Οι 12 σωματοφύλακες της Εθνικής: Ενας για όλους, όλοι για έναν

Έχω γράψει κάμποσες φορές μετά από επιβλητικές εμφανίσεις και εντυπωσιακές νίκες (όπως η αποψινή) της Εθνικής μπάσκετ στο Τουρνουά Ακρόπολις και αλλαχού ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πάντοτε θα ισχύει η αποφθεγματική ρήση του Στιβ Γιατζόγλου…

"Το να πανηγυρίζεις για τις νίκες στα φιλικά ματς είναι σαν να αγκαλιάζεις την αδερφή σου και να… ερεθίζεσαι"!

Σωστό είναι αυτό, αλλά, διάβολε, στην προκειμένη περίπτωση είναι επίσης σωστό το να μην περνάνε στο ντούκου τα πολλά καλά και συνάμα ωραία πράγματα που μόστραρε η Εθνική κόντρα στο Μαυροβούνιο και ασφαλώς θα αποτελέσουν την πανοπλία της στην επιχείρηση πρόκρισης της στους Ολυμπιακούς Αγώνες…

Το ισχυρό αποτύπωμα

Δεν είναι κιόλας δίκαιο να υποτιμώνται η νίκη, το όμορφο μπάσκετ και οι υποσχέσεις που άφησε η ομάδα, επειδή το Μαυροβούνιο δεν στάθηκε (διότι δεν μπορεί ή δεν του το επέτρεψε η Εθνική) στο ύψος των περιστάσεων.

Μού άρεσε, λοιπόν, η Εθνική η οποία μετά το ζορισμένο ντεμπούτο της κόντρα στην Πολωνία, αυτή τη φορά δεν άφησε τους Μαυροβούνιους να πάρουν ανάσα και φανέρωσε μπόλικα ενθαρρυντικά και πολλά υποσχόμενα στοιχεία που θα επιδιώξει να κεφαλαιοποιήσει την ερχόμενη εβδομάδα στο ίδιο γήπεδο.

Πέρα από την άνετη επικράτηση και τη διαφορά των 29 πόντων, το αποτύπωμα που άφησε η ελληνική ομάδα έγκειται σε ακραιφνώς μπασκετικά στοιχεία τα οποία παρουσίασε και ενθουσίασαν κιόλας τον κόσμο…

Χάθηκε τρεις φορές η μπάλα

Εάν σώνει και καλά αυτές οι εικόνες θα πρέπει να εικονογραφηθούν, θαρρώ πως το πινέλο πήρε φωτιά σε τρεις παρεμφερείς φάσεις, στις οποίες, κατά το κοινώς λεγόμενον, χάθηκε η μπάλα!

• Η πρώτη τέτοια εκπάγλου καλλονής φάση εκτυλίχθηκε 1’.40’’ πριν από τη λήξη της πρώτης περιόδου όταν η Εθνική κυκλοφόρησε την μπάλα σε στιλ… Ολυμπιακού και αυτό το αέναο passinggame με τις διαδοχικές πάσες και τις τέλειες αποστάσεις επέφερε το δια χειρός Βασίλη Τολιόπουλου corner 3 για το 21-12.
• Δυόμισι λεπτά αργότερα ακολούθησε η δεύτερη χάρμα ειδέσθαι κίνηση της μπάλας από την οποία σκόραρε ο Ντίνος Μήτογλου για το 25-14.
• Το καλό τρίτωσε στο 33^ο λεπτό με το καλάθι του Δημήτρη Μωραίτη και είμαι βέβαιος πως μ’ αυτά και μ’ εκείνα που έβλεπε να συμβαίνουν ο Βασίλης Σπανούλης ευφράνθηκε η ψυχή του!

Τα μπουμπουνητά του «Λάρι» και οι «Τρεις Σωματοφύλακες»

Και τι γινόταν όταν περνούσαν τα δευτερόλεπτα και η Εθνική δεν είχε καθαρή επιλογή μέσα από το γύρισμα της μπάλας;

Ε τότε τη μπουμπούνιζε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης και όλα καλά, όλα ανθηρά!

