"Χθες ήτονε", που λέει και μια ψυχή, όνομα και μη χωριό...

Χθες, λοιπόν, ήτονε 4 Απριλίου, τουτέστιν η 56η επέτειος από το έπος της ΑΕΚ στο Καλλιμάρμαρο...

Εκείνο το βράδυ ο συχωρεμένος ο Βασίλης Γεωργίου έδωσε ρεσιτάλ στη ραδιοφωνική μετάδοση του τελικού με τη Σλάβια Πράγας και οι ατάκες του έχουν μείνει στην ιστορία, μεταξύ αυτών και μία την οποία θα μπορούσε κάλλιστα να παραποιήσει στο Βελιγράδι ο Νικήτας Αυγουλής...

Η "Σοφία Βέμπο του ελληνικού μπάσκετ" εγκωμίαζε την "ονειρώδη ραβέρσα του Γιώργου Τρόντζου" και ο τηλεσχολιαστής της NOVA δικαιούνταν να εκθειάσει το ονειρώδες τρίποντο του Μόουζες Ράιτ!

Οι ραβέρσες οι οποίες στη σύγχρονη καθομιλουμένη γλώσσα αναφέρονται ως hook shots υπήρξαν η signature move του Τρόντζου και όλων των πενταριών που σέβονταν τον εαυτό τους και τη θέση τους...

Η ρεπετισιόν του Ράιτ στο Βελιγράδι

Αντιθέτως τα τρίποντα δεν αποτελούν τη ρουτίνα του Ράιτ, ο οποίος πάντως δεν μπουμπούνισε για πρώτη φορά σουτ από τα 6μ.75: τον εμπνέει, φαίνεται, το Βελιγράδι όπου την περασμένη εβδομάδα είχε βάλει το πρώτο του στην εφετινή σεζόν, κόντρα στην Παρτίζαν...

Εκείνο πέρασε κατά το μάλλον ή ήττον απαρατήρητο, σε αντίθεση με το χθεσινό που ήταν όλα τα λεφτά της νίκης του Ολυμπιακού, του κλειδώματος της πρόκρισης του στα playoffs και της προσδόκιμης διεκδίκησης της τέταρτης θέσης η οποία προσπορίζει το πλεονέκτημα έδρας.

Αυτό, διάβολε, είναι το πάπλωμα για το οποίο γίνεται όλος καυγάς, πολλώ δε μάλλον όταν μια σειρά μέλλει να κριθεί στον πέμπτο αγώνα...

Ο Wright έγινε Right!

Ο Ράιτ γράφεται Wright, αλλά χθες ήταν Right, διότι στο δεύτερο ημίχρονο και δη στο τέταρτο δεκάλεπτο όντως τα έκανε όλα σωστά...

Στην ανάπαυλα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος, τον είχαν προγκήξει και του έκαναν bullying ο Κώστας Παπανικολάου και ο Γιανούλης Λαρεντζάκης, αλλά πίσω είχε η αχλάδα την ουρά!

Αυτή την ουρά της αχλάδας την ένιωσαν για τα καλά οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα στην ακροτελεύτια περίοδο στην οποία ο 26χρονος σέντερ έκανε πάρτι, στην κορύφωση του οποίου σέρβιρε το τρίποντο με το οποίο οι Πειραιώτες έσπασαν τη δια χειρός Ανταμ Χάνγκα ισοπαλία στους 84 πόντους.

Η λύτρωση από τον Γουόκαπ και το καλό που του τρίτωσε

Ακολούθησε βεβαίως η ατζαμοσύνη του Ναζ Μήτρου-Λονγκ στις ελεύθερες βολές (0/2), αλλά μετά το καλάθι του Τζόελ Μπολομπόι επήλθε η λύτρωση με τις 2/2 βολές του Τρόμας Γουόκαπ και όλα τα υπόλοιπα είναι Ιστορία...

Ο Ολυμπιακός πέρασε διά πυρός και σιδήρου από τη Stark Arena, είδε το καλό να του τριτώνει εφέτος στο Βελιγράδι (Μακάμπι, Παρτίζαν, Ερυθρός Αστέρας) και επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω: όχι μόνο τα δικά του κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, αλλά και τα περαιτέρω του Παναθηναϊκού, από τα αποτελέσματα του οποίου εξαρτάται το εάν θα γραπώσει το πλεονέκτημα έδρας.

Προς το παρόν οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης απέφυγαν τη βάσανο των play-ins και έχει ο Θεός, άλλωστε όπως λένε και στα καφενεία, "την παρτίδα πρώτα τη σώνεις και ύστερα την κερδάς"!

Τα όργια και το πετρέλαιο

Και για το τρίποντο που πέτυχε 25 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του θρίλερ και για τα όργια τα οποία διέπραξε στην τελευταία πράξη του έργου ο Ράιτ δικαιούται να παρασημοφορηθεί από τον προπονητή του, τους συμπαίκτες του και πάει λέγοντας...

Δικαιούται επίσης να αμφισβητεί την περιβόητη δήλωση της Γκόλντα Μέιρ, διότι δεν είναι όλοι Μωυσήδες ίδιοι!

Η πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ είχε πει κάποτε πως "ο Μωυσής μας έσερνε επί σαράντα χρόνια μέσα στην έρημο για να μας φέρει τελικά στο μοναδικό σημείο της Μέσης Ανατολής στο οποίο δεν βγαίνει πετρέλαιο"!

Τουναντίον ο μπασκετικός Μωυσής κουβάλησε τον Ολυμπιακό στη Γη της Επαγγελίας κάνοντας με τα ίδια του τα χέρια τη γεώτρηση και εξορύσσοντας από το σερβικό υπέδαφος τον "μαύρο χρυσό"!

Τα δυο τρυγόνια και το -2

Στέκει απολύτως αυτή η αλληγορία και μένει να φανεί την ερχόμενη Παρασκευή εάν όντως η χθεσινή νίκη εμπίπτει σε αυτό που λέμε "μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια"...

Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός θα ολοκληρώσει την κανονική περίοδο στη χειρότερη και απευκταία περίπτωση με 21 νίκες και στην καλύτερη και πολυπόθητη με 22, από δαύτες που είναι δυο λιγότερες από τις 24 τις οποίες πέτυχε πέρυσι για να τερματίσει πρώτος στην κανονική περίοδο, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να αναρριχηθεί στο θρόνο...

Επίθεση-άμυνα, σημειώσατε άσο!

Χθες το βράδυ οι Πειραιώτες άφησαν κατά μέρος την αμυντική πανοπλία τους και έριξαν το κάστρο του Ερυθρού Αστέρα με πολιορκητικό κριό την επίθεση τους: ναι μεν δέχθηκαν 11.5 πόντους πάνω από τον μέσο όρο τους (86 έναντι 74.5), αλλά στον αντίποδα σκόραραν 11.5 περισσότερους (89 έναντι 78.5) και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε κατά κράτος στη μάχη των ριμπάουντ (με 27 έναντι 38 των γηπεδούχων, εκ των οποίων τα 16 ήταν επιθετικά), αλλά στον αντίποδα σούταρε με ποσοστό ευστοχίας 44.8% στα τρίποντα (13/29), έβγαλε ένα εντυπωσιακό ratio (με 27 ασίστ για εννέα λάθη) και στο τέλος της ημέρας πρόσφερε στον προπονητή του άλλη μια ικανοποίηση...

Ο κόλαφος και τα δήθεν

Δεν εννοώ μόνο τη νίκη, αλλά και τη δικαίωση των επιλογών του, τόσο με το σχήμα των τριών γκαρντ και τον Κώστα Παπανικολάου στη θέση 4, όσο και με την τακτική των συνηθισμένων αλλαγών στα σκριν.

Εάν οι 86 πόντοι που δέχθηκε ο Ολυμπιακός πρέπει σώνει και καλά να αποτελούν έναν κόλαφο στην αμυντική λειτουργία και στην κουλτούρα του, οι 89 που σκόραρε και το πέρασμα του από το Βελιγράδι συνιστούν τα πειστικά και ατράνταχτα άλλοθι, οπότε ξα του!

Στο κάτω κάτω της γραφής οι δήθεν άσχημες νίκες είναι πολύ καλύτερες και προτιμότερες από τις δήθεν όμορφες ήττες!