Παναθηναϊκός: Ο Ναν, ο Ιμπο και το βιολί του Γιαννακόπουλου
Ο Παναθηναϊκός AKTOR απέδρασε από την Μπολόνια και ο Βασίλης Σκουντής στήνει τις γέφυρες με το φερώνυμο «Έπος του 2002» και σχολιάζει την προπαίδεια του αφεντικού της ομάδας.
Δεν ξέρω σε ποια μαθήματα είχε κλίση ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος όταν πήγαινε στο σχολείο, αλλά με την προπαίδεια τα πάει ακόμα καλά!
Πριν από δυο εβδομάδες, μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το αφεντικό του Παναθηναϊκού AKTOR είχε φροντίσει να στείλει μέσω του Instagram ένα λιτό μήνυμα που αποτελούνταν από δέκα χαρακτήρες…
"5/5 αυστηρά"!
Το μήνυμα ελήφθη, ας γινόταν κι αλλιώς, μαύρο φίδι θα τους έτρωγε όλους, από τον Εργκίν Αταμάν μέχρι τον εμβληματικό φροντιστή, τον Πάρη Δερμάνη...
Ελήφθη, αποκωδικοποιήθηκε και άρχισε αμέσως η απόσβεση…
Την περασμένη εβδομάδα που ήταν κιόλας διαβολοβδομάδα και προσπόρισε στους Πράσινους τις νίκες επί του Ερυθρού Αστέρα και της Μπαρτσελόνα, ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ συνέχισε το βιολί του…
"3/3 αυστηρά".
Χθες το βράδυ πάλι μπήκε έμπλεος χαράς στα αποδυτήρια και σήκωσε δυο δάχτυλα για να υπενθυμίσει τους παίκτες πως η δουλειά δεν έχει τελειώσει ακόμα και η υποχρέωση παραμένει αυστηρή και δεν επιδέχεται παρεκκλίσεις...
Διαταγή αφεντικού και τα σκυλιά δεμένα
Οι πέντε ζητούμενες, αναγκαίες και εκ των ων ουκ άνευ νίκες (για την κατάληψη της δεύτερης θέσης στην τελική κατάταξη της κανονικής περιόδου) έγιναν τέσσερις, οι τέσσερις μειώθηκαν σε τρεις και πλέον απομένουν άλλες δυο ώστε να πάρει σάρκα και οστά η επιθυμία- που ισοδυναμεί με προσταγή- του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
"Διαταγή αφεντικού και τα σκυλιά δεμένα", όπως λέει και μια παροιμία που κολλάει γάντι στην περίσταση…
Μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό ο γιος του Παύλου Γιαννακόπουλου ήταν σκασμένος: πιο σκασμένος κι από τον πατέρα του μετά τις ήττες στους ημιτελικούς των Final 4 του 1994 στο Τελ Αβίβ και του 1995 στη Σαραγόσα…
Η αχλάδα της Μπολόνια
Δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να το παραδεχθεί δημοσίως αυτό πάλι στις 15 Μαρτίου, με μια δεύτερη ανάρτηση του, αλλά πίσω είχε η αχλάδα την ουρά…
Την αχλάδα της Μπολόνια εννοώ που ανθοφόρησε ξανά μετά από 22 χρόνια!
Στις 5 Μαΐου του 2002, στον τελικό του Final 4 ο Παναθηναϊκός κόντρα σε θεούς και δαίμονες έριξε στο κανναβάτσο την οικοδέσποινα Κίντερ με 89-83 και έραψε το τρίτο αστέρι στη στολή του…
Εκείνος ο θρίαμβος αποτυπώθηκε και μνημονεύεται πάντοτε ως το "Έπος της Μπολόνια" που χθες αποδείχθηκε πως δεν ήταν ανεπανάληπτο…
Έτερον εκάτερον βεβαίως ; είναι άλλο πράγμα η νίκη σε έναν (κρίσιμο, ου μην και καθοριστικό, δεν αντιλέγω) αγώνα της κανονικής περιόδου και άλλο πράγμα η αναρρίχηση στο θρόνο, αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του, ο κολιός τον Αύγουστο και το Final 4 τον Μάιο!
