Παναθηναϊκός: Η ζώνη του Πρίφτη που έγινε κρεμάλα

Προπονητής -και μάλιστα λαβωμένος προπονητής - είναι ο Δημήτρης Πρίφτης και όχι μόδιστρος, αλλά να που λανσάρει κι ελόγου του μια καινούργια μόδα! Ένα trend, κατά πως το λένε και οι γραμματιζούμενοι.

Βεβαίως όπως έχει πει και ο μέγας θεωρητικός του μπάσκετ, Θεόδωρος Ροδόπουλος, "οι τακτικές είναι σαν τη μόδα στα φορέματα των γυναικών, που άλλοτε είναι μάξι, άλλοτε μίνι, άλλοτε μίνι και ξανά μανά τα ίδια"!

Κάποιοι μπορεί να ξεφώνισαν τον Πρίφτη ή και να τον κράζουν ακόμη επειδή τάχα είναι παλιομοδίτης και στήνει ένα… ταμπούρι, αλλά, όπως επέτασσε και το παλιό δόγμα των Ιησουϊτών, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Τούτου δοθέντος και τα μέσα που χρησιμοποιεί εσχάτως ο προπονητής του Παναθηναϊκού είναι καθαγιασμένα από τον σκοπό τον οποίο εξυπηρετούν.

Τι δεν καταλαβαίνεις!

Έβγαζε σπυράκια με τη ζώνη

Ο Πρίφτης το πήρε πρέφα αυτό πριν από καμιά δεκαριά μέρες και μάλιστα συγκάλεσε debate με τους συνεργάτες του για να συζητήσει μαζί τους τη σκέψη του να βάλει στο αμυντικό ρεπερτόριο της ομάδας και την άμυνα χώρου…

Δεν στράβωσε κανένας ούτε από τα μέλη του επιτελείου του, ούτε από τους παίκτες τους οποίους κατέστησε αμέσως κοινωνούς της ιδέας ρου, που δεν είναι δα και ρηξικέλευθη.

Απλώς αυτή η ιδέα που υλοποιήθηκε αμέσως και ήδη έχει εφαρμοσθεί σε τρία απανωτά ματς (Μπάγερν, Ολυμπιακός, Ζενίτ) δεν αποτελεί μια αγαπημένη του κατεύθυνση…

Το αντίθετο θα έλεγα: στην πραγματικότητα ο Πρίφτης την απεχθάνεται, αλλά, ως γνωστόν, ανάγκα και θεοί πείθονται!

Τόσο πολύ την απεχθάνεται ή εν πάση περιπτώσει δεν την γουστάρει, ώστε όσες φορές την κατέβασε από το αραχνιασμένο ράφι του αυτό έγινε θέμα, χώρια που προσπόρισε εντυπωσιακά αποτελέσματα, όπως είχα επισημάνει και τις προάλλες εδώ.

Ο κύβος ερρίφθη!

Το κουβέντιασε λοιπόν με τα μέλη του επιτελείου του και "iacta alea est", όπως είπε και ο Ιούλιος Καίσαρ. Σε απλά ελληνικά, ο κύβος ερρίφθη!

Η ενδυματολογική τάση δεν περιλαμβάνει πλέον τη ζώνη ως εκ των ων ουκ άνευ ανδρικό αξεσουάρ για να κρατάει το παντελόνι, αλλά ο Πρίφτης την έχει και στο ντύσιμο του, αλλά και στη στρατηγική του…

Επίτηδες το γράφω αυτό, ώστε να το κολλάει σε μια παλιά ιστορία, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την άμυνα ζώνης…

Η ζώνη του Μουρούζη

Τη σεζόν 1971-'72, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση και ο τίτλος κρίθηκε σε αγώνα μπαράζ στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, όπου οι Πράσινοι επικράτησαν με 70-56, με άρμα μάχης την άμυνα ζώνης του συχωρεμένου του Κώστα Μουρούζη…

Μάλιστα επειδή ο "Ντίνο" είχε θητεύσει στην Ιταλία, ως παίκτης τη Τζίρα Μπολόνια, την αποκαλούσε "zona aggresiva"!

Στα γουρουνόπουλα του… Πούσκας

Μετά τον αγώνα, οι Πράσινοι πήγαν να γιορτάσουν την κατάκτηση του τίτλου για φαγητό στην περιβόητη, εκείνη την εποχή (για τα γουρουνόπουλα που καταβρόχθιζε ο Φέρεντς Πούσκας) ταβέρνα του Μίμη στο Χαλάνδρι και όλη η κουβέντα στο τραπέζι περιστρεφόταν γύρω από την άμυνα…

"Τους δέσαμε κόμπο με τη ζώνη του Κώστα" είπε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού Μιχάλης Κίτσιος και τότε η σύζυγος του Μουρούζη, η Δόμνα, που δεν παρακολουθούσε τα διαμειβόμενα, γύρισε και είπε…

"Σωστά τα λέτε κύριε πρόεδρε. Τον έβλεπα κι εγώ από την εξέδρα ότι έπιανε τη ζώνη του για να μην του φύγει το παντελόνι"!

