Ο Ομπράντοβιτς σουλατσάρει στο Κολωνάκι, πορόμ πορόμ, πέρομ περόμ

Mαζεμένες του ‘ρχονται του Παναθηναϊκού οι αναμνήσεις και τα κάθε λογής νοσταλγικά συναισθήματα.

Την περασμένη Πέμπτη του ‘κατσε ο Καλάθης και απόψε να ‘σου και ο Ομπράντοβιτς!

Πάσχει βεβαίως αυτή η αντιδιαστολή, διότι ο Νικ ήταν παρών στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα και μάλιστα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα δρώμενα του αγώνα με το κλέψιμο της μπάλας μέσα από τα χέρια του Γιώργου Παπαγιάννη.

Στον αντίποδα ο Ζέλικο θα είναι απών, αλλά ωσεί παρών!

Ο Ζοτς δεν είναι πια προπονητής της Φενέρμπαχτσε με την οποία αρίβαρε διαρκώς και αδιαλείπτως στο ΟΑΚΑ, τις προηγούμενες επτά σεζόν!

Ούτε παραγγελιά να τα είχαν κάνει τόσα μαζεμένα και απανωτά reunions οι δυο τους: σε αυτές τις επτά σεζόν που ο Ζοτς βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου πελάγους, βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω 16 φορές, με σκορ 16-10 υπέρ της τουρκικής ομάδας.

Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε ποτέ σε αυτά τα μεταξύ τους ματς να αλώσει την Πόλη, ενώ η Φενέρμπαχτσε του μετέτρεψε σε εφιάλτη το όνειρο της πρόκρισης στο Final 4 και τον έστειλε πίσω με το... λεωφορείο!

Το τελευταίο (πριν από το επόμενο όπου, όποτε και με όποια ομάδα) ραντεβού του Ομπράντοβιτς με την ομάδα στην οποία μπορεί να βάζει την κτητική αντωνυμία «του» όσο σε καμιά άλλη, εκτυλίχθηκε στις 17 του περασμένου Δεκεμβρίου και μάλιστα στις ίδιες συνθήκες.

Δεν εννοώ σε επίπεδο αποτελέσματος (81-78 υπέρ του Παναθηναϊκού, προεξάρχοντος του Τζίμερ Φρεντέτ με 22 πόντους) διότι δεν είμαι μάγος για να ξέρω πού θα κάτσει η μπίλια σήμερα, αλλά σε αυτό της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Εκείνος ο αγώνας διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, διότι οι Πράσινοι εξέτιαν ποινή μιας αγωνιστικής, λόγω της συμπεριφοράς των φιλάθλων τους στον αγώνα με τον Ολυμπιακό.

Άνευ θεατών θα διεξαχθεί και η σημερινή αναμέτρηση, καθώς «η υγεία βρίσκεται πάνω απ’ όλα και η μεγαλύτερη νίκη θα είναι τα γεμάτα γήπεδα».

Αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά το διακήρυξε ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς στη χθεσινή δήλωση που έδωσε στη δημοσιότητα με την ιδιότητα του προέδρου της Ένωσης Προπονητών της Ευρωλίγκας...

Καιρό είχαμε να τον ακούσουμε και να μάθουμε χαμπέρια του και να που μας ήρθαν.

Εγώ πάντως έχω κι άλλο ένα χαμπέρι του, που εμπίπτει στο... «πόθεν έσχες του»!

Έμαθα ότι αγόρασε, λέει, ένα διαμέρισμα στο αγαπημένο του Κολωνάκι, όπου έμενε κιόλας μια εποχή, κατά τη θητεία του στον Παναθηναϊκό, προτού μετακομίσει στα βόρεια προάστια!

Εάν μάθω ότι αγοράζει και ένα σπίτι στην Πάρο, τότε δεν θα έχω καμιά αμφιβολία: θα βεβαιωθώ ότι εγκαταλείπει το προπονητιλίκι και έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα για να δώσει σάρκα και οστά στο όνειρο το οποίο μου είχε εκμυστηρευθεί πριν από πέντε χρόνια σε μια συνέντευξη μας στην Κωνσταντινούπολη.

