Βρισκόμουν στα γραφεία του Sport24.gr και παρακολουθούσα ασκαρδαμυκτί τον χθεσινό (11/12) αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Ζαλγκίρις...

Καλά να πάθω!

Το εννοώ αυτό διότι ως λάτρης της σημειολογίας και συνάμα της αυτοψίας, θα ήθελα να βρίσκομαι στο ΟΑΚΑ, αλλά ας όψεται η ζωντανή εκπομπή που θα ακολουθούσε...

Εκεί σε θέλω μάστορα, για να δω με τα μάτια μου και να ακούσω με τα αυτιά μου την έκρηξη του Γιώργου Βόβορα, εκατόν δέκα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της πρώτης περιόδου!

Δεν βιάστηκε να φωνασκήσει και να βγει από τα ρούχα του ο προπονητής του Παναθηναίκού, ίσα ίσα που θαρρώ πως άργησε κιόλας!

Υπήρξε όντως βραδυφλεγής η δριμεία αντίδραση του, διότι άρχισε να κατεβάζει καντήλια (sic), ενώ η ομάδα του βρισκόταν στην επίθεση και μάλιστα μόλις είχε κερδίσει ένα φάουλ....

Τι να το κάνεις, όμως...

Τον Βόβορα δεν τον ένοιαζε, ούτε και τον παρηγόρησε το κερδισμένο φάουλ στην επίθεση: τον ένοιαζε και τον πόναγε το φάουλ που δεν είχε γίνει στην άμυνα, με αποτέλεσμα ο Μάριους Γκριγκόνις να σουλατσάρει για άλλη μια φορά ανενόχλητος και να εκτελέσει για το 12-22...

Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ

Βλέποντας από την τηλεόραση, λοιπόν να ‘χουν πεταχτεί οι φλέβες του Βόβορα, να χτυπιέται και να ωρύεται σαν λυσσασμένος, νόμιζα ότι εκείνο το ενσταντανέ δεν ήταν βγαλμένο από αγώνα μπάσκετ, αλλά από ταινία θρίλερ....

Σαν εκείνα τα στιγμιότυπα που βλέπεις μπροστά σου τον θάνατο να έρχεται αναπόδραστα!

Μακάβρια είναι αυτή η περιγραφή, το ξέρω, αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: το αναλύσαμε χθες το βράδυ στην εκπομπή, το επισήμανε νωρίτερα στο άρθρο του ο Αλέξανδρος Τρίγκας και είναι ηλίου φαεινότερον ότι (όχι το μόνο, αλλά) ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού στην εφετινή σεζόν είναι η... ευγένεια του!

Μιλάμε για παροιμιώδη όχι μονάχα αστική, αλλά αριστοκρατική ευγένεια!

Το χοντραίνω ακόμα περισσότερο και φρονώ ότι ειδικώς για τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να θεσμοθετηθεί άλλη μια στατιστική κατηγορία στα περιβόητα analytics...

Τα φάουλ, όχι αυτά που χρεώνεται ή εκείνα τα οποία κερδίζει στην επίθεση του, άλλωστε αμφότερα εμφανίζονται στη στατιστική...

Εννοώ τα φάουλ που οι Πράσινοι τα αφήνουν όχι απλώς να περνάνε από μπροστά τους, αλλά να χορεύουν κιόλας με λικνιστικό και προκλητικό ύφος!

Φωνάζουν κιόλας «έλα να με κάνεις», αλλά (αποδεικνύεται ότι) απευθύνονται προς ώτα μη ακουόντων!

Βεβαίως αυτό το φαινόμενο δεν εκδηλώθηκε μόνο χθες, αλλά καταντάει σύμφυτο με την πράσινη φύση και-ως γνωστόν-σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι τέτοια!

Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΡΙΧΑΡΔΟΥ

Ελέω της ιϊκής επικαιρότητας, μάλιστα, τολμώ να γράψω ότι συνιστά (όχι πανδημία, αλλά) επιδημία!

Χθες ο Παναθηναϊκός έπεσε στην κέντα με τα 19άρια...

Μοίρασε 19 ασίστ (αλλά είδε να πηγαίνει στράφι το εξαιρετικό ratio του, με τα μόλις 9 λάθη έναντι των 17 της Ζαλγκίρις) και έβγαλε ισοπαλία στα φάουλ με 19-19...

