Ο πόθος του Σλούκα, ο φαφούτης Ναν και η συμφορά του Γκος

Στις 14 Ιουνίου του 1987 ο Αργύρης Καμπούρης έβαλε τις δυο πιο ιστορικές ελεύθερες βολές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και εκτόξευσε έναν ολόκληρο λαό στον έβδομο ουρανό...

Τριάντα επτά χρόνια αργότερα ο κλήρος έλαχε σε έναν συμπατριώτη του Σεργκέι Γιοβάισα, ο οποίος εκείνο το βράδυ στο ΣΕΦ είχε κάνει το τελευταίο σουτ της απελπισίας: στην επέτειο του ελληνικού έπους ο Μάριους Γκριγκόνις έβαλε τις βολές και σφράγισε τη νίκη του Παναθηναϊκού και την κατάκτηση του τίτλου στη συγκλονιστικότερη και πιο επική σειρά τελικών έχει βιώσει το ελληνικό μπασκετικό έθνος!

Θα ήταν άδικο να υποστηρίξει κάποιος ότι αυτό το ιερό δισκοπότηρο που έδρεψαν οι Πράσινοι και σήκωσε ο Κώστας Σλούκας στον ουρανό του ΟΑΚΑ θα έπρεπε να μοιρασθεί στη μέση ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη…

Το πράσινο ανδραγάθημα και η λερωμένη φωλιά του Γκος

Θα ήταν άδικο διότι, διάβολε, ο Παναθηναϊκός πέτυχε κάτι σπάνιο και πάντως κάτι που είχε να συμβεί σε σειρά τελικών από το μακρινό 2002, επιστρέφοντας με μια συναρπαστική ολική ανατροπή από το 0-2 για να ανέβει στο θρόνο με τρεις απανωτές νίκες!

Απλώς είναι άδικο για τον Ολυμπιακό ως προς τον εαυτό του να ηττηθεί και να απολέσει τον τίτλο και την ευκαιρία του three-peat και του εγχώριου triple crown από μια ατελέσφορη επαναφορά της μπάλας!

Βεβαίως ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος έχει πολλώ λογιώ λερωμένη τη φωλιά του και η αποψινή διπλή ατζαμοσύνη του είναι déjà vu από τις 22 του περασμένου Ιανουαρίου, όταν στο ντέρμπι της κανονικής περιόδου τα είχε κάνει πάλι μαντάρα!

Τότε με το σκορ στο 81-79 και ενώ απέμεναν έντεκα δευτερόλεπτα αστόχησε αμαρκάριστος σε λέι απ και στο καπάκι (από το φάουλ που κέρδισε) έχασε την πρώτη βολή, έβαλε τη δεύτερη και μείωσε σε 81-80 σε ένα θρίλερ το οποίο κατέληξε στη νίκη του Παναθηναϊκού με 85-80.

Απόψε πάλι έντεκα δευτερόλεπτα προτού ηχήσει η κόρνα της λήξης και με το σκορ στο 81-80 ο Αμερικανός γκαρντ δεν μπόρεσε, μολονότι ήταν ελεύθερος, να σκοράρει σε ένα τζαμπ σουτ μέσα στη ρακέτα, αλλά έμελλε να υπάρχει και δεύτερη πράξη στο έργο στο οποίο άθελα του υποδύθηκε τον «homme fatal»!

Μια επαναφορά σκέτη συμφορά!

Επτά δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη και ενώ οι Πράσινοι με τις 2/2 βολές του… ξεδοντιασμένου Κέντρικ Ναν προηγείτο με 85-82 ο λεγάμενος δεν μπόρεσε να επαναφέρει την μπάλα εντός παιδιάς και αυτή η παράβαση των πέντε δευτερολέπτων απέβη το τελειωτικό και μοιραίο κτύπημα για τους Πειραιώτες.

Στο τέλος της βραδιάς ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής για 40ή φορά στην ένδοξη ιστορία του, αλλά προφανώς -και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία περί τούτου- αυτός ο τίτλος αξίζει όσο όλοι οι υπόλοιποι!

