Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Το κόκκινο σεμινάριο και το πράσινο... αίμα
Ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκό (21:15, ΕΡΤ3 και LIVE από το SPORT24) στον πρώτο τελικό της Basket League κι ο Βασίλης Σκουντής προσεγγίζει κάποια δεδομένα και ζητούμενα με τον μεγεθυντικό φακό του Χρήστου Μαρμαρινού.
Έχουν περάσει δυο μήνες και κάτι ψιλά από εκείνο το βράδυ Παρασκευής που ο Ολυμπιακός βιάστηκε να το κάνει Σάββατο!
Τι εννοεί ο... καλλιτέχνης;
Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Μαρτίου, αλλά η 13η διαδοχική νίκη του απέναντι στον εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντα Παναθηναϊκό έμοιαζε με ένα κατά τι πρόωρο πρωταπριλιάτικο ψέμα!
Δεν ήταν ψέμα βεβαίως, τουναντίον αυτό το μοναδικό, πρωτοφανές και απροσδόκητο σερί είναι εντελώς και παντελώς αληθινό, χώρια που μπορεί κιόλας να μεγαλώσει προϊούσης της σειράς των τελικών.
O Σβαρτσενέγκερ και η αντίσταση
Αυτά λοιπόν είναι τα «TrueLies» στο νταλαβέρι των δυο αιωνίων αντιπάλων και –αρχής γενομένης από το αποψινό Game 1-, μένει να φανεί εάν οι Πειραιώτες θα συνεχίσουν να υποδύονται τον... Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ ο οποίος πρωταγωνιστούσε στην ομώνυμη ταινία του 1994.
Σε τέτοιες περιπτώσεις βεβαίως οι ομάδες οφείλουν να έχουν κοντή μνήμη, σε όποια πλευρά κι αν βρίσκονται.
Οι Κόκκινοι ξέρουν ότι η ευημερία που βαστάει εδώ και 18 μήνες δεν είναι οριστική, αλλά οφείλουν να υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους κάθε φορά, ενώ από την πλευρά τους οι Πράσινοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να την αμφισβητήσουν και να σηκώσουν το λάβαρο της αντίστασης.
Η εικοστή μεταξύ τους σειρά τελικών στα χρονικά της λίγκας αρχίζει εξ υπαρχής: fromscratch που λένε στο Μαρούσι και στο Λαύριο.
Οι πληγές κι ο Αταμάν
Διάλεξα επίτηδες αυτές τις δυο τοποθεσίες επειδή είναι τα λίκνα του Γιώργου Μπαρτζώκα και του Χρήστου Σερέλη οι οποίοι τίθενται ενώπιος ενωπίω από τους πάγκους και βεβαίως κανείς τους δεν είναι πρωτάρης σε αυτές τις μπίζνες.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού σημαδεύει το repeat μετά το περυσινό sweep επί του Παναθηναϊκού και προσδοκά αφενός την επούλωση των πληγών που άφησε η inextremis ήττα στον τελικό της EuroLeague και αφετέρου την επίτευξη του triplecrown.
Στην αντίπερα όχθη ο προπονητής του Παναθηναϊκού ξαναμπαίνει σε αυτό τριπάκι μετά από δυο χρόνια, καθώς τέτοιες μέρες (Ιούνιος 2021) κοούτσαρε το Λαύριο στους τελικούς κόντρα στην ομάδα στον πάγκο της οποίας βρίσκεται τώρα και λίαν συντόμως θα μεριάσει για να διαβεί ο πολύς Εργκίν Αταμάν!
Δυο χορτασμένες ομάδες
Δεν ξέρω πόσο φορμαρισμένες θα εμφανισθούν οι δυο ομάδες απόψε (4/6, 21:15, ΕΡΤ3 και LIVE από το SPORT24) στην αρένα του Σταδίου Ειρήνης και φιλίας, σίγουρα πάντως θα είναι χορτασμένες!
