Ρέποντας προς την υπερβολή που ενίοτε καταντάει πρόκληση, ου μην και ιεροσυλία, λέω να αυθαδιάσω και ο ελεήμων Θεός ας με συγχωρέσει...

Τολμώ λοιπόν να γράψω ότι χθες (12/6) το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας εμφανίσθηκαν κάμποσοι ήρωες του παγκοσμίου μπάσκετ που άλλοι είναι ζωντανοί και άλλοι πεθαμένοι!

Βλέποντας τον Τζέριαν Γκραντ να νικά τον χρόνο στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου και να σκοράρει από το κέντρο του γηπέδου για το 51-44, το μυαλό μου γύρισε στις 20 Μαΐου του 1999...

Η προσευχή του Γκραντ και του Ράτζα

Τότε όταν πάλι σε νεκρό χρόνο (και με τους Πειραιώτες να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι επρόκειτο για εκπρόθεσμο σουτ) ο Ντίνο Ράτζα είχε ισοφαρίσει σε 29-29 με ένα σουτ σαν... προσευχή, που μάλιστα υπήρξε προϊόν μπασίματος!

Έκανε δυο βήματα, στο τρίτο πέταξε την μπάλα που τού έκανε το χατίρι και έγραψε το 29-29, μεσούντος ενός σερί 20-0 που «έτρεξαν» τότε οι Πράσινοι από το 29-18 έως το 29-38!

Χθες ο πιο υποτιμημένος, αλλά στ’ αλήθεια ανεκτίμητος παίκτης γκαρντ του Παναθηναϊκού AKTOR δεν έκανε μπάσιμο, ούτε ισοφάρισε, ωστόσο η αξία αυτού του α λα Ντέιμιαν Λίλαρντ και α λα Στεφ Κάρι καλαθιού, με το οποίο ο Παναθηναϊκός κατέβασε τη διαφορά από τους 10 στους επτά πόντους κεφαλαιοποιήθηκε αργότερα, όταν φανερώθηκε η αξία του κυρίως στον ψυχολογικό τομέα.

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν...

Ο Ναν στα χνάρια του Γκάλη...

Βλέποντας τον Κέντρικ Ναν μετά από ένα... ήσυχο πρώτο ημίχρονο να οργιάζει στο δεύτερο ημίχρονο και δη στην τελευταία περίοδο, αναλογίσθηκα ότι ακριβώς την ίδια ημέρα πριν από 37 χρόνια, στο ίδιο γήπεδο οργίαζε και άφησε ανεξίτηλα χαρακωμένη την πατημασιά του ο Νίκος Γκάλης.

Είχα ξαναγράψει κάτι σχετικό εδώ, ξαναμπήκα σε αυτό το τριπάκι χθες (12/6) και πριν αλέκτορα φωνήσαι, όντως ο Αμερικανός γκαρντ λες και οιστραλατήθηκε από το (άγνωστο σε αυτόν) επετειακό πνεύμα φόρεσε την μπέρτα του «Γκάνγκστερ» και γαία πυρί μειχθήτω!

...και ο Κάναν στα χνάρια του Πέτροβιτς!

Και εάν διάβολε ο Ναν έπαιξε τον ρόλο του Γκάλη ποιος άραγε υποδύθηκε τον Ντράζεν Πέτροβιτς;

Σε αυτό ο fictional remake του ημιτελικού του EuroBasket 1987, αυτόν τον άχαρο ρόλο έπαιξε, μουντζωμένος από την τύχη του ο Αϊζάια Κάναν με τα δυο διαδοχικά άστοχα τρίποντα που βάρεσε στα 27 και στα 21 δευτερόλεπτα, ενώ ο Παναθηναϊκός προηγείτο με διαφορά τριών πόντων (83-86).

Μπίνγκο!

Το «μπίνγκο» δεν το φώναξε ο Κάναν, αλλά πάλι ο Γκραντ ο οποίος ευστόχησε σε δυο βολές και κλείδωσε το break, την ισοφάριση στις νίκες και την επιστροφή στο ΟΑΚΑ για το περιλάλητο Game 5, που όπως λένε οι Αμερικανοί (όταν ελόγου τους αναφέρονται στο Game 7) είναι οι δυο ωραιότερες λέξεις στον πλανήτη!

Ο έβδομος ουρανός στο ΟΑΚΑ

Αυτούς τους έβδομους τελικούς οι Αμερικανοί τους αποκαλούν αλληγορικά «Seven Heaven» και σε αυτόν τον έβδομο ουρανό της λύτρωσης και της... αθανασίας θα εκτοξευθεί όποια ομάδα νικήσει αύριο, χώρια που ως ελληνικό μπάσκετ θα βάλουμε κιόλας τα γυαλιά στο ΝΒΑ, καθόσον με το σκορ στο 3-0 υπέρ των Σέλτικς, δεν βλέπω τους εκείθεν του Ατλαντικού τελικούς να φτουράνε για πολύ ακόμα.

