"Λιγοστεύουμε φίλε" μου είπε κάποιος από τη φάρα μας, μόλις άκουσε για το φευγιό του Θεόδωρου Καρατζά…

Λιγοστεύουμε όντως και κάθε απώλεια μετράει, πολλώ δε μάλλον σε περιπτώσεις που νιώθεις πως χάνεις ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και τη νιότη σου…

Αυτό αισθάνομαι κι εγώ μέσα στο βαρύ πένθος και στον περιρρέοντα θρήνο για τον θάνατο ενός ανθρώπου στον οποίο το μπάσκετ οφείλει πολλά: του οφείλω κι εγώ και ευτυχώς είχα προλάβει να του πω το "ευχαριστώ" πολλές φορές και δια ζώσης για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε το καλοκαίρι του 1992…

Ήταν τότε που μας κάλεσε μαζί με τον συχωρεμένο τον Γιάννη Αντωνόπουλο και τον Μάνο Μανουσέλη στα γραφεία της ΕΣΑΚ, στην οδό Μητροπόλεως για να μας αναθέσει το γραφείο Τύπου της νεοπαγούς λίγκας.

Το ανεξίτηλο αποτύπωμα

Από τότε πέρασαν κιόλας 32 χρόνια, στη ροή των οποίων το αποτύπωμα που είχε φροντίσει να αφήσει στο ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι παραμένει έντονο και ανεξίτηλα χαραγμένο, είτε ο ίδιος ήταν παρών στον δημόσιο βίο (με τον Χολαργό και τα τελευταία πέντε χρόνια με τον Κολοσσό Ρόδου) είτε παρέμενε διακριτικά απών…

Το καλοκαίρι του 1992 όταν οι ομάδες της Α’ Εθνικής αισθάνθηκαν ότι είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για να συνασπισθούν και να συστήσουν (με την… κυβερνητική και νομοθετική άδεια της Φάνης Πάλλη-Πετραλιά) την Ένωση Σωματείων Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών, ο Καρατζάς αποτέλεσε την ιδανική λύση για να καθίσει στον προεδρικό θώκο: ήταν ουδέτερος υπό την έννοια ότι προερχόταν από τον Παπάγου, δεν είχε φθαρεί από κόντρες και αντιπαλότητες και προερχόταν από έναν επιχειρηματικό χώρο (στον τομέα των ηλεκτρονικών υπολογιστών) πού του πρόσφερε α priori τα τεχνοκρατικά εφόδια για να κάνει τη δουλειά.

Την έκανε και με το παραπάνω!

Ενας πολύ ταλαντούχος "έμπορος"!

Η αγωνία του εκείνη την εποχή και μέχρι τη στιγμή που αποχώρησε (2001) ήταν να αυξηθούν τα έσοδα των ομάδων μέσω των τηλεοπτικών, διαφημιστικών και χορηγικών δικαιωμάτων, τα οποία όντως εκτοξεύθηκαν σε δυσθεώρητες σφαίρες!

Ο Καρατζάς λειτούργησε ως ένας επιτήδειος "έμπορος" με αποτέλεσμα να σφάζονται παλικάρια στην ποδιά του για τα τηλεοπτικά δικαιώματα τα οποία από το… τίποτε έφτασαν να κοστίζουν πάνω από δέκα δισεκατομμύρια δραχμές, στο μνημειώδες συμβόλαιο το οποίο συνάφθηκε με τον ΑΝΤ1.

Οι μεταξωτές κορδέλες

Βεβαίως η λίγκα δεν πουλούσε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τουναντίον η έλευση διάσημων σούπερ σταρ του παγκοσμίου μπάσκετ, η αναζωπύρωση της βεντέτας των αιωνίων, που πρωταγωνιστούσαν πλέον και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, η κόντρα του Παύλου Γιαννακόπουλου με τον Σωκράτη Κόκκαλη, η ισχύς των ομάδων της Θεσσαλονίκης και η ανταγωνιστικότητα των υπολοίπων εταίρων κατέστησαν το πρωτάθλημα της Α1 σημείο αναφοράς, δημοφιλή προορισμό και "ElDorado" και δημοφιλή προορισμό.

Το καλύτερο Πρωτάθλημα της Ευρώπης

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που μας κάλεσε σε μια σύσκεψη και μας ανακοίνωσε το μότο που είχε σκαρώσει για να διαφημίσει και να "πουλήσει" την πραμάτεια μας…

"Το καλύτερο Πρωτάθλημα της Ευρώπης"!

Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας οι υπόλοιποι και κάποιος αντέτεινε την επιφύλαξη του…

"Μα πρόεδρε, πώς θα το αποκαλέσουμε έτσι; Έχουμε στ’ αλήθεια το καλύτερο Πρωτάθλημα της Ευρώπης; Εντάξει, οι τέσσερις πέντε πρώτες ομάδες είναι όντως πολύ καλές, μέσα στις καλύτερες της Ευρώπης, αλλά…"

Δεν πρόλαβε να αποσώσει την κουβέντα του και ο Καρατζάς επενέβη αποφασιστικά…

Έχουμε το καλύτερο πρωτάθλημα και δεν θα βάλουμε κανέναν αστερίσκο"!

Ρήγας: "Απορούσαν και μας ζήλευαν όλοι"

Είχε απόλυτο δίκιο και επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά καθώς εκείνο το σλόγκαν είτε ανταποκρινόταν στην αλήθεια, είτε ενείχε στοιχεία υπερβολής και περισσής αυταρέσκειας έπιασε τόπο σε όλα τα επίπεδα…

"Μας ζήλευαν κιόλας οι ξένοι και θυμάμαι ότι ο πρόεδρος τηςULEBo Εντουάρντο Πορτέλα απορούσε πως καταφέραμε να αναβαθμίσουμε τόσο γρήγορα και τόσο θεαματικά το Πρωτάθλημα" σχολιάζει ο Κώστας Ρήγας, ο οποίος αποτέλεσε τον στενότερο και πολυτιμότερο συνεργάτη του Καρατζά, από τη θέση του γενικού διευθυντή της λίγκας.

"Μπροστά από την εποχή του"

Και συνεχίζει ο παλαίμαχος διεθνής διαιτητής ο οποίος παρέμεινε σε αυτό το πόστο έως το 2000, όταν κλήθηκε να αναλάβει τον τομέα της διαιτησίας στη νεοσύστατη EuroLeague: "Ήταν ένας πανέξυπνος και ικανός άνθρωπος που μπορούσε να δώσει σάρκα και οστά στις ιδέες του, ακόμα και όταν αυτές ήταν πολύ προχωρημένες και προσέκρουαν στη συντηρητικότητα των υπολοίπων. Είχε τον τρόπο να περνάει αυτά που είχε στο μυαλό του και να υλοποιεί τα σχέδια που καταστρώναμε. Δεν το λέω επειδή έφυγε από τη ζωή, αλλά είναι αλήθεια ότι επρόκειτο για ένα πολύστροφο και φωτισμένο μυαλό που ήταν μπροστά από την εποχή του".

Δεν έχει άδικο ο Ρήγας, άλλωστε επί των ημερών του Καρατζά συνέβησαν… σημεία και τέρατα σε σχέση με το τι προϋπήρχε: η είσοδος του δεύτερου ξένου παίκτη, η δραματική αύξηση των εσόδων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, η στατιστική κάλυψη του Πρωταθλήματος, η αναβάθμιση του συστήματος των playoffs και πάει λέγοντας…

Οι wildcards και ο… Τσακνής

Έναν στόχο δεν κατάφερε να πετύχει τότε ο εκλιπών: να ανοίξει το Πρωτάθλημα πέρα από τα όρια της εκάστοτε βαθμολογίας της Α2 με την παροχή wildcards σε ομάδες εκτός των τειχών.

Υπήρχε από την πρώτη στιγμή αυτή η ιδέα στην ατζέντα του, αλλά έπεσε πάνω στην αντίδραση του Γιώργου Βασιλακόπουλου και δεν υλοποιήθηκε…

Εκτός των άλλων ο Καρατζάς ήταν ένας αλέγρος άνθρωπος, bonviveur και έξω καρδιά, κάθε άλλο παρά κλεισμένος στο καβούκι του…

Πολλά βράδια φεύγοντας από τα γραφεία του ΕΣΑΚΕ ή της επιχείρησης του την άραζε σε ένα μπαρ-εστιατόριο πίσω από το Καλλιμάρμαρο, παρέα με τον φίλο του, τον Διονύση Τσακνή και (επειδή έτυχε να συναγελάζομαι μαζί τουςπολλές φορές) μας έπαιρνε το ξημέρωμα κουβεντιάζοντας περί μπάσκετ και επί παντός επιστητού…

"Γυρίζω τις πλάτες μου στο… παρελθόν"!

Τώρα που έφυγε από τη ζωή, όσοι τον αποχαιρετήσουν αύριο Σάββατο στις 12:00 στο κοιμητήριο του Παπάγου, μπορούν να ψιθυρίζουν ένα πασίγνωστο τραγούδι του Τσακνή το οποίο με μια μικρή παραποίηση κολλάει γάντι στον βίο και στην πολιτεία του Θεόδωρου Καρατζά…

"Γυρίζω τις πλάτες μου (όχι στο μέλλον, αλλά) στο παρελθόν" και εμφορούμενος από αυτό το σκεπτικό ο Καρατζάς έσωσε πολύ περισσότερα από αυτά που ο Τσκανής αναρωτιόταν αν σώζονται…

Καλό ταξίδι πρόεδρε…