να κόψει τα... πεταχτάρια και ένιωσε κι ελόγου του το σοκ και το δέος της συντριβής από την Εφές, εξαιτίας της οποίας κρυβόταν στα λαγούμια!

Στη συλλογική μνήμη του Ολυμπιακού η βραδιά της 9ης Δεκεμβρίου του 2004 μένει ανεξίτηλα χαραγμένη ως η πιο μαύρη κι άραχλη της ευρωπαϊκής ιστορίας του: μια εφιαλτική πανωλεθρία που όσοι την έζησαν δεν μπορούν να τη βγάλουν από το μυαλό τους...

Ανήμερα τη γιορτή της συλλήψεως της Αγίας Άννης, συνελήφθη (με την έτερη έννοια της λέξης) και ο Ολυμπιακός...

Πιάστηκε αιχμάλωτος και κάθε απόπειρα απόδρασης απέβη μάταιη, σε ένα ματς που εξελίχθηκε σε σκέτο «Βατερλό»!

Με το επί μέρους σκορ στη δεύτερη περίοδο να είναι 14-33 και με εκείνο στην τέταρτη 10-34, το 59-110 που αποτυπώθηκε όταν ήχησε η κόρνα της λήξης άφηνε ερείπια τα οποία παρέπεμπαν σε βιβλική καταστροφή ή στη Δευτέρα Παρουσία!

Τα ύστερα του κόσμου!

Ο Κόκκαλης, ο Σόλομον και ο Στίβεν Τζέραρντ

Τα σήμαντρα είχαν αρχίσει να βαράνε πολύ νωρίτερα: τρία λεπτά πριν από την ανάπαυλα, στη θέα του 28-49, δεκάδες οπαδοί του Ολυμπιακού άρχισαν να φωνάζουν και να βρίζουν, κάποιοι μάλιστα από δαύτους κατέβηκαν από τις θέσεις τους και βρέθηκαν πίσω από τον ερυθρόλευκο πάγκο...

Στην αρχή ο κόσμος αποδοκίμαζε τον απόντα από το γήπεδο Σωκράτη Κόκκαλη, σε ένα κύμα οργής και απογοήτευσης που λειτουργούσε συσσωρευτικά και είχε (και) ποδοσφαιρική χροιά...

Τη σκανδάλη στους πυροβολισμούς δεν την πάτησαν μόνο ο Γουίλι Σόλομον (25 πόντοι), ο Νίκολα Πρκάτσιν (24π.) και ο Χένρι Ντόμερκαντ (22π.), αλλά και ο... Στίβεν Τζέραρντ!

Το γράφω αυτό διότι το προηγούμενο βράδυ ο Ολυμπιακός είχε γνωρίσει τον αποκλεισμό από την επόμενη φάση του Champions League και εκεί που οι Πειραιώτες τα ‘χαν χύμα από το Αnfield Road τους ήρθαν και τσουβαλάτα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Στον τελευταίο αγώνα του Α’ ομίλου ο Ολυμπιακός (που είχε νικήσει τη Λίβερπουλ στον Πειραιά με 1-0, χάρη στο γκολ του Ιεροκλή Στολτίδη) προηγήθηκε με το γκολ του Ριβάλντο, αλλά στη συνέχεια δέχθηκε τρία γκολ και έμεινε εκτός νυμφώνος, υστερώντας στην ισοβαθμία με τους «Κόκκινους»: αποκλείσθηκε με 10 βαθμούς, ενώ η πρωτοπόρος Μονακό συνέλεξε 12 και η ΛαΚορούνια είχε μείνει ουραγός με δυο.

"Αφήστε τις φανέλες και φύγετε από ‘δω"

Το ματς στο Νέο Φάληρο στράβωσε γρήγορα. Και στράβωσε πολύ...

Με το που άρχισε να ξεφεύγει η Εφές και ενώ το ...φέσι φαινόταν αναπόφευκτο, η μήνις των θεατών στράφηκε προς όλους, εκτός από τέσσερις: τον Μίλαν Τόμιτς, τον νεόκοπο στο ρόστερ Άγγελο Κορωνιό και τους αδελφοί Αγγελόπουλου που ανακατεύονταν ήδη με την ομάδα, χωρίς να έχουν αναλάβει ακόμη την πλήρη εξουσία...

Ούτως ή άλλως εκείνη την εποχή ο Ολυμπιακός διήγε μια πολύ περίεργη περίοδο και για αρκετό καιρό έμοιαζε εγκαταλελειμμένος και όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο τούρκικος φερετζές της έλειπε!

Το σύνθημα "Ομάδα μοντέλο την κάνατε μπου@@@ο" δονούσε την ατμόσφαιρα, όπως επίσης και το "Αφήστε τις φανέλες και φύγετε από ‘δω". Συν τοις άλλοις από ένα σημείο και πέρα οι οπαδοί χειροκροτούσαν ειρωνικά μετά από κάθε καλάθι που έβαζε η ομάδα τους...

Δεν ήταν και πολλά αυτά τα καλάθια: για την ιστορία, εκείνο το βράδυ ο Ολυμπιακός «έγραψε» 17/56 σουτ, 26 ριμπάουντ και επτά ασίστ, ενώ η Εφές αντιπαρέβαλε 37/58 σουτ (εκ των οποίων 12/20 τρίποντα), 36 ριμπάουντ και 21 ασίστ.