Επιστρέφω στον Ναν στον αστερισμό του οποίου βρέθηκε για άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός, την ώρα που ο ήρωας του τελικού του Βερολίνου Κώστας Σλούκας καθόταν στον πάγκο και παρακολουθούσε τα ερήμην του δρώμενα...

Ο Ναν άργησε κομματάκι να πάρει μπροστά σε αυτή τη σειρά των τελικών, λειτουργώντας τρόπον τινά με τη λογική της βραδείας καύσεως!

Τα 3/19 σουτ και η ανάφλεξη

Στα πρώτα ημίχρονα των πρώτων δυο τελικών που προσπόρισαν ισάριθμες νίκες στον Ολυμπιακό, είχε 3/19 σουτ (1/10 και 2/9), ενώ χθες έκλεισε την πρώτη περίοδο με ένα τρίποντο και συν τοις άλλοις χρεώθηκε με το τρίτο φάουλ του τρία λεπτά πριν από την ανάπαυλα.

Ο Αταμάν δεν τραβάει κανένα ζόρι να ρισκάρει και ο Ναν δεν είναι από τους τύπους που θα γυρίσει και θα πει στον προπονητή του «βγάλε με»...

Για κάποιο λόγο που δεν ξέρω εάν είχε να κάνει με δική του επιλογή, με οδηγία του Αταμάν ή με τη στόχευση της άμυνας του Ολυμπιακού, ο Ναν σε όλο το πρώτο ημίχρονο και στις αρχές του δεύτερου σουλάτσαρε έξω από τη ρακέτα και απέφευγε τις διεισδύσεις που αποτελούν κιόλας τη σπεσιαλιτέ του.

Από τη στιγμή που οι Πράσινοι παίζοντας με τρεις γκαρντ «έτρεξαν» ένα επί μέρους σκορ 20-7 και πέρασαν μπροστά με 56-54, το σκηνικό είχε πλέον ανατραπεί και ο Ολυμπιακός άρχισε να νιώθει άβολα και να βγαίνει έξω από τις νόρμες και τις ρουτίνες του...

Η ραψωδία και οι καμικάζι

Ο Ναν σκόραρε για το 61-64, ο Κάναν ισοφάρισε στους 64 πόντους και από εκεί και πέρα ο λεγάμενος το πήρε προσωπικά και όλα τα υπόλοιπα αποτελούν Ιστορία...

Στην κορύφωση του ραψωδικού κρεσέντο του ο πρώην παίκτης των Χιτ, των Λέικερς και των Γουίζαρντς σκόραρε εννέα απανωτούς πόντους, μοίρασε μια ασίστ στον Ματίας Λεσόρ και παρήγαγε το 73-81 που κατέστησε τον Παναθηναϊκό τρανό φαβορί για τη νίκη.

Ακόμη κι όταν οι οικοδεσπότες (με το α λα καμικάζι σχήμα που έριξε στην αρένα ο Γιώργος Μπαρτζώκας εκτοπίζοντας τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, βάζοντας τον Αλεκ Πίτερς στο «5» και αλλάζοντας σε όλα τα σκριν) μείωσε στο 80-83, ο Παναθηναϊκός δεν πανικοβλήθηκε και περί αυτού φρόντισε πάλι ο Ναν ο οποίος λες και βρισκόταν στην προπόνηση, σκόραρε για το 80-85.

Ο Καλαϊτζάκης και ο Γουόκαπ

Βεβαίως αυτό το «σαν σε προπόνηση» πάσχει...

Το εννοώ αυτό διότι στα συνηθισμένα διπλά ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης όχι μόνο τον μαρκάρει καλά, αλλά τον προβοκάρει κιόλας λέγοντας του «δεν μπορείς να μού βάλεις καλάθι»!

Τότε ο Ναν χαμογελάει και του απαντά «σε εσένα εδώ όχι, αλλά στον αγώνα μπορώ να βάλω καλάθι απέναντι σε οποιονδήποτε»!

Δεν έχει άδικο, ούτε είναι αλαζών, άλλωστε μια συνέντευξη του είχε πει ότι «μπορώ να σκοράρω όποιος κι αν βρίσκεται απέναντι μου, ακόμη και ο Γουόκαπ»!

Χθες πάντως ο Γουόκαπ δεν βρισκόταν απέναντι του στην τελευταία περίοδο και παρακολουθούσε από τον πάγκο τα όργια του σεληνιασμένου σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού.