Στις φανέλες των παικτών της Εθνικής είναι κεντημένο το μότο «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ» από το οποίο εμφορείται και τούτου δοθέντος νομίζω ότι στην αποψινή εικόνα της κολλάει γάντι και το σύνθημα με το οποίο προίκισε ο Αλέξανδρος Δουμάς τους ήρωες του στο μυθιστόρημα «Οι Τρεις Σωματοφύλακες»….

«Ένας για όλους, όλοι για έναν»!

Ένας βεβαίως λείπει ακόμη: ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που έμεινε στο σπίτι του λόγω ασθένειας και ικανοποίησε την όρεξη του παρακολουθώντας από τηλοψίας τον μοναδικό εκπρόσωπο της οικογένειας να σκορπίζει τρόμο με τις τάπες και το πώς εξέτρεπε και αλλοίωνε τις επιθέσεις των Μαυροβούνιων.

Όλα του καλά του Κώστα, αρκεί να μην πετάει στα σκουπίδια τις ελεύθερες βολές (1/6)!

Το ολοκληρωτικό μπάσκετ

Απέναντι στο Μαυροβούνιο η Εθνική παρουσίασε ένα κυριαρχικό και συνάμα ολοκληρωτικό μπάσκετ, όπως αποδεικνύουν κιόλας οι 86 πόντοι που σκόραρε και οι μόλις 57 τους οποίους δέχθηκε.

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν…

Από εκεί και πέρα μόστραρε ζωντάνια, ευεξία, ταχύτητα και στις δυο άκρες του γηπέδου, ένταση στην άμυνα, ευχέρεια στο σκοράρισμα, ισορροπία ανάμεσα στο παιχνίδι μέσα στη ρακέτα και σε εκείνο από την περιφέρεια, ομαδικότητα, συνεργασίες, αρκετούς αυτοματισμούς, αλτρουισμό, εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας, τήρηση των αποστάσεων και εντέλει ανεξαρτήτως των παικτών στις εκάστοτε πεντάδες και των σχημάτων συνδύασε την ουσία με το θέαμα και επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω…

Τα 51 ριμπάουντ, οι 26 ασίστ και το πολύ το «Κύριε Ελέησον»!

Εάν σώνει και καλά πρέπει να δοθεί έμφαση σε κάποια νούμερα, δεν θα πρέπει να διαλάθουν της προσοχής μας τα 51 ριμπάουντ εκ των οποίων τα 17 γέννησαν δεύτερες ευκαιρίες, και το εξαιρετικό ratio με τις 26 ασίστ και τα μόλις εννέα λάθη.

Α, για να μην το ξεχάσω: όπως και την Παρασκευή με την Πολωνία, παρομοίως και κόντρα στο Μαυροβούνιο η Εθνική του έδωσε και κατάλαβε με τα 41 σουτ τριών πόντων εκ των οποίων βρήκαν στόχο τα 14, σε αντιδιαστολή με τα 32 δίποντα.

Δεν ξέρω εάν θα συνεχισθεί αυτό το βιολί καθόσον «το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται και ο παπάς», αλλά αυτή η υπόθεση εμπίπτει στη δικαιοδοσία και στο πλάνο του Σπανούλη, ο οποίος προφανώς ένιωσε δικαιωμένος και πολύ ικανοποιημένος από την κατά το μάλλον ή ήττον ρηξικέλευθη και πάντως τομηρή επιλογή του να βάλει μαζί στο αρχικό σχήμα τον Τόμας Γουόκαπ και τον Νικ Καλάθη.

Το «In Spanoulis we trust»!

Έχοντας επιστρέψει ως προπονητής της Εθνικής στο παλιό σπιτικό του ο Σπανούλης τυγχάνει της πίστης, της εμπιστοσύνης, ου μην και της… ανοχής όλης της πιάτσας, όπως το διαδήλωσε απόψε ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης.

Οσο ανταγωνιστικός, παθιασμένος και φιλόδοξος υπήρξε ως παίκτης, το ίδιο και ακόμη… χειρότερος είναι ως προπονητής!

Τι σημαίνει αυτό;

Τη μισή ανταγωνιστικότητα, τη μισή φιλοδοξία και το μισό πάθος του να καταφέρει να μεταγγίσει στις αρτηρίες των παικτών, θαρρώ πώς κάτι θα καταφέρουμε!

Τα υπόλοιπα, όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, θα τα βρει η υπηρεσία, που θα πιάσει δουλειά από βδομάδα…