«Φίλε, το όνειρο μου είναι να ανοίξω ένα μπιτσόμπαρο και να περνάω ζωή και κότα»!

Προς το παρόν πάντως και μέχρι να επιστρέψει στη δράση (στην Ευρωλίγκα ή ακόμη και στο ΝΒΑ) περνάει τη δική του αγρανάπαυση, όπως έλεγε κάποτε και ο επηρεασμένος από την ιδιότητα του γεωπόνου, Γιάννης Ιωαννίδης.

Για να μη μένουν κενά στη διήγηση, βάζω και το ΝΒΑ στον λογαριασμό, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πρόσφατη δήλωση του μέντορα του, Ντούσαν Ιβκοβιτς που είπε ότι «το πραγματικό και μεγάλο κίνητρο του Ζέλικο ώστε να συνεχίσει να δουλεύει στα ώριμα χρόνια του είναι να κοουτσάρει στο ΝΒΑ».

Πριτς που θα κοουτσάρει εκεί! Δεν σφάξανε!

Ο ίδιος (ο Ομπράντοβιτς) είχε πει πριν από δέκα μήνες ότι «δεν με ενδιαφέρει το ΝΒΑ, διότι είναι μια μαφία».

Αυτή τη φάση της αγρανάπαυσης από τους πάγκους ο Ζοτς την έχει διαγάγει άλλη μια φορά στην πλούσια, μακρά και δαφνοστεφή καριέρα του: τη σεζόν 2012-13 όταν αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό (μετά από 13 χρόνια) και πήρε ένα ρεπό μέχρι να αριβάρει στη «Βασιλεύουσα».

Τότε τον είχα πετύχει, μαζί με τον Ιτούδη στο Λονδίνο, όπου παρακολούθησε τον αγώνα των Πίστονς με τους Νικς. Νωρίτερα, τέτοια εποχή (μήνα Οκτώβριο) είχε ταξιδέψει στο Ντιτρόιτ όπου έμεινε για έναν μήνα και δεν παρακολουθούσε απλώς τις προπονήσεις των τρις πρωταθλητών του ΝΒΑ, αλλά συμμετείχε κιόλας ενεργά σε αυτές.

O Ομπράντοβιτς και ο Ιτούδης είχαν και διατηρούν πολύ φιλικές σχέσεις με τον θρύλο και τότε πρόεδρο των Πίστονς, Τζόε Ντούμαρς και τον τότε προπονητή τους και νυν πρόεδρο των Κλίπερς Λορενς Φρανκ, οι οποίοι μάλιστα του πρότειναν να τον κρατήσουν αιχμάλωτο εκεί!

Ο Ζέλικο άφησε το γάντι να πέσει χάμω και τράβηξε τον δρόμο του κατά Βόσπορο μεριά.

Προξένησε αίσθηση σε εκείνη τη βραχύβια παραμονή του στη Motown ο Ομπράντοβιτς, μάλιστα θυμάμαι ότι ο τότε παίκτης της ομάδας, Κόρεϊ Μαγκέτι μου εκμυστηρεύθηκε πως «μας είπε πράγματα για το μπάσκετ που δεν είχαμε ξανακούσει ποτέ στη ζωή μας».

Εδώ έχει σημασία όχι μόνο το τι είπε κάποιος, αλλά και ποιος το είπε: ο Μαγκέτ που έπαιξε επί 14 συναπτές σεζόν στο ΝΒΑ (με μέσο όρο 16.0 πόντους και 4.9 ριμπάουντ) και ως κολεγιόπαις είχε περάσει από τα χέρια του Μάικ Σιζέφσκι στο Ντιουκ!

Επειδή του έχει λείψει το μπάσκετ, φαντάζομαι πως απόψε ο Ομπράντοβιτς θα στηθεί μπροστά στην τηλεόραση του και θα παρακολουθήσει ασκαρδαμυκτί τον αγώνα ανάμεσα στις δυο ομάδες στους πάγκους των οποίων έχει περάσει τα είκοσι από τα 29 χρόνια της σταδιοδρομίας του!