Τα νούμερα όμως είναι σχετικά, καθόσον από αυτά τα 19 φάουλ, μόλις έξι κατεγράφησαν στο πρώτο ημίχρονο, όταν οι λεγάμενοι βάραγαν ασυστόλως από τα 6μ.75 και είχαν 9/13 τρίποντα!

Ένα φάουλ, τι σου ζητάω, λοιπόν;

Τόση κουβέντα γίνεται γύρω από αυτό το θέμα, που η αντίδραση του Βόβορα μοιάζει βγαλμένη και από ταινία θρίλερ, αλλά και από μια τραγωδία του Γουίλιαμ Σαίξπηρ!

Εκεί όπου εξιστορεί τη μάχη του Μπόσγουορθ το 1485, όταν νικημένος από τον Ερρίκο Τυδώρ, ο Ριχάρδος ο Γ’ προσπαθεί να διαφύγει και φωνάζει απελπισμένος και συνειδητοποιώντας ότι επίκειται το τέλος...

«Ένα άλογο, το βασίλειο μου για ένα άλογο»...

Αντιστοίχως, λοιπόν, ο προπονητής του Παναθηναϊκού ικετεύει «Ενα φάουλ, το βασίλειο μου για ένα φάουλ»!

Πλάκα πλάκα, η χθεσινή τόσο εύγλωττη αντίδραση του Βόβορα μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει μέρος μιας τριλογίας στην οποία προηγήθηκαν δυο πρώην προπονητές της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παναθηναϊκού...

ΟΙ ΠΡΙΜΑΝΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΟΝΤΑΡΙΝΕΣ

Στις 4 Φεβρουαρίου του 2009, μετά το 0-0 με τον Πανσερραϊκό στον πρώτο προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, ο Ολλανδός Χενκ Τεν Κάτε, σχολιάζοντας τη συμπεριφορά των παικτών του είχε πει «σήμερα παίξαμε σαν πριμαντόνες»!

Δίκιο βουνό είχε διότι έναν μήνα αργότερα, στον επαναληπτικό αγώνα, οι πριμαντόνες του ηττήθηκαν από τους Σερραίους με 3-2 στο ΟΑΚΑ και αποκλείσθηκαν άνευ επαίνων.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, τι είπε ο... στόμας του Φάμπρι!

Τότε στον πάγκο του Παναθηναϊκού βρισκόταν ο Ισπανός Φαμπριάνο Γκονζάλεθ ο οποίος σε μια επική (ένεκα της αλληγορικής σημειολογίας της) ομιλία του στα αποδυτήρια είχε δώσει τον τόνο που αποζητάει τώρα και ο Βόβορας...

«Στη ζούγκλα υπάρχουν πολλές λιονταρίνες και λίγα λιοντάρια. Τα πιο δυνατά λιοντάρια πηδάνε τις λιονταρίνες και την ώρα που ζευγαρώνουν δημιουργούν μια γραμμή κατουρώντας γύρω από την λιονταρίνα. Αυτή την γραμμή μπορεί να την περάσει μόνο όποιος είναι πιο ισχυρός. Θέλω λοιπόν κι εσείς μέσα στο γήπεδο να χαράξετε μια τέτοια γραμμή και να μην αφήνετε κανέναν να την περάσει»!

Προφανώς τα... μη φάουλ δεν αποτελούν το μοναδικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού: συνιστούν όμως μια εγγενή, χρόνια και αθεράπευτη ασθένεια που του κατατρώει τα σωθικά...

Χθες μάλιστα αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο, του χάλασε τη ζαχαρένια του Μιλάνου, του στέρησε σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να πετύχει για πρώτη φορά δυο σερί νίκες, τον εμπόδισε να κτίσει το momentum στους τρεις απανωτούς εντός έδρας αγώνες (Ζαλγκίρις, Ρεάλ Μαδρίτης, Αλμπα Βερολίνου) και τον ξανάριξε στα σκληρά!

Όπως αποδόθηκε στα ελληνικά και η ταινία «Brad’s status» του 2017 με τον Μπεν Στίλερ, στ’ αλήθεια, «χειρότερα δεν γίνεται»!