Τα ελληνοτουρκικά του Καζλάουσκας

Πριν από την έναρξη του αγώνα, μέσα στα αποδυτήρια ο Γιόνας Καζλάουσκας, που είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία στις 17 Οκτωβρίου, ορμηνεμένος από τους συνεργάτες και τους διοικητικούς παράγοντες του Ολυμπιακού, είχε προσπαθήσει να τσιτώσει τους παίκτες...

Σε εκείνη την ομιλία του ο Καζλάουσκας εκτός από τα μπασκετικά στοιχεία έβαλε και κάποιες πατριωτικές πινελιές, λέγοντας ότι "δεν είναι ένας απλός αγώνας, αλλά μια μάχη ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία"!

Δυο ώρες αργότερα ο Λιθουανός προπονητής, μετά τη χαιρετούρα με τον Οκτάι Μαχμούτι συνειδητοποιούσε τη ματαιότητα της οιστρηλασίας του, χώρια που έμοιαζε με φιγούρα αρχαίας τραγωδίας...

Παίκτες χωρισμένοι σε ομάδες

"Το πιο εύκολο που μπορώ να κάνω είναι να φύγω απόψε, αλλά δεν είμαι τέτοιος τύπος. Θα μείνω και θα αντιμετωπίσω την πρόκληση να βγάλω τον Ολυμπιακό απ’ αυτή την τρύπα" σχολίασε με φανερή απογοήτευση από τα διατρέξαντα.

Και συνέχισε: "Το μόνο που μπορείς να κάνεις μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση είναι να βάλεις τα κλάματα. Θέλουμε να κάνουμε αρκετές αλλαγές, αλλά κάποιοι παίκτες δεν δέχονται να φύγουν. Πολλοί παίκτες έχουν χωριστεί σε ομάδες και αυτό χαλάει το κλίμα..."

Κάποιοι επίσης από δαύτους παρακαλούσαν ν’ ανοίξει η γη να τους καταπιεί και έκρυβαν τις μούρες τους από τη ντροπή!

Για ποιους κτυπά η καμπάνα;

Μα φυσικά για τον Γιάννη Καλαμπόκη και τον Λάζαρο Αγαδάκο οι οποίοι φεύγοντας από το ΣΕΦ απογοητευμένοι, αποδοκιμασμένοι και... πεινασμένοι έψαχναν να βρουν ένα μέρος για να φάνε...

Το δείπνο με κουκούλες και η αμνησία στο Τρεβίζο

Πήγαν λοιπόν στα "Village" στου Ρέντη, όπου τα εστιατόρια κλείνουν αργά για να τσιμπήσουν κάτι, χωρίς βεβαίως να έχουν ξεπεράσει το σοκ και όλα όσα είχαν συμβεί.

Βρήκαν λοιπόν ένα εστιατόριο που ήταν καταχωνιασμένο στα βάθη ενός διαδρόμου και τόσο πολύ ντρέπονταν, αλλά και φοβόντουσαν ώστε όση ώρα έτρωγαν δεν έβγαλαν ούτε μια στιγμή από τα κεφάλια τους τις κουκούλες των φούτερ τους»!

Πέντε χρόνια αργότερα ο Γιάννης Καλαμπόκης μετακόμισε στο Τρεβίζο για να αγωνισθεί στην Μπενετόν στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ο Οκτάι Μαχμούτι...

Μια μέρα το έφερε η κουβέντα σε εκείνο τον αγώνα και ο Μαχμούτι είπε στον Καλαμπόκη ότι "δεν σε θυμάμαι να παίζεις σε εκείνο το ματς".

Τότε ο Γιάννης γύρισε και στην κορύφωση του αυτοσαρκασμού του απάντησε...

"Είμαι σίγουρος, κόουτς. Εάν με θυμόσουν να παίζω σε εκείνο το ματς, δεν θα με έπαιρνες τώρα στην Μπενετόν"!!!

Ο αναλυτής "John Corn"

Μετά τον Ολυμπιακό, ο Καλαμπόκης φόρεσε διαδοχικά τις φανέλες της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Πανιωνίου, της Μπενετόν Τρεβίζο, ξανά του Πανιωνίου, του Ικαρου Καλλιθέας, πάλι του ΠΑΟΚ, της Άλμπα Βερολίνου, του Κολοσσού Ροδου, του Ρεθύμνου και έκλεισε την καριέρα του τη σεζόν 2015-16 στην ΑΕΚ.

Ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την ενεργό δράση τέτοιες μέρες (29 Αυγούστου) του 2016 και την επόμενη σεζόν απασχολήθηκε ως αναλυτής στην εκπομπή "Pick N’ Roll" της Cosmote TV παρουσιάζοντας την ενότητα "Focus on by John Corn"!

Από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό

Στη συνέχεια άνοιξε το προπονητικό κεφάλαιο της καριέρας του, περνώντας κατά σειρά από τις ακαδημίες του Πανιωνίου και του Περιστερίου, ως assistant coach από τους Χανγκζού Λάιονς στην Κίνα, το Περιστέρι (με τον Νίκο Παπανικολόπουλο) και την Εθνική ομάδα ανδρών (με τον Θανάση Σκουρτόπουλο, 2017-2021) και ως πρώτος προπονητής από τη Δάφνη Δαφνίου (Α2) και την εθνική ομάδα παίδων με την οποία κατέλαβε την τέταρτη θέση στο EuroBasket τις προάλλες στο Ηράκλειο.

Και τώρα επιστρέφει μετά από 19 χρόνια στον Ολυμπιακό, όπου –για να μείνω πιστός στο πνεύμα του προλόγου μου- "τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είναι όπως παλιά"!