Ο μοιραίος Μπετσίροβιτς…
Για να παραφράσω την ατάκα του Χάμφρι Μπόγκαρτ στην (αγαπημένη μου ταινία) "Καζαμπλάνκα", o Παναθηναϊκός θα έχει βεβαίως πάντα το Παρίσι όπου στέφθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά βασικά θα έχει την Μπολόνια, διότι εκεί τίναξε την μπάνκα στον αέρα.
Παρεμπιπτόντως στην τωρινή ομάδα του Παναθηναϊκού υπάρχει κάποιος που ήταν παρών σε εκείνον τον τελικό, αλλά βρισκόταν στη λάθος πλευρά: ο νυν τεχνικός διευθυντής Σάνι Μπετσίροβιτς που τότε αγωνιζόταν στην Κίντερ και μάλιστα είχε αποβεί ο μοιραίος άνθρωπος της βραδιάς…
Εξήντα εννέα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του τελικού και ενώ ο Παναθηναϊκός προηγείτο με 82-80 ο Σλοβένος γκαρντ έφυγε στον αιφνιδιασμό, βρέθηκε φάτσα κάρτα με το καλάθι, αστόχησε στο λέι απ, αλλά κέρδισε το φάουλ, ωστόσο αστόχησε και στις δυο βολές.
…και ο ωραίος Κουτλουάι!
Στο αμέσως επόμενο κλικ, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα τους δούλεψε όλους ψιλό γαζί: ο νυν πρόεδρος τηςEuroLeague κατέβασε την μπάλα, μπούκαρε στη ρακέτα, αλλά αντί για να επιχειρήσει το λέπ απ, έκανε τη split πάσα προς τον Κουτλουάι, που ήταν ακροβολισμένος στην αριστερή πλευρά της επίθεσης του Παναθηναϊκού και περίμενε...
Στην αρχή ο Ιμπο νόμιζε ότι ήταν ελεύθερος, αλλά όταν είδε τον Μπετσίροβιτς να πηγαίνει πάνω του, έκανε μια επιδέξια προσποίηση κι ενώ το ρολόι έδειχνε 00.45, σηκώθηκε και με ένα υποδειγματικό τρίποντο εκτέλεσε εν ψυχρώ τους οικοδεσπότες για το 85-80.
Στη συνέχεια ο Τούρκος γκαρντ έβαλε 2/4 βολές και ήταν εκείνος που έβαλε την υπογραφή και τη σφραγίδα στο έπος…
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Λούτσιο Ντάλα!
Οι Μαρξιστές υποστηρίζουν πως όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται καταλήγει σε φάρσα ή σε τραγωδία, αλλά για τον Παναθηναϊκό το χθεσινό remake εξελίχθηκε σε μια ευτυχία που θα κάνει τα κόκκαλα του συχωρεμένου του Λούτσιο Ντάλα να τρίζουν από το κακό του!
Εάν ο συχωρεμένος εδώ και 12 χρόνια καλλιτέχνης (που υπήρξε γέννημα θρέμμα της Μπολόνια και φανατικός φίλαθλος της Βίρτους) έβλεπε το ματς από τις παραδείσιες οθόνες, θα του καθόταν το περίφημο τραγούδι του, ονόματι "Caruso" στην κυριολεξία στον λαιμό!
Χθες το βράδυ ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν καινούργιο Κουτλουάι και του έκατσαν δυο, ο ένας καλύτερος από τον άλλον!
Το remake του Γκριγκόνις και η… Νανοτεχνολογία
Τριάντα δυο δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη ο Μάριους Γκριγκόνις γράπωσε το επιθετικό ριμπάουντ μετά το άστοχο τρίποντο του Κέντρικ Ναν, πέτυχε το καλάθι και πήρε και το andone.