Στην πραγματικότητα δεν θα δει έναν αγώνα μπάσκετ, αλλά το φιλμ της ζωής του, σε περίληψη!

Κάτι σαν τρέιλερ από την αληθινή ταινία που (δεν το συζητώ) κάποιος κερατάς θα σκεφτεί να γυρίσει.

Δεν το συζητώ επίσης ότι με το που θα βγει το πρώτο πλάνο από το άδειο ΟΑΚΑ, στα αυτιά του θα αντηχεί και μάλιστα στη διαπασών, εκείνο το σύνθημα που δόνησε την ατμόσφαιρα ένα βράδυ σαν αυτό.

Στην καρδιά και στον συναισθηματικό κόσμο του, οι δείκτες του ρολογιού μένουν ασφαλώς σταματημένοι στις 21:35 της Πέμπτης, 20 Μαρτίου 2014.

Τότε που βγήκε από τα αποδυτήρια, πέρασε τη φυσούνα, προχώρησε προς τον πάγκο και άκουσε είκοσι χιλιάδες νοματαίους να φωνάζουν κάτι που τον έκανε να ανατριχιάσει και να νιώσει ότι εκτός από το πινακάκι του κουβάλαγε επίσης πάνω του 13 χρόνια, 23 τίτλους, μια ολόκληρη ζωή.

«Ομπράντοβιτς, πόρομ πορόμ, πομ πέρομ, περόμ»!

Και στο καπάκι, μετά το παραδοσιακό σύνθημα, ακολούθησε ένα άλλο.

«Οέ, οέ, οέ, γύρισε στο σπίτι σου, Ζέλικο θέε»!

Και αμέσως μετά δίκην συγχορδίας ένα άλλο...

«Φέρ’ τον πάλι πίσω Γιαννακοπουλέ»!

Στο δεύτερο αντάμωμα τους (μετά από εκείνο της 23ης Ιανουαρίου στην Πόλη, σκορ 77-72), ο Παναθηναϊκός με προπονητή τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, που είχε διαδεχθεί τον Αργύρη Πεδουλάκη και προεξάρχοντος του Δημήτρη Διαμαντίδη (15π., 6ρ., 6ασ., 4κλ.) έριξε στο κανναβάτσο τη Φενέρμπαχτσε με 76-67, αλλά αυτό υπήρξε το έλασσον της υπόθεσης.

Το μείζον συνιστούσαν η ατμόσφαιρα και οι στιγμές που μένουν παγωμένες στο χρόνο, διότι όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο συχωρεμένος ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ο οποίος εκείνο το βράδυ ξέσπασε σε λυγμούς, «έπεσαν και τα τσιμέντα και τα μάρμαρα»!

Κάμποσοι οπαδοί του Παναθηναϊκού ξεγλίστρησαν από την εξέδρα, κατέβηκαν στον αγωνιστικό χώρο και τον αγκάλιασαν, ενώ προτού καθίσει στον πάγκο (του φιλοξενούμενου) και υπό το βλέμμα της κόρης του και του γιου του, αγκαλιάστηκε με τον Αλβέρτη και τον Μάικ Μπατίστ, έβαλε το χέρι στο μέρος της καρδιάς του και έστειλε ένα φιλί προς την εξέδρα: εκεί όπου δέσποζε ένα τεράστιο πανό με την αφεντομουτσουνάρα του και με την επιγραφή «King is back».

Η συνέχεια υπήρξε ακόμη πιο συναισθηματική και αγαπησιάρικη, διότι στην ανάπαυλα κατέβηκαν από την εξέδρα στον αγωνιστικό χώρο ο Παύλος, ο Θανάσης και ο Δημήτρης για να τον τιμήσουν, προσφέροντας του μια κορνίζα με ένα φωτογραφικό λεύκωμα από στιγμές που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στον σκληρό δίσκο της συλλογικής μνήμης.

Ο Ζέλικο κράτησε με δυσκολία τα δάκρυα του και όταν πήρε το μικρόφωνο, είπε στα αγγλικά «You know, it’s very difficult for me», αλλά αμέσως το γύρισε στα ελληνικά.

«Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο για μένα. Είστε οι καλύτεροι. Σας αγαπώ πάρα, πάρα, πάρα πολύ»!

Την παραμονή του αγώνα, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε απευθύνει μια ανοικτή πρόσκληση και συνάμα πρόκληση προς τον Ζέλικο.

«Μοιάζει με κακόγουστο αστείο το να προπονεί άλλη ομάδα ο Ζοτς. Πρέπει το συντομότερο δυνατό να επιστρέψει για πάντα στο σπίτι του, ώστε να ολοκληρωθεί ο στόχος του να ξεπεράσουμε τη Ρεάλ Μαδρίτης σε ευρωπαϊκούς τίτλους. Αύριο όμως θα τον στενοχωρήσουμε διότι θα νικήσει ο Παναθηναϊκός».

Οπερ και εγένετο: το δεύτερο σκέλος, εννοώ, όσο για το πρώτο παραπέμπει στον θρύλο του... μαρμαρωμένου βασιλιά!

Την ίδια ημέρα (19 Μαρτίου) όχι για να το παινευτώ, αλλά επειδή είναι η αλήθεια, είχα βιώσει μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές στη δική μου καριέρα.

Είχα βγάλει στη ραδιοφωνική συχνότητα του «Sentra 103,3» τον Ομπράντοβιτς και στο καπάκι τον Αλβέρτη!

«Είναι μια πολύ περίεργη, αλλά και συγκινητική κατάσταση αυτή που θα συμβεί αύριο. Το κουβεντιάσαμε και με τον Φράγκι προτού αρχίσει ο προηγούμενος αγώνας στην Κωνσταντινούπολη. Πρέπει να το διαχειριστώ...» είπε ο Ζοτς...

Και συνέχισε στα ελληνικά: «Τι να κάνω ρε φιλαράκι»;

Στα χρόνια που πέρασαν από τότε συνέβησαν πολλά και διάφορα στις σχέσεις του Ομπράντοβιτς και του Γιαννακόπουλου: δηλώσεις, ανακοινώσεις, εντάσεις, κόντρες και κάμποσα επεισόδια που από την ανατριχιαστική υποδοχή της 20ής Μαρτίου του 2014 κατέληξαν στο να γίνουν μαλλιά κουβάρια!

Απόψε θα λείπουν και οι δυο από το ΟΑΚΑ και θα βλέπουν τον αγώνα από την τηλεόραση, ο καθένας στο σπίτι του.

Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως του αποψινού ματς, η απουσία του Ζέλικο από την Ευρωλίγκα είναι ένα σημαδιακό και ιστορικό γεγονός.

Δεν λείπει, διάβολε, ο πρώτος τυχών, αλλά κάποιος ο οποίος από το 1991 όταν εμφανίσθηκε για πρώτη φορά επί σκηνής, απουσίασε από τη διοργάνωση μόνο τέσσερις φορές: τη σεζόν 1992-93 λόγω του εμπάργκο που είχε επιβληθεί στη Σερβία από τον ΟΗΕ, τις περιόδους 1996-97 και 1998-99 (όταν κατέκτησε το Κύπελλο Saporta με τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπενετόν Τρεβίζο), τη σεζόν 2012-13 όταν έκανε ένα διάλειμμα και εφέτος.

Στις 25 παρουσίες του στην Ευρωλίγκα έχει κοουτσάρει σε 598 αγώνες, με απολογισμό 418 νίκες και 180 ήττες (ποσοστό 69.9%).

Μοστράρει επίσης εννέα τίτλους (Παρτιζάν 1, Μπανταλόνα 1, Ρέλα Μαδρίτης 1, Παναθηναϊκός 5, Φενέρμπαχτσε 1), τρεις χαμένους τελικούς και 18 συμμετοχές σε Final 4.

Δεν είναι απλώς ο πολυνίκης και ο αποκαλούμενος «άρχοντας των δαχτυλιδιών» της Ευρωλίγκας και του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά η εικόνα, το εξώφυλλο και το λογότυπο τους!