Σήμερα το πρωί τηρώντας το πατροπαράδοτο πρωταπριλιάτικο (δημοσιογραφικό) έθιμο, το SPORT24 δημοσίευσε την είδηση ότι τάχα ο Σαρούνας Γιασικέβιτσους πείσθηκε από την Άννα Βίσση και θα αγοράσει, λέει, ένα νυκτερινό κέντρο διασκέδασης.

Έπεσε το μάτι μου σε αυτό το θέμα και για να πω την αμαρτία μου το πίστεψα, άλλωστε είναι γνωστή και (στην κυριολεξία) χιλιοτραγουδισμένη η αγάπη του Σάρας για τα μπουζούκια, τα ξενύχτια και την καλοπέραση!

Τώρα -για να είμαι ειλικρινής- θα φτούραγε περισσότερο ως πρωταπριλιάτικο ψέμα αυτό που συνέβη λίγη ώρα προτού οι δείκτες του ρολογιού αφήσουν την Παρασκευή και περάσουν στο Σάββατο.

Το αληθινό χονδροειδές έμα!

Το γράφω αυτό διότι όντως το να έχει καταγάγει ο Ολυμπιακός 13 συναπτές ήττες επί του Παναθηναϊκού μοιάζει με ψέμα!

Και μάλιστα με χονδροειδές ψέμα, το ίδιο άλλωστε θα έγραφα εάν το δεκατριάρι είχε δράστες τους Πράσινους, διότι, διάβολε, τέτοια μακρόσυρτα σερί είναι τόσο αδιανόητα ώστε να καθίστανται απίστευτα.

Εφόσον λοιπόν οι Πειραιώτες δεν σκόνταψαν ούτε στο τάχα γρουσούζικο νούμερο (το 13 ντε) και τη σκαπούλαραν, τότε σπολλάτη τους!

Το κόκκινο 13-0 και το πράσινο 27άρι

Αυτό το δίχως άλλο εντυπωσιακό και προ πάντων πρωτοφανές και μοναδικό στα χρονικά σερί άρχισε να κτίζεται μετά τη διά χειρός Νεμάνια Νέντοβιτς τελευταία νίκη του Παναθηναϊκού, στις 22 Νοεμβρίου του 2021 στο Νέο Φάληρο και πλέον εκτείνεται σε 13 νίκες τις οποίες ο Ολυμπιακός έχει πετύχει μέσα σε 16.5 μήνες σε όλη τη γκάμα των διοργανώσεων:

Τρεις στην κανονική περίοδο της BasketLeague, τρεις στη σειρά τελικών των playoffs, τέσσερις στην Ευρωλίγκα, μία σε ημιτελικό και μία σε τελικό Κυπέλλου και μία στον τελικό του SuperCup.

Παρεμπιπτόντως οι Πράσινοι κραδαίνουν ως λάβαρο το δικό τους μοναδικό σερί που έχει να κάνει με τις 27 διαδοχικές σεζόν, στις οποίες έχουν κατακτήσει τουλάχιστον έναν τίτλο, αλλά εφέτος ελλοχεύει ο σοβαρός κίνδυνος να το δουν να τερματίζεται…

Μέχρι στιγμής ο Παναθηναϊκός έχει εκτροχιασθεί από τη διεκδίκηση τριών τίτλων (SuperCup, Κύπελλο, EuroLeague) και είναι καταδικασμένος να τα παίξει όλα για όλα στα playoffs της BasketLeague, ενόψει των οποίων ο Χρήστος Σερέλης προανήγγειλε ότι η ομάδα του θα παρουσιασθεί πολύ πιο ανταγωνιστική.

Ο πωλών τοις μετρητοίς και η δημόσια δέσμευση

Και ενώ ο Λαυριώτης προπονητής επιφυλάχθηκε δια τα περαιτέρω και έδωσε δημοσίως μια βαρυσήμαντη υπόσχεση, ο εξ απεναντίας ομόλογος του είναι όντως ο πωλών τοις μετρητοίς σε αυτή την ιστορία…

Ο Μπαρτζώκας επ΄ ουδενί θα εκτρεπόταν σε μια αλαζονική στάση, ούτε την επόμενη φορά που ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό θα διανοούνταν να πει «Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 13-0»!

Στο κάτω κάτω της γραφής, στην παρούσα φάση, ο προπονητής του Ολυμπιακού αφήνει στην άκρη το σερί απέναντι στον Παναθηναϊκό και τα απόμακρα playoffs του ελληνικού πρωταθλήματος και ορθώς τηρεί μια… φιλοευρωπαϊκή στάση.

Αυτό άλλωστε είναι το σπουδαιότερο διακύβευμα και η μεγαλύτερη πρόκληση από την οποία εμφορείται ο κόκκινος οργανισμός, με στόχο την πρόκριση στο Final 4 και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

Το εθιμικό δίκαιο, η συνήθεια και η κεκτημένη ταχύτητα

Έγραφα και την προπερασμένη Κυριακή, μετά τον αγώνα του Πρωταθλήματος ότι σε αυτό το σύγχρονο νταλαβέρι του με τον Παναθηναϊκό ο Ολυμπιακός έχει επιβάλει το δικό του εθιμικό δίκαιο και τούτο αποδείχθηκε περίτρανα και χθες…

Με τον όρο «Εθιμικό δίκαιο» προσδιορίζονται οι άγραφοι νόμοι, όλοι αυτοί οι κανόνες που ισχύουν και εφαρμόζονται χωρίς να υπάρχουν γραμμένοι κάπου και δίχως να έχουν επιβληθεί από την συντεταγμένη Πολιτεία.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση, με το σερί των (13) νικών που εκτός από το αγωνιστικό υπόβαθρο του, επεκτείνεται και από τη δύναμη της συνήθειας σε συνδυασμό με την κεκτημένη ταχύτητα.