Βαδίζοντας στα χνάρια του "SexyIbo" ο Λιθουανός ισοφάρισε σε 79-79, στο καπάκι ο Ιφε Λούντμπεργκ αποδείχθηκε ατζαμής σε ένα σουτ τριών πόντων και τότε μίλησε η… Νανοτεχνολογία!
Έχω ξαναγράψει εδώ ότι ο Κέντρικ Ναν διαθέτει τέτοια αυτοπεποίθηση και τόση αυτοεκτίμηση, ώστε συχνά δεν βλέπει κανέναν!
Όταν λέω και γράφω κανέναν, εννοώ κανέναν: ούτε αντίπαλο, ούτε καν συμπαίκτη!!!
Αυτό ακριβώς συνέβη και χθες: στην ακροτελεύτια φάση του θρίλερ ο λεγάμενος δεν είδε κανέναν, παρά μόνο το καλάθι που το προσέγγισε με μια σταυρωτή ντρίμπλα και ενώ μηδενιζόταν το χρονόμετρο πέταξε την μπάλα προς το καλάθι και όλα τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.
Το σχοινί για την απόδραση
Η Ιστορία ως επί το πλείστον γράφεται με σουτ: με μεγάλα σουτ, όπως αυτό που εξακόντισε ο Γκριγκόνις τόσο στο Μόντε Κάρλο, όσο και χθες και όπως το buzzerbeater του Ναν…
Αυτά τα δυο μεγάλα σουτ στα ύστερα του ματς έγιναν το γερό και άσπαστο σχοινί στο οποίο σκαρφάλωσαν οι Πράσινοι για να αποδράσουν από την πρωτεύουσα της Εμίλια Ρομάνια αφήνοντας τους ούτως ή άλλως μαυροφορεμένους παίκτες της VuNere να βαρυπενθούν!
Η Ιστορία βεβαίως δεν γράφεται με αναμνήσεις, όσο διθυραμβικές κι αν είναι αυτές: γράφεται από πιο πεζά (αγωνιστικά) στοιχεία, αλλά κι από δαύτα διαθέτει ο Παναθηναϊκός, που καλείται να φυλάξει βάρδια σε ένα διπλό γερμανικό νούμερο για να τερματίσει δεύτερος στην κανονική περίοδο με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα σταυρώματα των playoffs…
Η γλιστρίδα του Σλούκα!
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (για να μην ξεχνιόμαστε) απαίτησε "5/5 αυστηρά", ο Εργκίν Αταμάν είχε μιλήσει για πέντε διαδοχικούς τελικούς και ο Κώστας Σλούκας φλυαρεί τόσο πολύ (μέσα στο γήπεδο) ώστε δίνει την εντύπωση πως έχει φάει γλιστρίδα!
Γλώσσα δεν βάζει μέσα είτε ως δημιουργός, είτε ως εκτελεστής και σε κάθε περίπτωση ως αρχηγός, ηγέτης και μάστε της οιστρηλασίας…
Στην πραγματικότητα –για να μην ξεχνιόμαστε- ο Σλούκας δεν έφαγε γλιστρίδα, αλλά μια ξεγυρισμένη δωδεκάκιλη συναγρίδα και δεν διανοείται να την αφήσει να του βγει ξινή!
Μετά από χρόνια και ζαμάνια, οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης σουλατσάρουν στην πίστα και πέρα από το ότι ανακαλούν από το ράφι θριαμβευτικούς συνειρμούς, δείχνουν κιόλας αποφασισμένοι, έτοιμοι και ικανοί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν στις προσδοκίες…
Αυτές τις προσδοκίες δεν τις νοίκιασαν, ούτε τις αγόρασαν, αλλά τις δημιούργησαν εκ του μηδενός (των προηγούμενων σεζόν) οι ίδιοι και τώρα τις λούζονται!