Η σύζυγος του Πρίφτη, επειδή υπήρξε μπασκετμπολίστρια δεν θα έπεφτε σε αυτή την παγίδα, αλλά σε κάθε περίπτωση η ζώνη ζει και βασιλεύει!

Ο αέρας στο Καλλιμάρμαρο

Ο συχωρεμένος ο Μουρούζης όμως, ως προπονητής του Ολυμπιακού την πάτησε στον τελικό του Κυπέλου του 1979 στο Καλλιμάρμαρο απέναντι στον Παναθηναϊκού…

Εκείνο το βράδυ λυσσομάναγε ο αέρας και γι’ αυτό τον λόγο αποφάσισε να παίξει άμυνα ζώνης, θεωρώντας ότι οι Πράσινοι θα επιδιώξουν να επιτεθούν ως επί το πλείστον με τις διεισδύσεις του Τάκη Κορωναίου και με το post game του Ντέιβιντ Στεργάκου, αλλά την πάτησε από το σκοράρισμα του Ανδρέα Παπαντωνίου.

Έφαγε λοιπόν τη φλασιά ο Πρίφτης και ιδού τα αποτελέσματα της: στον αγώνα με την Μπάγερν, η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής απεβίωσε, ωστόσο κόντρα στον Ολυμπιακό και στη Ζενίτ τα κόζα άλλαξαν για τα καλά, παρομοίως και τα αποτελέσματα…

Ο Μποχάιμ, η ζώνη του Μπόζα και τα πτυχία του Ιωαννίδη

Ανακαλώ στη μνήμη μου άλλη μια ad hoc ιστορία που εκτυλίχθηκε πριν από 25 χρόνια στο ΟΑΚΑ…

Στις 8 Μαΐου του 1996 στον δεύτερο τελικό των playoffs ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς είχε χρησιμοποιήσει επί σαράντα λεπτά την αποκαλούμενη "Slighting zone defense" του μετρ του είδους, Τζιμ Μποχάιμ (Σίρακιουζ) και έκανε τον Γιάννη Ιωαννίδη να τρελαθεί!

Ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό με 65-63 και ο "Ξανθός", όντας κιόλας φανατικός θιασώτης του man to man, το φύσαγε και δεν κρύωνε και μάλιστα ωρυόταν έξω από τα αποδυτήρια…

"Να βράσω τα πτυχία μου και τις θεωρίες μου. Δεν γίνεται, κύριε, να με παίζεις ζώνη και να χάνω. Δεν γίνεται".

Δεν γίνεται, αλλά έγινε! Απέναντι στους Πειραιώτες και στους Ρώσους, ο Πρίφτης έπαιξε ζώνη και δεν έχασε…

Βεβαίως όπως είπε και ο ίδιος την παραμονή του αγώνα με τη Ζενίτ, "πρόκειται για μια άμυνα ρίσκου, που αφήνει αρκετά πράγματα, αναγκάζει τον αντίπαλο να επιτεθεί με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι συνηθίζει, αλλά απαιτεί μεγάλη πνευματική ετοιμότητα".

Το ρίσκο και τα οφέλη

Όταν ο Πρίφτης αποφάσισε να λανσάρει αυτές τις παραλλαγές της ζώνης (3-2, 2-3, 2-1-2) ήξερε ότι ρίσκαρε, αλλά πόνταρε κιόλας σε διάφορα οφέλη: στη μικρότερη έκθεση στον κίνδυνο των φάουλ, στο καμουφλάζ παικτών με αδυναμία στα ατομικά μαρκαρίσματα και κυρίως στον προβληματισμό και στην έκπληξη των αντιπάλων, που αίφνης θα έβλεπαν το …ζωνάρι της άμυνας του Παναθηναϊκού και θα έπρεπε να αναπροσαρμόσουν την επίθεση τους.

Ως γνωστόν, η ζώνη δεν αποτελεί πλέον μια πολύ συνηθισμένη τακτική και γι’ αυτό τον λόγο οι προπονητές δεν αφιερώνουν πολλή ώρα στην προπόνηση τους σε επιθέσεις εναντίον αυτής της άμυνας…

Κάποιο πουλάκι μάλιστα μου είπε σήμερα ότι ακόμη και ο Πρίφτης δεν έχει κάνει προπόνηση στην επίθεση εναντίον ζώνης, εδώ και έναν μήνα…

Η φωνή της συνείδησης του Πρίφτη

Η φλασιά που έφαγε οφείλεται στην ανάγκη του να αλλάξει κάτι στη λειτουργία της ομάδας: ήταν σαν να άκουσε τη φωνή της συνείδησης του να τον διατάσσει «κάνε κάτι, κάν’ το τώρα».

Αποφάσισε λοιπόν να παρέμβει δραστικά έως και δραματικά στα δρώμενα της ομάδας και να πώς η φωνή της συνείδησης του έγινε η… ζώνη της συνείδησης του!

Βεβαίως σε τέτοιες περιπτώσεις το ρίσκο είναι μεγάλο, διότι οι αντίπαλοι μπορούν να σπάσουν τη ζώνη είτε από μέσα, είτε με πολύ καλά περιφερειακά σουτ (όπως συνέβη σε κάποιες φάσεις του αγώνα με τον Ολυμπιακό, και οδήγησε στο 59-45), είτε σε καταστάσεις αιφνιδιασμού.

Η στατικότητα και η σύγχυση του Ολυμπιακού

Ο Πρίφτης πόνταρε στην ανάγκη των αντιπάλων να αλλάξουν τον τρόπο επίθεσης τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται: παραδείγματος χάρη ο Ολυμπιακός απέναντι σε αυτή την άμυνα, ενώ στηρίζεται στην πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και στο passing game, έγινε στατικός και μπήκε στο τριπάκι της επιθετικής σύγχυσης.

Σε αυτή τη διαδικασία λανσαρίσματος ο Πρίφτης πόνταρε και στα ατομικά χαρακτηριστικά τριών συγκεκριμένων παικτών: στα γρήγορα πόδια και στην αντίληψη χώρου του Ιωάννη Παπαπέτρου, στο πώς ο Οκάρο Γουάιτ απλώνει το κορμί του στα δυο φτερά της άμυνας και βεβαίως στο μπόι και στο άνοιγμα χεριών του Γιώργου Παπαγιάννη.

Ας τους υπόλοιπους να κουρεύονται, που λέει ο λόγος!

Το παράδειγμα στο ματς με την Κίνα

Σε ανύποπτο χρόνο, όταν ακόμη βρισκόταν στον πάγκο του Άρη, θυμάμαι ότι ο Πρίφτης μου είχε πει ότι ένας προπονητής πρέπει να είναι ευέλικτος, αλλά και να υπερασπίζεται τις πρωτογενείς ιδέες του, χωρίς ωστόσο να καταντάει ξεροκέφαλος και δογματικός…

Μάλιστα μου είχε φέρει το παράδειγμα του Μπομπ Ντόνγουολντ ο οποίος βρισκόταν στον πάγκο της Εθνικής ομάδας της Κίνας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010…

Τότε ο Πρίφτης ανήκε στο επιτελείο του Γκιόνας Καζλάουσκας και θυμόταν ότι στον μεταξύ μας αγώνα, στην πρεμιέρα του Τουρνουά, ο Αμερικανός προπονητής έπαιξε μια άμυνα ζώνης επί σαράντα λεπτά, χωρίς να χολοσκάει για τη διακύμανση του σκορ.

Για την ιστορία του πράγματος, υπενθυμίζω ότι αυτή η άμυνα είχε δυσκολέψει την Εθνική που αγωνιζόταν χωρίς τους τιμωρημένους (ελέω της γροθοπατινάδας με τη Σερβία στο Τουρνουά Ακρόπολις) Σοφοκλή Σχορτσανίτη και Αντώνη Φώτση) και εντέλει επικράτησε με 89-81.

Το εργατικό ατύχημα και η πατερίτσα

Πλάκα πλάκα χθες ο Πρίφτης αποδείχθηκε εφτάψυχος, σε καλό να του βγει!

Τεκμαίρεται τούτο πολλώ λογιώ: ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε μια πολύ ποιοτική και φορμαρισμένη ομάδα, βρέθηκε πίσω με 0-12, έλειπε από τον πάγκο ένας ασίσταντ κόουτς (Ισίδωρος Κουτσός) και συν τοις άλλοις τραυματίσθηκε ο ίδιος!

Μεσούσης της τέταρτης περιόδου ο Πρίφτης, ενώ στριφογύριζε πέρα δώθε, για να δίνει οδηγίες, ένοιωσε σαν να τρώει μια πέτρα στη γάμπα και συνέχισε να κοουτσάρει κουτσαίνοντας!

Το αποτέλεσμα; Μια θλάση δευτέρου βαθμού!

"Εργατικό ατύχημα" μου είπε αυτοσαρκαζόμενος, αλλά η καρδούλα του το ξέρει, καθόσον υποβάλλεται πλέον σε εντατική θεραπεία, χρησιμοποιεί πατερίτσα, περπατάει μόνο τη φτέρνα και και όποτε δοκιμάζει να πατήσει με τη μύτη πεθαίνει από τον πόνο!