Ο Μπαρτζώκας στα χνάρια του "Ξανθού"
Σε ένα επικό ντέρμπι ο Ολυμπιακός άλωσε το ΟΑΚΑ και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει τα καθέκαστα και βάζει στο κάδρο τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Το 1999, όταν ο συχωρεμένος ο Γιάννης Ιωαννίδης επέστρεψε για μια δεύτερη και βραχύβια θητεία στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Γιώργος Μπαρτζώκας βολόδερνε ακόμα στις… Πεύκες!
Επειδή όμως είναι «γαύρος» από τα γεννοφάσκια του, ασφαλώς θα θυμάται το πώς έφυγε ο «Ξανθός» από το ΟΑΚΑ στις 12 Δεκεμβρίου του 1999, έχοντας οδηγήσει τους Πειραιώτες στη νίκη επί του Παναθηναϊκού με 69-68, με highlight του ντέρμπι το αλά ΝΒΑ κάρφωμα του Μπλου Εντουαρντς απέναντι στον Ζέλικο Ρέμπρατσα…
Τα υψωμένα χέρια του Ιωαννίδη
Μετά από 24 χρόνια, με το που ακούσθηκε η κόρνα της λήξης του χθεσινού (6/10) ντέρμπι, ο «Ξανθός» ύψωσε τα χέρια του και κατευθύνθηκε προς τα αποδυτήρια με εκείνο το απαράμιλλο σαρδόνιο χαμόγελο με ύφος αυτοκράτορα σε τελετή ρωμαϊκού θριάμβου!
Εξήμισι ώρες μετά την πάνδημη κηδεία του Ιωαννίδη στη Θέρμη, ο Μπαρτζώκας βάδιζε στα χνάρια του προκατόχου του, αλλά δεν έφυγε κι ελόγου του από το ΟΑΚΑ με τα χέρια υψωμένα.
Αποχώρησε βεβαίως μέσα στην καλή χαρά και μάλιστα χαμογέλασε όταν ο υπεύθυνος ασφαλείας του Ολυμπιακού του ψιθύρισε κάτι στο αυτί, αλλά αυτή η σκηνή ανήκει στα παρασυνελευόμενα της Ιστορίας που έγραψε ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ.
Το λάθος ήταν σωστό!
Ο Μπαρτζώκας δεν παρακολούθησε αμέτοχος αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «History in the making»: τουναντίον πήρε τον χοντρό μαρκαδόρο του και έβαλε τις δικές του πολύ έντονες πινελιές, ακόμη κι όταν οι περισσότεροι πίστευαν ότι έκανε λάθος!
Το εννοώ αυτό, διότι προφανώς ήξερε τι έκανε και ίσως ψυχανεμιζόταν τι θα συνέβαινε, όταν απέσυρε τον Τόμας Γουόκαπ και τον Νίκολα Μιλουτίνοβ λόγω των δυο φάουλ: προτίμησε να ζήσει χωρίς αυτούς για κάμποσα λεπτά ώστε να μακροημερεύσει στο τέλος!
Ούτως ή άλλως στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν ελλόχευε ακόμα ο κίνδυνος να.. πεθάνει, οπότε η απόφαση του δεν είχε δα και πολύ υψηλό κόστος.
Όταν πλέον «έσφιξαν τα γάλατα», όπως έλεγε ο Μάκης Δενδρινός και με το σκορ στο 55-52, ο προπονητής του Ολυμπιακού πήρε μια άλλη μεγάλη απόφαση η οποία προϊούσης της βραδιάς, βάρυνε αποφασιστικά στη ροή και στην κατάληξη του ντέρμπι...
Οι τρεις κοντοί του Ιωαννίδη και το κόλπο του Μπαρτζώκα
Τι έκανε; Αυτή τη φορά τωόντι μιμήθηκε τον Ιωαννίδη!
Τον Μάιο του 1981 στην Κωνσταντινούπολη ο «Ξανθός Ρόμελ» ( όπως τον είχε αποκαλέσει ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Φως των Σπορ» Θεόδωρος Νικολαΐδης το καλοκαίρι του 1991), οδήγησε την Εθνική σε οκτώ διαδοχικές νίκες στο Challenge Round του EuroBasket στην Κωνσταντινούπολη χρησιμοποιώντας ένα σχήμα με τρεις γκαρντ…
Έβαλε, λοιπόν, στην πεντάδα τον Τάκη Κορωναίο, τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη (σε ρόλο τριαριού) και αυτό το «κόλπο» δούλεψε για τα καλά στη συγκεκριμένη διοργάνωση, αλλά αποδομήθηκε και απέτυχε παταγωδώς στην τελική φάση, πρώτα στην Πράγα και ύστερα στην Μπρατισλάβα.
Ο Μπαρτζώκας κατέφυγε επίσης σε ένα σχήμα με τρεις γκαρντ που αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό και το άρμα μάχης της νίκης του Ολυμπιακού: ο Αϊζέια Κάναν, ο Τόμας Γουόκαπ και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλον (σε δημιουργία και εκτέλεση, σε άμυνα και επίθεση) και όπερ έδει δείξαι.
Ο αντι-Βεζένκοβ και ο πυλώνας
Αυτό δεν το έδειξαν μονάχα οι τρεις γκαρντ, αλλά και ο Αλεκ Πίτερς που πέτυχε double-double και ο Νίκολα Μιλουτίνοβ ο οποίος μετά το καθισιό του στον πάγκο δεν το ξανακούνησε ρούπι από το γήπεδο και έγινε ο πυλώνας που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός για να ξανασταθεί όρθιος έχοντας βρεθεί στο -10…
Θα έβλεπε από εκεί ψηλά ο Ιωαννίδης τον Αμερικανό αντι-Βεζένκοβ και είμαι σίγουρος πως θα αντιδρούσε με μια συνηθισμένη, σε τέτοιες περιπτώσεις, κλασική σαλονικιώτικη ατάκα του…
«Μη με λες εμένα… Πίτερς»!