Είναι προφανείς και αυτονόητοι οι λόγοι για τους οποίους το στέμμα αποκτά προτιθέμενη αξία: υπήρξε προϊόν μιας ιστορικής ανατροπής και κρίθηκε στις λεπτομέρειες και στα ύστερα ενός τελικού που θα μνημονεύεται εις τους αιώνας των αιώνων για τον δραματικό χαρακτήρα του.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε τα ρέστα του και απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά ως αμνός επί σφαγήν ήχθη, ένα το κρατούμενο…

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε τα δικά του ρέστα που αποδείχθηκαν πιο δυνατά από εκείνα του αντιπάλου του και ρευστοποιήθηκαν κιόλας ακαριαία!

Το ανεκτίμητο ριμπάουντ!

Ο Ολυμπιακός υπερτέρησε σε ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα (10/23 έναντι 7/25) και στις ασίστ (23 με 11), αλλά ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν βάρυνε τόσο πολύ ένα ριμπάουντ!

Ένα πανάκριβο και ανεκτίμητο, αυτό που γράπωσε άμυνα ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ μετά το άστοχο σουτ του Γουίλιαμς-Γκος και το οποίο σε συνδυασμό με το επιγενόμενο φάουλ του Παπανικολάου, έδωσε την ευκαιρία στον εισελθόντα δίκην …λαθρεπιβάτη (λόγω του τραυματισμού και της εξόδου του Ισπανού φόργουορντ) Ντίνο Μήτογλου να δώσει στους γηπεδούχους έναν αέρα τριών πόντων που φύσαγε ούριος γι’ αυτούς μέχρι τη λήξη.

Ο κρυφός MVP Μήτογλου και ο τοκετός του Σλούκα

Αδικώ βεβαίως τον Μήτογλου τον οποίο χαρακτηρίζω ως λαθρεπιβάτη, αλλά θα τον αποζημιώσω θεωρώντας ότι υπήρξε ο κρυφός MVP των πρωταθλητών!

Κρυφός, μα ολοφάνερος με τα τρία επιθετικά ριμπάουντ τα οποία γράπωσε, ένα κομβικό καλάθι για το 81-75 και τις 2/2 βολές, όλα δαύτα σε λιγότερο από δυο λεπτά!

Νωρίτερα είχε σύρει το κάρο από τη λάσπη των πρώτων λεπτών ο Κώστας Σλούκας, ο οποίος κυοφορούσε αυτή τη στιγμή επί έντεκα συναπτούς μήνες και αξιώθηκε να τη ζήσει, εξ ου και οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του είτε κατά μόνας, είτε αγκαλιά με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τον Εργκίν Αταμάν.

Τις προάλλες ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έσφιξε σε αυτή την αγκαλιά το δεύτερο παιδί του που γεννήθηκε κανονικά, μετά από εγκυμοσύνη εννέα μηνών…

Έπαθε… Βερολίνο!

Το "παιδί" του πρωταθλήματος το κουβάλαγε στην κοιλιά του δυο μήνες παραπάνω και δεν επρόκειτο για… ανεμογκάστρι: αυτό είχε στο μυαλό του από εκείνο το μεσημέρι της 8ης του περασμένου Ιουλίου όταν υπέγραψε το πράσινο συμβόλαιο του και δεν έκρυψε τον πόθο του, ακόμη και μέσα στο διθυραμβικό μεθύσι του για την κατάκτηση του τίτλου της EuroLeague.

Το είπε το ίδιο βράδυ, το ξαναείπε την επόμενη ημέρα στην υποδοχή, το επανέλαβε και στη συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ ότι "ο βασικός στόχος μας είναι το Πρωτάθλημα".

Ήταν ο καημός του και τον έκανε πράξη σε μια βραδιά στην οποία ελόγου του έπαθε… Βερολίνο!!!

Η αυτοδυναμία, το χαμένο λίπος και η γενναιότητα του Ολυμπιακού

Η έκρηξή του στη δεύτερη περίοδο όταν με δέκα διαδοχικούς πόντους πήρε τον Παναθηναϊκό από το χέρι και τον οδήγησε στο εμφατικό +11 υπήρξε μια μνημειώδης παράσταση, άλλωστε είχε καταφέρει ο μπαγάσας να σκοράρει πάνω από τους μισούς πόντους (25) της ομάδας του στο πρώτο ημίχρονο (48) αστοχώντας μονάχα σε ένα σουτ!

Σκέτη αυτοδυναμία δηλαδή!