Σοβαρολογώ διότι αμφότερες, μετά την πρόκριση τους (οι μεν με το άνετο 3-0 επί του ΠΑΟΚ, οι δε με το αγχωτικό 3-2 επί του Περιστερίου) τραπεζώθηκαν για να χαλαρώσουν και να κάνουν κιόλας τις απαραίτητες προπόσεις ενόψει των τελικών.
Οι Πράσινοι είχαν αλώσει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, δια χειρός Νεμάνια Νέντοβιτς, στο ματς του Α’ γύρου της περυσινής κανονικής περιόδου, στις 22 Νοεμβρίου 2021, για να ακολουθήσουν οι 13 απανωτές νίκες του Ολυμπιακού σε όλη τη γκάμα των διοργανώσεων: τρεις στην κανονική περίοδο της BasketLeague, τρεις στη σειρά τελικών των περυσινών playoffs, τέσσερις στην Ευρωλίγκα, δυο στο Κύπελλο Ελλάδος και μία στον τελικό του SuperCup.
Σήμερα είναι μια άλλη μέρα
Στην ακροτελεύτια σκηνή της κλασικής ταινίας «Οσα παίρνει ο άνεμος» η Βίβιαν Λι, υποδυόμενη τη Σκάρλετ Ο’ Χάρα, αρθρώνει μια ατάκα που ασφαλώς ταιριάζει στους δυο μονομάχους...
«After all, tomorrow is another day»!
Το αύριο έφτασε και γίνεται σήμερα, οπότε ο καθένας κάνει τα κουμάντα του...
Τι περιμένουμε να δούμε σε αυτό το γαϊτανάκι που στήνουν από σήμερα οι «αιώνιοι»;
Τα ίδια, αλλά διαφορετικά ή μήπως διαφορετικά που θα είναι ίδια;
Παίζω με τις λέξεις τώρα, αλλά είναι προτιμότερο να παίξω με κομβικά σημεία της τακτικής, τα οποία συζήτησα με τον Χρήστο Μαρμαρινό που τον υπέβαλα σε διπλοβάρδια μετά την ανάλυση των τελικών του ΝΒΑ...
Ο κόκκινος μανδύας του Παναθηναϊκού
Λοιπόν ο Μαρμαρινός μού είπε μια μεγάλη κουβέντα την οποία προτάσσω κιόλας εδώ...
Για να έχει, λέει, τύχη ο Παναθηναϊκός πρέπει να φορέσει έναν κόκκινο μανδύα!
Τι σημαίνει αυτό; Ιδού η εξήγηση: «Για πολύ καιρό στην εφετινή σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε ως σήμα κατατεθέν στο παιχνίδι του τις φάσεις “ένας εναντίον ενός” και απομόνωσης με τον Μπέικον και τον Λι, αλλά για να μπορέσει να κοντράρει τον Ολυμπιακό πρέπει να τον κτυπήσει με τα όπλα του αντιπάλου του, εάν κι εφόσον μπορεί να μπει σε αυτά τα παπούτσια: με καλό passinggame, με ευστοχία στα τρίποντα, με παιχνίδι στο closeout και πάει λέγοντας».
Μού έδωσε μάλιστα άλλο ένα τεκμήριο αυτής της προσέγγισης του: «Στον ημιτελικό του Final 4 της EuroLeagueo Ολυμπιακός έριξε στο κανναβάτσο και μάλιστα με ένα τρομακτικό σερί 27-2 στην τρίτη περίοδο τη Μονακό που διαθέτει το περισσότερο και το καλύτερο παιχνίδι “ένας εναντίον ενός” στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις παίζουν καταλυτικό ρόλο το οργανωμένο παιχνίδι, οι συνεργασίες και οι αυτοματισμοί που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του Ολυμπιακού».
H με ποιότητα ή με... αίμα!
Άραγε αυτή η μεταμόρφωση αποτελεί μονόδρομο για τον Παναθηναϊκό στην προσπάθεια του να κοντράρει τον Ολυμπιακό;
Ιδού η απάντηση του Μαρμαρινού: «Εάν δεν του βγει η ποιότητα, πρέπει να του βγει το... αίμα! Τι θέλω να πω; Η εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός εάν δεν μπορεί να φορέσει τον μανδύα του Ολυμπιακού είναι να παλέψει μέχρις εσχάτων για κάθε διεκδικούμενη μπάλα και να επικρατήσει στα λεγόμενα hustleplays: να κλέψουν μπάλες, να μαζέψουν επιθετικά ριμπάουντ, να βγάζουν ενέργεια σε κάθε φάση, να βουτάνε στο παρκέ κοκ».
Το φαβορί και το σεμινάριο
Ο Ολυμπιακός είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί στη σειρά, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία.
«Το κατέκτησε αυτό το προνόμιο, δεν του χαρίσθηκε» τονίζει ο Μαρμαρινός. «Η δεδομένη υπεροχή του, το 13-0, το πλεονέκτημα έδρας είναι τα απότοκα της προσπάθειας, των ορθών επιλογών, της οργάνωσης, της συγκρότησης και της ποιότητας του».
Ποιο στοιχείο αποτελεί τον αγωνιστικό θυρεό και την ταυτότητα του Ολυμπιακού; «Η κίνηση και η κυκλοφορία της μπάλας που συντελούνται σε σεμιναριακό επίπεδο. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του και το στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει σε σχέση με όλες τις ομάδες της Ευρώπης» απαντά ο Μαρμαρινός.
Μετά από τόσα μαζεμένα ντέρμπι αιωνίων, αλλά και από τη ροή των αγώνων εξάγονται κάποια ασφαλή συμπεράσματα για τις κατευθύνσεις ενός εκάστου μέσα στο γήπεδο και να πώς τα αντιπαραβάλλει ο Μαρμαρινός:
Οι λιγότερες αλλαγές, ο Φαλ κι ο αντι-Κάναν
«Στα περισσότερα ματς η επιτυχία του Ολυμπιακού είχε ως σημείο αναφοράς την υπεροχή του Φαλ, ο οποίος κυριαρχεί μέσα στη ρακέτα, συνδυάζει την αποτελεσματικότητα με τη δημιουργία και εμφανίζεται κυριαρχικός. Η παρουσία του δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να περάσει το παιχνίδι ένας εναντίον ενός, ενώ ο Ολυμπιακός παίζει πλέον με λιγότερες αλλαγές στα σκριν, ακόμη κι όταν βρίσκονται στο παρκέ ο Μπλακ ή ο Μπολομπόι.
Ο Μπαρτζώκας διαφοροποιεί το rotation στην περιφέρεια επειδή πρέπει να αναπληρωθούν τόσο από ποσοτικής, όσο και από ποιοτικής πλευράς τα 20 λεπτά του Κάναν. Ήδη στις σειρές με τον Αρη και με τον ΠΑΟΚ ανέβασε πολύ τα νούμερα του ο Σλούκας, αλλά περιμένω ότι θα ενεργοποιηθούν περισσότερο και παίκτες, όπως ο ΜακΚίσικ που έχει κιόλας παράδοση κόντρα στον Παναθηναϊκό, ο Λαρεντζάκης ή ακόμη και ο Λούντζης.
Ο Παπαγιάννης και τα μεγάλα σουτ
Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τάχα λιγότερη πίεση, επειδή είναι το αουτσάιντερ και παίζει με μειονέκτημα έδρας. Οι τελικοί είναι... τελικοί και κάθε ομάδα έχει ή βρίσκει επί πλέον κίνητρα για να ανταποκριθεί.
Πέρα από την ανάγκη να υιοθετήσει κατά το μάλλον ή ήττον το στιλ του Ολυμπιακού, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται επίσης την από τη στερεή παρουσία του Παπαγιάννη και καλά και μεγάλα σουτ, όχι μόνο από τον Γκριγκόνις και τον Λι, αλλά και από παίκτες όπως ο Αγραβάνης, ο Πονίτκα και ο Μαντζούκας.
Εάν σώνει και καλά πρέπει να εστιάσουμε σε κάποια στατιστικά στοιχεία που θα παίξουν ρόλο, θα διάλεγα οπωσδήποτε το ratio των ασίστ με τα λάθη.