Ο Τζόρνταν, ο Γουέστ και το μαστίγιο του Ναν

Ασφαλώς ο Ναν βρισκόταν στη φάση «in the zone» όπως συνήθιζε να λέει και ο Μάικλ Τζόρνταν και για να ολοκληρώσω το κάδρο με τις αντιπαραβολές, εδώ εμφανίζεται και ο Τζέρι Γουέστ.

Η εμβληματική φιγούρα των Λέικερς και του ΝΒΑ, που είχε φύγει από τη ζωή λίγες ώρες νωρίτερα, έμεινε στην Ιστορία με τρία παρατσούκλια τα οποία ο Ναν δικαιούται να... καπηλευθεί!

Χθες ήταν κι ελόγου του και «Mr Clutch» και «Mr Outside» και τα πάντα όλα!

Α, για να μην το ξεχάσω: συν τοις άλλοις ο Ναν προσέφερε και μια χάρμα ειδέσθαι σκηνή στο φιλοθεάμον κοινό η οποία ωστόσο πέρασε στο ντούκου διότι δεν προβλήθηκε ποτέ σε replay…

Αναφέρομαι στη φάση που εκτυλίχθηκε δυο λεπτά και 50 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της τρίτης περιόδου όταν διακτινίσθηκε με μια ντρίμπλα-μαστίγιο και όντως σε αυτή τη φάση χάθηκε η μπάλα.

Η παραχάραξη της Ιστορίας

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα αυτή η ντρίμπλα στην Αμερική είναι γνωστή με το όνομα «Shammgod Crossover» επειδή τη χρησιμοποιούσε πολύ συχνά και την κατέστησε «signature move του στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Γκαντ Σάμγκοντ ο οποίος τότε αγωνιζόταν στην κολεγιακή ομάδα του Πρόβιντενς και τώρα ανήκει στο τεχνικό επιτελείο των Ντάλας Μάβερικς.

Εδώ ωστόσο παραχαράσσεται η Ιστορία, διότι αυτή τη ντρίμπλα τη λάνσαρε από τη δεκαετία του ’70 ο Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ενώ την πλάσαρε ακόμη περισσότερο στα 80so Ντάνκο Τσβετίτσανιν και στα κατοπινά χρόνια έγινε μέρος του ρεπερτορίου του Ντέγιαν Μποντίρογκα και του Βασίλη Σπανούλη.

Το ινδιάνικο μπάσκετ του Ολυμπιακού

Την ίδια στιγμή που ο Ναν έβαζε το παιχνίδι σε λογαριασμό, οι Πειραιώτες άρχισαν να ρετάρουν: είδαν τους Πράσινους να φτιάχνουν το παιχνίδι τους με σωστό και καίριο διάβασμα των καταστάσεων, έξοχη κυκλοφορία της μπάλας και πολύ καλές αποστάσεις, ενώ ελόγου τους παραδόξως βγήκαν από τη ρέγουλα τους, μπερδεύτηκαν, πέταγαν στο καλάθι των σκουπιδιών τη μία βολή μετά την άλλη (22/35) και στα τελευταία λεπτά κατέφυγαν στο... ινδιάνικο μπάσκετ που ωστόσο δεν τους έκατσε.

Ο Παναθηναϊκός στάθηκε όρθιος, αποδείχθηκε «Survivor» σε άλλο ένα «elimination game» (βλέπε δυο με τη Μακαμπί, δυο στο Final Four, δυο με τον Ολυμπιακό) και επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω στον αυριανό πέμπτο τελικό που αποτελεί τη μητέρα των μαχών!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά από τότε που πρωτάκουσα αυτή την έκφραση αναρωτιόμουν ποιος είναι άραγε ο πατέρας των μαχών, αλλά δεν βρήκα ποτέ απάντηση...

Προφανώς πρόκειται για μονογονεϊκή οικογένεια!

Η Ημέρα της Κρίσεως

Οι «αιώνιοι» θα αναμετρηθούν για 11η φορά σε ένα Game 5 που θα κρίνει τον τίτλο, ενώ το χρονικό των playoffs περιλαμβάνει 13 τέτοια ανταμώματα, εκ των οποίων στα 11 επικράτησαν οι οικοδεσπότες.

Την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα εκφράζει ο Παναθηναϊκός, ο οποίος στέφθηκε πρωταθλητής με μειονέκτημα έδρας αλώνοντας το ΣΕΦ στους πέμπτους τελικούς του 1999 (σκορ 53-62) και του 2017 (σκορ 51-66).

Αυτά προς το παρόν, λοιπόν, όσο για τα υπόλοιπα οι δυο ομάδες επιφυλάσσονται να τα τακτοποιήσουν αύριο, στην ύστατη Ημέρα της Κρίσεως που δεν προκύπτει από τη θρησκευτική εσχατολογία, αλλά από τη χειροπιαστή πραγματικότητα.