Με την μπακαλίστικη λογική του "τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξιδο", κάποιος θα πίστευε ότι ο Σαλονικιός γκαρντ θα έβαζε καμιά πενηνταριά πόντους, αλλά-για να παραποιήσω τον τίτλο του θεατρικού έργου του Λουίτζι Πιραντέλο-"δεν είναι έτσι εάν έτσι νομίζετε"!

Ο Σλούκας… ησύχασε στο δεύτερο ημίχρονο και συν τοις άλλοις οι Πράσινοι απώλεσαν το λίπος των 11 πόντων και είδαν τον ψύχραιμο, μεθοδικό και γενναίο Ολυμπιακό στο +3 (61-64), αλλά δεν πανικοβλήθηκαν, απάντησαν με ένα σερί 9-0 και ξαναβρέθηκαν καβάλα στο άλογο…

Το κάρφωμα, το step back και οι έσχατες 6/6 βολές

Ως λάτρης της σημειολογίας, αλλά και επειδή οι στιγμές και οι λεπτομέρειες γράφουν την ιστορία, ανθολογώ τρεις από δαύτες που έγειραν την πλάστιγγα προς την πλευρά του Παναθηναϊκού πέρα από το διπλό χαρακίρι του Γουίλιαμς-Γκος.

• Αναφέρομαι πρώτα απ’ όλα στο εκκωφαντικό -και σημαντικό από ψυχολογικής πλευράς- κάρφωμα του δια μίαν εισέτι φοράν έξοχου Τζέριαν Γκραντ, ως συνέχεια εκ του προηγουμένου, δηλαδή α λα Λεμπρόν Ιγκουοντάλα τάπα επί του Παπανικολάου στον τέταρτο τελικό)…

• Στο επόμενο κλικ η άμυνα με αλλαγές στα σκριν που είχε επιλέξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας έφερε τον Κέντρικ Ναν απέναντι στον Νίκολα Μιλουτίνοβ που ζόρισε τον Αμερικανό σταρ και δεν του επέτρεψε να διεισδύσει στη ρακέτα: όντας ζορισμένος, αλλά και πολυμήχανος ο πρώην παίκτης των Χιτ, των Λέικερς και των Γουίζαρντς συνειδητοποίησε ότι έσφιγγαν τα γάλατα και με ένα step back τρίποντο ανέβασε τη διαφορά στους εννέα πόντους (75-66).

• Το τρίτο clutch play δεν ήταν ούτε κάρφωμα, ούτε καλάθι, αλά εκείνο το αμυντικό ριμπάουντ του Ερνανγκόμεθ η αξία του οποίου κεφαλαιοποιήθηκε στη συνέχεια, σε συνδυασμό βεβαίως με το γεγονός ότι στα τελευταία έντεκα δευτερόλεπτα και ενώ ο Ολυμπιακός αυτοκτονούσε σε δόσεις, ο Παναθηναϊκός επεδείκνυε Ολύμπια ψυχραιμία και έβαζε το πανηγυρικό υστερόγραφο του στο θρίλερ με 6/6 ελεύθερες βολές (Μήτογλου αντ’ αυτού 2/2, Ναν 2.2, Γκριγκόνις 2/2).

Μια μασέλα για τον φαφούτη Ναν!

Όταν πλέον ακούσθηκε ο λυτρωτικός για τον Παναθηναϊκό ήχος της κόρνας που σηματοδοτούσε τη λήξη και οι κάμερες ζούμαραν πάνω στον Ναν, τότε αποτυπώθηκε κιόλας η στιγμή που έμελλε να γίνει viral…

Ποια ήταν αυτή;

Ο… ξεδοντιάρης Ναν που βεβαίως δεν θα μείνει φαφούτης και με χαλασμένη τη μόστρα στην υπόλοιπη ζωή του

Φαντάζομαι πως αύριο το πρωί κιόλας η πρώτη φροντίδα του θα είναι να επισκεφθεί έναν οδοντίατρο για τις απαραίτητες επισκευές!

Στο κάτω κάτω της γραφής με τέτοιο πριμ που θα πάρει, όχι τρία δόντια αλλά ακόμη και ολόχρυση μασέλα με διαμαντάκια γύρω γύρω μπορεί να βάλει!