Ο Γκριγκόνις και ο μοιραίος Σλούκας
Αντιστοίχως ο Εργκίν Αταμάν, θα μπορούσε να πει «Μη με λες εμένα… Γκριγκόνις», αλλά με την μπίλια να κάθεται στο κόκκινο και τον Παναθηναϊκό να έχει γνωρίσει δυο ήττες από τον Ολυμπιακό μέσα σε 144 ώρες, προς το παρόν ο Τούρκος προπονητής δεν έχει όρεξη για ατάκες, αλλά νοιάζεται για το πώς θα δέσει την ομοιογένεια και τη χημεία της ομάδας του…
Αυτό εντέλει μέτρησε καταλυτικά στην παράταση κι ενώ ο Σλούκας είχε βιώσει το déjà vu της 21ης του περασμένου Μαΐου, στο Κάουνας, όπου ανήμερα τα 33α γενέθλια του είδε την μπάλα να μην του κάνει το χατίρι μετά το καλάθι του Σέρχιο Γιουλ.
Απόψε ο Σλούκας δεν μιμήθηκε τον (κόκκινο) εαυτό του στα θρίλερ με την Εφές και τη Φενέρμπαχτσε και οι δυο ομάδες σύρθηκαν στην παράταση, στην οποία ο Ολυμπιακός επικράτησε με 14-4.
Η διαφορά με τον Γκάι
Ο Σαλονικιός γκαρντ από επίδοξος ήρωας εντέλει ενδύθηκε τον μανδύα του μοιραίου με το επιθετικό φάουλ στον Γουόκαπ και το άστοχο ακροτελεύτιο σουτ (στο οποίο πάντως έβαλε χέρι και ο Κάναν, αλλά δεν ήταν ο μόνος…
Τη στάμπα του «hoμme fatal» φέρει και ο Ματίας Λεσόρ ο οποίος είκοσι δευτερόλεπτά πριν από την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας χαράμισε μια κατοχή με το λάθος στην απόπειρα του να τροφοδοτήσει τον Γκριγκόνις.
Ο Λιθουανός ο οποίος (μετά το «ναυάγιο» στην υπόθεση Μίχαϊλιουκ) ξέμεινε στο ΟΑΚΑ, δεν ξέμεινε κιόλας στο ράφι!
Ήταν εκείνος που έδωσε στους Πράσινους δυο απανωτά «φιλιά της ζωής» με ισάριθμα τρίποντα για το 72-69 και φανέρωσε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν παίκτη με την εμπειρία της EuroLeague και σε έναν ο οποίος προέρχεται από το EuroCup (Κάιλ Γκάι)…
Δέκα επτά ολόκληροι πόντοι!
Οι αρχές και το κόκκινο μέταλλο
Στο τέλος της βραδιάς ο Ολυμπιακός έφυγε νικητής επενδύοντας πάνω στις αρχές και στις αρετές του: στον μεγαλύτερο βαθμό ομοιογένειας και χημείας, στο καθαρότερο μυαλό του στα κρίσιμα σημεία, στους εμπεδωμένους αυτοματισμούς του (έστω κι αν τους είδε να διαταράσσονται σε ό,τι αφορά την κυκλοφορία της μπάλας και το παιχνίδι από έξω προς τα μέσα στην αρχή του ματς), στα μεγάλα κρίσιμα σουτ στην τεχνογνωσία και στο μέταλλο του.
Πάτησαν και σε ένα άλλο στοιχείο οι Κόκκινοι: ενώ για πολλή ώρα δεν είχαν παίκτη ως σημείο αναφοράς, εντέλει βρήκαν όχι έναν, αλλά πέντε από δαύτους!
Η πράσινη ανάπτυξη
Στην αντίπερα όχθη ο Παναθηναϊκός προφανώς επέδειξε θεαματική βελτίωση σε σχέση με την εμφάνιση του στη Ρόδο και είναι φανερό, αλλά συνάμα φυσιολογικό και αναμενόμενο ότι κάθε μέρα που περνάει αποβαίνει προς όφελος του σε επίπεδο ανάπτυξης του παιχνιδιού του και προόδου της εικόνας του.
Ο Σλούκας για προφανείς λόγους κυνήγησε από την αρχή περισσότερο την εκτέλεση παρά τη δημιουργία και σκόραρε 20 πόντους, ο Μάριους Γκριγκόνις έβαλε 17 προερχόμενος από το κάγκελο (σύμφωνα με την δόκιμη ιπποδρομιακή έκφραση). ο Χουάντσο Ερνάνγκόμεθ και ο Ματίας Λεσόρ πέτυχαν double-double, αλλά τζίφος!
Ο Ολυμπιακός νίκησε και ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε όχι από τη χαοτική μεταξύ τους διαφορά που αποτυπώθηκε στον τελικό του Super Cup, αλλά από τις περιβόητες λεπτομέρειες, που λειτούργησαν καταφανώς υπέρ των Πειραιωτών…
Είναι μέρος της ρουτίνας τους, την ώρα που οι Πράσινοι ασκούνται στο πώς θα τις διαχειρίζονται και θα τις κάνουν σύμμαχο τους…