Πλέον ο Ολυμπιακός ρίχνει τον Παναθηναϊκό στο κανναβάτσο με έναν εθιμικό και εθιστικό τρόπο, αλλά για να συμβεί αυτό έχουν εξασφαλισθεί και πληρούνται οι απαραίτητες αγωνιστικές προϋποθέσεις.

Η τεχνογνωσία του Ολυμπιακού

Ακόμη κι όταν σφίγγουν τα γάλατα και οι Πράσινοι ανασηκώνονται και φτάνουν στο σημείο να παίξουν όλο το ματς σε μια ζαριά, οι Κόκκινοι είναι τόσο εξοικειωμένοι με τις συνθήκες των ντέρμπι που δεν αφήνουν περιθώρια ώστε να αμφισβητηθεί η παγιωμένη κυριαρχία τους.

Πέρα από την ποιότητα, την κλάση και τα κάθε λογής (αγωνιστικά και πνευματικά) συμπαρομαρτούντα, ο Ολυμπιακός έχει με το μέρος του και επενδύει συστηματικά στην τεχνογνωσία που απέκτησε προϊόντος του χρόνου.

Τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο, οι Πειραιώτες διαθέτουν αυτό το know-how που δεν αποκτήθηκε δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, ούτε… αγοράσθηκε από το πλησιέστερο περίπτερο, αλλά αποτελεί την κατάληξη και συνάμα την ανταμοιβή μιας συστηματικής διαδικασίας.

Το «Trust The Process», με το οποίο μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα και οι Σίξερς, εδώ και μια δεκαετία!

Δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός έχει έναν σταθερό κορμό και μια παγιωμένη αγωνιστική φιλοσοφία, μπορεί αβίαστα να ποντάρει στο «Βeenthere, donethat» των παικτών και του προπονητή του: τουτέστιν, όλοι μαζί ή οι περισσότεροι από τους συντελεστές, ήταν εκεί και έκαναν αυτό!

Πότε με το δόρυ, πότε με την ασπίδα

Στην παρούσα φάση και μέχρι αποδείξεως του εναντίου ο Ολυμπιακός εμφανίζεται άτρωτος στις μάχες με τον Παναθηναϊκό και επικρατεί είτε με το επιθετικό δόρυ του, είτε με την αμυντική ασπίδα του.

Την ίδια στιγμή οι Πράσινοι βουρλίζονται μέσα στο… έλος των πράξεων και των παραλείψεων τους (και) σε αυτή τη σεζόν, αναζητούν ακόμη τον μπούσουλα στην πορεία τους και μολονότι παρουσιάζουν μια πιο συγκροτημένη και ασφαλώς βελτιωμένη εικόνα επί ημερών Σερέλη, εν τούτοις δεν μπορούν να βάλουν φρένο στο σερί του Ολυμπιακού.

Πού έγκειται grossomodo η διαφορά τους;

Στο γεγονός ότι ενώ ο Ολυμπιακός έχει φτιάξει από πολύ νωρίς μια πολύ καλή ομάδα, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ακόμη –κι ενώ μπήκε ο Απρίλιος- στο στάδιο της κατασκευής μιας ομάδας!

Δεν γίναμε δα και σοφότεροι!

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, που είναι γνωστά και επισημασμένα εδώ και καιρό, χθες ο Ολυμπιακός πέτυχε τη 13^η διαδοχική νίκη του σε ντέρμπι αιωνίων, από την οποία-για να το γράψω ωμά-δεν γίναμε δα και σοφότεροι!

Τι εννοώ;

Μα φυσικά το γεγονός ότι ο Μπαρτζώκας ακόμη κι όταν βλέπει κάποια πράγματα να μην εξελίσσονται βάσει σχεδίου, ανάγκης και επιθυμίας (όπως για παράδειγμα η ύφεση του σημαδεμένου από την τακτική του Παναθηναϊκού, Σλούκα και η παρατεταμένη, εδώ και τέσσερα ματς, ατζαμοσύνη στα τρίποντα, βλέπε 19/87), ξέρει ότι έχει τις καβάτζες του!

Κάποιος ή κάποιοι θα σκάσουν μύτη είτε από το πρώτο τραπέζι πίστα, είτε από τη γαλαρία και θα του κάνουν τη δουλειά όμορφα και παστρικά, ξα του, λοιπόν.

Η μετάνοια του Γουόκαπ και ο Απόστολος Μπλακ

Χθες αυτοί οι κάποιοι, πέραν του συνήθους υπόπτου Σάσα Βεζένκοβ, ήταν ο Τόμας Γουόκαπ και ο Ταρίκ Μπλακ, που κι ελόγου τους έχουν κολλήσει κάμποσα ένσημα στο κόκκινο βιβλιάριο τους…

Ειδικότερα δε ο Αμερικανός πεζοναύτης φροντίζει επί μονίμου βάσεως να δηλώνει μετάνοια και να ζητεί συγχώρεση (sic) από την ομάδα του για το κακό που της έκανε στις 22 Ιανουαρίου του 2021 στο Κάουνας, όπου έκλεψε την μπάλα από τον Σλούκα και σκόραρε το νικητήριο καλάθι της Ζάλγκιρις.

Ο Απόστολος

Ο Μπλακ πάλι είναι από άλλο ανέκδοτο καθόσον έχει ο μπαγάσας το χάρισμα να εμφανίζεται εκεί όπου δεν τον περιμένεις, μοστράρει το χάρισμα του instantscorer, καθαρίζει σε χρόνο dt τις βρόμικες μπουγάδες και γίνεται ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή.

Για τον Βεζένκοβ δεν περιγράφω άλλο!

Στη δική του περίπτωση η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά...