To ‘χε η μέρα φαίνεται κι ας ήταν 28 Ιανουαρίου και όχι 27 Δεκεμβρίου. Το ‘χε η μέρα που με Στέφανο άρχισε και με Στέφαν(ο) τελείωσε! Βεβαίως έτερον εκάτερον: άλλο πράγμα ο ημιτελικός του Τσιτσιπά στη Μελβούρνη και άλλο πράγμα το ντεμπούτο του Γιόβιτς στο Μαρούσι, αλλά όπως λένε και οι Αμερικανοί, είναι κρίμα ν’ αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάει μια όμορφη ιστορία...

Η ιστορία του Στέφανου μπορεί να γίνει ομορφότερη στο μέλλον, παρομοίως και εκείνη του Στέφαν που πάντως άμα τη εμφανίσει του έγινε η αφορμή για να γελάσει το χειλάκι του δόλιου του Δημήτρη Πρίφτη. Βεβαίως για να είμαι τίμιος και ακριβής η μέρα στο ΟΑΚΑ δεν τελείωσε με τον Γιόβιτς, αλλά με τον... Μαντζούκα, που έκανε υπερωρίες!

Μαντζούκας, όπως... Ντράζεν

Σοβαρολογώ διότι έφυγα από το γήπεδο τουλάχιστον μια ώρα μετά τη λήξη του αγώνα κι όσο καθόμουν στα υπερώα του ΟΑΚΑ και έγραφα, ο Λευτεράκης δεν το κούνησε ρούπι!

Επέστρεψε από τα αποδυτήρια στον αγωνιστικό χώρο, μαζί με τον Ισίδωρο Κουτσό και -με τη συνήθη υπερβολή που με κυριεύει-θαρρώ πως έκανε απ’ όλες τις θέσεις περισσότερα σουτ απ’ όσα έριχνε κάθε πρωί στη σάλα του Σίμπενικ ο συχωρεμένος ο Ντράζεν Πέτροβιτς!

Εντάξει μη βαράτε, μια κουβέντα έγραψα, αλλά, διάβολε, δεν προέβην κιόλας σε καμιά ιερόσυλη αντιπαραβολή: απλώς αναφέρομαι στις εργατοώρες που καταναλώνει ο Γιαννιώτης φόργουορντ κυρίως όταν νιώθει ότι δεν έχει παίξει καλά...

Την ίδια στιγμή στην απέναντι ρακέτα ο έτερος συνεργάτης του Δημήτρη Πρίφτη, ο Βασίλης Σίμτσακ είχε ακόμη δυσκολότερο έργο από τον Κουτσό. Έδινε την μπάλα για να σουτάρουν τα δυο πιτσιρίκια του!

Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά

Κλείνω εδώ την παρένθεση με το... εξτραδάκι των δυο συνεργατών του Πρίφτη και επιστρέφω στο προκείμενο που βεβαίως είναι το long-awaited, όπως λένε και οι Αμερικανοί, ντεμπούτο του Στέφαν Γιόβιτς που ήρθε λίγο πιο νωρίς ή λίγο πιο αργά απ’ όσο υπολογιζόταν!

Εξηγείται αυτό το οξύμωρο σχήμα διότι εάν ο Παναθηναϊκός έπαιζε τη Δευτέρα με τον αποδεκατισμένο Ηρακλή, ο Πρίφτης θα τον χρησιμοποιούσε με μεγαλύτερη άνεση και με περισσότερη ασφάλεια σε σχέση με τις συνθήκες ενός αγώνα Ευρωλίγκας, είτε επρόκειτο για τον αναβληθέντα με τη Ζαλγκίρις, είτε για τον χθεσινό με την Μπασκόνια...

Σε κάθε περίπτωση το αρχικό σχέδιο του Παναθηναϊκού ήταν να αφήσει τον Γιόβιτς για καμιά δεκαριά μέρες ακόμα στα πιτς, αλλά ανατράπηκε από τον ρουν των γεγονότων: έφυγε ο Πέρι, τραυματίσθηκε ο Μέικον, υπήρχαν αμφιβολίες για την ετοιμότητα του Σαντ Ρος και ούτως ειπείν θα έπρεπε ο Μπόχωρίδης να αφήσει τα κόκκαλα του στο παρκέ!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν επιταχύνθηκε το ντεμπούτο του Σέρβου πόιντ γκαρντ, που εμφανίστηκε φάντης μπαστούνι χθες το βράδυ, φορώντας τη φανέλα με το Νο 24...

Ο Γκεντράιτις και το λυτρωτικό τρίποντο

Μπούκαρε για πρώτη φορά τρία λεπτά και τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της πρώτης περιόδου, αντικαθιστώντας τον Μποχωρίδη, σκόραρε για πρώτη φορά με τρίποντο στο 11^ο λεπτό για το 25-10, ενώ στην αμέσως επόμενη κατοχή μοίρασε την πρώτη ασίστ στον Οκάρο Γουάιτ που κάρφωσε στον αιφνιδιασμό (27-10)...

Κράταγα σημειώσεις για ό,τι έκανε και τώρα που τις ξαναβλέπω, διαπιστώνω ότι κλήθηκε κι ελόγου του, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον συμπατριώτη του Νεμάνια Νέντοβιτς να μαρκάρει τον Ρόκας Γκεντράιτις και πάει λέγοντας...

Πάει λέγοντας και πάει διώχνοντας τα φίδια που είχαν αρχίσει να ζώνουν τον Πρίφτη, ένα λεπτό και 55 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς: τότε οι στραγγαλισμένοι Βάσκοι ανένηψαν και κατέβασαν τη διαφορά από τους 27 πόντους (59-32) στους 13 (70-57), αλλά ο Γιόβιτς δεν ήθελε να αφήσει μουντζούρες στην πρεμιέρα του. Πήρε την μπάλα, εκτέλεσε από τα 6μ.75 και η δουλειά τελείωσε παστρικά!

Οι 23 ασίστ και ο Καμπάσο

Στο τέλος της ημέρας ο λεγάμενος έμεινε στο παρκέ επί 19 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, παρήγαγε έξι πόντους (0/1δ., 2/2τρ.), τρία ριμπάουντ και τρεις ασίστ, κέρδισε δυο φάουλ και χρεώθηκε με ένα, υπέπεσε σε δυο λάθη, έβγαλε 10 μονάδες στο ranking και έκανε τον Ιωάννη Παπαπέτρου να... ζηλέψει και να φάει τα λύσσακά του σε ρόλο δημιουργού!

Αστειεύομαι, αλλά όχι και τόσο: στο ντεμπούτο του pass-first πόιντ γκαρντ, ο οποίος συν τοις άλλοις μοιράζεται με τον Φακούντο Καμπάσο το ρεκόρ των ασίστ σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκας (19), οι Πράσινοι ξεσάλωσαν στη δημιουργία!

Ο Παναθηναϊκός που πριν από το χθεσινό ματς είχε μέσο όρο 14.2 ασίστ, αυτή τη φορά μοίρασε 23, με τον Παπαπέτρου και τον Μποχωρίδη να "γράφουν" από πέντε και τον Νέντοβιτς να μοιράζει τέσσερις...

Εάν ο βασανισμένος από τις επιλογές στη θέση του άσου Παναθηναϊκός έδινε άλλες δυο τελικές πάσες, τότε η επίδοση του θα καταχωριζόταν στο Top 10 της ιστορίας του στην Ευρωλίγκα!

Η τριγωνική επίθεση και ο 13^ος Μεσσίας!

Το εννοώ αυτό για τα βάσανα των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης στην πιο νευραλγική θέση που υφίστατα στο μπάσκετ, εκτός κι αν ο Γιώργος Βόβορας, ο Οντεντ Κάτας και ο Δημήτρης Πρίφτης ενστερνίζονταν τις ιδέες του Φιλ Τζάκσον και κατέφευγαν στην τριγωνική επίθεση, όπου όλοι πρέπει να τα κάνουν όλα!

Προς επίρρωσιν αυτού υπενθυμίζω ότι πάνω σε αυτή την πασαρέλα της θέσης του πόιντ γκαρντ περπάτησαν τους τελευταίους 18 μήνες ουκ ολίγοι υποψήφιοι Μεσσίες οι οποίοι φιλοδοξούσαν να χωρέσουν στα (ευρύχωρα) παπούτσια που άφησε στα αποδυτήρια ο Νικ Καλάθης...

Είτε ως βασικοί πλέι μέικερς, είτε ως επικουρικοί, είτε εξ ανάγκης, είτε στοχευμένα, είτε ως εμβαλωματικές λύσεις, είτε επί μονίμου βάσεως, είτε περιστασιακά σε κάποια plays σε αυτό τον ενάμιση χρόνο-και εάν δεν έχω χάσει τεύχη-δοκιμάσθηκαν 12 παίκτες!

Πιερ Τζάκσον, Κίφερ Σάικς, Mάρκους Φόστερ, Σέλβιν Μακ, Χάουαρντ Σαντ Ρος, Λευτέρης Μποχωρίδης, Νίκος Δίπλαρος, Γιώργος Καλαϊτζάκης, Ντάριλ Μέικον, Νεμάνια Νέντοβιτς, Κέντρικ Πέρι, Γιόγκι Φέρελ και η καταμέτρησις συνεχίζεται...

Απλώς ο Πρίφτης ελπίζει ότι αυτή η καταμέτρησις ολοκληρώνεται με τον Γιόβιτς, ο οποίος στο ντεμπούτο του κόμισε μια αύρα και πρόσφερε κιόλας μια ζεστασιά μέσα στον ψόφο της "Ελπίδας"...

Αυτό ήταν το δικό του μήνυμα ελπίδας (άνευ εισαγωγικών), χώρια που αποδείχθηκε κιόλας γουρλής και μπορεί να καταρρίψει την άποψη ότι το νούμερο 13 είναι γρουσούζικο!

Η σύμπτωση και τα wow

Ο Σέρβος πόιντ γκαρντ που καλείται να δώσει ουσία και νόημα σε μια θέση που εδώ και ενάμιση χρόνο εξελίχθηκε σε… κέντρο διερχομένων και εντέλει έμεινε στοιχειωμένη και κενή περιεχομένου ξαναγύρισε στη δράση σε επίπεδο Ευρωλίγκας μετά από έναν χρόνο και οκτώ ημέρες, κατά μία σατανική σύμπτωση στο ίδιο γήπεδο: στις 21 Ιανουαρίου 2021 είχε βρεθεί απέναντι στον Παναθηναϊκό ως παίκτης της Χίμκι και χθες φόρεσε για πρώτη φορά την πράσινη φανέλα…

Ο Γιόβιτς δεν είναι μάγος και σόουμαν, δεν θα μαγέψει με τη φαντασμαγορία του, ούτε θα παραγάγει πολλά wow!

Mπορεί όμως να γίνει το κομμάτι του παζλ που θα λύσει τα ζωτικά προβλήματα των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης και θα καμουφλάρει κάποια άλλα.

Εκτός από καλός παίκτης είναι επίσης ένας καλός συμπαίκτης και αυτή την αρετή του την φανέρωσε αμέσως, όχι μόνο αγωνιζόμενος, αλλά και καθήμενος στον πάγκο, απ’ όπου σηκωνόταν, φώναζε, ενθάρρυνε, παρότρυνε και πάει λέγοντας…

O... επικοινωνιολόγος του Πρίφτη

Εδώ ήρθαμε, όπως λέγαμε παλιά και στο σινεμά, διότι πέραν όλων των άλλων ο Γιόβιτς έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι είναι ο άνθρωπος του Πρίφτη...

Ο άνθρωπος του, η ασφάλεια, η καβάτζα και ο αντιπρόσωπος του στο παρκέ, την ώρα της δράσης. Για τέτοιου τύπου παίκτες, απ’ ό,τι θυμάμαι, ο νυν προπονητής του Παναθηναϊκού χρησιμοποιεί μια συγκεκριμένη έκφραση...

Τους αποκαλεί "ενδιάμεσους", πάει να πει ότι συνδέουν τον πάγκο με τον αγωνιστικό χώρο και τον προπονητή με τους παίκτες.

Για να κάνω λίγη πλάκα, ο Γιόβιτς είναι πλέον ο... επικοινωνιολόγος του Πρίφτη. Πρώτα απ’ όλα είναι εγνωσμένα και αποδεδειγμένα ένας καλός παίκτης και κυρίως ένας πόιντ γκαρντ...

Ένα το κρατούμενο...

Ως τέτοιος λοιπόν και ων μπολιασμένος στη σερβική κουλτούρα, διαθέτει αντίληψη, ικανότητα να διαβάζει τις καταστάσεις και το χάρισμα της επικοινωνίας με τον προπονητή και τους συμπαίκτες του...

Οι Χόρνετς και το 5 εναντίον 5

Αυτά τα τρία στοιχεία έλειπαν από τον Κέντρικ Πέρι, ο οποίος υπερέχει βεβαίως σε ενέργεια, αθλητικότητα και ταχύτητα, αλλά στη ζωή δεν μπορείς να τα ‘χεις όλα, μονά ζυγά, δικά σου!

Εν τη παρουσία του Γιόβιτς οι Πράσινοι δεν θέλουν να γίνουν σαν τους... Χόρνετς ώστε να σκοράρουν 115.0 πόντους και να τρώνε 114.6, αυτό άλλωστε δεν βγάζει νόημα...

Με αυτόν στο πηδάλιο επιδιώκουν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στο παιχνίδι 5 εναντίον 5, που προϋποθέτει την επικοινωνία του πλέι μέικερ με τον προπονητή, την καλή ανάγνωση των καταστάσεων στην αντίπαλη άμυνα και το στήσιμο των συμπαικτών του ώστε να τηρούνται οι σωστές αποστάσεις και να κυκλοφορεί όπως πρέπει η μπάλα.

Χάρη στην εμπειρία και τα συστατικά από τα οποία έπλασε τον χαρακτήρα του, ο Γιόβιτς είναι μανούλα στο να διαβάζει το παιχνίδι, να διαπιστώνει πού υπάρχει πλεονέκτημα, πώς θα καμουφλαριστεί το μειονέκτημα και να δίνει κατευθύνσεις με το εκάστοτε call του συστήματος.

Όλοι οι προπονητές απανταχού της γης ψάχνουν έναν παίκτη που θα ανταποκρίνεται σε αυτές τις βασικές ανάγκες και θα υποστηρίζει το σχέδιο τους και ασφαλώς ο Πρίφτης δεν αποτελεί την εξαίρεση στον συγκεκριμένο κανόνα...

Έτυχε κιόλας (ως ασίσταντ στην Εθνική ομάδα) να βλέπει πώς έφτιαχναν το παιχνίδι ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Νίκος Ζήσης, ενώ ως προπονητής του Άρη καρπώθηκε την αντιληπτική ικανότητα του Βασίλη Ξανθόπουλου, οπότε ξέρει καλά τι θέλει και ποιος μπορεί να του το προσφέρει...

Τώρα λοιπόν ο άνθρωπος του λέγεται Στέφαν Γιόβιτς!